ตอนที่แล้ว255-256
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป259-260

257-258


7/10

Ep.257

ซูเฉินถอนหายใจผ่อนคลายความตึงเครียด หรี่ตาลงและกวาดมองไปรอบๆ ทันใดนั้นรอยยิ้มผุดขึ้นตรงมุมปากเขา

เผ่าโลหิตทั้ง 12 ตนล้วนถูกสังหาร และมันดรอปชิ้นส่วนทั้งสิ้น 12 ชิ้นพอดิบพอดี หรือความหมายก็คือ ความน่าจะเป็นที่จะดรอปชิ้นส่วนเทียบเท่ากับ 100%!

แล้วอีกอย่าง ในบรรดาชิ้นส่วนทั้ง 12 ชิ้น ปรากฏว่ามีชิ้นส่วนหลากสีอยู่มากถึง 10 ชิ้น

ซึ่งของที่ชิ้นส่วนหลากสีดรอปจะมีสามอย่าง ได้แก่ [อัญมณีอัพเกรด] , [อัญมณีฟิวชั่น] และ [อัญมณีฟิวชั่นเวทมนต์]

ทั้งหมดที่กล่าวมามีมูลค่าสูงมาก

จากนั้น ซูเฉินก็ถอนสายตา และเริ่มเก็บชิ้นส่วนด้วยความดีใจ

ชิ้นส่วนแรกที่เขาเลือกคือ 2 ชิ้นที่ต่างจากชิ้นอื่นๆ เป็นชิ้นส่วนสีดำ

“คุณได้รับ [อุปกรณ์เร่งเวลา] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/100)  , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”

“ไม่แลก”

[อุปกรณ์เร่งเวลา] เพิ่งดรอปเป็นครั้งแรก แม้จะไม่ทราบว่ามันมีประโยชน์อะไร แต่ซูเฉินรู้สึกตกใจกับมันมาก

เพราะ [อุปกรณ์เร่งเวลา] จำเป็นต้องรวบรวมชิ้นส่วนนับร้อยชิ้นจึงจะปลดล็อค ซึ่งจำนวนนี้เทียบเท่ากับ [กายาเทพอสูรนิรันดร์]

ไม่รอช้า ซูเฉินรีบเปิด [ร้านค้าวันสิ้นโลก]เพื่อตรวจสอบดู และพบว่าแต้มแลกเปลี่ยน [อุปกรณ์เร่งเวลา] ต้องใช้มากถึง 10,000 แต้มพลังงานจริงๆ

เขาเริ่มจินตนาการเลยเถิด ในเมื่อ [กายาเทพอสูรนิรันดร์] ก็แลกเปลี่ยนด้วย 10,000 แต้มพลังงาน เนื่องจากชิ้นส่วนแลกเปลี่ยนเท่ากัน นี่ไม่ได้หมายความว่า [อุปกรณ์เร่งเวลา] เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมเฉกเช่นเดียวกันหรอกหรือ?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูเฉินก็ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะปลดล็อคมัน

อย่างไรก็ตาม 10,000 แต้มพลังงานไม่ใช่จำนวนน้อยๆ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับแต้มพลังงานมากมายขนาดนั้นในระยะเวลาสั้นๆ

นอกจากนี้ ต่อให้สะสมแต้มได้ครบ ก็คงต้องเรียงตามคิวอยู่ดี

เพราะคิวก่อนหน้ายังมี [เทคนิคลับร้อยเท่าสะท้านฟ้า] และ [ใบมีดแห่งจิตสำนึกศักดิ์สิทธิ์] รอแลกเปลี่ยนอยู่

ซูเฉินจดจ่อกับมันอยู่นาน ได้สติก็หยิบชิ้นส่วนสีดำชิ้นที่สอง

“คุณได้รับ [ตุ๊กตายางโซระ อาโออิ] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”

สีหน้าของซูเฉินแข็งค้างไปครู่หนึ่ง หลังจากลังเลเล็กน้อย เขาก็ตัดสินใจแปลงมันเป็นแต้มพลังงาน

ชิ้นส่วนเองก็สามารถดรอปตุ๊กตายางได้ แถมยังเป็นดาราชื่อดัง เรื่องนี้เขาไม่เคยนึกมาก่อน

หากเขาอยู่ลำพังในวันสิ้นโลก เขาอาจเลือกปลดล็อคมันก็ได้

แต่ตอนนี้ไม่ใช่ เพราะเขายังมีสองสาวงามอย่างตันหลินและหยางเฉียนอยู่ข้างกาย

ดังนั้นตุ๊กตายางไม่มีประโยชน์เลย

“ให้ตายเถอะ พวกชิ้นส่วนที่ดรอปออกมา นับวันยิ่งชั่วร้ายขึ้นเรื่อยๆ โชคดีที่บิดามีความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม มิฉะนั้นคงตกหลุมพรางไปแล้ว”

การปรากฏขึ้นของ [ตุ๊กตายางโซระ อาโออิ] ทำให้หัวใจของซูเฉินรู้สึกคันคะเยอเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะบ่นออกมา

แต่ซักพักเขาก็ละทิ้งความคิดฟุ้งซ่านนี้ไป แล้วก้มหยิบชิ้นส่วนหลากสีที่เหลือ

“คุณได้รับ [อัญมณีอัพเกรด] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”

“ปลดล็อค”

ชิ้นส่วนหลากสีทั้งหมด ล้วนดรอปเป็น [อัญมณีอัพเกรด] นี่ทำให้ซูเฉินรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เขาใส่ [อัญมณีอัพเกรด] ทั้งหมดลงในถุงเก็บของ แล้วกลับไปยัง [รถศึกอัจฉริยะ]

ส่วนศพของกระทิงเทพพฤษา เนื่องจากถูกเผ่าโลหิตกัดแทะไปแล้ว เขาจึงคร้านที่จะรับของเหลือต่อจากพวกมัน

“พี่เฉิน ตอนนี้พี่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยแล้ว สามารถสยบเลเวล 5 ทำเหมือนพวกมันไม่ต่างจากเด็กอมมือ”

ทันทีที่ซูเฉินขึ้นรถ หยางฮ่าวและคนอื่นๆก็เอ่ยต้อนรับเขา ทั้งหมดชื่นชมซูเฉินจากใจจริง

“ถ้าฝึกฝนหนักเข้าไว้ พวกนายก็ทำได้เหมือนกัน”

ซูเฉินยิ้ม เดินฝ่าวงล้อมไปยังหน้าจอควบคุมส่วนกลาง หลังจากกวาดสายตามอง เขาก็สั่ง [รถศึกอัจฉริยะ] “เสี่ยวจือ กำหนดเป้าหมายเป็นเมืองเฮยฉี มุ่งหน้าต่อไป”

“รับทราบ”

[รถศึกอัจฉริยะ] สตาร์ทเครื่อง และเริ่มเดินทางต่อ

เนื่องจากยังอยู่ไกลจากเมืองเฮยฉี และคาดว่าน่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสี่หรือห้าวัน ระหว่างนี้ ซูเฉินไม่ต้องการเสียเวลาเปล่า ดังนั้นคอยมองหาที่อยู่ของฝูงซอมบี้อีกครั้ง

8/10

Ep.258

เห็นแค่เพียงคลื่นลมอันเงียบสงบบนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ไม่มีวี่แววของซอมบี้อยู่เลยแม้แต่ตัวเดียว

ซูเฉินคิดได้ทันที ว่าพวกมันคงถูกเผ่าโลหิตกินไปหมดแล้วแน่ๆ

ในเมื่อไม่มีซอมบี้ให้ฆ่า เขาก็หลับตาลงพักผ่อน

วันรุ่งขึ้น ก็ยังไม่พบสัญญาณใดๆของพวกซอมบี้

ซูเฉินเริ่มรู้สึกเบื่อ เลยตัดสินใจหยิบไพ่หนึ่งสำรับออกมา สอนหยางห่าวและคนอื่นๆเล่นโต้วตี้จู่ (ไพ่พิชิตแลนด์ลอร์ด)

*(ในเกมโต้วตี้จู่จะแบ่งผู้เล่นออกเป็นสองฝ่าย คือเจ้าของที่ดินหนึ่งคน และชาวนาอีกสองคน ชาวนาสองคนต้องร่วมมือกันเอาชนะเจ้าของที่ดินให้ได้ เจ้าของที่ดินจะมีสิทธิ์ได้ออกไพ่ก่อน และได้ไพ่มากกว่าชาวนา 3 ใบ ไม่ว่าผู้เล่นจะเป็นชาวนาหรือเจ้าของที่ดิน ฝ่ายที่ไพ่ในมือหมดก่อนจะเป็นผู้ชนะ)

สำรับไพ่นี้ก็เป็นหนึ่งในของที่ดรอปจากชิ้นส่วนเช่นกัน

ในชีวิตก่อน ซูเฉินชอบเล่นโป๊กเกอร์ เขาเลยเลือกปลดล็อคมันแทนที่จะแปลงเป็นแต้มพลังงาน

ไม่เคยคิดเลย ว่ามันจะมีประโยชน์ในวันนี้

รูปแบบการเล่นโต้วตี้จู่ค่อนข้างเรียบง่าย ดังนั้นง่ายไม่ยากสำหรับมือใหม่

หยางฮ่าวและคนอื่นๆเรียบรู้ได้อย่างรวดเร็ว เสพติดมันทันที นั่งล้อมวงไม่ยอมผละจากมันเลย

“10, J, Q, K, A เหลืออีกแค่ใบเดียวเท่านั้น พี่เฉิน พี่จะวางต่อไหม ถ้าไม่ก็บอกผ่านได้เลย” หยางฮ่าวกล่าวด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

**(ผู้ที่เป็นเจ้าของที่จะได้ลงไพ่ก่อน ผู้เล่นคนอื่นๆ จะเรียงลำดับการลงไพ่แบบตามเข็มนาฬิกา การลงไพ่ในแต่ละครั้งจะต้องลงด้วยไพ่ที่มีแต้มหรือดอกมากกว่าไพ่ที่ลงก่อนหน้า หากไม่มีไพ่ที่ลงได้แล้ว คนสุดท้ายที่ลงไพ่ในรอบนั้นจะได้ลงไพ่เป็นคนแรกในรอบถัดไป)

เกมนี้เขากับเฉาหรานเป็นชาวนา ตาต่อไปถ้าซูเฉินไม่ลง เฉาหรานจะเป็นคนลงต่อ

แต่ต่อให้ซูเฉินลงไพ่ เขาก็ไม่กลัว เพราะสุดท้ายก็เสร็จเฉาหรานอยู่ดี

นอกจากนี้ หยางฮ่าวยังมั่นใจเต็มเปี่ยม ว่าซูเฉินจะไม่กล้าวางไพ่อย่างแน่นอน

ซูเฉินเหลือบมองไพ่ในมือเขา ตอนนี้เขามีไพ่ K สองใบ , A โพดำหนึ่งใบ และไพ่เลข 3 หนึ่งใบ

หากวางไพ่ตอนนี้เขาอาจเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ได้

เนื่องจากยังเหลือไพ่เลข 2 อีกถึงสี่ใบที่ยังไม่โผล่ออกมา คาดว่ามันน่าจะอยู่ในมือของเฉาหราน

“ซูเฉิน ฉันว่ายอมแค่นี้เถอะ” ตันหลินกระซิบเตือนข้างหูซูเฉิน

หลังจากนั่งดูซักพัก เธอก็รู้วิธีเล่น

แล้วก็รู้ด้วยว่าสถานการณ์ในปัจจุบัน ไม่เอื้ออำนวยต่อซูเฉินเป็นอย่างมาก

หากซูเฉินไม่วางไพ่ เขาจะเสียมากที่สุดไม่เกิน 3 แต้ม แต่ถ้าเขาวาง เขาอาจเสียเพิ่มเป็นสองเท่า

ซูเฉินตระหนักถึงเรื่องนี้เช่นกัน “ไม่เอาแล้ว ฉันขอผ่าน”

สิ้นเสียง เขาก็พร้อมที่จะยอมรับความพ่ายแพ้

“ฮ่า ฮ่า ..”

โดยไม่มีใครคาดคิด เฉาหรานหัวเราะออกมาทันที ขยิบตาให้ซูเฉิน “พี่เฉิน ถึงพี่จะเป็นสุดยอดนักสู้ แต่ในเกมโต้วตี้จู่ที่ต้องใช้สมอง พี่ทำได้แค่ยอมรับความพ่ายแพ้จากฉันเฉาหราน!”

สิ้นเสียง เขาก็โยนไพ่เลข 2 ทั้งสี่ใบในมือลงไป

“รอบนี้ไม่มีใครสู้ได้แน่ๆ รอบต่อไปตาฉันลงเป็นคนแรก!”

โดยไม่มีใครสังเกตเห็น ในตอนที่เฉาหรานวางไพ่ สีหน้าของหยางฮ่าวเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดยิ่ง

ซูเฉินปาดจมูกเขา ลอบร้องในใจว่า ‘เจ้าหมอนี่ไม่ใช่แค่รู้จักวิธีเจาะลูกตาคนอื่นเท่านั้น แต่วิธีการเล่นโต้วตี้จู่ก็โหดเหี้ยมไม่แพ้กัน’

“ลงไพ่คู่เลข 3 ต่อ!”

เฉาหรานโยนไพ่เลข 3 สองใบลงต่อด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าเขา

“ขอผ่าน”

ทันใดนั้นเอง เสียงที่ราวกับยุงขยับปีกก็ดังเข้ามาในหูของทุกคน

เฉาหรานสะดุ้ง มองไปที่หยางฮ่าวอย่างว่างเปล่า กระซิบว่า “ฉันอุตส่าลงไพ่เลขต่ำแล้ว ทำไมนายยังปล่อยผ่านอีก?”

หยางฮ่าวจ้องเขม็งไปที่เฉาหราน คิดในใจว่าก็ตูมีแต่ไพ่เดี่ยว เลยกล่าวสวนไปว่า “ไม่ได้ยินรึไง ฉันขอผ่าน!”

“ฮ่าฮ่า!”

คราวนี้ถึงตาซูเฉินหัวเราะบ้าง เขาเหลือไพ่แค่สี่ใบในมือ และครั้งนี้เขาจะไม่ยอมผ่านแน่นอน

“ยอดเยี่ยม” หยางเฉียนตะโกนด้วยความสุข

สถานการณ์ตอนนี้เอื้อประโยชน์ต่อซูเฉินสุดๆอย่างไม่ต้องสงสัย

ตราบใดที่ซูเฉินสามารถชนะ เธอจะรู้สึกมีความสุขมากกว่าใครๆ

เธอถึงขั้นเพิกเฉยต่อน้องชายที่กำลังจะพ่ายแพ้

เมื่อเฉาหรานได้ยินว่าหยางฮ่าวขอผ่าน เขาก็ตะลึงงันไป เพราะหลังจากไพ่คู่สาม เขาก็เหลือแค่ไพ่คู่สี่ในมือ

แล้วคิดหรือว่าซูเฉินในฐานะเจ้าของที่ดินจะยอมปล่อยผ่านมาถึงรอบเขาอีกที? เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้

ตอนนี้เขาเสียใจมาก รู้สึกราวกับยกหินใหญ่แล้วทุ่มลงเท้าตัวเอง

ถ้าเขารู้แต่แรกว่าหยางฮ่าวไม่มีไพ่คู่ เขาคงไม่ทำแบบนี้

ซูเฉินกระแอมในลำคอ กล่าววาจาฉะฉาน “เจ้าของที่ดินต้องรู้จักจำไพ่ และฉันรู้ว่าไพ่ดีๆ นายปล่อยพวกมันออกมาหมดแล้ว นี่แหละคือช่วงเวลาที่ฉันรอคอย!”

หากจะโทษ จงโทษโชคชะตาเถอะ!

ไม่รอช้า ซูเฉินตบไพ่คู่ K ของเขาลงไป

“โถ่เว้ย!”

หยางฮ่าวบ่น คร่ำครวญว่า “คู่ต่อสู้ที่เก่งราวกับพระเจ้าน่ะฉันไม่กลัวหรอก! แต่กลัวเพื่อนร่วมทีมที่สมองหมูแบบนายนี่แหละ!!”

เฉาหรานที่นั่งอยู่ด้านข้างอึ้งจนพูดใบออก ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเขียวคล้ำ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด