ตอนที่ 960-961
เขาอาจจะพูดถูก
ไม่ว่าผู้ชายจะชอบผู้หญิงคนหนึ่งมากแค่ไหน วันที่เขาอยากจะปล่อยเธอไป ก็ต้องมาถึงสักวันหนึ่ง
ไม่ว่าเขาจะชอบเธอมากแค่ไหน ถ้าสถานการณ์ยังจมอยู่แต่ความสิ้นหวัง สักวันก็ต้องหยุด
กงเซลีอดทนมาหลายปีแล้ว
ตอนนี้เขาคงจะเหนื่อย
กงเซลีเม้มปากแล้วหันไปมองทะเล
“ไม่ว่ายังไง ต่อจากนี้เราคงกลายเป็นได้แค่เพียงคนแปลกหน้า ถ้าไม่มีอะไรก็ไม่ต้องพูดถึงเธออีก ฉันไม่อยากได้ยินอะไรที่เกี่ยวข้องกับเธอ”
“...ได้ ได้”
หยางเชาชิงพยักหน้า
“ฉันรู้ ฉันรู้ ต่อไป.. ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่ ที่จะไม่พูดถึงเธอต่อหน้านายอีก แต่นายจะกลายเป็นคนแปลกหน้ากันทั้งที่เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายเหรอ น่าเสียดาย ถ้าพวกนายเป็นเพียงคนแปลกหน้าสำหรับกันและกัน”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
กงเซลีหรี่ตาลง “อย่างน้อยตอนนี้ ฉันไม่อยากเห็นเธอ”
เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นเซินโย่ว ความทรงจำที่ว่าเขาถูกเธอโกหกเขายังไงบ้างจะผุดขึ้นมา
เขาไม่อยากจะคิดถึงมัน
แต่พวกเขาก็เป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้ว และครอบครัวเซินและครอบครัวกงก็เป็นเพื่อนกันมานาน เขาไม่สามารถทำอะไรเซินโย่วได้
เขาไม่สามารถลงโทษหรือยกโทษให้กับเธอได้...
แล้วเขาก็จะไม่มีวันพบหน้าเธออีก
อย่างน้อย เมื่อเขาไม่เจอเธอ เขาจะไม่ต้องคิดถึงว่าเธอเคยโกหกอย่างไรบ้าง
“ในเมื่อนายอารมณ์ไม่ดี นายก็ควรจะพักสักหน่อย”
หยางเชาชิงโบกมือให้นางแบบสาวที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลนัก เพื่อให้เธอเดินเข้ามาหา
เมื่อเธอมาถึง เขาส่งสายตาเป็นสัญญาณ ให้กับนางแบบสาวเข้ามาหากงเซลี
นางแบบมองไปที่ใบหน้าที่หล่อเหลาและจะได้เป็นผู้หญิงของกงเซลี หน้าเธอแดงขึ้นทันที เธอเดินเข้าไปหาเขาและพูดอย่างอารมณ์ดีว่า “นายน้อยกง ดื่มคนเดียวจะมีสนุกอะไรล่ะคะ ให้ชาช่าดื่มกับคุณดีไหม”
การได้ทำความรู้จักกับทายาทรุ่นที่สองของเศรษฐีเหล่านี้เป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับนางแบบรุ่นใหม่เหล่านี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับทายาทรุ่นที่สองเช่น กงเซลีและหยางเชาชิง หน้าตาของพวกเขาเปรียบได้กับดาราดัง ๆ
พวกเขาดีกว่าคนรวยทั่วไป อีกทั้งมีอำนาจที่สะสมมาอย่างยาวนาน
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่แฟนตัวจริง แต่ก็ยังถือเป็นบุญที่ได้ควงกับเขาในระยะยาว
ทั้งคู่มีชื่อเสียงในเรื่องของความใจกว้าง
ก่อนที่นางแบบจะมาถึงกงเซลี โดยไม่คาดคิด เธอก็ตกใจกับการจ้องมองที่เย็นชาของเขาและไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าต่อ
นางแบบร้องออกมาอย่างหวาดกลัว “นายน้อยกง...”
กงเซลีมองเธอด้วยสายตารังเกียจ
“ไปให้พ้น อยู่ให้ห่างจากฉันเอาไว้”
นางแบบต้องการจะเกลี้ยกล่อมเขา แต่ก่อนที่เธอจะทำได้ หน้าของเธอก็ซีดและเธอก็เริ่มตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
เธอกลัวว่ากงเซลีจะอารมณ์เสีย
ทุกคนต่างรู้ดีว่า นายน้อยกงคนนี้ร่ำรวย มีอำนาจ และหน้าตาดี
เขาเรียกได้ว่าเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบสำหรับผู้หญิงหลาย ๆ คน
น่าเสียดายที่ไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปเสียหมด
เขามีข้อเสียคืออารมณ์ร้าย แต่อารมณ์ของเขาก็เพียงพอที่จะทำให้ใครหลายคนตกใจ
เธอควบคุมอารมณ์ไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาดูน่ากลัวมาก
หยางเชาชิงมองดูนางแบบที่สั่นเทาและโบกมือให้เธอ
นางแบบหันกลับมาและจากไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่เธอจากไป หยางเชาชิงก็มองไปที่กงเซลี พร้อมกับขมวดคิ้ว
“น้องสี่ นายทำให้เธอกลัวนะ”
“นายไม่มีอารมณ์จะสนุก หรือนายคิดว่าพวกเธอไม่สวยจริง ๆ”
กงเซลีกล่าวอย่างไร้อารมณ์ว่า “นายควรเปลี่ยนรสนิยมเสียบ้างนะ”
หยางเชาชิงพูดไม่ออก
“นายไม่ได้ชอบสไตล์นี้หรอกเหรอ ฉันเลือกตามแบบที่นายชอบเลยนะ ตอนนี้นายมาบอกให้ฉันเปลี่ยนรสนิยม กงที่สี่ รสนิยมของนายเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ นายไม่ชอบผู้หญิงเซ็กซี่แบบนี้แล้วเหรอ?”
กงเซลีมองไปที่เขาอย่างไร้ความรู้สึก
“นายเปลี่ยนรสนิยมแล้วจริง ๆ เหรอ?” หยางเชาชิงถามอย่างสงสัย
“แล้วตอนนี้ นายชอบแบบไหน”
แบบไหนเหรอ?
กงเซลีอ้าปากจะพุด แต่ก่อนที่เขาจะตอบ ร่างเล็ก ๆ ก็ปรากฎขึ้นในใจของเขา
ใบหน้าของร่างนั้นค่อย ๆ ปรากฎขึ้นในใจของเขา
หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ
เขาไม่สามารถพูดออกไปได้
เขารู้แล้วว่าเขาชอบแบบไหน
แต่มันเป็นชื่อที่เขาไม่สามารถเอ่ยออกมาได้
ท่าทางของหยางเชาชิงเปลี่ยนไป เมื่อเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงในท่าทางของอีกฝ่าย
“น้องสี่ ข่าวลือนั่นเป็นจริงงั้นเหรอ?”
กงเซลีแสร้งทำเป็นไม่รู้
“ข่าวลืออะไร”
หยางเชาชิงดูจริงจังมากขึ้นในตอนนี้ เขาลดเสียงลงแล้วพูดว่า
“ที่เกี่ยวกับนายกับพี่สะใภ้น่ะ ไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้ว บอกมาตามตรงว่านาย...”
หยางเชาชิงเล่าถึงเหตุการณ์ที่เป็นข่าว
แล้วย้อนกลบมาดูปฏิกิริยาของกงเซลีที่ทำตัวไม่ถูก
แต่เขาก็ยังไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
เพราะครั้งล่าสุดที่เจอกัน กงเซลีมักจะทำตัวเป็นศัตรูกับเฉียวเมียนเมียน ใครจะไปคิดเช่นนั้น
แต่ตอนนี้...
หยางเชาชิงรู้สึกว่าข่าวนั้นไม่มีมูลความจริง
เขารู้จักกงเซลีเป็นอย่างดี
ผู้ชายคนนี้ทำตัวแปลก ๆ ตั้งแต่ที่เขาช่วยเฉียวเมียนเมียนชี้แจงในเว่ยป๋อ
นอกจากนี้เฉียวเมียนเมียนสวยเหมือนเทพธิดา
แม้แต่เขา...ก็ยังมีความคิดว่าเธอคู่ควรให้ควง
ถ้าเฉียวเมียนเมียนไม่ได้แต่งงานกับเหมาเยซื่อ เขาคงจะตามจีบเธอไปนานแล้ว
ดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่กงที่สี่จะชอบเฉียวเมียนเมียน
“ไม่มีอะไร” กงเซลีปฏิเสธอย่างรวดเร็ว
หัวใจของหยางเชาชิงจมลง
“น้องสี่ นาย...คิดอะไรกับพี่สะใภ้งั้นเหรอ?”
“เปล่า!” กงเซลีโกรธ เขาหันกลับมาแล้วพูดด้วยเสียงต่ำ
“หยางที่สอง นายเป็นอะไรเนี้ย ฉันก็บอกไปแล้วว่าไม่มีอะไร ทำไมนายยังมาถามอยู่ได้?”
หยางเชาชิงมองไปที่ท่าทางโกรธของเขาและรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แม้ว่ากงเซลียังคงปฏิเสธ
แต่พวกเขาเป็นเพื่อนกันมานานหลายปี แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าเขาพูดจริงหรือโกหก
หยางเชาชิงไม่ได้พูดเปิดเผยสิ่งที่เขาคิด หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาพูดว่า
“น้องสี่ นายก็รู้จักอาซื่อดี ฉันหวังว่าฉันจะคิดมากไปเอง ไม่อย่างนั้น ฉันคงต้องเห็นพวกนายบาดหมางกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ความเป็นพี่น้องของพวกนายมันสำคัญกว่าเรื่องผู้หญิงนะ”
“เราสัญญากันแล้วว่าจะเป็นพี่น้องกันตลอดชีวิต”
กงเซลีเม้มปากและเงียบ
