331-332

3/8

Ep.331

โม่เฉิงกงมองมายังซูเฉินด้วยความสนอกสนใจ ฉีกยิ้มเหี้ยมเกรียม “ไอ้หนู แกไปรู้ชื่อฉันมาจากไหน?”

ตามปกติแล้ว เขามักใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในนิกาย

ครั้งนี้หากไม่ใช่เพื่อตามหาน้องสาวโม่ไฉ่เหลียน เขาคงไม่ออกมาข้างนอก

ตามหลักเหตุผลแล้ว น้อยคนนักที่จะรู้จักชื่อของเขา แล้วชายหนุ่มตรงหน้ารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร?

ใช่มีความเกี่ยวข้องกับโม่ไฉ่เหลียนหรือไม่?

เมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้ เขาไม่รอให้ซูเฉินตอบ เอ่ยถามอีกครั้งด้วยความกังวล“แกเคยเจอน้องสาวของฉันใช่ไหม”

“แกกำลังพูดถึงโม่ไฉ่เหลียนใช่รึเปล่า?” ซูเฉินผุดยิ้มมุมปาก

“แกเจอเธอจริงๆ? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน!!” โม่เฉิงกงเบิกตากว้าง ถามด้วยความตื่นเต้น

“น่าเสียดายที่เธอตายไปแล้ว ส่วนคนฆ่า … ก็ฉันนี่แหละ!” ซูเฉินปาดจมูกเขา

ช่วงเวลานี้ บรรยากาศคล้ายหยุดนิ่ง

บริเวณโดยรอบตกอยู่ในความเงียบงันอันแปลกประหลาด

“… ทำไมแกถึงฆ่าเธอ?”

ความตื่นเต้นบนใบหน้าของโม่เฉิงกงหายไปอย่างรวดเร็ว ถูกแทนที่ด้วยหมอกควัน น้ำเสียงเย็นยะเยือกราวกับธารน้ำแข็ง

ในแววตาสะท้อนถึงความเกลียดชัง สายตาที่ใช้มองซูเฉิน ราวกับกำลังมองคนที่ตายไปแล้ว

ใบหน้าของซูเฉินยังคงสงบ อันที่จริงปรากฏร่องรอยของความพึงพอใจเล็กน้อย เผยรอยยิ้มบาง “ก็เห็นเธอแล้วไม่สบอารมณ์ เลยจัดการฆ่าซะเลย”

ในตอนที่โม่ไฉ่เหลียนถูกฆ่าตาย สาเหตุหลักเป็นเพราะเธอและคนของนิกายขวงฉี มีเจตนาร้ายซุกซ่อนตั้งแต่แรก คิดขโมยรถจากเขา

แต่เหตุผลที่ซูเฉินพูดแบบนี้ออกไป หลักๆก็เพื่อให้โม่เฉิงกงโกรธ

“ไอ้เด็กเหลือขอ! แกมันบ้าไปแล้ว จงตายซะ!”

ซุนเทียนกังที่อยู่ข้างๆระเบิดความโกรธออกมา ชักดาบเล่มใหญ่วิ่งเข้าหาซูเฉิน

อย่างไรก็ตาม เหมือนเช่นคราวก่อน โม่เฉิงกงหยุดเขาไว้

“สหายซุน คนๆนี้ต้องตายด้วยน้ำมือฉัน!” โม่เฉิงกงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

เมื่อสิ้นเสียง เจ้าตัวก็กระโจนไปข้างหน้าพร้อมกระบี่ในมือ เหินขึ้นไปในอากาศ

แทบจะในทันทีหลังจากนั้น  ตามตัวเขาพลันเปล่งแสงสีขาวเจิดจรัส ทั้งคนทั้งร่างเริ่มเลือนหาย คล้ายกับว่าได้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับกระบี่ในมือ

ในเวลาเดียวกัน ปราณกระบี่และรังสีฆ่าฟันแทรกซึมไปทั่วชั้นอากาศ

ซูเฉินเป็นคนแรกที่ถูกกลืนเข้าไป ตกอยู่ภายใต้วังวนนี้ ราวกับว่าเขาถูกขังเอาไว้ด้วยปราณกระบี่นับหมื่นเล่ม

“ไอ้หนู เป็นเพราะแกพูดจาบ้าๆออกมา! นี่แหละคือจุดจบของแก!” รอยยิ้มโหดร้ายผุดขึ้นบนมุมปากของซุนเทียนกัง

กระบวนท่านี้ของโม่เฉิงกง เขาเคยได้ยินมาก่อน

มันคือเทคนิคขั้นสูงสุดของภูเขาฉีหลิน ‘กระบี่รวมเป็นหนึ่ง’ เป็นวิชาที่ผสานร่างเข้ากับกระบี่

หากใช้เทคนิคนี้ พลังโจมตีที่สามารถระเบิดออกมา จะทะลุขีดจำกัดเลเวลของตัวเอง

หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ โม่เฉิงกงคือผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 แต่หลังจากใช้เทคนิคกระบี่รวมเป็นหนึ่ง พลังทำลายล้างของมันจะทะยานไปอยู่ในขอบเขตของเลเวล 5

แต่เอาจริงๆ ซุนเทียนกังรู้สึกว่าโม่เฉิงกงกำลังทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ เพราะซูเฉินเป็นแค่ชายหนุ่มคนหนึ่ง แม้อีกฝ่ายน่าจะมีความสามารถอยู่บ้าง แต่สุดท้ายคงไม่เกินผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 เท่านั้น

ซึ่งการสังหารด้วยเทคนิคกระบี่รวมเป็นหนึ่ง นั่นมันมากเกินไปสำหรับซูเฉิน

หลังจากสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งของโม่เฉิงกง ผู้คนใน [รถศึกอัจฉริยะ] ค่อนข้างกังวลเล็กน้อย

เมื่อต้องเผชิญกับเทคนิคกระบี่อันน่าขนพองสยองเกล้า ซูเฉินจักยังคงกระพันเฉกเช่นที่แล้วๆมาหรือไม่?

“ซูเฉิน ฉันเชื่อในตัวคุณนะ!” สายตาของหวู่หยางทอประกายเด็ดเดี่ยว

ก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่ซูเฉินเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลัง เขามักเกิดคำถามเกี่ยวกับซูเฉิน กังวลว่าซูเฉินจะผ่านพ้นมันไปได้หรือไม่

แต่ครั้งนี้ เขาเชื่อมั่นว่าซูเฉินจะต้องเอาชนะศัตรูได้

แม้ฝ่ายตรงข้ามคืออัจฉริยะแห่งภูเขาฉีหลิน แต่ต่อหน้าซูเฉิน นั่นคงไม่ต่างจากมดปลวก

อีกด้านหนึ่ง ซูเฉินเผชิญหน้ากับการโจมตีอันทรงพลังของโม่เฉิงกง เอ่ยพึมพำอย่างไม่หวั่นเกรง “ภูเขาฉีหลิน ..ก็พอมีดีอยู่บ้างนี่!”

4/8

Ep.332

“ไปลงนรกซะ!”

โม่เฉิงกงหลังจากกลายเป็นพร่าเลือน ก็ผสานเข้ากับกระบี่ยาวในมืออย่างรวดเร็ว

วินาทีต่อมา เห็นแค่เพียงคลื่นสีขาวรูปกระบี่พุ่งเข้าหาซูเฉิน

“ดีมาก! เข้ามาเลย!!” ซูเฉินหัวเราะเสียงดัง

นานแล้วที่เขาไม่ได้เจอคู่ต่อสู้ดีๆ และผลงานของโม่เฉิงกง ต่อให้ฝืนใจอยู่บ้างแต่ก็ยังถือว่าผ่านเกณฑ์ คุ้มค่าให้เขาต้องลงมืออย่างจริงจังสักครั้ง

จิตต่อสู้ลุกโชนขึ้นในจิตใจเขา ซูเฉินไม่ล่าถอยแต่รุกคืบ กำหมัดที่พรั่งพราวไปด้วยแสงสีทอง ซัดเปรี้ยงออกไป

“ช่างไม่รู้จักประมาณตน!”

เมื่อเห็นซูเฉินไม่หลบเลี่ยง แถมยังใช้ร่างกายเพียวๆปะทะเข้ากับเหล็กกล้าอย่างโม่เฉิงกง ซุนเทียนกังอดเยาะเย้ยขึ้นมาไม่ได้

บังเกิดเสียงอึกทึกกึกก้อง

คลื่นสีขาวปะทะเข้ากับหมัดสีทองของซูเฉิน บังเกิดสภาวะชะงักงันเล็กน้อย ก่อนที่คลื่นสีขาวจะค่อยๆล่มสลายลง เผยโฉมหน้าที่แท้จริงของโม่เฉิงกงออกมา

แทบจะในทันทีหลังจากนั้น หมัดก็ซูเฉินก็พุ่งต่อไปข้างหน้า ซัดทำลายกระบี่ยาว ประทับอย่างแรงลงบนมุมปากของโม่เฉิงกง

“อ๊ากกกกกกก!”

ตามมาติดๆด้วยเสียงโหยหวนน่าสังเวช โม่เฉิงกงปลิวออกไปดั่งว่าวสายป่านขาด

โดยระหว่างทาง มีเกล็ดเลือดสาดกระเซ็นเป็นสาย

“นี่ …”

ซุนเทียนกังอ้าปากตาค้าง ในหัวเขาเต็มไปด้วยเสียงหึ่งๆ

วิชาอันเป็นเอกลักษณ์ของภูเขาฉีหลิน  เทคนิคกระบี่รวมเป็นหนึ่ง กลับไม่สามารถต้านทานต่อการโจมตีของอีกฝ่ายได้

ทั้งตัวผู้ใช้ยังถูกต่อยปลิวเหมือนสุนัขตาย

นี่คือเรื่องจริงงั้นรึ?

ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?

อย่าบอกนะว่าอันที่จริงเทคนิคกระบี่รวมเป็นหนึ่ง เป็นแค่ข่าวลือไร้สาระ?

หรือว่าเป็นเพราะชายหนุ่มคนนั้นแข็งแกร่งเกินกว่าจะจินตนาการได้?

ช่วงเวลานี้ หยางฮ่าวและคนอื่นๆบน [รถศึกอัจฉริยะ] ส่งเสียงโห่ร้อง

“สุดยอด! พี่เฉินยังยอดเยี่ยมเหมือนเคย!”

“ใช่ไหมล่ะ? คงมีแค่พี่เฉินคนเดียวในโลกที่ทำแบบนี้ได้ ถ้าเขาไม่เจ๋ง แล้วใครจะคู่ควรกับคำนี้อีก?”

หวู่หยางกำหมัดแน่น ลอบร้องในใจ ‘ทำได้ดี! ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณน่ะไร้เทียมทาน!’

ซูเฉินเดินเข้าหาโม่เฉิงกง เหลือบสายตามองจากมุมสูงด้วยความเหยียดหยาม ทอดถอนหายใจ “ภูเขาฉีหลิน ที่แท้ก็มีดีแค่นี้”

โม่เฉิงกงได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ เขาก็ต้องอ้าปาก กระอักเลือดออกมา สองตากลอกขึ้นจนเหลือเพียงสีขาว เป็นลมล้มพับไปด้วยความโกรธ

ในฐานะที่เป็นหนึ่งในอัจฉริยะแห่งภูเขาฉีหลิน เขาเองก็มีศักดิ์ศรีเช่นกัน

ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าซูเฉิน ศักดิ์ศรีนั้นพังทลาย ร่างกายและจิตใจถูกทำร้ายสองครั้งติด มิอาจทานทน หมดสติไป

“เจ้าขยะ!”

ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา สะบัดนิ้วเรียกหอกน้ำแข็ง ปล่อยมันพุ่งแทงทะลุหัวโม่เฉิงกง

ซุนเทียนกังมองดูโม่เฉิงกงจบชีวิตลงต่อหน้าต่อตา เหงื่อเย็นผุดพรายขึ้นทั่วสรรพางค์กาย

ณ ขณะนี้ เขามีความคิดเดียวในใจ

ต้องหนี! หนีไปให้เร็วที่สุด!

ทันทีที่สายตาของซูเฉินกวาดมา ซุนเทียนกังก็หันหลังและวิ่งไปแล้ว อีกฝ่ายกระโจนไปมาราวกับกระต่าย รีดเร้นความเร็วของผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 ออกมาถึงขีดสุด

“คิดหนีตอนนี้ ไม่ช้าไปหรอ”

ซูเฉินเบ้ปาก เปิดใช้งาน [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] จากนั้นหยิบเอา [หินบดดาราเทียนกัง] ออกจาถุงเก็บของ ง้างเต็มข้อและขว้างมันออกไป

ตั้งแต่ปลดล็อค [หินบดดาราเทียนกัง] เขาไม่เคยได้ใช้มันเลย ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่จะทดสอบมัน

[หินบดดาราเทียนกัง] วาดลวดลายเป็นเส้นโค้งอันงดงามในอากาศ ชั่วพริบตาเดียว ลอยมาเหนือหัวของซุนเทียนกัง

หลังจากนั้น เส้นใยแสงสีฟ้าหลายเส้นถูกยิงออกมาจากเบื้องบน วิ่งตกลงมา ผูกมัดซุนเทียนกังเอาไว้

ยังจำได้หรือไม่ ว่า [หินบดดาราเทียนกัง] นอกจากมีพลังแห่งดวงดาวแล้ว มันยังมีคุณสมบัติพันธนาการที่คล้ายกับพลังแห่งจิตวิญญาณอีกด้วย

หลังจากซุนเทียนกังถูกตรึงอยู่กับที่ [หินบดดาราเทียนกัง] ก็ร่วงลงมา

ในจังหวะที่มันกำลังจะสัมผัสลงบนศีรษะของซุนเทียนกัง ได้ยินเพียงเสียง ‘ฮูฟฟฟฟ’ จู่ๆก้อนหินพลันขยายใหญ่ขึ้น และ ‘ตูมมม!’

ทั้งคนทั้งร่างของซุนเทียนกังโดนทับ จมหายลงใต้ดิน ไม่ทราบว่าเป็นหรือตายไปแล้ว