บทที่ 5 ระบบเริ่มต้น

บทที่ 5

ระบบเริ่มต้น

10 วันถัดมา เมืองสุริยันจันทรา เมืองตงซาน

เมืองนี้ตั้งอยู่บนชายแดนตะวันออกของราชอาณาจักรและมีชื่อเสียงมาก สถานที่แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นท่ามกลางภูเขา 2 ลูก

เมืองตงซาน เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออกของอาณาจักรและยังเป็นเขตแดนของประเทศอีกด้วย หากจะเข้าและออกจากอาณาจักรทางทิศตะวันออกจะต้องผ่านเมืองนี้อย่างแน่นอน

เหตุผลง่ายๆก็คือทางทิศตะวันออกของราชอาณาจักรเป็นหน้าผาสูงชัน นอกจากภูมิประเทศที่ราบเรียบแล้ว ภูเขาที่อื่นก็สูงชันยากที่จะผ่านไปได้

ดังนั้นที่นี่จึงมีขบวนรถสัญจรไปมามากมายทำให้เมืองชายแดนแห่งนี้เจริญรุ่งเรือง

……

เช้าตรู่ในเมืองตงซาน มีผู้สัญจรไปมา เป็นภาพที่คึกคักไม่เหมือนกับเมืองหลวง นี่เป็นชายแดนตะวันออกของราชอาณาจักร มีพ่อค้าจำนวนมากในเมือง นอกเหนือจากเผ่าพันธุ์มนุษย์แล้วยังมีขบวนของเผ่าพันธุ์อื่นๆอีกมากมาย

แน่นอนว่าเผ่าพันธุ์ที่ไปมาหาสู่กันล้วนเป็นเผ่าพันธุ์ระดับเหลืองเช่นเดียวกับเผ่ามนุษย์

เผ่าพันธุ์ระดับลึกลับนั้นไม่สนใจที่จะมาดินแดนของเผ่ามนุษย์แม้แต่เผ่าเอลฟ์ที่อยู่ใกล้ๆ และค่อนข้างสงบสุข จะไม่เดินทางมายังดินแดนของเผ่ามนุษย์

ภายในเมือง  หลี่มู่ฟาน อยู่ในชุดสีเขียวกำลังฟังรายงานของหลิวหลงภายในโรงเตี๊ยมเล็กๆ

ด้วยเหตุผลหลายประการพวกเขาเข้าปล้นคาราวานมากกว่า 300 คนระหว่างหลบหนี แม้ว่าผู้คุ้มกันของคาราวานจะมีฝีมือแต่พวกเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ให้กับกองพันทหารอารักขาได้อย่างไร?

พวกเขาปล้นชิงอาหารและได้รับเงิน 1,000 เหรียญทอง หลังจากมีเงิน หลี่มู่ฟาน ได้ส่งคนไปซื้อชุดธรรมดาทั่วไป  200 ชุดในหมู่บ้านใกล้เคียง เพื่อไม่ให้เกิดความโกลาหลมากเกินไป

“นายน้อย เป็นไปตามที่ท่านคาดเอาไว้ จางเถี่ยได้รายงานว่าโจรกบฏ ได้ระดมทหาร10,000นาย ไปยังชายแดนตะวันตก ท่านนี้ช่างฉลาดยิ่งนักข้าน้อยนับถือ”

หลี่มู่ฟาน ยิ้มอย่างภาคภูมิใจและกล่าวว่า “แน่นอนทุกอย่างเป็นไปตามที่คาดหวังเอาไว้ เอาล่ะ เจ้าไม่จำเป็นต้องประจบสอพลอเลย ข้าจะบอกเจ้าว่าควรทำอะไรต่อไป?”

หลังจากอยู่ด้วยกันมาหลายวัน หลิวหลงและทหารองครักษ์ก็เข้าใจนิสัยของราชาของพวกเขา

เขาไม่ใช่ราชาผู้สูงส่งในจิตสำนึกดั้งเดิมของทุกคนแต่เป็นเหมือนคนธรรมดาที่หัวเราะและด่าทอออกมาเมื่อโกรธ โศกเศร้าและสับสน นอกจากนี้พวกเขายังเข้ากันได้ดี

หลิวหลงเป็นคนที่ติดต่อกับราชาของเขาอยู่บ่อยๆ เขาแอบยิ้มและหัวเราะคิกคักเมื่อได้ยินเช่นนี้

“นายน้อยเรื่องคำสั่งของท่านเสร็จสิ้นแล้ว แม่ทัพฟานพาพี่น้องส่วนหนึ่งปลอมตัวเป็นพ่อค้าม้าแล้วออกจากเมืองไปก่อนแล้ว ส่วนที่เหลือรอท่านออกคำสั่ง!”

หลี่มู่ฟาน พยักหน้าและกล่าวว่า “ทำได้ดี เจ้าไปที่ประตูเมืองแล้วดูว่ามีการป้องกันอย่างไรและที่นั่นว่ามีรูปของพวกเราแปะอยู่ที่นั่นไหม?”

หลิวหลงตอบ “เมืองตงซานเป็นเหมือนประตูใหญ่ทางทิศตะวันออกของราชอาณาจักร กำแพงสูงถึง 15 เมตรล้วนสร้างจากหินปูนแข็งแรงมาก ประตูเมืองสร้างขึ้นจากไม้จันทน์ดำแข็งแรงและทนทานยากที่จะแตก

“แต่ที่น่าแปลกก็คือข้าไม่พบรูปภาพนำจับของพวกเราที่หน้าประตูเมือง”

หลี่มู่ฟาน ขมวดคิ้วเล็กน้อยหลังจากครุ่นคิดอยู่สักครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวออกมาว่า “มีบางอย่างผิดปกติ พวกเจ้าถือว่าเป็นกบฏของราชสำนักและจะต้องถูกออกหมายจับ ไม่มีเหตุผลที่เมืองแห่งนี้จะไม่แปะภาพของพวกเจ้าเอาไว้”

“นายน้อย..แล้วพวกเราควรจะทำตามแผนเดิมหรือไม่?”

หลิวหลงดูเหมือนไม่แน่ใจ

หลี่มู่ฟาน พูดขึ้นว่า “แม้จะมีทหารมาบังน้ำมาบังดิน เจ้าบอกพี่น้องว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนเดิม!”

“ขอรับ!ข้าจะรีบไปจัดการเรื่องนี้!”

หลิวหลงพูดขึ้นและออกจากห้อง หลังจากที่เขาออกจากห้องไป  หลี่มู่ฟาน ใช้มือเท้าคางและนิ้วชี้อีกข้างหนึ่งเคาะบนโต๊ะอย่างเป็นจังหวะ ทำให้เกิดเสียง “ตึก ตึก”เบาๆ นี่เป็นนิสัยของเขา ในชีวิตที่แล้วเมื่อเวลาที่เขาคิดถึงอะไรบางอย่างหรือรู้สึกลังเลเขาจะเคาะโต๊ะโดยไม่รู้ตัว

แม้ว่าเขาจะบอกว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนแต่ในใจของเขากลับรู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นในหัวของเขา

“ติ่ง..พลังงานได้รับการฟื้นฟูตรวจพบเจ้าของร่างรอดชีวิตมาได้มากกว่า 20 วัน ระบบเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการและเริ่มผูกมัด”

“ติง...การผูกมัดสำเร็จระบบกำลังติดตั้ง”

“ติง...ติดตั้งสำเร็จเริ่มนับถอยหลัง”

“10”

“9”

“8”

……

หลี่มู่ฟาน อ้าปากค้าง เสียงที่ดังขึ้นกะทันหันในหัวของเขาทำให้เขาตกตะลึง