บทที่ 251 จิตสังหารอันบ้าคลั่ง
ลั่วอิ่งสงบสติอารมณ์ลงแล้ว เธอลูบหัวเย่โม่อย่างแผ่วเบา “ฉันไม่เป็นไร...แค่หลังจากนี้คงลำบากนายแล้ว นายต้องดูและตัวเองดีๆ นะ” เย่โม่ไม่เข้าใจคำพูดของลั่วอิ่ง เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขน ตัวของลั่วอิ่งแข็งเกร็งชั่วขณะแต่ก็ไม่ได้ผลักเขาออก ผ่านไปสักพักใหญ่ลั่วอิ่งจึงค่อยผลักเย่โม่ออก เธอจ้องมองเย่โม่อย่างพิน...