บทที่ 242; มูนสโตน
บทที่ 242: มูนสโตน! หยุนจงเหอ ปิดหน้าอกที่เจ็บปวดของเขา แต่ยังมีความแออัดในลำคอของเขา และมันอาจถึงแก่ชีวิตได้ถ้าเขาไม่อาเจียนออกมา หยุนจงเหออยากจะตบตัวเองจริงๆ ในเวลานี้ ทำไมเขาถึงถามเรื่องแบบนี้ “พี่หยุนไม่ได้เป็นลูกเขยที่ดี เจ้าไม่มีประเด็นในใจหรือ?” ดิงหลง พูดต่อ “ข้าไม่ชอบวิธีนี้ แม้แต่ในประเทศข...
