557-558
7/10
Ep.557
“ซูเฉิน วันนี้ฉันจะให้แกได้เห็นสิ่งที่เรียกว่าความเป็นนิรันดร์!” หลี่เหลียงแหงนหน้า กู่ก้องฟ้า
ระหว่างกู่คำราม เห็นแค่เพียงทั้งร่างของเขาพร่ามัวราวกับเป็นภาพลวงตา เริ่มขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตา หลี่เหลียงก็มีความสูงเป็นร้อยจั้ง กลายเป็นภูเขายักษ์ลูกใหญ่ ยืนตระหง่านอยู่ท่ามกลางสวรรค์และปฐพี
ทันทีที่แปลงร่างเสร็จ หลี่เหลียงใช้ฝ่ามือเดียวกดลงมาข้างหน้าเบาๆ
ระหว่างนั้นเอง แสงสีเทาพุ่งออกมาจากฝ่ามือ กระจายไปทั่วชั้นอากาศ ก่อนระเบิดแตกตัว กลายเป็นหมอกร่วงโรยลงมา
หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ ภายในรัศมีหลายสิบไมล์ ทุกหนแห่งก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีเทานี้
“น่ะ .. นั่นมันหลี่เหลียงไม่ใช่หรอ!”
เฉาหรานบน [รถศึกอัจฉริยะ] เมื่อเห็นฉากนี้ มุมปากเขาสั่นระริก
สีหน้าของตันหลินและคนอื่นๆก็ดูน่าเกลียดกว่าปกติเช่นกัน เพราะพวกเธอจำได้ดี ว่านั่นคือหลี่เหลียงที่เคยถูกซูเฉินทรมานทั้งเป็นจนมีสภาพน่าหวาดกลัว ซึ่งตามหลักเหตุผลแล้วไม่น่าจะมีชีวิตรอดมาได้
แล้วทำไมเขาถึงไม่ใช่แค่ยังมีชีวิตอยู่ แต่ยังทรงพลังกว่าเดิมอย่างเทียบไม่ติด!?
สถานการณ์ตรงหน้า ทำให้พวกเขาสับสนเป็นอย่างมาก ทั้งยังรู้สึกประหลาดใจอย่างหาที่เปรียบมิได้
“นี่น่ะหรอไพ่ตายของแก?” ซูเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย
หลี่เหลียงแปลงร่างเป็นยักษ์สูง 100 จั้ง แต่สุดท้ายกลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาก็ยังเป็นเลเวล 6 อยู่ดี นี่หมายความว่ากำลังรบโดยรวมของเขาไม่ได้เพิ่มขึ้น
หรืออีกความหมายนึงก็คือ ต่อให้ตัวใหญ่แค่ไหน ก็ทำได้แค่ขู่คน ไม่มีนัยสำคัญในเชิงปฏิบัติ
หลี่เหลียงแค่นเสียงเย็นชา อ้าปากตะโกนขึ้นทันใด “จงฟื้นคืนชีพ!”
อากาศที่ว่างเปล่าเกิดการสั่นสะเทือนเล็กน้อย จากนั้นเห็นแค่เพียงม่านแสงสีเทาสามพุ่มปรากฏขึ้นเบื้องหน้าซูเฉิน พวกมันขยุกขยิก ก่อตัวอยู่พักหนึ่ง ก็กลายร่างเป็นเผ่าอมตะสามตน
พิจารณาจากกลิ่นอายและรูปลักษณ์ สมควรเป็นเผ่าอมตะที่เพิ่งถูกทำลายกลายเป็นเถ้าโดยเวทย์สายฟ้าของซูเฉิน
“เอ๊ะ? นี่พวกมันสามารถฟื้นคืนชีพได้จริงๆ?”
เผชิญหน้ากับฉากอันแปลกประหลาดนี้ ซูเฉินเริ่มตื่นตัวเล็กน้อย
“ซูเฉิน ตอนนี้แกคงรู้แล้วใช่ไหม ว่าอัจฉริยะที่แท้จริงหมายความว่ายังไง?”
หลี่เหลียงหัวเราะอย่างผู้มีชัย ตามด้วยโบกมือใหญ่ “ไป! จงร่วมมือกันกำจัดเขา!”
“ก๊าซซซซ!”
ทันทีที่หลี่เหลียงออกคำสั่ง ซอมบี้ทั้งหมดร้องคำราม พากันวิ่งเข้าสังหารซูเฉิน
ทันใดนั้นฝุ่นฟุ้งตลบอบอวล เสียงฝีเท้าดังกึกก้องไปทั่ว
ซอมบี้นับแสนตัวเคลื่อนไหวพร้อมกัน ไม่ว่าจะมองจากระยะใกล้หรือไกล ก็คล้ายคลื่นมหาสมุทรขนาดใหญ่ ขณะเดียวกันบรรยากาศก็ร้อนแรงทะลุถึงฟากฟ้า ชวนให้ผู้คนรู้สึกหายใจไม่ออก
ต้องเผชิญกับฉากอันน่าหวาดกลัวเช่นนี้ หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น คงหันหลังหนีไปแล้ว ทว่าซูเฉินกลับไม่กลัวเลยสักนิด
เห็นแค่เพียงทั้งคนทั้งร่างเขาขยายใหญ่เป็นสิบจั้ง หลังเปิดใช้งาน [เทคนิคปลุกศูนย์รวมวิญญาณสวรรค์] ระดับฐานฝึกตนของเขาก็เพิ่มขึ้นเป็นเลเวล 7 ย่างเท้าเดินเข้าหาหลี่เหลียงทีละก้าว
ส่วนพวกซอมบี้ที่โจมตีเข้ามา ซูเฉินเพิกเฉย ทำเหมือนมองไม่เห็นพวกมัน
เพราะเขามี [กายาเทพอสูรนิรันดร์] ทำให้ไม่ต้องสนใจการโจมตีในเลเวลเดียวกันหรือต่ำกว่า
ต่อให้ซอมบี้ในสนามรบนี้มีสูงถึงแสนตัว แต่ถ้าไม่มีตัวไหนเลเวลมากกว่า 7 ก็ไม่อาจทำอันตรายใดๆแก่เขา
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ..!
ซอมบี้นับไม่ถ้วนวิ่งเข้าปะทะซูเฉิน แต่พวกมันราวกับทรายเม็ดเล็กๆ ที่คิดเขย่าขุนเขาตระหง่าน ทั้งหมดถูกแรงสะท้อนตัวระเบิดแตกตาย
ทว่าไม่นานหลังจากความตาย พวกมันกลับฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็วิ่งเข้าโจมตีซูเฉินต่อ
แต่พฤติกรรมนี้ไม่ต่างจากเอาไข่ทุบลงก้อนหิน มันไม่สามารถหยุดซูเฉินให้ชะลอฝีเท้าได้
ทุกย่างก้าวของซูเฉิน เกิดเสียงระเบิดโผล๊ะ โผล๊ะ โผล๊ะ โผล๊ะ โผล๊ะ! ดังขึ้นรอบตัวเขา
ในลมหายใจเดียวก็มาถึงตำแหน่งที่อยู่ห่างจากหลี่เหลียงไม่เกิน 20 เมตรแล้ว
“ทำไมเขาถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้?”
เห็นซูเฉินเดินสบายเหมือนอยู่ในสวนข้างบ้านของตัวเอง ทั้งๆที่ตกอยู่ภายใต้การปิดล้อมของซอมบี้นับหมื่น หลี่เหลียงตกใจจนอธิบายไม่ถูก
ตื่นตระหนกถึงขั้นลืมหายใจ คล้ายตระหนักถึงอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา เขาร้องคำรามอย่างบ้าคลั่ง “หยุดมันไว้! อย่าปล่อยให้มันเข้ามาใกล้ฉัน!”
8/10
Ep.558
ผู้ฝึกตนเลเวล 6 หลายคนยืนอยู่บริเวณใต้เท้าของหลี่เหลียง หลังจากหันมาสบตากัน ก็กระโจนเข้าสังหารซูเฉินในคราวเดียว
ผู้ฝึกตนเลเวล 6 ย่อมไม่สามารถทำอันตรายใดๆแก่ซูเฉินได้ ซึ่งเรื่องนี้เดิมซูเฉินไม่ใส่ใจ
กระนั้น เมื่อจู่ๆคลื่นความผันผวนของเวทมนต์ที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นท่ามกลางการโจมตีมากมาย หัวใจเขาก็สั่นอย่างรุนแรง
“ดูเหมือนเวทย์สายฟ้านี่จะมีกลิ่นอายของผลสายฟ้าห้าสาย!”
ซูเฉินมิได้ตกใจแต่กลับมีความสุข เจ้าตัวร่ายเวทย์พายุสายฟ้า เข้าปะทะกับสายฟ้าห้าสีที่อาละวาดเข้ามา
เวทย์สายฟ้าทั้งสองประสานงา บังเกิดเสียงระเบิดดังกึกก้อง
ผลพวงจากสายฟ้าฟาดแผ่กระจายออกมา ซอมบี้หลายพันตัวได้รับผลกระทบ ถูกระเบิดเป็นผงในทันที แต่ภายใต้หมอกสีเทา พวกมันกลับฟื้นคืนชีพอย่างรวดเร็ว กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และเริ่มเข้าโจมตีซูเฉินต่อ
สำหรับมดปลวกพวกนี้ ซูเฉินเพิกเฉย ไม่ให้ความสำคัญใดๆกับพวกมันอย่างสิ้นเชิง
ณ ขณะนี้ เขาหรี่ตาลง กวาดมองไปข้างหน้า สุดท้ายสายตาหยุดลงบนร่างของชายชุดขาว
ชายคนนี้คือผู้ที่ปลดปล่อยสายฟ้าห้าสายเมื่อครู่ ซูเฉินคาดเดาว่าชายชุดขาวอาจเป็นไป่เจ๋อก็ได้ จึงเกิดความคิดที่จะจับตัวอีกฝ่าย
ไม่รอช้า เจ้าตัวเปิด [พื้นที่เลี้ยงสัตว์] เรียกสัตว์เลี้ยงวิญญาณเลเวล 6 ทั้งสามตัวออกมา เอื้อมมือชี้ไปทางชายชุดขาว แล้วออกคำสั่ง
“ไปจับตัวชายคนนั้นมา! ขอแบบจับเป็น ฉันมีอะไรอยากจะถามมัน!”
สัตว์เลี้ยงวิญญาณทั้งสามพุ่งไปข้างหน้าอย่างดุเดือด ไม่มีศัตรูหน้าไหนสามารถขวางทาง หรือโค่นพวกมันได้
ชั่วพริบตาเดียวสามารถเข้าประชิดชายชุดขาว เริ่มต่อสู้กัน
ซูเฉินเบนความสนใจกลับมายังหลี่เหลียง ง้างแขนไปเบื้องหลังและซัด [หมัดดาวตก]ออกไป
ปั๊ก ปั๊ก ปั๊ก ..!
ภายใต้เสียงปะทะดังกึกก้อง ร่างใหญ่โตของหลี่เหลียงถูกชุดหมัดระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
อย่างไรก็ตาม แทบจะในพริบตาต่อมา ร่างของเขาก็กลับมารวมตัวกันใหม่อีกครั้ง เป็นเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยน ไม่มีร่องรอยของอาการบาดเจ็บใดๆ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า .. ฉันมีร่างอันเป็นนิรันดร์ไม่อาจทำลาย ต่อให้แกเก่งแค่ไหนก็ทำอะไรฉันไม่ได้”
เมื่อเห็นว่าซูเฉินไม่อาจสังหารตน หลี่เหลียงหัวเราะชอบใจ
“เป็นนิรันดร์ฆ่าไม่ตาย? แกมั่นใจหรือว่าตัวเองคู่ควรกับคำนี้?”
ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชาด้วยความรังเกียจ ระหว่างนั้นเอง ดาบสงครามสีดำสนิทปรากฏขึ้นในมือเขา ตวัดกวาดออกไปข้างหน้า
เห็นแค่เพียงกระแสคลื่นสีขาวอันเชี่ยวกราดไหลออกไป เมื่อสัมผัสลงบนร่างของหลี่เหลียง มันก็แช่แข็งเขาอย่างรวดเร็ว
ซูเฉินกระโจนขึ้นเบื้องบน ก่อนหยั่งเท้าลงกลางอากาศในตำแหน่งเบื้องหน้าหลี่เหลียง แล้วสะบั้นศีรษะอีกฝ่ายในดาบเดียว
“ฮี่ ฮี่ คิดหรือว่าถ้าตัดหัวแล้วจะฆ่าฉันได้? ช่างไร้เดียงสา!”
ขณะที่หัวใหญ่ของหลี่เหลียงพลิกหงาย มันก็ไหลย้อนกลับขึ้นไปรวมร่างใหม่อีกครั้ง ชั่วพริบตาเดียวช่วงลำคอเชื่อมต่อกับลำตัวได้หนึ่งส่วนสาม
ซูเฉินกวาดสายตาเย็นชา ซัดหมัดเดียวระเบิดลำคอของหลี่เหลียงที่เพิ่งรวมตัวกันได้อีกครั้ง จากนั้นปลดปล่อยพลังจิต พันธนาการหลี่เหลียงเอาไว้ พร้อมกระชากเข้ามาใกล้
“ซูเฉิน ฉันบอกแกแล้ว ว่าฉันมีร่างกายเป็นนิรันดร์ไม่อาจทำลาย แกไม่มีทางฆ่าฉันได้”
กระทั่งเวลานี้ หลี่เหลียงก็ยังกล้าหาญไม่หวั่นกลัว ทั้งแสดงความเย่อหยิ่งเกินปกติออกมา
ได้ยินแบบนั้น สมองของซูเฉินเริ่มปั่นความคิดช้าๆ
ในความคิดเขา หลี่เหลียงไม่มีทางเป็นนิรันดร์ฆ่าไม่ตายอย่างแน่นอน เพียงแต่ว่าอีกฝ่ายครอบครองพลังในการฟื้นฟูที่มากเป็นพิเศษก็เท่านั้น และพลังพิเศษนี้คล้ายไม่มีวันสิ้นสุด ซึ่งเขาสามารถใช้วิธีเดียวกันกับพวกที่มีกายรักษา ไล่ฆ่าหลี่เหลียงไปเรื่อยๆจนกว่าอีกฝ่ายจะหมดพลัง
ยังไงก็ตาม ไม่รู้เหมือนกันว่าวิธีนี้จะต้องใช้เวลานานแค่ไหน
ขณะที่ซูเฉินหวังจะจบการต่อสู้อย่างรวดเร็ว ไม่อยากลากถ่วงเวลาออกไป
แต่เขาจะสามารถสังหารหลี่เหลียงในการโจมตีเพียงครั้งเดียวได้อย่างไร?
ระเบิดหัวมันเลยดีไหม? ความคิดนี้ผุดเข้ามาในใจเขา
ซูเฉินชกหัวหลี่เหลียงด้วยหมัดเดียว
ปงงง!
หมัดนี้กระแทกเข้าหว่างคิ้วหลี่เหลียงอย่างรวดเร็ว แต่เสมือนดั่งทบลงบนแผ่นเหล็ก และมีเสียงของโลหะดังสะท้อนกลับมา
