Chapter 15 : วางแผนจับสัตว์อสูรแห่งสุสานแบบเป็นๆ!
[หน้าไม้รูนระดับสมบูรณ์ : เหล็ก 7/2 , ทองแดง 15/2 , รูนลม 1/2]
[ลูกศรหน้าไม้ห้าดอก : เหล็ก 7/2]
[ยาสลบชั้นเยี่ยม : หญ้าล่องเหมันต์ 0/2 , ดอกจิ้งหรีด 0/2 , หญ้าโครงกระดูก 0/2 , ไฟ]
พิมพ์เขียวหน้าไม้รูนมีสูตรการสร้างลูกศรมาด้วยดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องไปหาพิมพ์เขียวแยกเฉพาะอีก
“หน้าไม้รูนขาดแค่รูนลมอย่างเดียว”
“ส่วนวัตถุดิบสำหรับทำยาสลบนี่ยังไม่มีเลย”
“คนอื่นๆจะมีใครได้รูนลมมาบ้างไหมนะ? วัตถุดิบสำหรับการสร้างยาสลบเองก็น่าจะหาไม่ยากเท่าไหร่หรอกมั้ง”
ไคลน์เปิดหน้าต่างแลกเปลี่ยนขึ้นมาและเริ่มมองหาเหล่าพืชพรรณประหลาดๆเหล่านี้
สำหรับผู้เล่นส่วนใหญ่แล้วการนำเอาทรัพยากรอื่นๆไปแลกเป็นอาหารหรือของกินคงจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า
‘ก่อนอื่นมาสำรวจสุสานแห่งนี้ก่อนดีกว่า สงสัยจริงๆว่าไอ้กับดักพวกนั้นจะขุดขึ้นมาได้ไหม?’
ไคลน์ปิดเมนูเกมลงไปก่อนชั่วคราวและกวาดตามองไปรอบๆ
เพื่อสวมบทเป็นตั๊กแตนให้ได้แบบสมภาคภูมิก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเก็บเกี่ยวทุกอย่างให้เหี้ยนอย่าให้เหลือ
นอกจากทรายที่มีเยอะแล้วอย่างอื่นที่เหลือซึ่งสามารถยัดได้เขาก็ยัดเข้าไปในช่องเก็บของทั้งหมด
ไคลน์หยิบพลั่วออกมาและเริ่มทำการขุดบริเวณใกล้ๆกับกับดักจุดหนึ่ง
หลังจากลองขุดไปสองสามครั้งก็ปรากฏก้อนดำๆอยู่ใต้ทรายพร้อมๆกับควันสีดำที่ปรากฏขึ้นมา
“หา? ถูกทำลายไปเลยหรอ?”
ไคลน์เอาพลั่วมาขุดทรายรอบๆออกแต่ก็ไม่พบสิ่งใดเลย
คำใบ้สีทองเองก็ไม่แจ้งเตือนอีกต่อไปว่าตรงจุดนี้มีอันตราย
ไคลน์เดินไปยังกับดักอีกมุมหนึ่งซึ่งผลลัพธ์ก็ไม่ต่างจากเมื่อครู่
“ไม่เชื่อหรอกเว้ย!”
เขาเริ่มขุดกับดักที่เหลืออย่างต่อเนื่องและไม่ว่าเขาจะระวังยังไงสุดท้ายพวกมันก็จะกลายเป็นควันดำและลอยหายไปอยู่ดี
ใต้นั้นไม่มีอะไรเหลือทิ้งเอาไว้เลย
ไคลน์อดสงสัยไม่ได้ว่ากับดักพวกนี้มีพลังของรูนอยู่รึเปล่าเพราะโครงสร้างของพวกมันนั้นบอบบางจนเกินไป
แตกในสัมผัสเดียวเนี่ยนะ!
ถ้าเขารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ก่อนหน้านี้เขาคงไม่จำเป็นต้องระวังพื้นมากขนาดนั้นหรอก
ไคลน์ตรวจสอบบริเวณโดยรอบที่เหลือจนแน่ใจแล้วว่าในสุสานแห่งนี้มีเพียงหีบสมบัติเหล็กที่เขาได้มาเท่านั้นและไม่มีทรัพยากรอื่นใดอีก
วันนี้เขาเหลือโอกาสขุดอีกแค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ไคลน์คิดจะตีเหล็กตอนร้อนๆนี่แหละ
เขาเริ่มตรวจสอบเส้นทางทั้งห้าอีกครั้ง...
[สุสานทางด้านซ้ายไม่มีสิ่งใดอยู่]
[ขุดไปทางด้านหลังท่านจะพบหมาป่าทรายเขาเดียว ทรัพยากรภายในสุสานแห่งนั้นมีมากมาย บางทีท่านควรจะรออีกซักหน่อยเพราะการเข้าไปตอนนี้อาจจะเสี่ยงเกินไป]
[ในสุสานด้านหน้ามีผลไม้บางอย่างอยู่]
[สุสานทางด้านล่างมีเพียงหินและลาวาเท่านั้นที่รออยู่ ลาวานี้จะทำให้ท่านถูกจำกัดทางเลือกในการขุดครั้งถัดไป]
[ขุดขึ้นไปด้านบนท่านจะพบเจอหมาป่าทรายเขาเดียว ถ้าท่านโชคดีพอก็อาจจะเสียแค่จมูกหรือหูเท่านั้น]
ขุดต่อไปทางด้านหน้าไม่เพียงแต่จะปลอดภัยเท่านั้นแต่ยังมีทรัพยากรจำพวกผลไม้รออยู่ด้วย
แต่ว่า...
ไคลน์ไม่ได้วางแผนจะขุดไปทางด้านหน้าแต่คิดจะขุดไปทางด้านหลังต่างหาก
ถ้าเขาสามารถสร้างยาสลบขึ้นมาได้เมื่อถึงตอนนั้นต่อให้ไม่ต้องใช้หน้าไม้รูนเขาก็มีโอกาสสูงมากที่จะจับหมาป่าทรายเขาเดียวได้แบบเป็นๆ
เมื่อดูตามคำใบ้ด้วยแล้วต่อให้มีความเสี่ยงแต่ก็มีเพียงน้อยนิดเท่านั้น
เหตุผลที่ไคลน์ต้องการจะรอก่อนก็เพราะเขาอยากจะให้เลือดกิ้งก่าตาเดียวมันย่อยจนหมดเสียก่อนเพื่อว่าคำใบ้สีทองมันอาจจะเปลี่ยนไปอีกครั้ง
หรือไม่งั้นก็แค่ฝึกทักษะการใช้แมเชเทให้มากกว่านี้ก็พอ
ไคลน์เปิดหน้าต่างแลกเปลี่ยนขึ้นมาอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็เรียกฐานรูนออกมาและเข้าไปนั่งภายใน
ในตอนนี้ทรัพยากรที่เขามีมีดังนี้
น้ำ 410 มิลลิลิตร , นมบริสุทธิ์ 250 มิลลิลิตร , ผลเถาวัลย์สีดำ 2 , เนื้อกิ้งก่า 6 , เบคอน 3 , เนื้อปลาหมึกทรายเหลือง 12 , ทองแดง 15 , เหล็ก 7 , ไม้ 31 , หิน 18 , ทราย 10 , หนังกิ้งก่า 1 , กระดูกกิ้งก่า 4 , หญ้าเรืองแสง 6 , เมล็ดพันธุ์หญ้าเรืองแสง 2 , เถาวัลย์สีดำ 8 , ดอกสีชาด 6 , เขี้ยวปลาหมึก 2 , ดวงวิญญาณ 1 , รูนลม 1 , รูนไฟ 1 , ไข่รูน 1 , พันธุศาสตร์ทั่วไป 1 , หินเหล็กไฟ 2 , ขวดพลาสติก 3 , ถุงนอน 1 , แผนที่หนังแกะ 1 , เลือดปลาหมึก 200 มิลลิลิตร
ด้วยทรัพยากรขนาดนี้ต่อให้เขาไม่เคลื่อนไหวก็สามารถอยู่ต่อไปได้อีกนาน
…
ไอเทมที่พวกผู้เล่นขายค่อนข้างจะมีราคาสูงไม่น้อย
ไคลน์ตรวจสอบอยู่ชั่วครู่หนึ่งและรู้สึกไม่สบอารมณ์กับราคาของวัตถุดิบที่เขาต้องการนัก
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วบ่นขึ้นมาในใจ ‘ใช้น้ำแลกวัตถุดิบที่เหลือเอาดีกว่า’
ไคลน์คิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจใส่รายขายแลกเปลี่ยนหลากหลายชนิดลงไปในช่องแลกเปลี่ยน
...
[ผู้ขาย : ไคลน์ 182.56]
[ไอเทม : น้ำ20มิลลิลิตร]
[สิ่งที่ต้องการ : หญ้าล่องเหมันต์ 1]
[จำนวนที่ขาย : 12]
..
[ไอเทม : น้ำ25มิลลิลิตร]
[สิ่งที่ต้องการ : หญ้าโครงกระดูก 1]
[จำนวนที่ขาย : 2]
...
[ไอเทม : น้ำ25มิลลิลิตร]
[สิ่งที่ต้องการ : ดอกจิ้งหรีด 1]
[จำนวนที่ขาย : 2]
…
[ไอเทม : เบคอน 1 ชิ้น+ น้ำ 70มิลลิลิตร]
[สิ่งที่ต้องการ : รูนลม 1]
[จำนวนที่ขาย : 1]
…
โดยรวมแล้วคือเขาวางขายน้ำทั้งหมด410มิลลิลิตรและเบคอนอีก1ชิ้น
วัตถุดิบทั้งสามชนิดที่เขาต้องการแลกเปลี่ยนก็เพื่อสร้างยารักษาทั่วไปและยาสลบชั้นยอดสองอย่างนี้
ในส่วนของรูนลมนั้นไคลน์ไม่รู้จริงๆว่าจะแลกได้ไหม
บางทีเขาอาจจะจำเป็นต้องเพิ่มข้อต่อรองลงไปอีกในภายหลังเพื่อดึงดูดผู้เล่นให้มากแลก
ไม่ถึงครึ่งนาทีต่อมารายการแลกเปลี่ยนไอเทมทั้งสี่อย่างก็ถูกซื้อไปถึงสามอย่างซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นวัตถุดิบประเภทพืชทั้งสิ้น
“บอสไคลน์ทำไมไม่แจ้งฉันก่อนล่ะ? ฉันเองก็มีหญ้าล่องเหมันต์เหมือนกัน”
“พี่ไคลน์ช่วยส่งน้ำให้ฉันหน่อยได้ไหม? ฉันคอแห้งมากเลย...”
“เชี่ย บอสไคลน์ขายน้ำอีกแล้วว่ะ!”
“บอสไคลน์ฉันมีไม้อยู่เพียบเลยนะพอจะแลกกับน้ำบ้างได้ไหม?”
“…”
ข้อความส่วนตัวมากมายประเดประดังเข้ามาคนแล้วคนเล่า
นี่เป็นครั้งที่สี่แล้วที่ไคลน์เปิดการขายน้ำและอาหารและพวกเขาก็ไม่รู้เลยว่าไคลน์ในตอนนี้เหลือทรัพยากรจำพวกนี้อีกมากเท่าไหร่!
ช่องแชทโลกและช่องแชทภูมิภาคเต็มไปด้วยเรื่องของไคลน์อีกครั้ง
หลังจากไคลน์ได้พืชทั้งหมดที่เป็นวัตถุดิบมาและจัดการตอบข้อความส่วนตัวแล้วเขาก็เมินไม่สนใจสิ่งใดอีก
ได้เวลาเริ่มสร้างยาสลบแล้ว!
