144 - กลับสู่หลิงซู่ตงเทียน
144 - กลับสู่หลิงซู่ตงเทียน
ในช่วงสามปีที่ผ่านมานี้ ไม่มีช่วงเวลาที่สงบสุขสำหรับหลิงซู่ตงเทียน สุสานจักรพรรดิอสูรดึงดูดนิกายนับไม่ถ้วนภายในดินแดนรกร้างตะวันออกให้มาที่นี่
เลือดของผู้คนจากนิกายเหล่านั้นย้อมแผ่นดินให้กลายเป็นสีแดงฉาน ภูเขาและแม่น้ำมากมายถูกทำลายจากการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่
เมื่อทุกอย่างจบลง ยอดฝีมือที่ไม่มีใครเทียบได้ใช้ศิลปะศักดิ์สิทธิ์ที่ลึกซึ้งและลึกลับเพื่อชำระซากปรักหักพัง มิฉะนั้น หลิงซู่ตงเทียนจะต้องย้ายออกไปจริงๆ
เมื่อมาถึงหน้าประตูของหลิงซู่ตงเทียน เย่ฟ่านรู้สึกหวนรำลึก เขาถูกมองว่าเป็นคนโง่เขลาและไม่มีใครต้องการ ทุกสิ่งที่ได้มาล้วนแล้วแต่เป็นเพราะผังป๋อทั้งสิ้น
“ผังป๋อ เมื่อข้ามีพลังมากพอ ข้าจะกลับมาช่วยเจ้าอย่างแน่นอน!”
ที่ตั้งของหลิงซู่ตงเทียนเมฆหมอกลอยอยู่รอบๆภูเขาสามารถมองเห็นได้จางๆ มีต้นไม้โบราณและหินแปลกตาที่แข็งแรงตั้งตรงตรงทางเข้าภูเขา ทั้งหมดนี้ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ในสรวงสวรรค์
"เจ้าคือใคร? ทำไมเจ้าถึงมาที่หลิงซู่ตงเทียน?” ศิษย์ที่เฝ้าประตูถาม
“ศิษย์พี่ข้ามาเยี่ยมผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิง” รูปลักษณ์ปัจจุบันของ เย่ฟ่านอายุไม่เกินสิบสี่ปี พร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสของเขา มันง่ายที่จะทำให้ใครๆรู้สึกเป็นมิตร
ศิษย์ที่เฝ้าประตูไม่ได้ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับเขาและกล่าวว่า
“ตามเรามา”
เมื่อเดินเข้าไปในหลิงซู่ตงเทียน เย่ฟ่านก็ต้องตกใจเมื่อเห็นขั้นบันไดหินปูนในขณะที่เขาถาม
“ทำไมขั้นหินปูนเหล่านี้ถึงแตกเป็นเสี่ยงๆ? เมื่อก่อนไม่ใช่แบบนี้”
ย้อนกลับไปในวันนั้น ครั้งแรกที่พวกเขาเข้ามาในสำนักศักดิ์สิทธิ์หลิงซู่ก็ผ่านขั้นบันไดหินปูนเหล่านี้เช่นกัน
คัมภีร์โบราณภายในจิตใจของเย่ฟ่านดังก้องอย่างเป็นธรรมชาติในตอนนั้น มันทิ้งความประทับใจลึกๆไว้ในตัวเขา เขาแน่ใจว่ามีมีของวิเศษบางอย่างอยู่ข้างล่างบันไดหินนี้อย่างแน่นอน
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเมื่อก่อนมันไม่เป็นแบบนี้” ศิษย์คนนั้นรู้สึกงุนงงขณะถาม
“ข้าเคยอาศัยอยู่ที่นี่มาก่อน พี่ชายเกิดอะไรขึ้นทำไมขั้นบันไดหินปูนถึงแตกเป็นเสี่ยงๆ?”
เย่ฟ่านอยากรู้จริงๆ คัมภีร์โบราณภายในจิตใจของเขาไม่ดังอีกต่อไป และสิ่งประดิษฐ์ที่อยู่ด้านล่างก็หายไปอย่างชัดเจน
ศิษย์คนนั้นมองไปทางซ้ายและขวา เมื่อสังเกตว่าไม่มีใครอยู่ใกล้ๆเขาก็กระซิบเสียงต่ำว่า
“นี่เป็นเรื่องน่าตกใจมาก จริงๆแล้วมีเส้นชีพจรหยินอยู่ใต้พื้นดินที่เชื่อมต่อกับสุสานหยินของจักรพรรดิอสูร ในที่สุดมันก็หนีออกจากพื้นที่นี้และเจาะลึกเข้าไปในส่วนลึกของดินแดนรกร้างตะวันออก”
เย่ฟ่านตกตะลึง เขาไม่เคยจินตนาการถึงเหตุดังกล่าวมาก่อน และนึกถึงเจดีย์รกร้างในทันทีซึ่งเป็นที่รู้จักว่าเป็นการมีอยู่ที่ไม่มีใครเทียบได้
“ในตอนนั้น เมื่อเรามาถึงบริเวณนี้ครั้งแรก พระคัมภีร์โบราณก็ดังอย่างเป็นธรรมชาติ มันเกี่ยวข้องกับเจดีย์รกร้างหรือไม่?”
เย่ฟ่านงงงวย คัมภีร์โบราณมาจากอีกฟากหนึ่งของดวงดาว และได้มาจากภายในโลงศพทองแดงโบราณ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมสิ่งประดิษฐ์ของโลกนี้ถึงส่งผลต่อมัน
ภายในสำนักศักดิ์สิทธิ์หลิงซู่มีภูเขาสีฟ้าและหุบเขาสีเขียวที่น่าทึ่ง ห้องโถงของตำหนักถูกประดับประดาไปด้วยระเบียง หมอกก็พลุ่งพล่าน ปล่อยให้ใครๆได้สัมผัสถึงความว่างเปล่าภายในบริเวณนี้
เมื่อเห็นผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงอีกครั้ง เย่ฟ่านก็รู้สึกถึงความใกล้ชิด เขาโค้งคำนับให้ชายชราอย่างจริงจัง นี่เป็นผู้อาวุโสที่สมควรได้รับความเคารพ
“เด็กน้อย มันเป็นเจ้าจริงๆ”
ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงกระวนกระวายใจอย่างยิ่ง เขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก ผมของเขาเป็นสีขาว รูปร่างสูงใหญ่ราวกับเทพเซียน
เมื่อมองไปที่เย่ฟ่านเขานึกถึงผังป๋อโดยธรรมชาติและอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
ผังป๋อได้รับการยอมรับให้เป็นศิษย์ของเขาแล้ว แต่ถูกเผ่าพันธุ์อสูรลักพาตัวไปและได้หายตัวไปในซากปรักหักพังดึกดำบรรพ์
ที่แห่งนี้เป็นหุบเขาอันเงียบสงบที่มีทะเลสาบบริสุทธิ์อยู่ไม่ไกล ข้างหน้าเป็นกระท่อมมุงจากที่มีป่าไผ่สี่ถึงห้าแถวในพื้นที่กว้างใหญ่ ให้ความรู้สึกเงียบสงบและเงียบสงบ
เมื่อนั่งบนเก้าอี้หินในป่าไผ่ เย่ฟ่านหยิบถ้วยชาขึ้นมาในขณะที่เขาจิบชาเบาๆและพูดคุยกับผู้อาวุโส
เมื่อได้ยินว่าเย่ฟ่านต้องการเข้าใจอาณาจักรลึกลับอื่นๆ ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงมองมาที่เขาด้วยท่าทางงงงวย
“เด็กน้อย อย่ากัดมากเกินกว่าที่เจ้าจะเคี้ยวได้ เจ้าลืมสิ่งที่ข้าพูดกับเจ้าแล้วหรือยัง หากบุคคลสามารถฝึกฝนจนถึงจุดสิ้นสุดของดินแดนลึกลับเพียงแห่งเดียวเขาถือได้ว่ายอดเยี่ยมแล้ว
การฝึกฝนกงล้อแห่งชีวิตและทะเลแห่งความทุกข์จนสุดขีดก็ถือได้ว่าเป็นยอดฝีมือที่ไม่มีใครเทียบได้เจ้ายังไม่พอใจอีกหรือ”
“ทำไมตระกูลขุนนางโบราณและแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นจึงสามารถบ่มเพาะอาณาจักรอื่นๆได้?”
“เราไม่สามารถเปรียบเทียบตัวเองกับพวกเขา พวกเขามีพระคัมภีร์โบราณซึ่งถือได้ว่าเป็นบทสรุปเกี่ยวกับขั้นตอนต่อไปของการฝึกฝน นี่เป็นข้อได้เปรียบอย่างยิ่ง”
ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงถอนหายใจขณะที่ส่ายหัวแล้วพูดว่า
“อันที่จริง การฝึกฝนดินแดนลึกลับเพียงอาณาจักรเดียวก็เพียงพอแล้ว มีข่าวลือว่าในสมัยโบราณหลายคนฝึกฝนเพียงอาณาจักรลึกลับเพียงแห่งเดียวเท่านั้น”
เย่ฟ่านมีสีหน้าครุ่นคิดในขณะที่เขามองลงไป หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เงยหน้าขึ้นคล้ายกับว่าได้รับการตัดสินใจบางอย่าง
เขาจะไม่เพียงแต่ปลูกฝังขอบเขตลึกลับเพียงแห่งเดียว เนื่องจากมีอาณาจักรลึกลับอื่นๆอีก มันจะต้องมีเหตุผลที่ถูกสร้างขึ้น ดังนั้นเขาจะปลูกฝังมันให้หมดทุกอย่าง
ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงก็สับสนเช่นกัน เขารู้สึกว่าแม้ว่าเย่ฟ่านจะแทบจะไม่สามารถฝึกฝนร่างกายศักดิ์สิทธิ์โบราณบรรพกาลและความก้าวหน้าคงไม่มีอะไรมากมาย แต่เขาก็ยังตอบคำถามด้วยความจริงจัง
ในที่สุดเย่ฟ่านก็ได้รับชื่อของอาณาจักรลึกลับต่อไป ตำหนักเต๋าหลังจากอาณาจักรลึกลับแห่งกงล้อทะเล เราจำเป็นต้องเอาชนะทะเลแห่งความทุกข์และจะสามารถสัมผัสถึงมันได้อย่างช้าๆ
มีข่าวลือว่าตำหนักเต๋ามีห้าเส้นทางแห่งความเป็นเทพ เมื่อปลูกฝังดินแดนลึกลับนี้เราจะได้สัมผัสกับเหตุการณ์ที่ลึกซึ้งและลึกลับต่างๆ
ปัจจุบันเย่ฟ่านมีวิธีการบ่มเพาะสำหรับกงล้อแห่งทะเลเท่านั้น หนังสือสีทองเป็นเพียงหน้าเดียวในคัมภีร์เต๋าและไม่มีวิชาอื่นๆรวมทั้งเส้นทางของตำหนักเต๋าด้วย
“ถ้าข้าต้องการได้วิชาที่ลึกซึ้งที่สุด ข้าจะต้องไปที่แดนศักดิ์สิทธิ์หรือตระกูลขุนนางโบราณเพื่อบรรลุคัมภีร์โบราณลึกลับที่พวกเขามี” เย่ฟ่านพึมพำในใจ
“ผู้อาวุโส แดนศักดิ์สิทธิ์และตระกูลขุนนางโบราณตระกูลใดที่มีคัมภีร์โบราณที่ลึกซึ้งที่สุด?” เย่ฟ่านถาม
ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงส่ายหัวและกล่าวว่า
“ตระกูลขุนนางโบราณและแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นลึกซึ้งและทรงพลังเกินไป พวกเขาไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถเข้าใจได้ คัมภีร์โบราณของพวกเขาก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียที่แตกต่างกัน”
เย่ฟ่านต้องการรู้ว่าคัมภีร์โบราณเล่มใดแข็งแกร่งที่สุดและพึมพำกับตัวเอง
“พวกเขาล้วนมีจุดแข็งเป็นของตัวเอง”
“ถูกต้อง มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ” ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงดูเหมือนจะจำบางสิ่งในขณะที่เขาพูดต่อ
“มีข่าวลือว่าสำหรับอาณาจักรลึกลับแห่งกงล้อทะเล คัมภีร์เต๋าคือเส้นทางบ่มเพาะที่ดีที่สุดในโลกนี่ไม่จำกัดเฉพาะดินแดนตะวันออกของเราแต่ยังรวมทุกที่อีกด้วย
สำหรับอาณาจักรตำหนักเต๋า คัมภีร์โบราณของแดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยกควรจะแข็งแกร่งที่สุด คัมภีร์โบราณแต่ละเล่มมีส่วนที่มีวิธีการฝึกฝนที่เหมาะสมที่สุดอยู่เช่นกัน”
เย่ฟ่านตัดสินใจไปที่ดินแดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยกทันที เขาต้องการเรียนรู้วิธีสร้างตำหนักเต๋าที่แข็งแกร่งที่สุด
“ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกยอมรับศิษย์ชายหรือไม่?”
“ไม่เคยมีมาก่อน” ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงมองเขาด้วยความสับสน
“เจ้าไม่มีทางทำได้สำเร็จ……”
“สาวกหญิงของแดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยกจะแต่งงานไหม?” เย่ฟ่านถามอย่างเฉยเมย
ผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงหัวเราะ
“พวกเขาสามารถแต่งงานได้ แต่เงื่อนไขนั้นเข้มงวดมาก ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่โชคดีที่จะทำเช่นนั้น”
เย่ฟ่านไม่รู้สึกเขินอายในขณะที่เขาหัวเราะและยังคงตั้งคำถามต่อไป แม้ว่าผู้อาวุโสอู๋ชิงเฟิงจะมีอาการประหม่าอยู่บ้าง แต่เขาก็ยังอธิบายอย่างอดทน
แดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยก นั้นอยู่ห่างไกลจากอาณาจักรเอี๋ยน มาก พวกเขาเป็นพื้นที่ที่สำคัญและลึกลับที่สุดในบรรดาแดนศักสิทธิ์และตระกูลขุนนางโบราณ
ในเวลาเดียวกันเย่ฟ่านได้ค้นพบโดยไม่ได้ตั้งใจว่าหนึ่งในเจ็ดพื้นที่ต้องห้ามที่ยิ่งใหญ่ “เหมืองโบราณต้นกำเนิด” นั้นตั้งอยู่ภายในบริเวณที่ตั้งของดินแดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยก
“เหมืองโบราณต้นกำเนิด……”
นี่เป็นครั้งแรกที่เย่ฟ่านเคยได้ยินเกี่ยวกับพื้นที่ต้องห้ามนี้ เนื่องจากเป็นหนึ่งในเจ็ดพื้นที่ต้องห้ามที่ยิ่งใหญ่ มันจะต้องมีภูมิหลังที่พิเศษอย่างแน่นอน
“ภูมิภาคนี้มี 'ต้นกำเนิด' มากมาย นี่คือเหตุผลที่แยกไม่ว่าจะอย่างไรตระกูลเจียงและแดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยกไม่มีวันย้ายออกจากที่นั่น และยังมีข่าวสำคัญบางอย่างที่เจ้าควรรู้ไว้”
เย่ฟ่านงุนงงและสงสัยอย่างยิ่งในขณะที่เขาถาม
“มันคืออะไร?”
“ภายในเมืองโบราณต้นกำเนิดซึ่งสามารถขุด ‘ต้นกำเนิด’ ได้อย่างไม่รู้จบนั้นแท้ที่จริงแล้วมันเป็นสถานที่ปิดผนึกของสิ่งมีชีวิตบางอย่าง หากผู้ใดเข้าใกล้มันมากเกินไปสิ่งมีชีวิตตัวนั้นจะลงมือสังหารทันที”
"อะไร?!" เย่ฟ่านรู้สึกตกตะลึง
“สิ่งมีชีวิตตัวนั้นคือมนุษย์คนหนึ่ง!”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้เย่ฟ่านรู้สึกตกใจอย่างมาก เขารู้สึกว่าพื้นที่ที่เขาวางแผนจะไปนั้นลึกลับเกินไป ดินแดนศักสิทธิ์ทะเลสาบหยก ตระกูลเจียง และเหมืองโบราณต้นกำเนิดมีความหมายพิเศษสำหรับเขา
