81 - กองทัพศพ
81 - กองทัพศพ
“โชคดีที่หัวทั้งสองของมันไม่อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด…..”
นักพรตอ้วนพึมพำเบาๆการโจมตีที่แข็งแกร่งจากลิงทองอัคคีทำให้โล่สีแดงสั่นสะเทือน แต่ในที่สุดก็สามารถสกัดกั้นได้
"ควับ!"
ในขณะนี้ภายในทะเลแห่งความทุกข์ของนักพรตอ้วนได้ฉายแสงระยิบระยับ ซึ่งดูเหมือนดวงจันทร์ที่สุกใสขณะที่มันพุ่งเข้าหาลิงทองอัคคี
"ปัง!"
หัวของลิงอุรังอุตังที่อยู่ตรงกลางยิงแสงสีทองสองเส้นออกจากดวงตาซึ่งชนกับแสงที่แวววาวซึ่งดูเหมือนดวงจันทร์ในขณะที่แรงสั่นสะเทือนจากการปะทะกระจายออกสู่ด้านนอก
นักพรตอ้วนมีท่าทีประหลาดใจในขณะที่กล่าวว่า
“หัวทั้งสามดูเหมือนจะเคยได้รับบาดเจ็บสาหัสจากใครบางคนก่อนหน้านี้ มีรอยแผลเป็นที่น่ากลัวอยู่ที่นั่น และในตอนนั้นหัวทั้งสามของพวกมันจะต้องเคยมีสติปัญญาครบถ้วนอย่างแน่นอน”
ไม่เพียงแต่หัวด้านซ้ายและขวาของ ลิงทองอัคคีจะหมดสิ้นสติปัญญาเท่านั้น แต่ศีรษะตรงกลางยังได้รับบาดเจ็บสาหัส และไม่มีพลังปีศาจในระดับสูงสุดอย่างที่มันเคยมี
"ปัง!"
เมื่อนักพรตอ้วนต้องการที่จะปราบมัน ในที่สุดลิงทองอัคคีก็ได้ต่อสู้อย่างดุเดือด
แสงสีดำทองที่ส่องประกายระยิบระยับถูกยิงออกจากร่างกายของมันหลายพันเส้น หลังจากนั้นไม่นานมันก็ดำดิ่งลงสู่ทะเลสาบสีดำอีกครั้ง
“สิ่งนี้น่ากลัวอย่างแน่นอน หากสามหัวของมันฟื้นเต็มที่จะมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถปราบมันได้” นักพรตอ้วนมีสีหน้าจริงจัง
ในขณะนั้นสระน้ำลึกและเย็นยะเยือกที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับว่ามีบางอย่างกำลังพุ่งออกมาจากส่วนลึก
เจ้าสิ่งนี้น่าจะดุร้ายกว่าลิงทองอัคคี ซึ่งเป็นคลื่นขนาดใหญ่ที่ไหลออกมาจากภายในสระสีดำพร้อมกับหมอกสีดำที่พัดเข้ามา ทุกทิศทาง.
“นักพรตอ้วนเจ้าไม่ได้บอกว่าสุสานหยินถูกซ่อนอยู่ในความมืดจะไม่ลอยขึ้นมาหรือ ทำไมตอนนี้ถึงดูเหมือนว่ามันจะลอยขึ้นมาแล้ว?”
“อาจเป็นได้ว่าข้าทำบางอย่างที่ก่อให้เกิดปัญหาโดยไม่ตั้งใจ”
"เจ้าทำอะไรลงไป?"
“ภายในสระสีดำลึกหลายพันวา ข้าเห็นแผ่นหินแตกที่มีคำว่า 'สระน้ำลึก' แกะสลักไว้
ข้าดึงมันออกมาแล้วโยนลงไปที่ความลึกของบ่อสีดำเพื่อดูว่ามันลึกแค่ไหน มันอาจจะชนกับสุสานหยินของจักรพรรดิปีศาจก็ได้”
“นักพรตอ้วนเจ้าเหตุไฉนจึงไม่ทุบแผ่นป้ายนั้นให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้วค่อยโยนลงไป?”
“ในตอนนั้นใครจะรู้ว่าสุสานหยินของจักรพรรดิปีศาจอยู่ด้านล่าง…..”
"ปัง!"
ในขณะนี้ ระลอกคลื่นเริ่มปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของสระน้ำ ขณะที่กลุ่มทหารหยินสวมชุดเกราะโลหะสีดำพุ่งออกมา มือของพวกเขากวัดแกว่งมีดสีดำเจิดจ้าขณะที่รัศมีแห่งความตายล้อมรอบพวกเขา
“นี่คือ……” เย่ฟ่านตกใจ
นักพรตอ้วนมีสีหน้าตกใจในขณะที่เขาดึงเย่ฟ่านถอยกลับ
“เกิดอะไรขึ้น? ภายในสุสานหยินของจักรพรรดิอสูรมีอะไรแปลกๆ นี่อาจเป็นผู้พิทักษ์สุสานที่น่าสะพรึงกลัว? สิ่งมีชีวิตเหล่านี้คืออะไรกันแน่!”
ระลอกคลื่นยังคงปรากฏขึ้นเมื่อรถศึกโบราณที่พังทลายหลายคันปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องจากสระน้ำสีดำพร้อมกับทหารหยิน
ร่างกายของพวกเขาถูกหุ้มด้วยเกราะโลหะสีดำทั้งหมด ตั้งแต่หมวกที่ศีรษะจนถึงแผ่นชุบที่ขาของพวกเขา มือของพวกเขาถือมีดหยินสีดำหรือไม่ก็หอกสีดำแวววาว
“มันผิดธรรมดาเกินไป จริงๆมันผ่านไปหลายหมื่นปีแล้ว แต่ก็ยังมีผู้พิทักษ์สุสานของหยินอยู่ เรื่องนี้มันจะไม่ไร้สาระเกินไปหน่อยหรือ!” นักพรตอ้วนขมวดคิ้ว
“โว้ว”
ขณะที่เขากำลังฟุ้งซ่าน ลูกศรสีดำก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว หัวลูกศรมีไฟมรณะติดอยู่ ขณะที่หางของมันดูเหมือนจะปล่อยหมอกสีดำหนาทึบออกมา
ตง!”
นักพรตอ้วนยกโล่สีแดงของเขาเพื่อปิดกั้นลูกธนูทันที อย่างไรก็ตาม ลูกธนูระเบิดและไฟมรณะกระจายออกไปในขณะที่หมอกสีดำพุ่งทะยาน ไฟมรณะได้แผดเผาพื้นโดยรอบเป็นสีดำ
พลังงานอันน่าสะพรึงกลัวเหล่านี้เกือบจะถึงตัวเย่ฟ่านและนักพรตอ้วนแล้ว ลูกธนูบรรจุธาตุไฟและน้ำแข็งไว้อย่างน่ากลัว ผู้ฝึกตนธรรมดาที่ไม่ใส่ใจอาจเสียชีวิตได้ง่าย
“โว้ว โฮ้ว โฮ่ว……”
ได้ยินเสียงริ้วเป็นเส้นขณะที่ลูกศรสีดำยังคงเจาะผ่านหมอกสีดำและพุ่งเข้าหาพวกเขา ราวกับว่าฝนสีดำกำลังโปรยลงมาจากท้องฟ้า
“ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง”
โล่สีแดงได้ปิดกั้นลูกธนูหลายร้อยลูกอย่างต่อเนื่อง บริเวณโดยรอบถูกปกคลุมไปด้วยไฟมรณะและมีหมอกสีดำที่ไม่มีที่สิ้นสุดไหลผ่านพื้นที่
“ชิ ชิ ชิ”
แสงสีแดงเข้มที่เปล่งออกมาจากโล่ เหมือนกับคลื่นที่พุ่งออกมาข้างนอก มันกระจายไฟมรณะและกระจายหมอกสีดำ ในที่สุดก็ปิดกั้นคลื่นแห่งการโจมตีนี้
ถึงกระนั้นก็ตาม ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังก้องขณะที่รถศึกโบราณที่ทรุดโทรมพาทหารหยินเคลื่อนที่ไปข้างหน้า พวกมันได้ขึ้นฝั่งแล้วและกำลังเข้าใกล้พวกเขา
“ข้าอยากเห็นจริงๆ ว่าเจ้าเป็นสิ่งมีชีวิตอะไร!” นักพรตอ้วนกัดฟันในขณะที่เขาพ่นไฟสีเขียวออกมาเป็นมีดเล่มหนึ่ง
มีดเล่มนี้ยาวหนึ่งนิ้วที่มีสีเขียวเรืองแสง ขณะที่มันลอยไปในสายลม มันยาวขึ้นอย่างรวดเร็วถึงสามจ้างมีลักษณะสวยงามคล้ายกับสระน้ำหยกสีเขียว
เมื่อเห็นสิ่งนี้เย่ฟ่านก็กัดฟันแน่น นี่คือมีดที่เขาได้รับมาแต่ถูกนักพรตไร้ยางอายแย่งชิงไป ในเวลานี้เขาใช้มันต่อสู้กับศัตรูจริงๆ
“ชิ”
มีดสีฟ้ากลายเป็นเส้นทางสีเขียวเมื่อมันพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับยิงแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องประกายออกมาซึ่งปิดกั้นหนึ่งในรถศึกโบราณที่ทรุดโทรมในทันที
หลังจากนั้นแสงก็ยิงออกจากทะเลแห่งความทุกข์ของนักพรตอ้วนและในเวลาเดียวกันไข่มุกสีแดงก็ถูกปลดปล่อยออกมา
แสงสีแดงเข้มพุ่งออกไปทุกทิศทุกทาง มันพลุ่งพล่านด้วยพลังงานศักดิ์สิทธิ์ที่ผันผวนและทำการปะทะกับรถศึกโบราณสามคันทันที
ทันใดนั้นสามารถมองเห็นแสงสีม่วงกระพริบจากวงแหวนที่อยู่บนนิ้วหัวแม่มือบนนิ้วหัวแม่มือของนักพรตอ้วน ทำให้ทั้งฝ่ามือของเขาดูเป็นประกายและโปร่งแสงเมื่อปราณสีม่วงขยายออกไป
"ฆ่ามัน!"
นักพรตอ้วนอุทานในขณะที่เขายกนิ้วขึ้น แหวนนิ้วโป้งสีม่วงก็ยิงกระบี่สีม่วงอันแหลมคมออกมาทันที
“ชิ ชิ ชิ”
รัศมีของกระบี่ฟาดฟันรถศึกโบราณสองคันออกจากกันในทันที ทำให้ทหารหยินพี่นั่งอยู่บนรถคันนั้นถูกทำลายไปด้วย
เมื่อเห็นทั้งหมดนี้เย่ฟ่านก็สาปแช่งอยู่ในใจ เขาพบอาวุธจิตวิญญาณทั้งสามนี้ แต่ถูกนักพรตอ้วนที่ไร้ยางอายฉกฉวยไป และขณะนี้กำลังถูกใช้เพื่อต่อสู้กับศัตรู
“ชิ ชิ ชิ”
ในตอนนี้มีดสีเขียวที่มีความรู้สึกทางจิตวิญญาณได้เจาะทะลุทหารหยินห้านายแล้ว
เมื่อมันเคลื่อนที่ผ่านรถศึกโบราณ มุกสีแดงเข้มก็ประสบความสำเร็จในการหยุดไม่ให้รถศึกทั้งสามเคลื่อนที่ต่อไปได้
"ของดีจริงๆ!" นักพรตอ้วนอุทาน
ในที่สุดรถศึกโบราณที่ทรุดโทรมทั้งหมดก็ถูกสับเป็นชิ้นๆและทหารหยินทั้งหมดก็ถูกแทง
นักพรตอ้วนรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วขณะที่เขาเปิดเกราะโลหะบนร่างกายของพวกเขาเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ข้างใน
สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาพูดไม่ออกและตกตะลึงก็คือสิ่งที่บรรจุอยู่ในชุดเกราะของทหารหยินทุกคนเผยให้เห็นสิ่งเดียวกัน ข้างในของพวกเขาเป็นทรายละเอียดและไม่ใช่สิ่งมีชีวิตจริงๆ
“เกิดอะไรขึ้น……” นักพรตอ้วนประหลาดใจ “เป็นไปได้ไหมที่ สิ่งมีชีวิตชนิดนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนจากเต๋าผู้ยิ่งใหญ่?” เขายังคงขุดค้นเข้าไปในเม็ดทรายจนกระทั่งพบแผ่นป้ายเล็กๆบางอย่าง
“ทรายที่กระจัดกระจายก่อตัวเป็นทหาร นี่เป็นวิธีการที่น่าทึ่งจริงๆ”
เขารีบเป่าทรายละเอียดทั้งหมดและทุบซากศพให้แตกเป็นเสี่ยงๆก่อนจะรวบรวมแผ่นป้ายไม้ทั้งหมดขึ้นมา
“บูม!”
ในเวลานี้เสียงจากส่วนลึกอันเยือกแข็งของบ่อน้ำที่ว่างเปล่าก็ดังขึ้น
ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่สวมชุดเกราะทองคำอัคคีที่มีหัวหมาป่าเดินออกมาช้าๆ ร่างกายของมันปลดปล่อยรัศมีแห่งความตายที่หนาแน่น แข็งแกร่งกว่าทหารหยินเมื่อก่อนหน้านี้หลายเท่าอย่างเห็นได้ชัด .
“นี่เป็นอสูรผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งตายไปนานแล้ว” นักพรตอ้วนมีสีหน้าครุ่นคิด
