96 - สอบปากคำ
96 - สอบปากคำ
“พ่อแม่ของถิงถิงตายยังไง”
เมื่อกล่าวเช่นนี้ น้ำเสียงของเย่ฟ่านก็เริ่มเย็นลงและแสงสีทองก็พุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง
“ชิ! ชิ!”
ได้ยินเสียงเบาๆสองครั้งเมื่อแขนทั้งสองข้างของนายน้อยเจ็ดถูกตัดขาด เย่ฟ่านยังคงไม่สบายใจและเขาก็ส่งรุ้งสีทองออกมาอีกครั้งและทำลายทะเลแห่งความทุกข์ของนายน้อยเจ็ดอย่างรุนแรง
“อ๊าาาา! ไอ้สารเลว แม้ว่าข้าจะกลายเป็นผี ข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป!”
“หากผีสามารถฆ่าคนได้ ข้าคงไม่มีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้แล้ว”เย่ฟ่านเดินไปข้างหน้าและกล่าวต่อไปว่า
“ไอ้สารเลวที่ทำสิ่งเลวร้ายทุกอย่างโดยไม่รู้สึกผิดชอบชั่วดี นี่เป็นผลกรรมที่เจ้าสมควรได้รับและข้าจะให้ความรื่นรมย์แก่เจ้าอย่างช้าๆ”
“ป๊า!”
เย่ฟ่านตบเข้าไปที่ใบหน้าของนายน้อยเจ็ดอย่างรุนแรงจนร่างกายของเขากระเด็นไปเจ็ดแปดวา
"เจ้า!" ดวงตาของนายน้อยเจ็ดดูเหมือนจะพ่นไฟออกมาก็ไม่ปาน
เย่ฟ่านเดินเข้ามาและเหยียบลงไปที่ใบหน้าของนายน้อยเจ็ด
“สวรรค์กำลังเฝ้าดูการกระทำของทุกคน ความชั่วของเจ้านั้นไม่สามารถปิดบังสวรรค์ได้ เจ้าคิดจริงๆหรือว่าจะใช้ชีวิตอย่างสุขสบายได้ตลอดชีวิต”
เมื่อเย่ฟ่านเห็นคนแก่หรือเด็กพิการหัวใจของเขาจะเต็มไปด้วยความเศร้าโศก อย่างไรก็ตามเมื่อเขาได้พบกับผู้ที่กดขี่ข่มเหงผู้อ่อนแอและทำสิ่งชั่วร้ายทุกอย่าง เขาจะกลายเป็นน้ำแข็งที่ไร้ความรู้สึก
มันอาจจะดูขัดแย้งกันแต่มันก็เป็นธรรมชาติของโลก จิตใจที่เมตตาอย่างสุดซึ้งสามารถแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาและไร้หัวใจได้อย่างง่ายดาย
ตัวอย่างเช่นตอนนี้เย่ฟ่านไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิงและปราศจากความเมตตาใดๆในตัวเขา เท้าของเขายังคงบดขยี้เข้าไปที่ใบหน้าของนายน้อยเจ็ดตระกูลหลี่พร้อมกับกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ถ้าเจ้าไม่ต้องการได้รับความทรมานอีก ก็จงตอบคำถามมา”
“ไอ้เด็กสาระเลว……”
"ปัง!"
เย่ฟ่านเตะเสยเข้าที่ปลายคางของนายน้อยเจ็ดและทำให้ฟันในปากของเขาร่วงทั้งหมด พร้อมกับกลิ้งไปข้างหน้าอีกเจ็ดแปดรอบ
“เมื่อมองดูผิวที่อ่อนนุ่มของเจ้าดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่เหมาะสมอย่างยิ่งหากจะทำให้เจ้ากลายเป็นขันที ในเมื่อเจ้าไม่อยากพูดข้าก็จะสานฝันของเจ้าให้เป็นจริง”
เย่ฟ่านปล่อยหนังสือสีทองของเขาให้ลอยอยู่ในอากาศ แสงสว่างเจิดจ้าและแพรวพราวส่องไปทุกที่ทุกทาง
“เจ้า…… เจ้าคิดจะทำอะไร” นายน้อยเจ็ดกรีดร้องด้วยความกลัว
“ทำให้เจ้าเป็นขันที!”
"ยอมแล้ว! ข้ายอมแล้ว ข้าจะบอกเจ้าทุกเรื่อง!”
นายน้อยเจ็ดกลัวมากและใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยวอย่างถึงที่สุด สำหรับบุรุษแล้วนี่เป็นสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายซะอีก
“เจ้าคนไม่มีกระดูกสันหลัง”
เย่ฟ่านนั่งบนหินก้อนหนึ่งในขณะที่ฟังคำอธิบายของนายน้อยเจ็ดอย่างละเอียด พ่อแม่ของถิงถิงถูกผู้บ่มเพาะของตระกูลหลี่ฆ่า
ผู้บ่มเพาะตระกูลหลี่ได้ซื้อยาแปลกประหลาดมาจากผู้บ่มเพาะคนอื่นๆ ยาชนิดนี้มีสรรพคุณที่สามารถทำให้สัตว์ป่าคุ้มคลั่งและพวกเขาก็แอบราดไปบนเสื้อผ้าของพ่อแม่ถิงถิง
หลังจากนั้นเมื่อพ่อแม่ของถิงถิงออกไปเก็บสมุนไพรจิตวิญญาณ พวกเขาก็ถูกนกสายฟ้าฉีกเป็นชิ้นๆ
นอกจากนี้ยังมีวิธีการอื่นที่จะตามมาอีกมากมายหากว่าแผนการของพวกเขาล้มเหลว เย่ฟ่านถอนหายใจเบาๆแล้วกล่าวว่า
“ไม่ว่าจะเป็นโลกมนุษย์หรือโลกแห่งผู้ฝึกฝนก็ไม่มีอะไรที่แตกต่างกัน ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความโลภและความแค้นอย่างไม่สิ้นสุด”
เย่ฟ่านค้นหาและพบกล่องไม้ในอกเสื้อของนายน้อยๆเจ็ด จากนั้นเย่ฟ่านก็เตะเขาออกไปด้านข้างเสร็จแล้วจึงเปิดกล่องไม้ออกดูว่ามีของวิเศษแบบไหนอยู่ในนั้น
ข้างในมีหินสีเหลืองจางๆที่หนาประมาณนิ้วและยาวเท่ากับนิ้วหัวแม่มือ แม้ว่ามันจะเป็นชิ้นเล็กมากแต่ก็มีน้ำหนักอย่างน่าเหลือเชื่อ แม้แต่ตัวเย่ฟ่านเองก็ยังรู้สึกว่ามันมีน้ำหนักไม่น้อย
“ตามตำราโบราณ ในยุคที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดก่อตัวขึ้นต้นไม้ก็อุดมสมบูรณ์และสัตว์ทั้งหมดก็น่าเกรงขาม ในขณะเดียวกัน 'พลังต้นกำเนิด' มากมายก่อตัวขึ้น นี่คือ 'พลังต้นกำเนิด' หรือไม่?”
เย่ฟ่านตรวจสอบอย่างต่อเนื่องภายใต้แสงจันทร์และพบว่าชิ้นส่วนของ 'พลังต้นกำเนิด' นี้มีสิ่งเจือปนมากมายอยู่ภายใน ส่วนที่เป็นประกายและโปร่งแสงของมันแทบจะไม่ครอบคลุมหนึ่งในสามของมันด้วยซ้ำ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกเสียใจเล็กน้อย นี่ไม่ใช่ 'พลังต้นกำเนิด' ที่บริสุทธิ์
ถึงกระนั้นเขาก็พอใจอย่างที่สุดแล้ว หินอำพันอัศจรรย์นี้มีแก่นแท้ของพลังปราณแห่งชีวิต และบางสิ่งที่เหมือนหมอกและแสงหลากสีดูเหมือนจะหมุนเวียนอยู่ภายใน
"ของดีจริงๆ! ข้าสงสัยว่ามันจะสามารถช่วยข้าขยายทะเลแห่งความทุกข์ได้มากแค่ไหน!”
"นั่นเป็นของข้า!"
นายน้อยเจ็ดของตระกูลหลี่คร่ำครวญในกองเลือด เขากัดฟันแน่นเต็มไปด้วยความโกรธและความแค้นอันขมขื่นอย่างชัดเจน
“ข้าไม่คิดว่า 'พลังต้นกำเนิด' ชิ้นนี้จะมีเพียงชิ้นเดียวในถ้ำโบราณ ภายในถ้ำนั้นยังมีอะไรอีก?”
ภายใต้การดูแลของเย่ฟ่านนายน้อยเจ็ดก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องคายสิ่งที่เขารู้ออกมาทั้งหมด
ภายในถ้ำนั้นมีผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังเสียชีวิตอยู่ภายในด้วยการทำสมาธิ
ไม่มีใครทราบว่าผู้ฝึกตนคนนั้นเสียชีวิตไปนานแค่ไหนแล้ว ในตอนที่พรานป่าตรวจสอบซากศพของเขาก็ทำให้ซากศพนั้นแหลกสลายเป็นผุยผง เหลือเพียง 'พลังต้นกำเนิด' ชิ้นนี้เท่านั้นที่อยู่เบื้องหลัง
“น่าเสียดายจริงๆ หากมีพลังต้นกำเนิดสักสามชิ้นมันจะยอดเยี่ยมมากแค่ไหน” เย่ฟ่านมีดวงตาที่เปล่งประกาย
“ข้าพูดไปหมดแล้ว ขอร้องปล่อยข้าไปเถอะ”
นายน้อยเจ็ดอ้อนวอนอย่างน่าสมเพช เขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ศัตรูจะปล่อยเขาไป แต่ตราบใดที่มีความหวังเขาก็ไม่ต้องการที่จะละทิ้ง
“ตอนที่เจ้าวางแผนจะฆ่าพ่อแม่ของถิงถิงเจ้าเคยมีความเมตตาในใจบ้างไหม? เมื่อเจ้าบังคับให้ลุงเจียงและถิงถิงอยู่ในสภาพที่ขมขื่นเจ้ามีความรู้สึกเช่นไร?”
เย่ฟ่านเตะเขาออกไปในขณะที่พูดว่า
“ข้าจะให้โอกาสเจ้าฆ่าตัวตาย หากเจ้าไม่ต้องการได้รับความทรมานมากกว่านี้เจ้าก็จงทำซะ การฆ่าเจ้ารังแต่จะทำให้มือข้าแปดเปื้อนไปเท่านั้น”
“เจ้า…… เจ้าไม่เคยฆ่าคนมาก่อนหรือ…..” ขณะที่นายน้อยเจ็ดกล่าวเช่นนี้ ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน
“เจ้า….. สวรรค์จะต้องลงโทษเจ้าอย่างแน่นอน!”
เย่ฟ่านใช้เท้าเตะนายน้อยเจ็ดไปกระแทกหินที่เชิงเขาแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า
“ฆ่าตัวตายซะ หากเจ้าบังคับให้ข้าทำ ข้าจะตอนเจ้าเป็นขันทีเดียวนี้”
ในขณะนี้นายน้อยเจ็ดของตระกูลหลี่รู้สึกท้อแท้จนแทบเป็นบ้า วิธีการตายเช่นนี้ช่างโง่เขลาและขี้ขลาดเกินไป แม้ว่าเขาจะตายสุดท้ายชื่อเสียงของเขาก็จะย่อยยับไปด้วย
“ไอ้สารเลว เจ้ามันเป็นเดรัจฉาน! ข้า……แม้ว่าข้าจะกลายเป็นผี ข้าก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป!” นายน้อยเจ็ดโกรธเคืองจนกระอักเลือดออกมา
เย่ฟ่านนั่งบนก้อนหินแล้วกล่าวอย่างเย็นชาอีกครั้งว่า
“อย่าพูดไร้สาระ ความอดทนของข้ามีไม่มากอย่าพยายามท้าทายมันอีก”
“เจ้า….. ข้า……” นายน้อยเจ็ดรู้สึกท้อแท้จนไม่สามารถพูดได้ก่อนที่เขาจะคร่ำครวญเป็นคำสุดท้าย
“เจ้าจะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง!”
"ปัง!"
หัวของเขากระแทกเข้ากับหินบนภูเขาและสมองของเขาสาดกระจายไปทุกที่
“เจ้าฆ่าตัวตายเองนะ นี่ไม่ใช่ความผิดของข้า”
เย่ฟ่านยืนขึ้นขณะที่เขาเริ่มกลบเกลื่อนร่องรอย เขาใช้เวลาหนึ่งชั่วยามเต็มก่อนที่จะลบร่องรอยทั้งหมดและมุ่งหน้ากลับไปที่เมืองเล็กๆ
แม้ว่าเขาจะดูสงบ แต่มือของเขาก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ฆ่าศัตรูด้วยมือของตัวเอง
แม้ว่านายน้อยเจ็ดจะมีความผิดร้ายแรงมากมายและสมควรได้รับจุดจบนี้ แต่ก็ยังทำให้เย่ฟ่านรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
หลังจากได้รับ 'พลังต้นกำเนิด'เย่ฟ่านไม่ได้ฝึกฝนทันที เขารู้ว่า 'พลังต้นกำเนิด' มีแก่นแท้ของพลังชี่จำนวนมหาศาล
หากเขาใช้มันทันทีก็จะทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดขึ้นซึ่งจะดึงดูดยอดฝีมือมากมายให้มาหาเขา
