393-394

3/10

Ep.393

“ไร้สาระ! มีเหตุผลอะไรที่บิดาต้องโกหกซอมบี้อย่างแกด้วย?” ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา กล่าวสบประมาทหยวนคุนเผิง

ซู๊ดดดด!

ได้ยินเสียงสูดหายใจดังสะท้อนไปทั่วบริเวณ

ความบ้าบิ่นแบบสุดโต่งนี่มันอะไรกัน?

คิดว่าตัวเองเป็นอมตะ ฆ่าไม่ตายหรือไร?

ต้องรู้นะว่าซูเฉินเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ขณะที่หยวนคุนเผิงเป็นซอมบี้เลเวล 5 ที่ทรงพลังชนิดยากหาผู้ใดเทียบ แต่กลับด่าหยวนคุนเผิงแบบนี้ ไม่กลัวถูกทุบตีจนตายหรือ?

เฉิงหรานหัวเราะออกมา สายตาที่เขาใช้มองซูเฉิน ราวกับกำลังมองคนที่ตายไปแล้ว

หากเมื่อครู่ สามารถกล่าวได้ว่าซูเฉินกำลังเดินเลียบไปตามแนวขอบเหวแห่งความตาย ทว่าตอนนี้ตัวเขาได้ตกลงไปเบื้องล่างหุบเหวแล้ว

เพราะเขาไม่เพียงสร้างความขุ่นเคืองแก่เฉิงหราน แต่แม้กระทั่งหยวนคุนเผิงก็ยังพลอยโดนลูกหลงไปด้วย สามารถจินตนาการได้เลยว่าจะพบจุดจบอย่างไร

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

หยวนคุนเผิงอึ้งไปชั่วขณะ แต่น่าแปลกที่เขาไม่โกรธ แต่ดันหัวเราะออกมา “เจ้าหนู แกยั่วโมโหฉันได้สำเร็จแล้ว จงเตรียมตัวให้พร้อม แล้วรับบทเรียนที่ต้องจดจำไปชั่วชีวิต!”

“อย่ามัวแต่พล่าม ลงมือซักที!” ซูเฉินเบ้ปาก ยังคงยั่วยุไม่เลิก

“ในเมื่อแกอยากตาย ฉันก็จะสมนาคุณให้!” หยวนคึนเผิงตะโกนลั่น ทันใดนั้นเอง รังสีสังหารอันคุกรุ่นรุนแรงได้แพร่กระจายออกมา

หลายคนที่อยู่ใกล้ๆ เหมือนจะไม่สามารถต้านทานได้ จำต้องชักฝีเท้าถอยไปทีละคน ทีละคน

แต่ขณะที่หยวนคุนเผิงกำลังจะลงมือ ท่านเตียวหลงก็เอ่ยขึ้นทันใด “หยวนคุนเผิง หากคิดสังหารชายหนุ่มผู้นี้จริง เกรงว่ามันจะไม่ง่ายเช่นนั้น”

ทันทีที่คำนี้ประกาศออกมา ทุกคนรอบๆต่างบังเกิดความสับสน

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ซอมบี้เลเวล 5 คิดฆ่าเด็กหนุ่มคนเดียว ยังมีอะไรยากอีกหรือ?

หากไม่ใช่เพราะคำนี้เปล่งจากปากของท่านเตียวหลง ผู้คนในที่นี้คงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาแล้ว

แต่ว่าก็ว่าเถอะ เหตุใดท่านเตียวหลงจึงเอ่ยเรื่องไร้สาระเช่นนี้ออกมา?

ทุกคนในที่นี้ต่างมึนงงสับสน ทั้งหมดเบนมองท่านเตียวหลงเป็นสายตาเดียว รอคำอธิบายจากเขา

ท่านเตียวหลงไม่ปล่อยให้รอนาน กล่าวเสียงขรึมว่า “ชายหนุ่มผู้นี้คืออาชญากรที่กำลังอาละวาดในเขตหยูหลินของพวกเราเมื่อไม่นานมานี้ เป็นเขานี่แหละที่สังหารผู้แข็งแกร่งหลายคนไป!”

ว่ากระไร!

เขาคือเทพสังหารคนนั้นเหรอ!!

บังเกิดเสียงอุทานด้วยความตกใจดังสะท้อนไปทั่วบริเวณ จากนั้นทุกสายตาหันกลับมามองซูเฉิน

อย่างไรก็ตาม สายตาที่มองมา มิได้แสดงออกถึงความดูถูกดูแคลนเหมือนเมื่อก่อน แต่กลับกลายเป็นความตื่นตระหนกอย่างหาที่เปรียบมิได้

ชื่อเสียงของคน ก็เหมือนกับร่มเงาของต้นไม้

ซูเฉินเพิ่งฆ่าคนจำนวนมากในเขตหยูหลินไป แม้แต่ซอมบี้เลเวล 5 อย่างโต้วหวู่ฉาง หลี่จ้านเทียน ประมุขแห่งนิกายขวงฉีก็ล้วนตายลงด้วยน้ำมือเขา

กำลังรบของชายที่ถูกกล่าวขวัญว่าเทพสังหาร สามารถอธิบายได้ด้วยคำว่า ‘เหนือล้ำกว่าจินตนาการ’ เท่านั้น

ช่วงเวลานี้ ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจ

ที่แท้ซูเฉินไม่ได้มาที่นี่เพื่อป่วนการประชุมเฉยๆ แต่เขามีความแข็งแกร่งมากพอที่จะท้าทายทุกผู้คนจริงๆ

“เป็นเขาไปได้ยังไง?”

หัวใจของเฉิงหรานสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

ถ้ารู้แต่แรกว่าซูเฉินคือเทพสังหาร เขาจะไม่มีทางก้าวออกมาตอแยเหมือนคนงี่เง่าเช่นนี้เด็ดขาด

เวลานี้ เขารู้สึกสำนึกเสียใจจนลำไส้บิดเป็นสีเขียว แทบอดใจไม่ไหวที่จะตบปากตัวเอง

สีหน้าของหยวนคุนเผิงแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย ในสมองปั่นความคิดอย่างรวดเร็ว หันไปกระซิบกับท่านเตียวหลงว่า “ใช่เขาแน่หรือ?”

หากซูเฉินคือเทพสังหารผู้นั้นจริงๆ บอกตามตรงว่ากระทั่งตัวหยวนคุนเผิงเองก็ยังกลัวอยู่นิดหน่อย

เพราะเมื่อเทียบกับคนอื่นๆแล้ว เขารู้ข้อมูลมากกว่าใครๆ

เนื่องจากโต้วหวู่ฉางนั้นเป็นคนของเขา

คนอื่นแค่รู้ว่าโต้วหวู่ฉางเป็นซอมบี้เลเวล 5 แต่เขารู้ว่าโต้วหวู่ฉางยังมีสัตว์ร้ายเลเวล 5 ติดสอยห้อยตามอยู่ข้างกาย

ยิ่งไปกว่านั้น สัตว์ร้ายตัวที่ว่า มันมีกำลังรบมากกว่าผู้วิวัฒนาการเลเวล 5 ทั่วๆไป

แต่สุดท้ายก็ยังถูกสังหารลงด้วยน้ำมือของซูเฉิน ฉะนั้นพอคาดเดาได้ว่าซูเฉินแข็งแกร่งเพียงใด

เป็นเพราะเขารู้เรื่องนี้ เลยรู้สึกหวาดกลัวซูเฉิน

ท่านเตียวหลงไม่ตอบคำ แต่พยักหน้ายืนยันหนักแน่น

เห็นเช่นนั้น สีหน้าของหยวนคุนเผิงก็เริ่มลังเล เขากัดฟันถาม “ถ้าร่วมมือกัน มีโอกาสไหมที่จะฆ่าเขา?”

เนื่องจากซูเฉินสังหารโต้วหวู่ฉาง นั่นเท่ากับเป็นการเพาะสร้างความแค้นฝังลึกกับเมืองซางเทียน

จึงเป็นธรรมดาที่เขาต้องการกำจัดซูเฉิน

แน่นอน หยวนคุนเผิงรู้ตัวดีว่าเขาไม่สามารถทำมันได้เพียงลำพัง

ดังนั้นความหมายในคำพูดที่เอ่ยถามย่อมชัดเจน นั่นคือต้องการร่วมมือกับเตียวหลงและคนอื่นๆ

4/10

Ep.394

เตียวหลงไม่ได้ตอบคำถามนี้ในทันที แต่มองไปทางเสือดาวคลั่ง คล้ายต้องการถามความคิดเห็นจากมัน

ในฐานะเสือดาวคลั่งเลเวล 5 กำลังรบของมันไม่ด้อยไปกว่าหยวนคุนเผิง หากผู้แข็งแกร่งหลายคนในที่นี้ตัดสินใจร่วมมือกัน พวกเขามั่นใจว่าจะสามารถกำจัดซูเฉินได้

“กรร!”

เสือดาวคลั่งพยักหน้า เปล่งเสียงคำรามต่ำ แสดงความหมายชัดเจน ว่าตกลงร่วมมือกันเพื่อกำจัดซูเฉิน

เห็นแบบนี้ สีหน้าของเตียวหลงก็แสดงออกถึงความปิติยินดี เอ่ยปากตะโกนว่า “เช่นนั้นลงมือเถิด!”

“ฆ่า!”

หยวนคุนเผิงเป็นคนแรกที่ตรงเข้าสังหารซูเฉิน

แส้ยาวสีดำที่เต็มไปด้วยหนามแหลมในมือ ตวัดลงเหนือศีรษะซูเฉิน

คนอื่นๆ ไม่ลังเล กระโจนเข้าโจมตีซูเฉินในเวลาเดียวกัน

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการรุมล้อมของผู้แข็งแกร่งมากมาย ซูเฉินไม่หวาดกลัว ฟาดฟันออกไป โดยมีเป้าหมายแรกคือหยวนคุนเผิง

เห็นแค่เพียงคลื่นสีฟ้าหลั่งไหลออกมา พัดกวาดไปยังเบื้องหน้าของหยวนคุนเผิงในพริบตาเดียว

สีหน้าของหยวนคุนเผิงแปรเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก เขาตระหนักดี ว่าหากต้องการหลบเลี่ยงสายฟ้าคะนองนี้ ไม่มีทางเป็นไปได้

หนทางเดียวที่สามารถแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าได้ คือการทำลายมันเท่านั้นจึงจะมีโอกาสรอดชีวิต

หยวนคุนเผิงกัดฟันแน่น ใช้มืออีกข้างชกสวนไปในอากาศ ปะทะเข้ากับคลื่นแสงสีฟ้า

บังเกิดเสียงสายฟ้าลั่นดังเปรี้ยง! ทุกอย่างไม่เป็นดั่งที่คิด ร่างของหยวนคุนเผิงไหม้เกรียมตั้งแต่หัวจรดเท้า ลมหายใจแห่งชีวิตดับลงวูบอย่างสิ้นเชิง

ได้ไงกัน!

นี่เขาจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

รอบด้านเต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องด้วยความตื่นตกใจ

ใบหน้าของทุกคนแสดงออกถึงความหวาดกลัวอย่างลึกล้ำ

เพียงดาบเดียว! แค่ดาบเดียวซอมบี้เลเวล 5 ถูกสังหารลงในทันที

ความแข็งแกร่งของซูเฉิน ได้เป็นที่ประจักษ์ต่อทุกสายตาแล้ว!

ในเวลาเดียวกัน ผู้เฒ่าหยูและหลิวหยวนบนรถฐานทัพที่อยู่ห่างออกไปก็เห็นฉากนี้เช่นกัน

ร่างของทั้งสองสั่นเทาพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าอึ้งในความแข็งแกร่งของซูเฉิน

ผู้เฒ่าหยูอ้าปากตาค้าง ทอดถอนหายใจด้วยอารมณ์จากก้นบึ้งของหัวใจ “สมญาเทพสังหาร เขาเหมาะสมแล้วที่ได้รับชื่อเสียงนี้”

“รีบฆ่ามันเร็วเข้า!” เตียวหลงเปล่งเสียงร้องคำรามออกมา

แม้ว่าเขาจะหวาดกลัวคมดาบของซูเฉิน แต่เขาสังเกตเห็นว่าซูเฉินได้สูญเสียการป้องกันขณะที่ใช้กระบวนท่าสังหารหยวนคุนเผิง

ช่วงจังหวะนี้ ผู้แข็งแกร่งหลายคนปรี่เข้าประชิดซูเฉิน ตราบใดที่คว้าโอกาสนี้ได้ พวกเขาจะสามารถสังหารซูเฉินในคราวเดียว ถึงไม่สำเร็จแต่อย่างน้อยก็ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัส

“ไปลงนรกซะ!”

เฉิงหรานฉีกยิ้ม สับมีดในมือ เล็งไปที่ลำคอของซูเแิน

นอกจากเขา ยังมีอีกสองคนโจมตีประกบจากด้านข้าง เล็งเข้าโจมตีจุดตายของซูเฉินในเวลาเดียวกัน

ซูเฉินในเวลานี้ราวกับมองไม่เห็นพวกเขา ปล่อยให้อาวุธทั้งสามสับลงมา

“ทำไมเขาถึงไม่หลบ? หรือป้องกันใดๆเลย?”

ผู้คนรอบข้างต่างเกิดความสงสัยอย่างลึกล้ำ

ท่านเตียวหลงก็สับสนเช่นกัน แต่ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ตราบใดที่สามารถสังหารซูเฉินได้ นั่นถือเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด

วินาทีต่อมา อาวุธทั้ง 3 ชนิดกระทบลงบนร่างซูเฉินพร้อมกัน

เคร้ง เคร้ง เคร้ง!

บังเกิดเสียงดังสะท้อนสามครั้ง

แต่แล้วเรื่องน่าเหลือเชื่อพลันปรากฏขึ้น ภาพที่ซูเฉินถูกฟันจนตายไม่เกิดขึ้น ทว่ากลับเป็นอาวุธของชายเคราแพะและอีกสองคนที่กระเด้งกระดอนกลับไป

ฉากตรงหน้า ราวกับอาวุธของทั้งสามไม่ได้ฟันถูกตัวเป้าหมาย แต่กระทบเข้ากับแผ่นเหล็กแทน

“บัดซบ! นี่เขายังเป็นมนุษย์อยู่อีกเหรอ?”

“ร่างกายเขาแข็งแกร่งแค่ไหนกัน?”

“ต่อให้เป็นร่างกายของผู้วิวัฒนาการเลเวล 6 ก็ไม่น่าจะทนทานได้เท่าเขา!”

เสียงฮือฮาร้อนแรงดังก้องไปทั่ว

เพราะใครๆก็รู้ ว่าเฉิงหรานและอีกสองคนล้วนเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 แต่ในจังหวะที่ทั้งสามโจมตีพร้อมกัน กลับไม่สามาถทำร้ายซูเฉินได้แม้แต่เส้นขน

เรื่องแบบนี้ มันแปลกประหลาด และน่าหวาดกลัวเกินไป

เกินกว่าความรู้ความเข้าใจของพวกเขาอย่างสิ้นเชิง