ตอนที่ 465 (ตอนฟรี) ก่อนงานพิธีแสวงบุญ!
ตอนที่ 465 (ตอนฟรี) ก่อนงานพิธีแสวงบุญ!
.
"คนของตระกูลเซียวและตระกูลซุยออกมาจากเกาะกันแล้ว!"
"จบแล้วงั้นรึ? การต่อสู้จบจริงๆแล้วอย่างนั้นรึ?"
"มันสมควรจะจบลงแล้วล่ะ! เสียงกรีดร้องอย่างต่อเนื่องของคนจำนวนมากในก่อนหน้านี้นั้นทำให้ข้ารู้สึกขนลุกและหนาวสะท้านไปถึงกระดูกเลยจริงๆ!"
บนเรือยอร์ชและบริเวณชายหาดเหล่าผู้ฝึกตนที่มีชื่อเสียงมองไปยังกลุ่มคนของตระกูลซุยและตระกูลเซียวที่กำลังกลับออกมาจากเกาะสำนักมังกร
ในก่อนหน้านี้พวกเขาได้ยินเสียงการต่อสู้และเสียงกรีดร้องดังออกมาจากบนเกาะ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่เห็นการต่อสู้พวกเขาก็สามารถเดาได้ว่ามันจะต้องเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดและนองเลือดอย่างแน่นอน
หลังจากนั้นเสียของการต่อสู้และเสียงกรีดร้องก็เงียบสงบลง
"เสียงกรีดร้องแห่งความตายในก่อนหน้านี้เป็นของกองกำลังใดกันแน่ ต่อให้กลุ่มของทั้ง 9 กองกำลังพ่ายแพ้แล้วทำไมป่านนี้พวกเขาถึงยังไม่ออกมากัน!"
"นั่นน่ะสิ! ต่อให้การต่อสู้จะดุเดือดยังไงก็ตาม แต่อย่างน้อยๆปรมาจารย์ทั้ง 3 คนก็น่าจะไม่เป็นอะไรมากนัก แล้วทำไมพวกเขาถึงยังไม่กลับออกมากัน?"
"หรือว่า…!!"
ฟู่ววว!
ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่ยืนอยู่บริเวณริมชายหาดพูดไม่ทันจบประโยคก่อนที่เขาจะสูดลมหายใจออกมาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม
เขาจ้องมองไปยังกลุ่มคนของตระกูลซุยและตระกูลเซียวที่กำลังกลับออกมาจากเกาะของสำนักมังกรด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน
กลุ่มคนประมาณ 40-50 คนค่อยๆเข้ามาใกล้บริเวณริมชายหาด
ชายหนุ่มคนหนึ่งไม่สามารถห้ามความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองได้เขาจึงรวบรวมความกล้าและตะโกนออกไปเสียงดัง
"ต้องขออภัยด้วยนะขอรับท่านผู้อาวุโส! ในตอนนี้สถานการณ์บนเกาะสำนักมังกรเป็นอย่างไรบ้าง? แล้วผลของการต่อสู้นั้นเป็นอย่างไร?"
"สำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์, ตระกูลเฉียว, ตระกูลหวู่, ตระกูลกงและกลุ่มกองกำลังทั้งหมดที่เหลือถูกสังหารจนไม่มีใครเหลือรอดชีวิตเลยแม้แต่คนเดียว! และในวันพรุ่งนี้สำนักมังกรก็จะเริ่มจัดงานพิธีแสวงบุญขึ้นที่เกาะสำนักมังกร!"
ชายชราจากตระกูลซุยเหลือบมองไปที่กลุ่มคนที่อยู่บริเวณริมชายหาดพร้อมกับตะโกนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
"อะไรนะ?!!"
ทุกคนล้วนอยู่ในความตกตะลึงอ้าปากค้างและดวงตาเบิกกว้าง
หลังจากนั้นคนของตระกูลซุยและตระกูลเซียวก็ไม่ได้พูดอะไรอีก พวกเขาหันหลังจากไปในทันที
"กลุ่มกองกำลังทั้งหมดถูกกวาดล้างจนสิ้น แม้แต่สำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ก็ยังไม่มีใครรอดชีวิตออกมาอย่างนั้นหรือ?"
"เป็นไปได้ไหมว่าคนของตระกูลซุยและตระกูลเซียวได้ช่วยสำนักวงจรจัดการกับกลุ่มกองกำลังทั้ง 9 แต่ดูจากรูปลักษณ์ของพวกเขาแล้วพวกเขาไม่มีบาดแผลหรือร่องรอยการต่อสู้ใดๆติดอยู่บนตัวเลยแม้แต่น้อย!"
"ตั้งแต่วินาทีที่ข้าเห็นเงาร่างของคนสองคนลงจากท้องฟ้า และมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด ถ้าก็พอจะคาดเดาแล้วว่าร่างทั้งสองร่างนั้นจะต้องเป็นผู้ปรมาจารย์จากสำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์และบรรพบุรุษของตระกูลเฉียว แต่นั่นก็เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น ในตอนนี้ข้ายังไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันคือเรื่องจริง!"
"สามขุมกำลังระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนที่เป็นเสมือนผู้แข็งแกร่งที่สูงที่สุดของผู้ฝึกตนในยุคปัจจุบัน กลับต้องมาจบชีวิตลงที่เกาะสำนักมังกร! ความแข็งแกร่งของราชามังกรและคนของสำนักมังกรช่างน่าหวาดกลัวยิ่งนัก!"
"รีบเข้าไปดูในเว็บไซต์แห่งโลกยุทธภพสิ! น่าจะเป็นคนของสำนักมังกรที่โพสต์ข้อความเกี่ยวกับการกวาดล้างสำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์และอีก 8 กองกำลัง!"
"ในการต่อสู้ครั้งนี้ข้าคิดว่าตระกูลซุยและตระกูลเซียวจะต้องเข้าร่วมด้วยอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ที่สำนักมังกรจะสามารถกวาดล้างกลุ่มกองกำลังทั้ง 9 กองกำลังได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้!"
บริเวณริมชายหาดเหล่าผู้ฝึกตนจับกลุ่มพูดคุยกันอย่างเผ็ดร้อน
ในเว็บไซต์แห่งโลกยุทธภพก็ร้อนระอุไม่แพ้กัน
ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น ทุกคนต่างรู้สึกว่ากลุ่มกองกำลังทั้ง 9 นั้นมีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวมากโดยเฉพาะสำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์และตระกูลเฉียว
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณเกือบร้อยคน รวมถึงสามขุมกำลังระดับขอบเขตเม็ดยาเซียน ด้วยกองทัพที่มีความแข็งแกร่งเช่นนี้กลุ่มกองกำลังใดๆก็ตามที่ต้องเผชิญหน้าด้วยก็จะต้องคุกเข่าลงต่อหน้าพวกเขาอย่างแน่นอน
แต่อย่างไรก็ตามในขณะนี้กองทัพที่มีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณมากกว่าร้อยคน และยังมีเหล่านักรบอีกนับพันได้ถูกกวาดล้างไปจนหมดสิ้นแล้ว!
[คนของตระกูลซุยและตระกูลเซียวจะต้องช่วยสำนักมังกรอย่างแน่นอน! เพราะมันคงจะเป็นไปไม่ได้ที่สำนักมังกรที่มีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณเพียงแค่ห้าสิบคนจะสามารถต่อสู้กับกองกำลังนับร้อยและยังมีกำลังเสริมอีกนับพันได้]
[มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่กลุ่มกองกำลังทั้ง 9 จะถูกกวาดล้างและสังหารจนหมดสิ้นเช่นนี้ได้! ข่าวนี้เชื่อถือได้จริงๆอย่างนั้นรึ?]
[หากข่าวนี้เป็นเรื่องจริง นับว่าเป็นเรื่องที่น่าสลดใจสำหรับประเทศจีนของพวกเรามาก เมื่อกลุ่มผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณเกือบร้อยคนรวมถึงเหล่านักรบอีกนับพันต้องเสียชีวิตไปเช่นนี้ ขุมกำลังและความแข็งแกร่งระดับประเทศของพวกเราก็จะลดลงอย่างมากเลยทีเดียว]
[หลังจากนี้สำนักมังกรศักดิ์สิทธิ์ก็จะกลายเป็นสำนักที่อยู่ระดับชั้นบนของยุทธภพ การสูญเสียกองกำลังทั้งเก้าไปแต่ถูกแทนที่ด้วยกองกำลังที่แข็งแกร่งอย่างเช่นสำนักมังกรศักดิ์สิทธิ์ ก็อาจจะไม่ได้แย่อย่างที่คิดก็เป็นได้]
[ข้าพอจะรู้ข่าวมาบ้างมาพอสมควร ในขณะนั้นจักรพรรดิซุยแห่งตระกูลซุยไม่ได้อยู่ที่เกาะสำนักมังกร มีเพียงแค่เซียวเฉียนซานบรรพบุรุษของตระกูลเซียวเท่านั้นที่อยู่ในระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนเป็นกำลังเสริมให้แก่สำนักมังกร กล่าวอีกนัยหนึ่งหากว่าเซียวเฉียนซานแห่งตระกูลเซียวช่วยสำนักมังกรต่อสู้จริง สำนักมังกรก็จะต้องมีขุมกำลังระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนอยู่ถึงสองคน ไม่เช่นนั้นคงเป็นไปไม่ได้ ที่พวกเขาจะรับมือกับปรมาจารย์ทั้งสามคนที่อยู่ในระดับขอบเขตเม็ดยาเซียนของฝ่ายตรงข้ามได้]
ถึงแม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นบนเกาะสำนักมังกรนั้นจะคลุมเครือและไม่ชัดเจน แต่ข่าวที่กลุ่มกองกำลังต่างๆนั้นได้รับมาก็ใกล้เคียงกับความเป็นจริงมาก
ข่าวที่สำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์และแปดกองกำลังถูกลบออกไปนั้นก็แพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว
แม้แต่กลุ่มกองกำลังระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ของพวกเขาได้เป็นเวลานาน
กองกำลังระดับชั้นศักดิ์สิทธิ์ต่างๆในโลกยุทธภพ ล้วนแล้วแต่อยู่ในสถานะที่ประชุมกันอยู่ในกองกำลังของตัวเอง พวกเขาทั้งหมดรวมตัวพูดคุยและถกปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยความเคร่งเครียด
สำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์และตระกูลเฉียวที่มีขุมกำลังระดับขอบเขตเม็ดยาเซียน แต่กลับถูกสำนักมังกรศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นมาได้เพียงไม่กี่วันทำลายล้างลงไปเช่นนี้ พวกเขาจึงต้องพิจารณาและใคร่ครวญเกี่ยวกับสำนักมังกรศักดิ์สิทธิ์อย่างจริงจัง
เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วด้วยความแข็งแกร่งของสำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์รวมถึงอีกแปดกองกำลัง มีความแข็งแกร่งกว่าพวกเขามาก
พวกเขาจึงต้องวิเคราะห์ความแข็งแกร่งของสำนักมังกร และจะต้องจัดการเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ถูกต้องมากที่สุด
----
"ในงานพิธีแสวงบุญของสำนักมังกรพรุ่งนี้ เราจะต้องส่งผู้อาวุโสไปที่สำนักมังกรเพื่อมอบของขวัญและสร้างสัมพันธไมตรีอันดีกับพวกเขา!"
----
"สำนักมังกรน่าจะมีความแข็งแกร่งอยู่ในอันดับ 3 หรือ 4 แห่งโลกยุทธภพ ฉะนั้นในวันพรุ่งนี้ข้าจะเป็นตัวแทนของสำนักไปมอบของขวัญให้กับราชามังกรด้วยตัวของข้าเอง!"
----
"ประกาศออกไปให้สาวกในสำนักทุกๆคนได้ทราบ! ห้ามมิให้สาวกคนใดของสำนักไปยั่วยุหรือก่อปัญหากับคนของสำนักมังกรอย่างเด็ดขาด! หาไม่แล้วมันผู้นั้นจะต้องถูกลงโทษด้วยการทำลายวรยุทธและถูกขับออกจากสำนัก!"
----
"โชคดีจริงๆที่ในก่อนหน้านี้พวกเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกับราชามังกรหวังเสียน ฉะนั้นพรุ่งนี้ข้าจะต้องไปอวยพรและมอบของขวัญในงานพิธีแสวงบุญกับราชามังกรด้วยตัวของข้าเอง หากตระกูลของเรามีพันธมิตรที่แข็งแกร่งเช่นสำนักมังกร ศัตรูของพวกเราก็คงจะไม่กล้าสร้างปัญหาให้กับพวกเราอย่างแน่นอน!"
----
ความคิดเห็นส่วนใหญ่ของกลุ่มกองกำลังในโลกยุทธภพนั้นมีลักษณะที่คล้ายคลึงกัน เมื่อพวกเขาได้รู้ถึงความแข็งแกร่งของสำนักมังกร พวกเขาต่างคาดหวังที่จะสามารถเป็นพันธมิตรกับสำนักมังกรได้
กองกำลังที่มีชื่อเสียงในโลกยุทธภพในตอนนี้ต่างวุ่นวายหาของขวัญชั้นดีไปมอบให้กับสำนักมังกรในงานพิธีแสวงบุญในวันพรุ่งนี้กันอย่างอลหม่าน
ถึงแม้ว่ากองกำลังส่วนใหญ่จะต้องการเป็นพันธมิตรกับสำนักมังกร แต่ก็มีอีกหลายกองกำลังที่ไม่ได้มองโลกในแง่ดีมากนัก พวกเขาคิดว่าสำนักมังกรของราชามังกรหวังเสียนนั้นเป็นกลุ่มกองกำลังที่โหดเหี้ยมอำมหิต พวกเขาเกรงว่าสำนักมังกรจะทะเยอทะยานสร้างพายุนองเลือดให้แก่โลกยุทธภพเพื่อหวังจะกลืนกินทรัพยากรของกองกำลังอื่นๆ
แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความแข็งแกร่งของสำนักมังกร พวกเขาก็ยังคงต้องไปร่วมงานพิธีแสวงบุญในวันพรุ่งนี้ เพื่อยืนยันว่ากองกำลังของพวกเขานั้นไม่ได้เป็นศัตรูกับสำนักมังกร
พวกเขาต่างรู้ดีว่าถึงแม้ว่าโอกาสในการเป็นพันธมิตรกับสำนักมังกรนั้นจะมีน้อยมาก แต่อย่างน้อยๆหากในอนาคตสาวกในกองกำลังของพวกเขาเกิดมีข้อบาดหมางกับคนของสำนักมังกรโดยไม่ตั้งใจ อย่างน้อยๆคนของสำนักมังกรก็คงจะสามารถไว้หน้าผ่อนหนักให้เป็นเบาให้กับพวกเขาได้บ้าง
ในขณะเดียวกันที่สำนักมังกรหวังเสียนได้มอบหมายงานให้แก่โม่ชิงหลงและเหล่านักรบมังกร ไปที่สำนักสวนศาลาสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ ตระกูลเฉียวและกองกำลังที่เหลือ เพื่อไปยึดเอาสมบัติและทรัพยากรกลับมาที่เกาะสำนักมังกร
ตามกฎของการต่อสู้ในโลกยุทธภพ สมบัติของผู้พ่ายแพ้ย่อมเป็นของผู้ชนะ
"ข้าน่าจะส่งนักรบมังกรไปที่ห้องเก็บสมบัติของพวกเขาล่วงหน้า บางทีในตอนนี้สมบัติจำนวนมากอาจจะถูกถ่ายโอนโดยกลุ่มผู้อาวุโสและสาวกที่ยังเหลืออยู่ในสำนักของพวกเขาแล้วก็เป็นได้!"
หวังเสียนส่ายหัวและรู้สึกเสียดายขึ้นมาเล็กน้อย
"นี่ๆๆ! พี่ชาย! ในตอนนี้บนเว็บไซต์แห่งโลกยุทธภพมีข้อความเกี่ยวกับสำนักมังกรอยู่อย่างมากมาย หลายกองกำลังต่างแสดงความยินดีล่วงหน้ากับงานพิธีแสวงบุญของสำนักมังกรของพวกเรา!"
เสี่ยวหยูพูดออกมาอย่างตื่นเต้นขณะที่ยื่นโทรศัพท์ในมือของเธอให้กับหวังเสียนได้ดู
"ฉันคิดว่าในวันพรุ่งนี้จะต้องมีกลุ่มกองกำลังเป็นจำนวนมากที่นำของขวัญมาให้แก่พี่ชาย! แล้วในเวลานั้นฉันเองก็จะเป็นผู้นำของสำนักกระบี่พฤกษาขจีเข้ามาร่วมงานพิธีแสวงบุญของสำนักมังกรด้วย!"
เสี่ยวหยูยังคงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น
กวนชูชิง, หลานชิงเยว่, ซุนหลิงซิ่วและผู้อาวุโสฟาง ต่างก็นั่งยิ้มและพูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ผ่อนคลาย!
………
จบบท
