WS บทที่ 189 พลังปีศาจ
คลื่นพลังอันเย็นยะเยือกไหลออกมาจากภาชนะแก้วหนาและทำให้เกิดชั้นของน้ำแข็งบนพื้นผิวของภาชนะ แม้แต่นิ้วของเมอร์ลินก็ยังถูกแช่แข็ง
"รูปปั้นผู้พิทักษ์!"
เมอร์ลินตกใจ เขาก็นึกขึ้นได้ว่าไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปี มันสามารถแช่แข็งอะไรก็ตามเมื่อถูกปล่อยออกมา
ทำให้นิ้วของเมอร์ลินถูกแช่แข็งเล็กน้อยแต่มันชาและไม่สามารถขยับได้
หลังจากที่รูปปั้นผู้พิทักษ์ปกคลุมทั่วร่างของเมอร์ลิน คลื่นพลังอันเย็นยะเยือกยังคงแพร่กระจายไปทั่วและแช่แข็งอย่างรวดเร็วเช่นเดิม มันมีพลังมากกว่าธารน้ำแข็งองเมอร์ลิน เนื่องจากคาถาทั่วไปเช่นรูปปั้นผู้พิทักษ์ไม่สามารถหยุดความสามารถในการแช่แข็งของไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีได้
ดังนั้นเมอร์ลินจึงปิดผนึกภาชนะแก้วอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็หยุดการแพร่กระจายของคลื่นพลังสำเร็จ สำหรับนิ้วของเขา เขาใช้เพลิงพิโรธในละลายไอเย็นที่เกาะบนนิ้วซ้ายของเขา อย่างไรก็ตาม นิ้วของเมอร์ลินที่มือซ้ายของเขาได้รับบาดเจ็บจากความหนาวเหน็บ ทำให้เขาต้องพักฟื้นสักระยะหนึ่งจึงจะหายดี
“พลังของมัน น่าเหลือเชื่อมาก นี่เป็นไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีของจริงแน่นอน!”
เมอร์ลินพึมพำด้วยเสียงต่ำ แค่เพียงเสี้ยวหนึ่งของพลังก็น่ากลัวแล้ว เมอร์ลินไม่สามารถจินตนาการได้ หากเขาฝึกฝนพลังปีศาจดัชนีเยือกแข็งสำเร็จ มันจะทรงพลังมากแค่ไหน
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะฝึกฝนดัชนีเยือกแข็ง เขาจะต้องเตรียมการบางอย่างเสียก่อน
เมอร์ลินใช้เข็มอันแหลมคมสลักสัญลักษณ์แปลกๆ บนนิ้วขวาของเขา ดูเหมือนจะเป็นสัญลักษณ์หกเหลี่ยมที่ไม่สม่ำเสมอ เนื่องจากมันถูกสลักด้วยเข็ม มันจึงดูเหมือนเป็นรอยสัก
หลังจากสลักสัญลักษณ์แปลก ๆ บนนิ้วแล้ว ขั้นตอนต่อไป เขาต้องวางพลังจิตไว้บนสัญลักษณ์แปลก ๆ นี้
เมอร์ลินหลับตาและตั้งพลังจิตตรงบนสัญลักษณ์แปลก ๆ
หลังจากที่เมอร์ลินทำสำเร็จ เขาก็เริ่มสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่แปลกประหลาดแต่อธิบายไม่ได้ เขาแน่ใจว่ามีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้นกับนิ้วของเขา
จากนั้น เมอร์ลินก็ใช้น้ำค้างเยือกแข็ง
*ครึ่ก!!*
น้ำค้างเยือกแข็งทำให้นิ้วของเมอร์ลินแข็งตัวอย่างรวดเร็ว คาถาน้ำค้างเยือกแข็งนั้นมีความแตกต่างจากธารน้ำแข็งตรงที่มันมีพิษน้ำแข็ง
หลังจากที่นิ้วของเมอร์ลินถูกน้ำค้างเยือกแข็งแช่แข็งแล้ว พิษน้ำแข็งก็แพร่กระจายเข้าสู่ร่างกายของเมอร์ลินในทันที
อย่างไรก็ตาม ด้วยสัญลักษณ์แปลกๆ ที่อยู่บนนิ้ว เมอร์ลินรู้สึกว่าพิษน้ำแข็งถูกพลังประหลาดนี้ขวางกั้นเอาไว้
“สัญลักษณ์นี้…มีพลังพิเศษเหมือนอักษรรูนงั้นหรือ?”
เมอร์ลินเคยเรียนวิชาอักษรรูนในดินแดนมนต์ดำมาก่อนแต่เนื่องจากมันซับซ้แนเกินไป เขาเลยไม่ได้สนใจศาสตร์นี้มากนัก เขารู้เพียงเรื่องพื้นฐานของอักษรรูนเท่านั้น
สัญลักษณ์นี้มีความคล้ายคลึงกับอักษรรูนเล็กน้อยแต่เมอร์ลินรู้ว่านี่ไม่ใช่อักษรรูน มันมีพลังพิเศษและเป็นองค์ประกอบที่ขาดไม่ได้ในการปลูกฝังพลังปีศาจแห่งแพนดอร่า ดัชนีเยือกแข็ง
แม้ว่าพิษน้ำแข็งจากน้ำค้างเยือกแข็งจะไม่สามารถบุกรุกร่างของเมอร์ลินได้แต่พิษน้ำแข็งของไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีนั้นอันตรายกว่าน้ำค้างเยือกแข็งมาก ดังนั้น เขาจึงจำเป็นที่ต้องใช้น้ำค้างเยือกแข็งใส่นิ้วเพื่อบรรเทาพิษน้ำแข็งของไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีเล็กน้อย
หลังจากที่นิ้วของเขาถูกแช่แข็งแล้ว เมอร์ลินก็เปิดฝาภาชนะแก้วทันที ทันใดนั้น คลื่นพลังอันเย็นยะเยือกก็เล็ดลอดออกมาจากมัน
เมอร์ลินรีบนำคลื่นพลังมาแช่แข็งนิ้วของเขา ความเย็นของไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีเปรียบได้กับของน้ำค้างเยือกแข็ง ดังนั้นทั้งคู่จึงต้องเข้าสู่สมดุลและปล่อยให้ไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีซึมซาบเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างสมบูรณ์
นี่คือกระบวนการฝึกฝนของดัชนีเยือกแข็ง กระบวนการทั้งหมดนั้นใช้เวลานานมาก เนื่องจากเมอร์ลินจะต้องปล่อยออร่าออกมาทีละน้อย ทุกครั้งที่เขาปล่อยออร่า เขาจะต้องร่ายน้ำค้างเยือกแข็งสองสามครั้ง
ภายใต้เอฟเฟกต์ของสัญลักษณ์พิเศษ นิ้วของเมอร์ลินค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวราวกับผลึกน้ำแข็ง หลังจากนั้น เขาต้องฝึกฝนต่อไปจนกว่านิ้วของเขาจะกลับมาเป็นสีเดิม แสดงว่าเขาได้ฝึกฝนดัชนีเยือกแข็งสำเร็จแล้ว
แน่นอนว่านี่เป็นความสำเร็จแค่ขั้นแรกของเขา มันยังขั้นที่สองรอเขาอยู่แต่นั่นต้องการความช่วยเหลือจากคาถาระดับสี่ เมอร์ลินไม่สามารถฝึกฝนคาถาระดับนั้นในตอนนี้
กระบวนการฝึกฝนความพลังปีศาจแห่งแพนดอร่านั้น มันใช้ความพยายามมาก เขาต้องตั้งสติอย่างใจจดใจจ่อ ด้วยความกลัวว่า ความเย็นจะทำให้นิ้วของเขาหักออกจากมือหรือเขาไม่สามารถรับมือพิษน้ำแข็งของไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีได้ ดังนั้นเขาจึงต้องจดจ่ออยู่ตลอดเวลาและรักษาสมดุลระหว่างความเย็นทั้งสองไว้
ผ่านไปหนึ่งเดือน แต่นิ้วของเมอร์ลินยังคงเป็นสีขาวซีด ทั้งมันไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีของผลึกน้ำแข็งและมันก็ไม่ได้กลับมาเป็นสีเดิมอีก ถ้าเขาต้องการฝึกฝนดัชนีเยือกแข็งต่อ เขาต้องใช้เวลาอีกหนึ่งหรือสองเดือน
อย่างไรก็ตาม เมอร์ลินได้หยุดการฝึกฝนของเขาเอาไว้ก่อนเนื่องจากเขาเดินหน้าฝึกฝนมาตลอดโดยไม่พัก เขายังมีไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีเหลืออยู่ ถ้าเขาปล่อยออร่าของมันออกมาเพียงเล็กน้อยทุกวัน ปริมาณของมันน่าจะเพียงพอที่เขาจะฝึกฝนสำเร็จ
ตอนนี้เมอร์ลินตระหนักได้ถึงข้อเสียบางประการของเลยฝึกฝน เขาสังเกตเห็นว่าอัตราการฟื้นฟูพลังเวทย์ของธาตุน้ำแข็งลดลงอย่างมาก ทำเมอร์ลินจึงใช้หินธาตุเพื่อเติมพลังเวทย์ให้กับพวกมัน
ดังนั้น หินธาตุน้ำแข็งในแหวนของเมอร์ลินจึงหมดลง เมอร์ลินไม่สามารถเติมพลังเวทย์ของเขาได้อีกต่อไปและนี่ก็ทำให้เขาจึงต้องหยุดการฝึกฝนเพื่อหาหินธาตุน้ำแข็งมาเพิ่ม
"นี่มันสองเดือนแล้วสินะ น้ำยาด่างดินที่ฝากขายให้กับพ่อมดวลาดีน่าจะขายหมดเกลี้ยงแล้ว ฉันอาจได้รับหินธาตุมากมายจากการขาย"
เมอร์ลินเก็บไขกระดูกน้ำแข็งร้อยปีไว้ในแหวนและเหลือบมองที่นิ้วที่แข็งทื่อของเขา จากนั้นเมอร์ลินก็เอื้อมมือออกไปและชี้นิ้วไปที่ต้นสนที่ผุพังอยู่ใกล้ ๆ
“พลังปีศาจแพนดอร่า ดัชนีเยือกแข็ง!”
ไม่นานหลังจากที่เขาพูดจบ คลื่นพลังเย็นยะเยือกอันโปร่งแสงก็ปรากฏขึ้นจากต้นสนบนพื้นและถูกแช่แข็งมันโดยตรง
*ครึ่ก!*
เมอร์ลินสัมผัสมันเบา ๆ และต้นสนที่แช่แข็งก็แตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยพร้อมกับผลึกน้ำแข็ง
เมอร์ลินสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาตกใจมาก หากเปลี่ยนจากต้นสนเป็นคน คนๆ นั้นจะต้องประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับต้นสน
“ความสามารถของมันน่ากลัวมาก ใครจะรู้ว่ามันแข็งแกร่งยิ่งกว่าน้ำค้างเยือกแข็งซะอีก นอกจากนี้ ฉันยังฝึกฝนมันไม่เสร็จ ไม่รู้ว่าพลังของมันจะไปไกลได้มากแค่ไหน?”
เมอร์ลินพึมพำและจ้องมองนิ้วของเขาอย่างเหลือเชื่อ ตอนนี้สีผิวบนนิ้วได้เปลี่ยนไปหมดแล้ว แม้ว่าเขาจะคาดหวังว่าดัชนีเยือกแข็งจะมีพลังมหาศาลแต่เขาก็รู้สึกประหลาดใจกับพลังของมันที่ยังฝึกไม่สำเร็จ
"มาทดสอบกันดูดีกว่า โล่ปฐพี!"
เมอร์ลินร่ายโล่ปฐพีออกมา กำแพงดินก็ปรากฏขึ้นทันทีจากอากาศ เมอร์ลินชี้นิ้วไปที่กำแพงดินอีกครั้ง
*ครึ่ก*
กำแพงดินถูกแช่แข็งโดยทันทีและถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
"รูปปั้นผู้พิทักษ์!"
เมอร์ลินร่ายคาถารูปปั้นผู้พิทักษ์ เมื่อเขาใช้ดัชนีเยือกแข็งอีกครั้ง มันก็ทำให้รูปปั้นผู้พิทักษ์เป้นน้ำแข็งและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
"หื้ม ดัชนีเยือกแข็งใช้พลังเวทย์ของคาถาแช่แข็งกับน้ำค้างเยือกแข็งด้วยงั้นหรือ?"
ในไม่ช้าเมอร์ลินก็ตระหนักว่าเขาใช้พลังเวทย์ไปจำนวนมากทุกครั้งที่เขาใช้ดัชนีเยือกแข็ง ยิ่งกว่านั้น เฉพาะพลังเวทย์โครงสร้างเวทมนต์ของคาถาแช่แข็งและน้ำค้างเยือกแข็งลดลงไปมาก นี่แสดงให้เห็นว่าดัชนีเยือกแข็งใช้พลังเวทย์ที่สะสมจากธาตุน้ำแข็งเท่านั้น
รูปปั้นผู้พิทักษ์แบบธรรมดาไม่สามารถต้านทานพลังแช่แข็งของดัชนีเยือกแข็งได้ เมอร์ลินพยายามเพิ่มความแข็งแกร่งของคาถาป้องกัน จากนั้นเขาก็ร่ายรูปปั้นผู้พิทักษ์แบบเสริมพลัง
ทันใดนั้น รูปปั้นขนาดยักษ์หกแห่งปรากฏขึ้นกลางอากาศ สว่างไสวไปด้วยแสงเหลือง นี่เป็นรูปปั้นผู้พิทักษ์แบบเสริมพลัง
“พลังปีศาจแพนดอร่า ดัชนีเยือกแข็ง!”
เมอร์ลินชี้ไปที่รูปปั้นตรงหน้า ทันใดนั้น รูปปั้นผู้พิทักษ์ถูกแช่แข็งและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แม้แต่รูปปั้นผู้พิทักษ์แบบเสริมพลังก็ไม่สามารถป้องกันพลังของดัชนีเยือกแข็งได้ เมื่อรู้อย่างนี้ สีหน้าของเมอร์ลินก็ค่อย ๆ เคร่งเครียดขึ้น
"รูปปั้นผู้พิทักษ์!"
ครั้งนี้ เมอร์ลินใช้รูปปั้นผู้พิทักษ์แบบเสริมพลังผ่านอุปกรณ์เวทมนต์ นี่คือคาถาป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของเมอร์ลินในปัจจุบัน
ด้วยเอฟเฟกต์ขั้นสูงของอุปกรณ์เวทมนต์ ทำให้พลังของมันใกล้เคียงกับของคาถาป้องกันระดับสาม
“พลังปีศาจแพนดอร่า ดัชนีเยือกแข็ง!”
เมอร์ลินร่ายดัชนีเยือกแข็งอีกครั้ง เมอร์ลินทุ่มเทความพยายามทั้งหมดให้กับร่ายเวทย์ในครั้งนี้ เขาสัมผัสได้ชัดเจนว่าพลังเวทย์ของคาถาธาตุน้ำแข็งสองคาถาลดลงครึ่งหนึ่งในทันที
*ครึ่ก*
หลังจากผ่านไปสักพัก รูปปั้นผู้พิทักษ์ที่มีพลังใกล้เคียงกับคาถาระดับสาม ท้ายที่สุด มันก็ยังคงถูกแช่แข็งและแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“แม้แต่คาถาป้องกันระดับสาม ก็ไม่สามารถป้องกันได้?”
สีหน้าของเมอร์ลินเปลี่ยนไปทันที เขาตกตะลึงด้วยความตกใจสุดขีด เขาได้ร่ายรูปปั้นผู้พิทักษ์แบบเสริมพลังผ่านอุปกรณ์เวทมนต์ที่แม้แต่พ่อมดแซมเมียร์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ยิ่งไปกว่านั้น นี่คือดัชนีเยือกแข็งที่ยังไม่สมบูรณ์ หากแค่นี้ยังให้ผลที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ แล้วถ้ามันสมบูรณ์แล้ว จะมีอานุภาพมากขนาดไหน
“พลังปีศาจแพนดอร่า… มันคล้ายกับความสามารถของปีศาจมากกว่าของมนุษย์ซะอีก นักเวทย์ส่วนใหญ่ไม่มีความสามารถที่ทรงพลังขนาดนั้นด้วยซ้ำ”
เมอร์ลินพึมพำ ตอนนี้เขาเข้าใจอย่างชัดเจนแล้วว่า ดัชนีเยือกแข็งที่เขาได้รับโดยบังเอิญนั้นเป็นความสามารถที่น่ากลัว นั่นคือเหตุผลที่มันถูกเรียกว่าพลังปีศาจ พลังอันแข็งแกร่งที่ก่อให้เกิดความกลัวแม้กระทั่งนักเวทย์เองก็หวาดหวั่นกับมันเช่นกัน!
