ตอนที่แล้ว127 - คำทำนายเป็นจริง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป129 - ถูกจำได้

128 - การกลับมาของโลงศพทองแดง


128 - การกลับมาของโลงศพทองแดง

ความกดดันที่กดขี่ได้ระเบิดขึ้นและแสงอสูรจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้า ความผันผวนของพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวทำให้ภูเขาที่อยู่ใกล้ๆสั่นสะท้านเมื่อสัตว์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวทั้งหมดทำงานร่วมกันเพื่อสังหารผู้ฝึกตนทั้งหมด

เสียงร้องที่น่าสังเวชเต็มท้องฟ้าในขณะที่ชีวิตถูกดับลงอย่างต่อเนื่อง เลือดสดเปื้อนพื้นขณะที่ศพนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายไปทั่ว

สัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัวแปลกๆสิบตัว แต่ละตัวมีความสามารถในการฆ่าผู้อาวุโสที่ได้รับความเคารพจากแดนศักดิ์สิทธิแสงโชติช่วงและตระกูลเจียงอย่างง่ายดาย

ผ่านไปเพียงนาทีเดียว แต่ป่าได้กลายเป็นโลกสีแดงเลือดแล้ว หลังจากนั้นไม่นานเสียงร้องที่น่าสังเวชก็ค่อยๆลดลงเรื่อยๆ และทั่วทั้งดินแดนก็ถูกปกคลุมไปด้วยสีแดงอย่างสมบูรณ์

เมื่อเห็นชายชราที่สติไม่ดีซึ่งยังอยู่ไม่ไกลเย่ฟ่านรีบวิ่งเข้าไปจับแขนของเขา

“ท่านเป็นบรรพบุรุษที่มีชีวิตจริงๆ!”

เขาไม่รู้ว่าเขาจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้หรือไม่ แต่เย่ฟ่านเชื่อมั่นว่าหากชายชราคนนี้เป็นคนโบราณเมื่อ 6000 ปีก่อนจริงเขาต้องมีหนทางในการรักษาชีวิตของตัวเองอย่างแน่นอน

คำทำนายของชายชราผู้บ้าคลั่งได้กลายเป็นจริงแล้ว

หมอกหนาทึบลอยอยู่รอบๆและภายในป่ามีกลิ่นคาวฉุน ในพุ่มไม้ที่มีหนามและตามซอกของซากปรักหักพัง มีซากศพมากมายที่เกลื่อนไปทั่ว

ร่างกายเหล่านี้ถูกเจาะทะลุหรือถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตด้วยความคับข้องใจ

พื้นที่ภูเขาขนาดมหึมาเงียบสนิทไร้เสียงใดๆและเต็มไปด้วยความนิ่งของความตาย คำพูดของชายชราผู้บ้าคลั่งนั้นเป็นจริงโดยไม่มีสิ่งใดผิดเพี้ยน

เท่าที่ตามองเห็น ซากศพเกลื่อนพื้นและทุกคนเสียชีวิต เลือดเปื้อนพื้น และเย่ฟ่านพึมพำเงียบๆ

“ท่านพูดผิดแล้ว เราสองคนยังมีชีวิตอยู่”

เย่ฟ่านมีความกลัวอยู่ในใจ ไม่นานมานี้เขาได้เห็นสัตว์ดุร้ายแปลกๆสิบตัวที่สังหารหมู่ผู้ฝึกตนทั้งหมด และมันก็เป็นการสังหารด้านเดียวโดยสมบูรณ์ ไม่มีใครสามารถป้องกันการโจมตีได้

ในตอนนั้นเองเย่ฟ่านคาดการณ์ว่าเขาจะตายเช่นกัน ผู้อาวุโสผู้แข็งแกร่งจากทั้งแดนศักดิ์สิทธิแสงโชติช่วงและตระกูลเจียงไม่สามารถต้านทานการโจมตีจากสัตว์อสูรที่น่ากลัวเหล่านั้นได้แม้แต่ครั้งเดียว

แต่สิ่งที่ทำให้เย่ฟ่านตกตะลึงมากที่สุดก็คือ ในตอนที่สัตว์ดุร้ายเหล่านั้นวิ่งเข้าใกล้ชายชราผู้บ้าคลั่ง พวกมันก็เปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว

“วู วู วู”

ชายชราผู้บ้าคลั่งเริ่มร้องไห้ขณะที่น้ำตาไหลอาบใบหน้า เขาดึงผมสีขาวที่ยุ่งเหยิงตัวเองออกอย่างแรง

“ผู้อาวุโส หยุดจมปลักอยู่กับอดีต มันผ่านไปแล้วหกพันปี มีอะไรให้คร่ำครวญอีก”

ชายชราที่บ้าคลั่งเงยหน้าขึ้นขณะที่เขาร้องไห้อย่างเศร้าสร้อยและทุบหน้าอกของตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็เริ่มล่องลอยไปในป่าราวกับวิญญาณ ไม่ได้มองที่เย่ฟ่านเลยด้วยซ้ำ เขาซึมซับเข้าไปในโลกของเขาเองโดยสิ้นเชิง

เย่ฟ่านติดตามเขาอย่างใกล้ชิด เขากลัวว่าสัตว์ร้ายพิเศษเหล่านั้นจะโจมตีอีกครั้ง ชายชราที่บ้าคลั่งยังคงอยู่ในสภาพมึนงงไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่พวกเขาเดินขึ้นไปบนยอดเขาที่เปลี่ยวร้างแห่งหนึ่ง

“สิ่งดีๆทั้งหมดจะต้องจบลง หายไปและกระจัดกระจาย ในอนาคตข้าจะกลับมาเยี่ยมพวกเจ้าทุกคน”

ชายชราที่บ้าคลั่งยังคงร้องไห้ต่อไปอีกครู่หนึ่งก่อนที่จะมีรอยยิ้มจางๆกลับมาที่ใบหน้าของเขาขณะที่เขาลงจากภูเขาไป

ชายชราผู้บ้าคลั่งเริ่มก้าวใหญ่เย่ฟ่านรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากเมื่อพบว่าแต่ละย่างก้าวของชายชราสามารถเดินทางไปไกลได้หลายลี้ หากไม่ใช่เพราะว่าเย่ฟ่านยังคงคว้าแขนชายชราไว้เขาคงถูกสลัดทิ้งไว้ด้านหลังนานแล้ว

“วิชาเซียน!”

ในขณะนี้เย่ฟ่านตกตะลึงแต่ละย่างก้าวของชายชราผู้บ้าคลั่งนั้นยอดเยี่ยมมาก มันเป็นแนวทางที่ลึกลับอย่างคาดไม่ถึง นี่จะต้องเป็นวิชาเซียนที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน

หัวใจของเย่ฟ่านตกตะลึงอย่างยิ่ง ระดับการบ่มเพาะของชายชราผู้บ้าคลั่งนี้ไม่อาจหยั่งรู้ได้

เขาสามารถสร้างกลิ่นอายเซียนให้ปลดปล่อยออกมานั่นแสดงให้เห็นว่าชายชราคนนี้จะต้องอยู่เหนือระดับสี่อาณาจักรกงล้อแห่งทะเลไปแล้ว

“มีข่าวลือว่าจารึกเต๋าเป็นความเข้าใจของยอดฝีมือในสมัยโบราณเกี่ยวกับธรรมชาติ พวกเขาแกะสลักความเข้าใจเหล่านี้ลงบนสิ่งของและส่งต่อความเข้าใจเหล่านี้ผ่านรุ่นสู่รุ่น

การเคลื่อนไหวแบบสุ่มจากชายชราผู้บ้าคลั่งนี้น่ากลัวเกินไป เขาเปรียบได้กับยอดฝีมือในตำนานโบราณ

ไม่น่าแปลกใจเลยที่สัตว์ร้ายที่สามารถสังหารผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงได้อย่างง่ายดายไม่สามารถเข้าใกล้ตัวของชายชราคนนี้

ในภูเขาที่อยู่ห่างไกลออกไป มีผู้ฝึกตนหลายคนที่จ้องมองจากระยะไกลไปยังพื้นที่ภูเขาดึกดำบรรพ์ ไม่มีใครกล้าออกไปตรวจสอบ คนเหล่านี้ล้วนแต่ฉลาดเฉลียวและสามารถสัมผัสได้ว่ามีบางสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้นภายในพื้นที่

พวกเขาไม่ได้ตามหลังคนมากมายเข้าไปเมื่อวันก่อนแต่เลือกที่จะหยุดในพื้นที่รอบนอก ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงหลีกหนีจากภัยพิบัติได้สำเร็จและไม่ได้ร่วมกลับฝังกับคนที่เข้าไปก่อน

ทันใดนั้นชายชราผู้บ้าคลั่งก็สะบัดแขนเสื้อที่ขาดรุ่งริ่งของเขาทันที ส่งผลให้เย่ฟ่านบินออกไปหลายวา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังวางแผนที่จะจากไป

“ผู้อาวุโสได้โปรดรอก่อน คนรุ่นหลังคนนี้เต็มใจจะติดตามและรับคำแนะนำจากท่าน” เย่ฟ่านรีบไล่ตาม

ชายชราที่บ้าคลั่งดูเหมือนจะมีสติกลับคืนมาบ้าง เขาหันกลับมาแล้วถามเย่ฟ่านด้วยสีหน้างุนงง

“เจ้าเป็นใคร?”

"ข้า……"

“ข้าไม่ควรจะอยู่ในโลกนี้จริงๆ เจ้าไม่ควรกราบข้าเป็นอาจารย์เพราะว่ามันจะนำโชคร้ายมาสู่เจ้า” เมื่อพูดเช่นนี้ชายชราบ้าบิ่นก็สะบัดแขนเสื้อและหายตัวไปในทันที

เย่ฟ่านหยุดครู่หนึ่งก่อนจะอ้อมและออกจากพื้นที่ภูเขานี้

เมื่อกลับมาเย่ฟ่านสามารถเห็น โจวยี่ หลินเจี๋ย หลี่เสี่ยวม่านและหวังจื่อเหวิน พวกเขาร่วมกับผู้อาวุโสจากนิกายของตัวเองและไม่ได้ผจญภัยไปในส่วนลึกของภูเขา

ไม่นานหลังจากนั้น ข่าวของเรื่องนี้ก็กระจายไปทั่วดินแดนรกร้างตะวันออก

“ใกล้ๆกับดินแดนรกร้างโบราณต้องห้าม มีสัตว์ร้ายที่มีเอกลักษณ์น่าสะพรึงกลัวจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังปกป้องพื้นที่ และทุกคนที่เข้าไปจะต้องตาย

พื้นที่นั้นน่ากลัวยิ่งกว่าหลุมฝังศพของจักรพรรดิอสูรเสียอีก มันเป็นพื้นที่ที่มีไว้เพื่อเก็บเกี่ยววิญญาณของผู้ฝึกฝนโดยเฉพาะ”

การสนทนาเหล่านี้แพร่กระจายไปทั่วทุกหนทุกแห่งและทำให้ผู้ฝึกฝนทุกคนในดินแดนตะวันออกกระสับกระส่าย

หลายคนถึงกับชี้ให้เห็นว่าหัวใจที่บินออกจากสุสานจักรพรรดิอสูรได้ถูกใช้โดยเผ่าพันธุ์อสูรเพื่อสานต่อสายเลือดของจักรพรรดิอสูรภายในดินแดนรกร้างตะวันออก

ครึ่งเดือนต่อมา ยอดฝีมือจากแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงและตระกูลเจียงได้ถูกส่งตัวไปยังบริเวณรอบนอกของพื้นที่ภูเขาแห่งนี้อีกครั้ง

ตามข่าวลือผู้อาวุโสจากแดนศักดิ์สิทธิ์แสงโชติช่วงและสมาชิกตระกูลเจียงกำลังทำงานร่วมกัน สองมหาอำนาจนี้เป็นปรากฏการณ์ครั้งยิ่งใหญ่ของเมืองเล็กๆที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง

เย่ฟ่านไม่ได้ออกจากพื้นที่รอบนอกของภูเขา เขาไม่เต็มใจที่จะจากไปและต้องการรอให้เรื่องคลี่คลายก่อนที่จะพยายามเข้าไปอีกครั้ง

ในสิบวันต่อมายอดฝีมือจะออกไปสำรวจส่วนลึกของภูเขาในแต่ละวันเพื่อค้นหาเส้นทางที่จะทำให้ได้รับผลไม้ศักดิ์สิทธิ์แต่สุดท้ายก็ไม่มีผู้ใดก็ชีวิตกลับมา

หนึ่งวันและคืนผ่านไปก่อนที่มหาอำนาจทั้งสองจะถอยกลับด้วยใบหน้าซีด

มีข่าวที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่านั้นแพร่กระจายไปทั่วดินแดนรกร้างตะวันออกว่าใจกลางของดินแดนโบราณต้องห้ามมีโลงศพทองแดงขนาดใหญ่ตั้งอยู่

สัตว์ร้ายที่มีพลังพิเศษเหล่านี้ดูเหมือนจะต้องการบุกเข้าไปในพื้นที่ต้องห้ามเพื่อดึงโลงศพทองแดงโบราณออกมา แต่ปัจจุบันไม่มีผู้ใดสามารถเข้าใกล้บริเวณนั้นได้

เมื่อเย่ฟ่านรู้ข้อมูลนี้เขาก็รู้สึกตกใจ คนอื่นๆอาจไม่มีความรู้ชัดเจนเกี่ยวกับโลงศพทองแดงขนาดใหญ่ แต่เขาเข้าใจมันอย่างถึงที่สุด

“ไม่ใช่ว่ามันตกลงไปในหลุมลึกแล้วหรือ? ทำไมมันถึงปรากฏขึ้นอีกครั้ง?”

ครึ่งเดือนต่อมาข่าวอีกชิ้นหนึ่งก็แพร่กระจายออกมาอีกครั้ง สัตว์ร้ายที่มีเอกลักษณ์เป็นจำนวนมากบุกเข้าหาที่ตั้งของโรงศพทองแดง แต่สุดท้ายพวกมันก็ถูกหมดไปที่เสียชีวิตทั้งหมด

หลังจากการสูญเสียอย่างไม่รู้จบสัตว์ร้ายที่มีเอกลักษณ์เหล่านั้นก็ไม่สามารถปิดกั้นเส้นทางที่จะเข้าสู่ดินแดนโบราณต้องห้ามได้อีกต่อไป

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ใช่ว่าพวกมันจะยอมแพ้ทั้งหมด เพราะสัตว์ร้ายจำนวนมากมายมหาศาลได้เดินทางไปปิดล้อมที่ตั้งของโลงศพทองแดงโบราณแทน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด