THW ตอนที่ 9+10(1/3)

THW ตอนที่ 9+10(1/3) ข้อมูลสำหรับการล่าสมบัติ + โต๊ะเล็กสไตล์บารอก

หลังจากออกมาจากเมโทรโพลิทัน เย่เทียนก็ไม่ได้กลับบ้านทันที แต่เขาเดินเข้าไปยังพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติซึ่งอยู่ไม่ไกล เขายังคงจัดการเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์ต่อ เพื่อเพิ่มความรู้เกี่ยวกับวัตถุโบราณของเขา

ข่าวเรื่องความแตกตื่นในเมโทรโพลิทันได้แพร่มาถึงนี่ และก็ได้ทำให้บรรยากาศของที่ดูอึมครึมนิดหน่อย

หน่วยรักษาความปลอดภัยทุกคนต่างก็มีท่าทางเตรียมพร้อมที่จะเข้าปะทะกับศัตรู ทำการจับตาดูแขกที่เข้ามาเยี่ยมชมอย่างไม่วางตา เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุขึ้น

เย่เทียนก็ไม่กล้าที่จะมองทะลุอีก เพื่อไม่ให้เกิดอะไรขึ้น เขาจึงทำได้เพียงแค่สำรวจและศึกษาอย่างเรียบๆ ร้อยๆ

และหลังจากที่สำรวจและศึกษาจนเย็น เขาก็กลับไปหลังจากทานอาหารเย็น ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาใกล้สี่ทุ่มแล้ว

แม้ว่าเขาจะเที่ยวเกือบตลอดทั้งวัน แต่ว่าเขาก็ไม่รู้สึกเหนื่อย อีกทั้งยังคงรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอยู่

หลังจากกลับมาถึงบ้านและพักได้สิบนาที เขาก็เอาเบียร์ที่ซื้อมาและเดินขึ้นบันไดไปยังห้องของเจสัน

เขาไม่ใช่ขี้เมา และก็ไม่ใช่เพื่อที่คุยกับเจสันได้ทุกเรื่อง ทั้งสองคนเป็นเพียงแค่เพื่อนบ้านที่ดีกันเท่านั้น เมื่อเจอกัน พวกเขาต่างก็พูดสวัสดีกันเท่านั้นเอง

แต่ทำไมเขาถึงมาหาเจสันอย่างงั้นเหรอ นั่นก็เพราะว่าเขามีจุดประสงค์อยู่ยังไงล่ะ

เจสันนั้นทำงานอยู่ในร้านซื้อขายของมือสองในแมนแฮตตัน อีกทั้งยังมีช่องทางมากมายในการซื้อขายรวมถึงข้อมูลของงานประมูลโกดังอีกด้วย

เย่เทียนต้องการให้เขาให้ข้อมูลนี้กับเขา ตราบเท่าที่หาของโบราณที่ราคาถูกได้ เขาก็สามารถศึกษาและเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับความสามารถของตนเองได้ และยังทำให้เขาสามารถทำเงินได้อีกทางด้วย

ก็ได้! การทำเงินนั่นแหละถึงจะเป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุด!

ด้วยพลังเหนือธรรมชาติที่เขามี หากไม่ใช้มันทำเงินและเปลี่ยนชีวิตของเขา อย่างนั้น คงทำให้พระเจ้าดูหมิ่นแน่!

เมื่อเห็นเย่เทียนเข้ามาพร้อมกับเบียร์ขวดหนึ่ง เจสันก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ว่าใครที่จะปฏิเสธของดีๆ อย่างนี้กันล่ะ? อีกทั้งห้องจนๆ ของเขาก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลด้วย

เจสันเช่าบ้านอยู่กับคนอื่น ที่ใช้ห้องรับแขกร่วมกัน

เมื่อเข้ามาในห้อง เย่เทียนก็ได้กลิ่นเหม็นที่คุ้นเคยในทันที รวมถึงภาพที่คุ้นตาเป็นอย่างมาก

นี่เกือบจะเหมือนสภาพบ้านของเขาเมื่อวานนี้เลย ที่ทั้งสกปรกและไม่เป็นระเบียบ!

ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ เย่เทียนไม่คิดว่าเขาจะได้เห็นมันอีก แต่ว่าตอนนี้เขากลับได้เห็นมันอีกครั้ง ทำให้เขารู้สึกต่อต้านเล็กๆ พร้อมกับขมวดคิ้วแม้จะรู้ล่วงหน้าอยู่แล้วก็ตาม

บางทีอาจจะเพราะเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา เจสันจึงได้พูดด้วยรอยยิ้มอึดอัด

“สตีเวน นายคงไม่รังเกียจใช่ไหมที่ห้องมันรกนิดหน่อย แต่ว่าที่นี่ก็ยังมีที่สำหรับนั่งและดื่มเบียร์กันอยู่”

พร้อมกันนั้น เขาก็ได้หยิบชุดสกปรกที่อยู่บนโซฟาออก พร้อมกับโยนพวกมันเข้าไปในห้องนอน

“ไม่เป็นไร! ก่อนหน้านี้ห้องฉันก็รกแบบนี้ล่ะ ฉันชินแล้วล่ะ”

เย่เทียนยิ้มและนั่งลงบนโซฟา พร้อมกับส่งเบียร์ที่เอามาให้กับเจสัน

หลังจากคุยกันสักพัก เจสันก็ถามเกี่ยวกับเหตุผลที่เย่เทียนมาหาเขา เขารู้ว่าเย่เทียนคงไม่มาห้องของเขาโดยไม่มีเรื่องอะไรแน่

“สตีเวน นายอยากให้ฉันทำอะไร? นายเอาเบียร์มาให้ฉันดึกขนาดนี้! คงไม่ใช่เพื่อเอาใจฉันใช่ไหม!”

เย่เทียนยกขวดเบียร์ชนกับเขา พร้อมกับจิบเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดถึงจุดประสงค์ที่มา

“นายก็รู้ว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น ฉันบังเอิญทำเงินได้นิดหน่อยจากการประมูลโกดัง แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่มีงาน และไม่มีเงิน หากยังเป็นอย่างนี้ต่อไป ฉันคงทำได้เพียงไปนั่งขอทานเท่านั้น”

เจสันพยักหน้า แต่ก็ไม่พูดอะไร เขาเข้าใจสถานการณ์ของเย่เทียนหน่อย และรู้ว่านี่เป็นเรื่องจริงเลยทีเดียว

ตัวเขานั้นยังดีกว่าอีกฝ่าย! อย่างน้อย เขาก็ยังมีงาน และจะไม่มีวันอดตายเพราะหิว แต่เงินที่ได้มาก็ไม่พอใช้ ไม่อย่างนั้น เขาคงไม่ไปประมูลโกดังอย่างวันนั้นหรอก ไม่มีใครไม่ต้องการหาเงินพิเศษเล็กๆ น้อยๆ หรอกใช่ไหมล่ะ?

เย่เทียนพูดต่อ

“นอกจากจะอยู่เฉยๆ และไปหางานตามกำแพงแล้ว ฉันยังอยากจะหาอะไรสักอย่างทำ ดังนั้นฉันจึงมีความคาดหวังในการประมูลโกดัง นี่อาจจะเป็นวิธีเปลี่ยนชีวิตของฉัน

ที่ฉันมาหานายก็เพราะเรื่องนี้นี่ล่ะ ไม่ใช่ว่านายทำงานในร้ายขายของมือสองหรอกเหรอ? นายน่ะมีข้อมูลเกี่ยวกับการประมูลโกดังจำนวนมาก รวมถึงของมือสองดีๆ นายน่ะถือเป็นมืออาชีพในด้านนี้เลย

หากเป็นไปได้ ฉันก็อยากจะได้ข้อมูลของงานประมูลโกดังบ้าง แน่นอนว่าฉันไม่ได้ขอฟรีๆ แต่จะมีค่าตอบแทนให้นิดหน่อย เพราะถึงยังไง นี่ก็เป็นข้อมูลที่ใช้เพื่อสร้างความมั่งคั่งให้กับฉัน”

หลังจากพูดจบ เย่เทียนก็มองไปที่เจสันและรอให้เขาตอบ

เจสันคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็พูดออกมาอย่างจริงจังว่า

“สตีเวน ฉันเข้าใจนะว่านายหมายถึงอะไร ฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับงานประมูลโกดังทั้งหมดในนิวยอร์กจริงๆ นี่ไม่เป็นปัญหาสำหรับร้านขายของมือสอง และฉันก็รู้ข้อมูลของมันเป็นอย่างดี

แต่ฉันอยากจะอธิบายให้ฟังอย่างชัดเจนน่ะว่า นี่เป็นธุรกิจที่ไม่ง่ายเลย ผู้ที่จะทำเงินจากการประมูลโกดังได้นั้น ก็มีแต่พวกขุดสมบัติมืออาชีพ และก็พวกที่โชคดีเท่านั้น

นายไม่เพียงแต่จำเป็นต้องรู้ข้อมูลเกี่ยวกับงานประมูลเท่านั้น แต่ยังต้องรอบรู้เกี่ยวกับของมือสองรวมถึงราคาของมันอย่างแม่นยำด้วย อีกทั้ง นายยังต้องมีช่องทางสำหรับที่จะเปลี่ยนของให้กลายเป็นเงิน ไม่อย่างนั้น ต่อให้สมบัติที่ได้มาจะดีขนาดไหน มันก็เป็นได้แค่ขยะเท่านั้น!”

เย่เทียนยิ้มและพยักหน้า ที่เจสันพูดก็ถูก ประสบการณ์ที่มีอย่างจำกัดในการประมูลโกดังของเขาก็เพียงพอที่จะพิสูจน์คำพูดนี้

แต่ว่าตอนนี้มันต่างจากเมื่อก่อน!

เพราะโกดังทั้งหมดต่างก็เปิดกว้างต่อหน้าเขา มันไม่มีความลับอะไรที่สามารถซ่อนต่อหน้าเขาได้! ทำให้เขาได้ทุกอย่างที่เขาต้องการ! สร้างโชคให้กับตัวเอง!

เมื่อเห็นสีหน้าอีกฝ่าย เจสันก็เข้าใจว่าในใจเย่เทียนนั้นได้เลือกที่จะเข้าสู่ธุรกิจนี้อย่างมั่นใจแล้ว แต่เขาก็ยังคงต้องพูดที่สิ่งที่สมควรพูดอยู่ดี

“เมื่อวานนายอาจจะโชคดีที่เจอสมบัติ แต่ว่านี่ก็ใช่ว่าจะเกิดขึ้นบ่อยๆ มันเป็นปกติที่จะกลับบ้านพร้อมด้วยความผิดหวัง เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว นายยังอยากจะเข้าสู่ธุรกิจนี้อยู่หรือเปล่า?”

เย่เทียนยิ้ม

การหยิบสมบัติ ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นได้บ่อยๆ แต่ว่าเขาสามารถที่จะขุดสมบัติออกมาจากทุกๆ โกดังที่เขาต้องการ!

“ฉันมั่นใจ! ฉันมั่นใจอย่างมาก ว่าฉันจะสามารถหาสมบัติจากโกดังพวกนั้นได้”

เมื่อเป็นอย่างนี้ แล้วเจสันยังจะพูดอะไรได้อีก! ยิ่งกว่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองยังไม่ดีด้วย ยังไม่ถึงกับต้องเป็นห่วงอนาคตของอีกฝ่าย

หลังจากหยุดสักพัก เขาก็ยิ้มแล้วก็พูดออกมา

“ก็ได้! ฉันหวังว่านายจะสามารถขุดสมบัติจากโกดังได้ต่อ และกลายเป็นราชานักขุดสมบัติที่มีชื่อเสียงที่สุดในนิวยอร์ก!”

“ขอบคุณ! ฉันเชื่อว่าจะต้องมีวันนั้นแน่!”

เย่เทียนพยักหน้าอย่างมั่นใจ

“อันดับแรก ฉันจะบอกข้อมูลหนึ่งกับนาย แต่ว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับงานประมูลโกดัง แต่ว่าเป็นข้อมูลเกี่ยวกับของมือสอง พรุ่งนี้วันเสาร์ จะเป็นวันเปิดตลาดนัดขึ้น

ซึ่งมีสองแห่งที่อยู่ใกล้กับพวกเขา หนึ่งนั้นเป็นตลาดนัดเชลซีในแมนแฮตตัน ส่วนอีกแห่งเป็นตลาดนัดดัมโบดัมโบ้ ซึ่งอยู่ใต้สะพานบรูคลินไม่ไกลจากที่นี่เช่นกัน”

“ฉันเคยไปตลาดนัดเชลซีอยู่บ่อยครั้ง ส่วนที่ดัมโบดัมโบ้นั้นเคยไปครั้งหนึ่ง ดูเหมือนว่าส่วนใหญ่พวกมันจะขายเสื้อผ้าและเฟอร์นิเจอร์เก่าๆ อย่างงั้นใช่ไหม?”

“อย่างนั้นนายก็ซื้อของอย่างระวังด้วยแล้วกัน ตลาดนัดทั้งสองนั้นมีของดีอยู่มาก และมีของโบราณที่ราคาแพงเช่นกัน ซึ่งนั่นก็ต้องอาศัยสายตาของนายแล้วว่าจะสามารถหาพวกมันเจอได้หรือเปล่า!

ที่นั่นมีทั้งคนทั่วไป ร้านมือสอง และนักล่าสมบัติมืออาชีพที่ตั้งร้านอยู่ที่ตลาดนัด ร้านมือสองของพวกเราเองก็จะตั้งร้านที่ตลาดนัดเชลซีพรุ่งนี้เหมือนกัน นายสามารถเข้าไปดูได้

มันเป็นที่ที่ดีที่นายจะได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นฐานของสินค้า รวมถึงราคาต่างๆ ของสินค้ามือสองด้วย แบบนี้มันจะเป็นประโยชน์เกี่ยวกับการประมูลโกดังในอนาคตของนาย และนี่ก็จะเป็นเส้นทางการขายอีกแห่งหนึ่งด้วย”

“ตกลง ฉันจะไปดูมันพรุ่งนี้ บางที อาจจะได้ของติดไม้ติดมือมาบ้าง”

“ขอให้นายโชคดีแล้วกัน! หากว่านายมาที่ตลาดนัดเชลซี ฉันจะเลี้ยงฮดตดอกนาย นี่ไม่ใช่เพียงตลาดนัดทั่วไปเท่านั้น แต่ยังเป็นเสมือนเทศกาลอาหารอย่างหนึ่ง ซึ่งที่นั่นมีร้านฮอตดอกที่ยอดเยี่ยมอยู่”

“ขอบคุณ แล้วฉันจะลองมัน! งั้นนี่ถือเป็นค่าข้อมูลของนายแล้วกัน”

เจสันจับกระเป๋าสตางค์ของตน พร้อมกับรู้สึกอายกับกระเป๋าสตางค์ของเขา! และเขาก็ไม่ได้ปฏิเสธอีก