ตอนที่ 24

หลังจากเสร็จเรื่องที่ห้องพักครูแล้ววีก็เดินตรงไปที่สาขาแฟชั่นทันทีเพราะจะได้รีบจัดการเรื่องราวต่างๆให้เสร็จ เพื่อที่จะไปที่สาขาการแสดงต่อ

‘ว่าแต่ห้องสาขาแฟชั่นอยู่ไหนหว่า ?’

วีเกาหัวแกรกๆก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าที่ตรงบันไดที่แผนที่ของตึกแปะอยู่วีจึงเดินไปดู

‘อืม… ชั้น 2 ห้อง 204’

เมื่อวีได้ที่หมายแล้วเขาก็ไม่รอช้าเดินตรงไปยังห้อง 204 ทันที เมื่อมาถึงหน้าห้องวีก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจเพราะได้ยินเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าวของสาวๆอยู่เต็มไปหมด

มันทำเอาวีอดไม่ได้ที่จะคิดว่าเขาควรจะเข้าไปตอนนี้เลยดีไหม

‘คงจะเปิดไปโต้งๆไม่ได้ เคาะก่อนแล้วกัน’

ปึก ปึก

วีเคาะประตูสองครั้งทันใดนั้นเสียงภายในห้องก็เงียบลงทันทีราวกับว่าเสียงเคาะของวีเป็นสวิตซ์ปิดเปิดเสียง จากนั้นไม่นานนักด้านในก็มีเสียงกระซิบกระซาบกันขึ้น พร้อมกับเสียงเอื่อยๆถามออกมา

“นั่นใคร ~”

วีที่ได้ยินก็ตอบกลับทันที

“เอ่อ… พอดีว่าครูดาวเรียกให้ผมมาช่วยเรื่องนายแบบน่ะครับ”

เมื่อคนข้างไหนได้ยินก็กระซิบกระซาบกันทันทีก่อนที่ไม่นานนักประตูของห้องแผนกแฟชั่นจะเปิดออก เผยให้เห็นใบหน้าของเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง เธอยืนมองวีตาปริบๆก่อนจะค่อยๆเปิดประตูออกให้วีเข้าไปด้านใน

วีเดินเข้ามาด้านในอย่างงงๆพร้อมกับมองไปรอบๆห้อง ก็พบว่าด้านในมีแต่ผู้หญิงเต็มไปหมดและรู้สึกว่ามีแต่เขาเท่านั้นที่เป็นผู้ชายภายในห้องนี้

วีเกาแก้มตัวเองเล็กน้อยก่อนจะถามด้วยความสงสัย

“เอ่อ… ครูดาวบอกว่าให้ผมมาหาคู่ของผมเพื่อวัดตัว แต่ว่าใครคือคู่ของผมงั้นเหรอครับ ?”

หลังจากยิงคำถามไปเหล่านักเรียนหญิงทั้งหลายก็ต่างหันมองหน้ากันไปมา จากนั้นไม่นานนักก็มีนักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นมาด้วยท่าทีลังเลเล็กน้อย

“หนูเองค่ะ”

จากนั้นก็มีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนหนึ่งเดินออกมาจากกลุ่มของนักเรียนหญิง เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าวีพร้อมกับแนะนำตัวด้วยท่าทีเก้ๆกังๆ

“หนูชื่อแพร อยู่ชั้น ม.4 ค่ะ”

วีที่ได้เห็นท่าทีเก้ๆกังๆของแพรเขาก็ยิ้มออกมาก่อนจะแนะนำตัวเอง

“พี่วีชื่อนะ อยู่ ม.5”

แพรพยักหน้าหงึกๆ วีจึงถามต่อว่า

“แล้วพี่ต้องทำอะไรบ้างล่ะ ?”

แพรที่ได้สติจากคำถามของวีก็รีบพูดทันที

“อย่างแรกเลยค่ะหนูต้องพาพี่ไปวัดตัวก่อน”

แพรพาวีเดินมายังห้องอีกฝั่งหนึ่งที่เป็นห้องสำหรับวัดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้า แพรคว้าตลับเมตรออกมาอย่างรวดเร็วและเริ่มวัดตัววีอย่างคล่องแคล่ว

ซึ่งท่าทางของเธอในตอนนี้ช่างแตกต่างกับเด็กผู้หญิงท่าทีเงอะงะเมื่อครู่ราวกับคนละคนเลยทีเดียว ด้วยความรวดเร็วของแพรทำให้การวัดตัวของวีสำเร็จเสร็จอย่างรวดเร็ว

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ววีก็ถามกับแพร

“แล้วพี่ต้องทำอะไรต่องั้นเหรอ ?”

แพรที่ได้ยินคำถามก็ยิ้มออกมา

“ไม่ต้องแล้วค่ะพี่ เดี๋ยวแพรจะเรียกให้พี่มาเป็นแบบลองชุดในวันหลัง สิ่งที่พี่วีต้องทำก็แค่รักษาหุ่นของพี่ตอนนี้เอาไว้เท่านั้นเองค่ะ”

วีที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มพร้อมกับพยักหน้าออกมา

“เข้าใจล่ะ”

จากนั้นวีก็หยิบกระดาษกับปากกาที่วางอยู่ใกล้ๆมาและเขียนไอดีไลน์ให้กับแพร

“แอดไลน์พี่มาแล้วกันนะ ถ้าจะเรียกมาให้ลองชุดเมื่อไหร่ก็เรียกได้ตามสะดวกเลย”

วียื่นกระดาษที่เขียนไอดีไลน์ให้กับแพร แพรรับมาพร้อมกับยิ้ม

“ค่ะ”

“ถ้าทุกอย่างเสร็จแล้วพี่ขอตัวก่อนนะ”

“ได้เลยค่ะพี่วี”

จากนั้นวีก็ออกจากห้องของสาขาแฟชั่น หลังจากวีออกมาเสียงเจี๊ยวจ๊าวของสาวๆภายในห้องก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ทำเอาวีถึงกับเกาหัวแกรกๆ

‘อืม… เรื่องที่สาขาแฟชั่นก็เสร็จแล้ว ต่อไปก็สาขาการแสดงสินะ’

เมื่อตัดสินใจได้วีก็เดินตรงไปยังห้องของสาขาการแสดงซึ่งอยู่ด้านหลังโรงยิม เนื่องจากสาขาการแสดงจำเป็นจะต้องใช้เนื้อที่ในการเก็บพวกอุปกรณ์ประกอบฉากต่างๆมากมาย ทำให้พวกเขาไม่สามารถใช้ห้องภายในตึกเรียนได้

ดังนั้นห้องของสาขาการแสดงจึงค่อนข้างพิเศษกว่าสาขาอื่นนิดหน่อยก็คือ พวกเขามีบ้านหลังเล็กๆอยู่ที่ด้านหลังโรงยิม ซึ่งถูกสร้างเอาไว้ใช้สำหรับเป็นห้องของสาขาการแสดงและยังเป็นใช้เป็นที่เก็บอุปกรณ์ประกอบฉากอีกด้วย

ในเดินออกจากตึกเรียนและเดินตรงไปยังโรงยิม ในขณะนั้นเองโทรศัพของวีก็ดังขึ้นปรากฏว่าเป็นเบลที่โทรเข้ามา

“ฮัลโหลครับ”

[ ว่าไงวีสบายดีไหม ? ]

“สบายดีครับ แล้วพี่เบลล่ะ ?”

[ พี่ก็สบายดีจ๊ะ ว่าแต่เราว่างหรือเปล่า ? ]

“ตอนนี้หรอครับ ?”

วีถามด้วยสงสัย

[ ใช่แล้ว ]

วีคิดเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับ

“ก็น่าจะอีกประมาณชั่วโมงนึงนะครับถึงจะว่าง มีอะไรงั้นเหรอครับ ?”

เบลที่ได้ยินแบบนั้นก็พูดออกมาทันที

[ ดีเลยถ้าวีว่างงั้นวีสนใจงานถ่ายพิเศษไหม ? ]

“งานถ่ายพิเศษ ?”

[ ใช่แล้ว พอดีว่าลูกค้าเขามาเปลี่ยนตอนสุดท้ายแล้วนายแบบของเราก็เลยไม่พอ พี่ก็เลยติดต่อเราเผื่อเราว่าง ไม่ต้องห่วงนะค่าจ้างพี่เคลียร์ให้แล้วยุติธรรมแน่นอน ว่าไงสนใจหรือเปล่า ? ]

วีที่ได้ยินแบบนั้นก็คิดเล็กน้อยเนื่องจากตอนนี้เขากำลังว่างและการไปแนะนำตัวกับสาขาการแสดงก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรด้วยดังนั้นการตกลงรับงานนี้ไปคงไม่มีปัญหาอะไรหรอกมั้ง

วีจึงตอบกลับไป

“ได้สิครับ พี่ส่งที่อยู่มาเลยนะเดียวผมจัดการธุระที่โรงเรียนเสร็จแล้วจะรีบไป”

[ ได้เลยจ๊ะ ]

เบลวางหูจากวีพร้อมกับหัวเราะคิกคักออกมา