Chapter 23 : เปิดหีบสมบัติทั้งสอง – พบเจอผู้เล่นอื่น!
นัดเดียวตาย!
ไคลน์ยิ้มกว้างจนเผยให้เห็นฟันขาวใสที่เรียงตัวอยู่ในปาก
เขาไม่คิดเลยว่าเพียงแค่นัดแรกที่เล็งก็ยิงโดนจุดตายเข้าพอดี
‘หรือเราจะมีพรสวรรค์ในด้านการยิงปืนนะ?’
[แจ้งเตือนจากระบบ : ดวงวิญญาณ +2]
จระเข้ตัวนี้ดร็อปดวงวิญญาณมาถึงสองดวง
ไคลน์ตกตะลึงไปชั่วครู่
ที่ผ่านมาเมื่อไคลน์สังหารสัตว์อสูรแห่งสุสานลงได้เขาจะได้วิญญาณเพียงแค่ดวงเดียวเท่านั้น
จากนั้นไคลน์ก็เบนสายตามองไปยังจระเข้เกราะหินที่ยังเหลืออยู่อีกตัว
จระเข้เกราะหินอีกตัวกำลังถูกจิ้งจอกน้อยปั่นหัวอยู่แทบจะตลอดเวลา
ทั้งจับไม่ได้ไล่ไม่ทันแล้วยังถูกจิ้งจอกน้อยเย้าแหย่อยู่ตลอด จิ้งจอกน้อยพอทิ้งระยะออกไปได้เล็กน้อยก็จะหยุดรอให้อีกฝ่ายเข้ามาจับ
นอกจากนี้จิ้งจอกน้อยก็ลองพยายามโจมตีดูแล้วแต่กลับทำได้เพียงทิ้งลอยเลือดเล็กๆเอาไว้บนร่างของมันเท่านั้น พลังป้องกันของจระเข้ตัวนี้ถือว่าน่าประหลาดใจยิ่งนัก
“จิ้งนอกน้อยถอยออกไปหน่อย” ไคลน์ร้องบอก
จิ้งจอกน้อยเข้าใจสิ่งที่ไคลน์จะสื่อจึงรีบเพิ่มความเร็วทิ้งระยะห่างออกจากขระเข้เกราะหินออกไปในทันที
จระเข้เกราะหินที่กำลังโกรธเกรี้ยวจึงหันมาเล็งไคลน์เป็นเป้าหมายถัดไปแทน
ส่วนสหายของมันที่สิ้นชีพลงนั้นมันไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำ มันคิดว่าสหายของมันอีกตัวจับไม่ได้ไล่ไม่ทันอีกฝ่ายดังนั้นมันจึงวางแผนว่าจะจัดการสังหารศัตรูผู้นี้ทิ้งก่อน
ไคลน์ยกหน้าไม้ขึ้นมาเล็งอีกครั้ง
เขาคำนวณความเร็วของจระเข้อยู่ในใจและยิงออกไปในจุดที่คาดเดาเอาไว้ล่วงหน้า
ฟิ้ว!
ลูกดอกพุ่งผ่านจระเข้เกราะเหล็กไปแต่กลับพลาดเป้า
เปลือกตาของไคลน์กระตุกขึ้นมาเล็กน้อย หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจระเข้ที่มีความยาวกว่าสองเมตรและมีลักษณะคล้ายกับสัตว์ร้ายเช่นนี้
“ใจเย็น”
ไคลน์เคยผ่านการต่อสู้มาแล้วสองครั้งดังนั้นเขาจึงพอสงบใจลงได้บ้าง เขายกหน้าไม้ขึ้นมาและคำนวณการเคลื่อนไหวของมันอีกครั้งจากนั้นก็ลั่นไกทันที
ฟิ้ว!
ลูกดอกเจาะทะลุเข้าศรีษะของจระเข้เกราะหินจนเกิดประหายไฟขึ้นเล็กๆ
ร่างของมันล้มลงและกลิ้งมาอยู่แทบเท้าของไคลน์
[แจ้งเตือนจากระบบ : ดวงวิญญาณ +2]
“เฮ้อ จบซักที”
ไคลน์ทำการย่อยซากของจระเข้เกราะหินทั้งสองตัวเป็นลำดับแรก
[แจ้งเตือนจากระบบ : เนื้อจระเข้เกราะหิน +12]
[แจ้งเตือนจากระบบ : เขี้ยวจระเข้เกราะหิน +6]
[แจ้งเตือนจากระบบ : เลือดจระเข้เกราะหิน +1200มิลลิลิตร]
[แจ้งเตือนจากระบบ : หนังจระเข้เกราะหิน +2]
เพียงแค่เนื้อของพวกมันอย่างเดียวก็ถือได้ว่าเป็นการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่แล้ว
ไคลน์ตรวจสอบเลือดของจระเข้เป็นอย่างแรกเหมือนที่ผ่านๆมา
[เลือดจระเข้เกราะหิน : เลือดที่เย็นเฉียบ สามารถใช้เพื่อยกระดับอาวุธโจมตีระยะประชิดได้ มีโอกาสระดับหนึ่งที่จะทำให้คุณภาพของอาวุธยกระดับขึ้น]
แม้ว่าจะไม่เป็นดั่งคาดแต่สามารถใช้เสริมแกร่งอาวุธได้ก็ถือว่าใช้ได้เหมือนกัน
ไคลน์เคยได้ประโยชน์จากเลือดของสัตว์อสูรมาไม่น้อยดังนั้นเขาจึงหวังว่าเลือดของจระเข้เองก็จะมีความสามารถในการยกระดับร่างกายเหมือนกัน
จากนั้นเขาก็ตรวจสอบเนื้อของจระเข้ต่อ
[เนื้อจระเข้เกราะหิน : มีรสชาติทั่วๆไป ถ้ากินบ่อยๆจะเพิ่มค่าความต้านทานการโจมตีได้ระดับหนึ่ง แนะนำให้ปรุงสุกโดยใช้ไฟอุณหภูมิสูงไม่อย่างนั้นจะมีกลิ่นคาว ดัชนีความอิ่มอยู่ที่3ดาว – คะแนนโดยรวม 72 คะแนน]
“กินแล้วเพิ่มพลังป้องกันได้?”
แววตาของไคลน์เปล่งประกายระยิบระยับ
กินแล้วเพิ่มพลังป้องกันได้นับว่าเป็นของดีเลยทีเดียว!
ไคลน์แน่นอนว่ายินดีรับมันเอาไว้ด้วยความเต็มใจ
“เปิดหีบๆ!”
ไคลน์ซอยเท้าเข้าไปหาหีบสมบัติทองแดงทั้งสองหีบ
เขาเริ่มตรวจสอบก่อนเป็นอย่างแรกและเมื่อแน่ใจแล้วว่าไม่มีอันตรายจึงค่อยทำการเปิดพวกมันขึ้นมา
[แจ้งเตือนจากระบบ : หีบสมบัติทองแดง +1]
[พิมพ์เขียวกระดาษชำระชั้นยอด +1]
[พิมพ์เขียวเสื้อผ้าระดับสมบูรณ์]
[ผ้า +4]
[ม้วนฝ้าย +10]
หีบสมบัติใบแรกมีพิมพ์เขียวของใช้ประจำวันอยู่สองอย่าง นอกจากนี้ก็เป็นวัตถุดิบชนิดใหม่ๆอย่างผ้าและม้วนฝ้าย
เพียงแค่ของพวกนี้ก็ถือได้ว่าการขุดครั้งนี้คุ้มค่าแล้ว
ไคลน์เปิดหีบสมบัติใบที่สองต่อ
[แจ้งเตือนจากระบบ : หีบสมบัติทองแดง +1]
[ผ้าเช็ดตัวชั้นเยี่ยม +1]
[พิมพ์เขียวแปรงสีฟันทั่วไป +1]
[ขนหางม้า +4]
[เหล็ก +4]
เป็นพิมพ์เขียวของใช้ในชีวิตประจำวันและวัตถุดิบใหม่ๆอีกครั้ง
เมื่อเก็บของทั้งหมดแล้วไคลน์ก็ทำการย่อยหีบสมบัติทองแดงทั้งสองใบทิ้งทำให้เขาได้รับทองแดงมาอีก8ก้อน
จากนั้นเขาก็เรียนรู้พิมพ์เขียวทั้งสามอย่างและเก็บไอเทมทั้งหมดเข้าไปในช่องเก็บของ
เมื่อเก็บของเสร็จไคลนน์ก็เปิดเมนูการสร้างขึ้นมาเพื่อตรวจสอบวัตถุดิบที่ต้องใช้ในการสร้างไอเทมชนิดใหม่ที่พึ่งได้มา
[กระดาษชำชั้นยอด30แผ่น : ไม้9/1 , น้ำ 2800/200]
[เสื้อผ้าระดับสมบูรณ์ : ผ้า 4/3 , หนังสัตว์ 3/1 , ม้วนฝ้าย 10/6]
[แปรงสีฟันทั่วไป : ไม้ 9/1 , ขนหางม้า 4/1]
ไคลน์ให้ความสนใจกับกระดาษชำระมากที่สุด
อย่าได้ลืมกันล่ะว่าเมื่อวานเขายังใช้แผนที่หนังแกะทำความสะอาดอยู่เลยซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ได้สบายรูทวารเท่าไรนัก
กระดาษชำระถือว่ามาได้เวลาพอดี!
แต่ตอนนี้ยังไม่จำเป็นต้องใช้ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ทำการสร้างทันที
ต่อจากนั้นไคลน์ก็เริ่มออกรวบรวมทรัพยากรที่เหลือบนพื้น
[ไม้+18 , เหล็ก+20 , หิน+18 , ทองแดง+16 ....]
“ไม่น่าจะเหลืออะไรแล้วนะ”
ไคลน์ชะงักไปครู่หนึ่ง
ในตอนที่เขากำลังคิดจะใช้เลือดของจระเข้เพื่อเสริมแกร่งมีดมาเชเต้นั้นกำแพงดินทางด้านซ้ายมือก็ถูกขุดเข้ามา
“แฮ่!”
จิ้งจอกน้อยที่สังเกตเห็นเป็นคนแรกเริ่มแยกเขี้ยวและร้องขู่ออกมา
ไคลน์มองตามและหรี่ตาลง
เงาร่างทั้งสองปรากฏตัวออกมาจากกำแพงดินและเข้ามายังสุสานที่เขาอยู่แห่งนี้!
คนหนึ่งเป็นชายหนุ่มและอีกคนเป็นชายวัยกลางคน
ในมือของคนทั้งสองมีหอกสั้นและมีดถือเอาไว้ สีหน้าของพวกเขาทีแรกเต็มไปด้วยรอยยิ้มแต่เมื่อเห็นไคลน์ที่อยู่ในสุสานรอยยิ้มของพวกเขาก็แข็งเกร็งขึ้นมา
“ไคลน์!”
ทั้งสองคนเคยเห็นหน้าของไคลน์จากรูปที่แสดงบนช่องแชทโลกจึงจดจำคนดังคนนี้ได้แค่เพียงปรายตามอง
“พวกเราจะเอายังไงดี?”
ทั้งสองคนรู้ว่าสุสานเต็มไปด้วยทรัพยากรแต่ดูเหมือนว่าไคลน์จะมาถึงก่อน
ชายวัยกลางคนหรี่ตาลงและมองตรวจสอบไคลน์ ดูเหมือนว่าในมือเขาจะไม่มีอะไรและก็มีเพียงจิ้งจอกน้อยน่ารักสีขาวที่ดูอ่อนแอยืนอยู่ตรงบริเวณเท้าของเขาเท่านั้นเขาจึงอดคิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาไม่ได้
คนทั้งสองเจอกันที่สุสานที่ผ่านมาและเริ่มขุดมาด้วยกันตั้งแต่ช่วงบ่ายของเมื่อวาน
“ไคลน์ใช่ไหม?” ชายวัยกลางคนเพิ่มขึ้นอย่างไม่แน่ใจ
“พวกคุณจะขุดไปทางไหนก็ตามสบายแล้วกัน”
ไคลน์เองก็ไม่อยากจะทำให้คนทั้งคู่ลำบากใจเหมือนกัน
ยกเว้นแต่ว่าคนทั้งคู่จะทำให้เขาลำบากใจก่อนอ่ะนะ
ชายวัยกลางคนพูดขึ้น “ชั้นชื่อแจ็คส่วนเขาชื่อทอม”
จากนั้นเขาก็พูดต่อ “ฉันอยากจะชวนนายมาเข้าร่วมกับพวกเรา พวกเราจะขุดไปด้วยกันและแบ่งปันทรัพยากรกันเพื่อเอาชีวิตรอดในโลกแห่งสุสานแห่งนี้!”
เพื่อเพิ่มความเย้ายวนแจ็คจึงกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “ทอมกับฉันขุดไปเจอสัตว์อสูรแห่งสุสานมาเมื่อวานและร่วมมือกันสังหารมันได้สำเร็จ ถ้าพวกเรามีนายมาร่วมได้ความแข็งแกร่งของทีมพวกเราจะต้องเพิ่มขึ้นแน่นอน!”
กุญแจสำคัญของเรื่องนี้ก็คือไคลน์ที่ดูเหมือนจะมีเนื้อกับน้ำดื่มไม่จำกัดนี่แหละ
ถ้าพวกเขาร่วมทีมกับไคลน์ก็เท่ากับว่าจะหมดปัญหาเรื่องน้ำกับอาหารไปในพริบตา
