บทที่ 176 เคียวคนแรก
ฉันมองดูเธออย่างเงียบๆ เหงื่อท่วมผิวและศีรษะของฉันก็สั่นไปหมด ลิ้นของฉันรู้สึกเหมือนเป็นผ้าขี้ริ้วแห้ง ร่างกายของฉันรู้สึกกลัว แต่สมองของฉันหายไปในความคิด ฉันรู้สึกได้ว่าเกียร์กำลังหมุนไปในขณะที่สมองพยายามสร้างสถานการณ์เพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์นี้ แต่ว่า... ฉันไม่มีทางออก เมื่อไม่มี...
