ตอนที่แล้วTHW ตอนที่ 17+18(3/3) โกลเด้นแมนของทอม ครูซ + คนครุ่นคิดของรอแด็ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปTHW ตอนที่ 19+20(2/3) ความคุมความสามารถอย่างเต็มที่ + ภาพ "คาวบอยตะวันตก"

THW ตอนที่ 19+20(1/3) ความคุมความสามารถอย่างเต็มที่ + ภาพ "คาวบอยตะวันตก"


THW ตอนที่ 19+20(1/3) ความคุมความสามารถอย่างเต็มที่ + ภาพ "คาวบอยตะวันตก"

เมื่อกลับถึงบ้านและปิดประตูแล้ว เย่เทียนก็เตรียมเริ่มทำการทดสอบความสามารถในทันที

มันไม่มีอะไรที่สำคัญไปกว่านี้แล้ว เขาไม่ได้เตรียมที่จะไขความลับของภาพ “อาทิตย์อัสดงในแมนแฮตตัน” ตอนนี้

ประตูและหน้าต่างต่างก็ถูกล็อก พร้อมกับผ้าม่านที่ถูกปิด และนาฬิกาปลุกที่ถูกตั้งไว้หลังจากนี้อีกหนึ่งชั่วโมง!

เพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุจากการหมดสติไปอย่างกะทันหัน เย่เทียนได้เตรียมที่จะทดสอบบนเตรียมของเขา

และของโบราณที่มีรัศมีที่จะถูกใช้ในการทดสอบก็ถูกจัดเรียงไว้บนโต๊ะข้างเตียง รอให้เขาหยิบมันขึ้นมาทดสอบทีละชิ้น

ทุกอย่างเตรียมพร้อม สามารถเริ่มทดสอบได้ทันที!

จากนี้ไป ฉันจะควบคุมความสามารถให้ได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อที่ต่อจากนี้ฉันจะได้ทำอะไรก็ได้ตามต้องการได้อย่างง่ายดาย! เขายังคงระมัดระวังในช่วงสองวันนี้! ลองดูเขาในตอนนี้สิ

ในตอนนี้ เย่เทียนทั้งกังวลและตื่นเต้น สองตาของเขาเป็นประกายวาว ขณะที่มือกำลังสั่นเล็กน้อย ราวกับเป็นโรคพากินสันหน่อยๆ!

“เฮ้ออออ!”

เย่เทียนสูดหายใจเข้าหนักๆ และถอนหายใจออกมาแรงๆ

“มาเริ่มกัน!”

หลังจากพึมพำออกมาเล็กน้อย เย่เทียนก็มองไปที่กล่องประดับโบราณบนโต๊ะ

กล่องเครื่องประดับนี้มาจากปี 1950 ซึ่งได้รับความเสียหายนิดหน่อย และมันกำลังเปล่งแสงสีขาวออกมาพร้อมกับรัศมีหนึ่งชั้น ถือว่าเป็นของโบราณที่มีค่าต่ำที่สุดจากที่เขามี และต่อให้มันจะถูกทำลายไป เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียดายแต่อย่างใด

พร้อมกับการตั้งสมาธิของเขา จึงทำให้ความสามารถตาทิพย์ปรากฏขึ้น!

สายตาของเขามองทะลุกล่องเครื่องประดับนี้เข้าไป พร้อมกับเห็นข้างในที่ว่างเปล่า

และหลังจากนั้น ความรู้สึกสดชื่นก็อาบไล้ดวงตาของเขาอีกครั้ง พร้อมกับสีหน้าที่เพลิดเพลินก็ปรากฏขึ้นพร้อมกัน

อย่างที่คิด การดูดกลืนออร่าคราวที่แล้วได้ถูกใช้ไปหมดแล้ว และสามารถดูดกลืนได้อีก

แต่เย่เทียนไม่ได้ประหลาดใจอีก เขาพยายามควบคุมความสามารถ แต่การดูดกลืนก็ได้จบลงซะก่อน!

ในสายตาของเขา รัศมีบนกล่องเครื่องประดับได้หายไปแล้ว พร้อมกับลอยเข้ามาในตาของเขาราวกับหมอก

จากนั้น ก็มีเสียงกรุกกริกเบาๆ ดังนั้นในหูของเขา

“กรอบ! แกรก!....”

เสียงเหมือนกับไม้กำลังแตกดังขึ้นติดๆ กัน

และเมื่อมองไปที่กล่องเครื่องประดับอีกครั้ง ก็พบว่าตัวกล่องได้มีแต่รอยแตกเต็มไปหมด เหมือนกับว่าถูกทำตกนับครั้งไม่ถ้วน และความแวววาวที่เคยมีอยู่นิดหน่อย ก็ได้หายไปโดยสมบูรณ์ พร้อมกับกลายเป็นไร้ประกายโดยสิ้นเชิง

ภายใต้รอยแตกที่เปิดออก ทำให้สามารถได้กลิ่นเหม็นเน่าชนิดหนึ่งลอยออกมา!

พร้อมกับเงิน 20 เหรียญที่ปลิวไป!

เย่เทียนตกใจอยู่หน่อยๆ ความเร็วนี้จะเร็วเกินไปแล้ว!

แต่นี่ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก ถึงยังไง กล่องเครื่องประดับนี้ก็ไม่ได้มีราคามากนัก และมีออร่าให้ดูดกลืนเพียงนิดหน่อยเท่านั้น

แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะยังมีของโบราณอีกเจ็ดถึงแปดชิ้นอยู่ โดยเฉพาะพวกหลังๆ ยิ่งมีออร่าจำนวนมาก ซึ่งเพียงพอให้เขาที่สนับสนุนการทดลองของเขาได้อย่างสมบูรณ์

มาลุยกันต่อเลย!

หลังจากจัดการกับอารมณ์นิดหน่อย เย่เทียนก็เบนความสนใจไปยังของโบราณชิ้นที่สองบนโต๊ะ

นี่คืออีสเตอร์เอ้กชิ้นหนึ่ง แน่นอนว่ามันไม่ใช่ไข่ฟาแบร์เชของรัสเซีย แต่ว่าเป็นพรอพจากหนักเรื่องหนึ่งในฮอลลีวูด

ซึ่งปีที่ผลิตอยู่ราวๆ 1935 ซึ่งแน่นอนว่ามันคุณค่าทางศิลปะอยู่ พร้อมกับรัศมีสองชั้น

จากนั้น เขาก็ตั้งสมาธิและเปิดใช้งานตาทิพย์อีกครั้ง!

หลังจากระบวนการดูดกลืนออร่ากล่องเครื่องประดับ คราวนี้ เย่เทียนได้เตรียมตัวอยู่ก่อนแล้ว

ในจังหวะที่รัศมีของไข่เริ่มถูกดูดเข้ามา เขาก็เริ่มท่องคำหนึ่งในใจอย่างเงียบๆ เพื่อพยายามที่จะควบคุมกระบวนการดูดกลืนออร่านี้

“หยุด”

เปล่าประโยชน์! มันยังคงทำการดูดกลืนต่อ

เมื่อเห็นว่าคำนี้ไร้ประโยชน์ เย่เทียนก็เริ่มเตรียมคำต่อไปทันที

แต่ว่าน่าเสียดายที่ความสามารถในการดูดกลืนนั้นไวเกินไป! ทำให้ออร่าที่มีอยู่น้อยนิดของอีสเตอร์เอ้กถูกดูดกลืนจนหมดก่อนที่เขาจะท่องคำที่สองขึ้นในใจ

อีสเตอร์เอ้กที่งดงามได้หายไปแล้ว!

เย่เทียนยื่นมือออกไปหยิบกระดาษและปากกาที่อยู่ข้างโต๊ะ พร้อมกับขีดฆ่าภาษาอังกฤษคำว่า “หยุด” ไป

มาต่อกันเลย

เย่เทียนเริ่มการทดลองต่ออีกครั้ง ในระหว่างที่มองทะลุและดูดกลืนออร่า เย่เทียนพยายามใช้ภาษาอังกฤษในการควบคุม แต่ก็จบลงด้วยความล้มเหลว และของโบราณอีกชิ้นก็ได้ผุพังไป!

ส่วนชิ้นที่ 4 ผลลัพธ์ก็จบลงเหมือนเดิม!

และเมื่อชิ้นที่ห้าผุพังไป มันก็ยังไม่มีสัญญาณว่าจะสามารถควบคุมการดูดกลืนออร่าได้

หรือผลลัพธ์จากการทดลองจะจบลงที่ความล้มเหลวเท่านั้นแล้ว? จะไม่สามารถควบคุมกระบวนการดูดกลืนออร่าได้เลยอย่างงั้นเหรอ?

มองดูของโบราณสามชิ้นที่เหลืออยู่บนโต๊ะ เย่เทียนที่คิดอะไรไม่ออก ก็ได้หยุดการทดลองลงก่อน

หลังจากนั้นสองนาที เย่เทียนที่ทำหัวให้โล่งก็ได้พร้อมที่จะทำการทดลองต่อ

“ในเมื่อภาษาอังกฤษไม่ได้ผล งั้นก็มาลองภาษาจีนกัน”

จากนั้น เขาก็เบนความสนใจไปที่ของโบราณชิ้นที่ 6 ซึ่งก็คือแจกันสไตล์ยุโรปที่มาจากปี 1920

ที่ปากของแจกันมีรอยบิ่นสองรอย พร้อมกับตรงตีนด้านล่างอีกหนึ่ง ซึ่งนี่ส่งผลให้มีคนน้อยมากที่จะสนใจมันในตลาด และมันก็ได้ถูกเย่เทียนซื้อกลับมาในราคาต่ำ เพียง 25 เหรียญ เพื่อเอามาให้ในการทดลองที่สิ้นเปลืองนี้

แต่ที่เขาให้ความสนใจกับมันก็เพราะรัศมีที่เกือบจะสามชั้นของแจกันนี้ และมันก็ถึงเวลาที่จะทำประโยชน์แล้ว

ขณะที่มองทะลุ ออร่าก็ได้ถูกดูดเข้ามา พร้อมกับรัศมีของแจกันที่เริ่มจางลง

เมื่อรัศมีชั้นแรกได้กลายเป็นหมอกและลอยเข้ามาในตาของเขา เย่เทียนก็ได้รีบพูดขึ้นในใจอย่างเงียบๆ ทันที

“หยุด!”

และในตอนนี้เอง ภาพแปลกประหลาดก็พลันปรากฏขึ้นในสายตาของเย่เทียน

เส้นสายวิญญาณนั้นก็ได้หยุดดูดกลืนในทันที! และออร่าหมอกที่กำลังบินผ่านอากาศมาก็ได้หยุดลง พร้อมกับลอยค้างกลางอากาศด้วยอาการหยุดนิ่ง ราวกับหนังที่กดหยุดเวลาไว้ กลายเป็นช่วงเวลาที่ถูกแช่แข็งโดยสมบูรณ์!

ขณะเดียวกัน

นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เย่เทียนควบคุมกระบวนการดูดกลืนออร่าได้สำเร็จ และนัยน์ตาของเขาก็สั่นระริก! มันไม่จำเป็นต้องรอจนกว่าการดูดกลืนจะสิ้นสุดถึงจะควบคุมได้!

คำภาษาจีนสามารถใช้ในการควบคุมได้อย่างได้ผล!

“เย้! เยี่ยม!”

เย่เทียนกระโดดลงจากเตียง พร้อมกับเริ่มเฉลิมฉลองอย่างบ้าคลั่ง

สุดยอด! ตราบเท่าที่สามารถหยุดการดูดกลืนออกเวลาไหนก็ได้ อย่างนั้น เขาก็สามารถควบคุมความสามารถนี้ได้ 90% แล้ว

จากนี้ไปเขาไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวอีก และสามารถที่จะมองทะลุที่ไหนก็ได้! เขาสามารถใช้มันได้มากเท่าที่เขาต้องการ โดยไม่ต้องกังวลว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นอีก!

และการเพิ่มความสามารถของดวงตาของเขาก็จะไม่ถูกจำกัดในอนาคต!

ตราบเท่าที่พิพิธภัณฑ์ยังเปิดอยู่ ก็ไม่มีใครที่จะสามารถหยุดยั้งการเติบโตของความสามารถของดวงตาของเขา และความแข็งแกร่งของตัวเขาได้!

วัตถุโบราณแต่ละชิ้นไม่จำเป็นต้องดูดมาก เพียงแค่สองในสิบ หรือสี่ในสิบแค่นี้ก็พอ! ถึงยังไงที่นั่นก็มีออร่ารอให้ดูดกลืนเป็นจำนวนมาก เปรียบได้กับมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ และคุณสามารถท่องเข้าไปในนั้นได้

จากนั้นก็ทำการดูดกลืนออร่าของมันโดยที่ไม่ทำให้ใครแตกตื่น และไม่สร้างความเสียหายให้กับของโบราณเหล่านั้น

หลังจากจบการเฉลิงฉลองในอีกสองสามนาทีให้หลัง เขาก็สงบลง จากนั้น เย่เทียนก็นั่งลงบนเตียงอีกครั้ง พร้อมกับทำการทดสอบพลังของเขาต่อ

มันยังมีคำควบคุมอีกมากที่อยากจะทดลอง และเขาพยายามที่จะทำความเข้าใจกับความสามารถของดวงตาของเขาอย่างเต็มที่ในวันนี้ และจะควบคุมมันให้ได้ทั้งหมด!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด