THW ตอนที่ 3+4(2/3)
THW ตอนที่ 3+4(2/3) ปืนพกเฟอร์รารี่ เอฟ 1 + ต่อรองราคา
หมายเลขบนตัวปืนได้ปรากฏตัวเลข 1940, 76 ซึ่งเป็นปีที่ผลิตและรอบในการผลิตปืนพกนี้
แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุด เพราะสิ่งที่ทำให้เขาดีใจอย่างเหลือล้นนั้นก็คือ รอยสลักหัวกะโหลกบนด้ามจับที่มีโลโก SS ในรูปแบบสายฟ้า
นี่คือผลิตภัณฑ์รุ่นพิเศษที่ผลิตในปี 1940 เป็นปืนลูเกอร์ พี 08 หัวกะโหลก ซึ่งถูกใช้โดยเจ้าหน้าที่หน่วยพิเศษ ปืนนี้ส่วนใหญ่ถูกติดตั้งให้กับเจ้าหน้าที่กักกัน
ด้วยเหตุผลนี้ จึงทำให้ลูเกอร์ พี 08 ถูกทำลายเป็นจำนวนมากหลังจากสงคราม ซึ่งทำให้มีอยู่เป็นจำนวนน้อยมากในโลก และแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เห็นมันอยู่ในตลาด
หากลูเกอร์ พี 08 เป็นเฟอร์รารี่สำหรับปืนพกแล้วล่ะก็ ถ้าอย่างงั้น ลูเกอร์ พี 08 หัวกะโหลกนี้ ก็ถือเป็นเฟอร์รารี่ เอฟ 1 ซึ่งถือเป็นผลิตภัณฑ์ชั้นยอดของเฟอร์รารี่!
นอกจากปืนที่ถูกใช้โดยดาราดัง ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นหนึ่งในปืนพกสะสมที่ดีที่สุด
แม้ว่ามันจะถูกพบในโกดังที่ถูกทิ้ง แต่ว่าปืนพกกระบอกนี้ก็ยังอยู่ในสภาพดี แทบจะเรียกว่าเป็นของใหม่ได้เลย อีกทั้งยังได้กลิ่นน้ำมันปืนที่โชยออกมาอย่างจางๆ อีกด้วย
เขาประหลาดใจจริงๆ ว่าทำไมปืนพกล้ำค่าสำหรับสะสมนี้ถึงเก็บไว้ในถุงขยะ และถูกทิ้งไว้ที่นี่?
อาจเป็นไปได้ว่าการใส่มันลงไปในถุงขยะที่เต็มไปด้วยกระดาษจะช่วยป้องกันการกระแทก แต่ว่าหลังจากนั้นก็ลืมมันไป จนสุดท้ายก็ถูกทิ้งไว้ในโกดังแห่งนี้
หรือไม่ก็ตัวนักสะสมเองได้เสียชีวิตไว้ และทายาทผู้รับมรดกของเขาก็ไม่รู้ว่าปืนนี้ได้ถูกเก็บไว้ในโกดังหลังนี้ ดังนั้นจึงทำให้เขาได้มีโอกาสได้มันมาครอบครอง
ดูเมือนว่าเวลาได้มาถึงแล้ว และพระเจ้าก็ไม่ได้ทอดทิ้งตัวเขาโดยสมบูรณ์ และเริ่มที่จะให้การดูแลในตัวเขา!
หลังจากชื่นชมรูปลักษณ์ของมันแล้ว เขาก็เริ่มตรวจเช็คประสิทธิภาพของมัน
ปืนพกโบราณกระบอกนี้ยังคงสามารถยิงได้ปกติ และปืนพกกระบอกนี้ยังสามารถใช้เป็นของประดับได้อีกด้วย ซึ่งไม่ว่าจะทางไหนก็ไม่ต่าง
ปืนนี้ยังคงมีสภาพเดิมไม่เปลี่ยน ส่วนที่ว่าจะยิงได้จริงไหมนั้น คงมีแต่ต้องไปลองยิงที่สนามยิงปืนดูเท่านั้น
เขาทำการศึกษาแสงสีขาวที่เปล่งออกมาจากตัวปืนอีกครั้ง และพบว่าไม่มีอะไรพิเศษนอกจากเป็นรัศมีบางอย่าง
หลังจากตรวจสอบแล้ว เขาก็วางมันลงกลับไปยังกล่องอย่างเบามือด้วยความรู้สึกพึงพอใจ
จากนั้นเขาก็เริ่มทำความสะอาดโกดัง
ที่เหลือล้วนแต่เป็นขยะที่ไม่มีมูลค่า มันจึงได้ถูกเย่เทียนเคลื่อนย้ายไปยังโกดังหมายเลข 218 และเขาจะจัดการกับมันเมื่อเขามีเวลาและเงิน
หลังจากจัดการทั้งหมดนี้เสร็จ เขาก็ได้เปลี่ยนชุดตัวเก่าที่เก็บไว้ในโกดังหมายเลข 218 เขาเปลี่ยนชุดที่เปียกพร้อมกับเช็ดหัว และจัดการกับสภาพที่น่าอายของตน
เขาหากระเป๋าอีกใบ จากนั้นก็วางกล่องปืนลงไป พร้อมกับล็อกประตูโกดังไว้ จากนั้นก็ออกไปจากสถานที่โชคดีแห่งนี้
เมื่อเขาเดินออกมาจากบริษัทโกดังเก็บของ และมองไปที่โลกภายนอก เขาก็เหมือนกับว่าจะดูแจ่มใสกว่าเดิม และเต็มไปด้วยชีวิตชีวา
เมฆดำได้ผ่านไปแล้ว และฟ้าสางก็ได้ปรากฏ!
หลังจากจัดการกับชุดที่ยับของเขา เย่เทียนก็ได้เดินไปยังบราวน์กันช็อปซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของเขา
เขาคุ้นเคยกับร้านขายปืนนี้ เขามาซื้อปืนที่นี่เมื่อเขายังรุ่งโรจน์สดใส และมาขายมันเมื่อเขาขาลง ซึ่งมาด้วยกัน 7 ถึง 8 ครั้ง!
เขามาที่นี่เพราะบราวน์ เจ้าของร้านขายปืนแห่งนี้ เขาเป็นนักสะสมที่กระตือรือร้นคนหนึ่ง มันมีปืนโบราณหลายกระบอกที่อยู่ในร้าน กระทั่งว่าเป็นปืนที่เป็นตัวแทนจากยุคต่างๆ
เย่เทียนวางแผนที่จะขายลูเกอร์ พี 08 รุ่นหัวกะโหลกนี้ แม้ว่าเขาจะต้องการเก็บไว้สำหรับตัวเองมาก แต่เมื่อต้องเผชิญกับความอยู่รอดของชีวิต เขาก็โยนกิจกรรมยามว่างอย่างการสะสมนี้ทิ้งไว้ด้านข้าง
เมื่อเขาเดินมาถึงประตูร้านขายปืน เย่เทียนก็ทำการจัดการกับอารมณ์ของเขา จากนั้นก็ยื่นมือเข้าไปเปิดประตูและเดินเข้าไปข้างใน
เมื่อเดินเข้ามาในร้านขายปืน บราวน์ซึ่งเป็นเจ้าของร้านที่มีอายุอยู่ในช่วง 50 ก็ได้รีบเดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มทันที
“สตีเวน ยินดีต้อนรับสู่การทำธุรกิจของพวกเราอีกครั้ง!”
เมื่อได้ยินคำทักทายนี้ เย่เทียนทำได้เพียงยิ้มอย่างจืดเจื่อนเท่านั้น
ในช่วงหกเดือนก่อน เขาได้มาใช้บริการที่นี่หลายครั้ง แต่ทุกครั้งที่มากลับเป็นการขายปืนแทนที่จะมาซื้อพวกมัน
บอสบราวน์ที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นคนที่น่ารักและเป็นมิตรอย่างมาก แต่แน่นอนว่าเขานั้นเป็นมืออาชีพคนหนึ่ง เขาใช้ปืนใหม่แค่สามหรือห้าครั้งเท่านั้น แต่อีกฝ่ายกลับบอกว่ามันได้ถูกใช้ไปแล้วและเสียหายตรงไหน ดังนั้นเขาจึงสามารถซื้อมันไปได้ในราคาที่ต่ำ
แต่วันนี้นั้นต่างกัน มันเป็นไปไม่ได้หากวันนี้จะไม่ทำให้หมอนี้ต้องคายเลือดออกมา!
“ใช่ ฉันมาที่นี่วันนี้เพื่อขายปืน!”
เย่เทียนยิ้มพร้อมกับเดินเข้าไปหาบราวน์
“ยินดีต้อนรับ เอาสมบัติของนายออกมาให้ฉันชมมันหน่อย!”
แน่นอนว่าเขาย่อมยินดีต้อนรับเย่เทียนอยู่แล้ว เพราะเย่เทียนได้ทำเงินให้กับที่นี่อย่างมาก ถือได้ว่าเป็นลูกค้าชั้นดีเลยทีเดียว
เย่เทียนไม่ได้หยิบปืนออกมาทันที แต่กลับพูดขึ้นมาว่า
“บราวน์ พวกเราเปลี่ยนที่คุยกันได้ไหม? นี่ไม่ใช่ปืนธรรมดา แต่เป็นปืนโบราณ มันมีราคาที่แพงมาก”
“ว้าว! เยี่ยมไปเลย! นายบอกฉันหน่อยได้ไหมว่ามันเป็นปืนอะไร? และขอบอกไว้ก่อนนะ ฉันจะไม่รับปืนที่ผิดกฎหมายเด็ดขาด เพราะมันจะสร้างปัญหาให้กับฉัน!”
บราวน์ตื่นเต้นในตอนแรก จากนั้นก็กลายเป็นระวังตัวอย่างมากแทน
เขาเข้าใจสถานการณ์ของเย่เทียนดี เย่เทียนในตอนนี้อยู่ในสถานการณ์สุ่มเสี่ยงอย่างมาก แล้วจะไปมีปืนโบราณมาขายได้ยังไง? บางที ปืนนี้อาจมีที่มาที่น่าสงสัยก็ได้ใครจะไปรู้?
“วางใจได้ ปืนนี้ถูกกฎหมายและโปร่งใสอย่างแน่นอน ฉันเพิ่งได้มันมาจากการประมูลโกดังหลังหนึ่งเมื่อกี้นี้ โกดังเก็บของเพรสตันสามารถเป็นพยานให้ฉันได้
นี่คือปืนพกลูเกอร์ พี 08 ผลิตในปี 1940 ว่ายังไง? นายสนใจไหม? หากว่าสนใจเราก็ไปหาที่คุยกัน แต่หากไม่ ฉันก็คงได้แต่ไปร้านอื่นเท่านั้น”
เย่เทียนยิ้มพลางอธิบายออกมา
หลังจากได้ยินคำนี้ บราวน์ก็แทบจะกระโดดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น
“ว้าว! นายช่างเป็นเด็กหนุ่มที่โชคดีจริงๆ ถึงกับหาลูเกอร์ พี 08 ในโกดังที่ถูกทิ้งเจอ พระเจ้าจะต้องกำลังอวยพรนายอยู่แน่ๆ
ฉันอยากได้ปืนลูเกอร์มานานมากแล้ว แต่ว่าก็ไม่มีโอกาสสักที นายเป็นเทวดาที่พระเจ้าส่งมาให้กับฉันจริงๆ พวกเราไปคุยกันเถอะ!”
หากไม่ใช่เพราะว่ามีเคาน์เตอร์คั่นกลางระหว่างทั้งสอง บางทีบราวน์อาจเข้ามากอดเย่เทียนพร้อมกับหอมแก้มเขาไปแล้วก็เป็นได้!
จากนั้นบราวน์ก็ให้เพื่อนของเขาดูแลร้าน พร้อมกับพาเย่เทียนเข้าไปในห้องเจรจาอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่จะเปิดกระเป๋าสะพาย เย่เทียนก็ได้พูดตลกออกมาว่า
“บราวน์ หัวใจนายไม่เป็นไรใช่ไหม? หากว่ามีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพล่ะก็ ฉันแนะนำให้นายไปหาหมอก่อน จากนั้นฉันค่อยเอาปืนนี้ออกมาให้นายดู หากว่านายตื่นเต้นเกินไปจนเกิดปัญหา แบบนั้นมันจะไม่คุ้มเอาได้!”
“ไม่ต้องเป็นห่วง มันไม่มีปัญหาอะไร ตอนนี้ฉันสามารถฆ่าวัวได้ทั้งตัว ดังนั้นรีบๆ เอาสมบัติของนายออกมาให้ฉันดูได้แล้ว ฉันทนรอไม่ไหวแล้ว!”
บราวน์ถูมือด้วยความตื่นเต้น ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่กระเป๋าสะพายของเย่เทียน
“อืม ความตื่นเต้นกำลังจะปรากฏแล้ว!”
เย่เทียนรูดซิปกระเป๋าออก จากนั้นก็ค่อยๆ หยิบเอากล่องปืนออกมาอย่างเบามือ
