บทที่ 19 ที่ชาร์จพลังงานแบบมีชีวิต

บทที่ 19 ที่ชาร์จพลังงานแบบมีชีวิต

 

วันที่ 5

สภาพอากาศ: มีฝนตกปรอยๆ มีลมจากทางตะวันออกเฉียงใต้

อาหารเช้า: สตูเห็ดกับปลาเก๋า, ไข่ป่า 2 ฟอง, น่าเสียดายที่ไม่มีใบชา, ทำไข่ชาไม่ได้ (เศร้าo(╥_╥)o)

เย่จุนคว้าปากกาเพื่อบันทึกสถานการณ์ปัจจุบันของเขา

ตอนนี้เขากำลังลอยอยู่บนทะเลคนเดียว เขาจึงต้องหาอะไรทำด้วยตัวเอง

เมื่อว่างเขาก็จะเขียนไดอารี่ แน่นอนว่าเขาไม่สามารถเขียนสิ่งที่คิดใจได้ทั้งหมด บางทีวันหนึ่งไดอารี่ของเขาอาจถูกนำไปเป็นชีวประวัติของบุคคลที่มีชื่อเสียง และอาจถูกนำไปใช้เพื่อการวิจัย

หลังจากเขียนไดอารี่เสร็จแล้ว เย่จุนก็เริ่มสร้างกระโจมสำหรับแพ

โชคดีที่เขาสร้างกระท่อมหลังเล็กบนแพเมื่อวานนี้ ซึ่งทำหน้าที่เป็นที่กำบังจากลมและฝน ไม่งั้นฟืนทั้งหมดจะเปียกและวันนี้คงไม่สามารถจุดไฟได้

อย่างไรก็ตาม น้ำฝนยังคงซึมเข้าไปในรอยแตกของกระท่อม และจำเป็นต้องปรับปรุง

เย่จุนเปิดร่มชูชีพที่เขาตกได้เมื่อวานนี้ ถอดเชือกและผ้าร่มชูชีพออก และคลุมไว้บนกระท่อม

จากนั้น ในช่องการซื้อขายเขาตั้งเป็น ปลา 1 จิน และแลกใบตองจำนวนมาก เมื่อเสร็จแล้วก็สร้างหลังคาป้องกันแบบเรียบง่าย

เตาไฟและไม้ถูกย้ายเข้าไปภายในกระท่อมไม้

เย่จุนทำได้เพียงตกปลาอยู่บนแพ แต่โชคดีที่ตอนนี้เขามีสุขภาพดี ฝนตกเพียงเล็กน้อยจะไม่ทำให้เขาป่วย

“ลงชื่อเข้าใช้!”

เย่จุนทำการลงชื่อเข้าใช้ของวันนี้

ตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดในแต่ละวันคือการลงชื่อเข้าใช้

“ติ๊ง! ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ ได้รับเครื่องกรองน้ำจืด!”

”

วัตถุทรงกระบอกสูง 2 ฟุตปรากฏขึ้น

“เครื่องกรองน้ำจืดขนาดเล็ก: สามารถกรองน้ำทะเลได้ 1 ลิตรต่อชั่วโมง!”

”

น้ำดื่มเป็นทรัพยากรที่สำคัญที่สุดในทะเล—มันมีค่ามากกว่าอาหารแน่นอน

แม้ว่าจะสะดวกสำหรับ เย่จุน ที่จะแลกเปลี่ยนน้ำจืดกับผู้เล่นคนอื่น แต่จะเป็นการดีที่สุด ที่จะรักษาความเป็นใหญ่ไว้ในมือของเขาเอง

เครื่องกรองน้ำจืดขนาดเล็กนี้สามารถกรองน้ำได้ 1 ลิตรใน 1 ชั่วโมง และมีมากกว่า 20 ลิตรต่อวัน ซึ่งเพียงพอสำหรับเย่จุน

ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องพึ่งคนอื่นสำหรับน้ำจืด

เย่จุนเริ่มตกปลาตามปกติ

เขาเหวี่ยงเบ็ดออกไปแล้วปล่อยมันไปกับกระแสน้ำ

จากนั้นเปิดช่องแชทเพื่อดูสถานการณ์ของผู้เล่นคนอื่นๆ

“ตอนนี้พวกนายเป็นยังไงบ้าง? วันนี้เป็นวันที่ 5 แล้ว ฉันคิดว่าวันนี้ค่อนข้างดี แม้ว่าจะมีอาหารไม่เพียงพอ แต่กฌดีกว่าการทำงานล่วงเวลาทุกวันเหมือนเมื่อก่อนมาก ตอนนี้ฉันมีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ”

“โชคดีที่ฉันชินกับการหิวโหย!”

“ฉันเจอรังกระรอกที่มีถั่วหลายสิบเม็ดอยู่ในนั้น ฉันพอที่จะอยู่ได้ซักพัก!”

“ฉันสามารถตกปลาที่นี่ได้ แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่มีเงินซื้อแหจับปลา!”

“อิจฉาจริงๆ ฉันกำลังตัดไม้อยู่ ฉันต้องการเอาปลาไปแลกกับเทพเย่!”

“ฉันกำลังเก็บฟืนและวางแผนที่จะแลกเปลี่ยนกับเทพเย่เพื่อเป็นอาหาร แม้ว่าจะแลกเปลี่ยนอะไรได้ไม่มาก แต่นี่ก็เป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับฉัน”

“ฉันก็คิดเหมือนกัน แต่น่าเสียดายอาหารที่เทพเย่มีนั้น ถูกแลกเปลี่ยนออกไปอย่างรวดเร็วทุกครั้ง!”

“มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะทำงานให้กับคนสกุล เย่ ไม้ 1 ลูกบาศก์เมตรสำหรับเนื้อปลา 1 จิน ไม่เพียงพอสำหรับอาหารมื้อนึงด้วยซ้ำ คนสกุล เย่ นั้นใจดำยิ่งกว่าพวกนายทุนเสียอีก…” คนบางคนพูดอย่างเศร้าโศก

“แชทด้านบนช่วยใจดีและขายอาหารให้ทุกคนในราคาถูกได้ไหม?” เย่จุนตอบอย่างกะทันหัน “ถ้าคุณขายอาหาร 1 จิน ในราคาเท่าไหร่ก็ได้ ผมจะขาย 10 จิน และถูกกว่าคุณครึ่งนึง”

ส่งผลให้ชายคนนั้นหายตัวไปทันที

ใจกว้างกับทรัพยากรของคนอื่น แต่ตระหนี่เมื่อเป็นของตัวเอง...

ย่อมมีคนประเภทนี้อยู่ในโลกเสมอ

การปรากฏตัวของเย่จุน ได้กระตุ้นการตอบกลับจากผู้คนมากมาย

“ท่านเย่ผู้ยิ่งใหญ่! ท่านเย่ผู้ยิ่งใหญ่ปรากฏตัวแล้ว!”

“ท่านเย่ผู้ยิ่งใหญ่ อาหารที่ท่านลงให้แลกเปลี่ยนมีน้อยเกินไป ขอเพิ่มได้ไหม ข้ามีฟืนมากมายที่นี่!”

“ท่านเย่ผู้ยิ่งใหญ่ ท่านขาดอะไรหรือไม่ ให้ข้าดูว่าที่นี่มีหรือไม่!”

“ฉันมีแอปเปิลอยู่ที่นี่ ท่านเย่ผู้ยิ่งใหญ่ แลกเนื้อกับฉันได้ไหม?”

“ได้!” เย่จุนตอบอย่างจริงจัง

หลังจากนั้น เขานำอาหารบางส่วนออกมาแลกกับผลไม้ ผักป่า หน่อไม้ไม้ฝรั่ง เห็ด และอื่นๆ

การกินลอบสเตอร์และหอยเป๋าฮื้อทุกวันก็ไม่เลว แต่ถ้ามีอาหารที่ปลูกบนภูเขาเพิ่มบ้างก็คงดีไม่น้อย

ท้ายที่สุด เย่จุนก็ฝากข้อความไว้ว่า “ผมจะนำอาหารมาแลกเปลี่ยนให้ได้มากที่สุดทุกวัน และผมรับซื้อไม้เรือชั้นดี”

หลังจากนั้นเย่จุนก็ปิดช่องแชท

พึ่งตัวเองดีกว่าพึ่งคนอื่น จุดประสงค์ของเกมเอาชีวิตรอดนี้คือการปรับปรุงความสามารถในการเอาชีวิตรอดของผู้เล่น

ผลงานที่เย่จุนสามารถทำได้ด้วยตัวเองนั้นก็แค่เรื่องเล็กน้อย

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยของตัวเขาเองได้

ฝนตกในทะเลและใครจะรู้ว่าพายุรุนแรงจะมาถึงตอนไหน แพเล็กๆ ของเขานั้นเชื่อถือไม่ได้เท่าไหร่ ดังนั้นเขาจึงต้องรีบสร้างเรือให้เร็วที่สุด

เย่จุนส่งตุ๊กตาไปที่ทะเลเพื่อค้นหาเสบียง ในเวลาเดียวกัน ด้วยความช่วยเหลือของเบ็ดตกปลาวิเศษ เขายังคงตกปลาและล่ามอนสเตอร์ จากนั้นจึงแลกเปลี่ยนปลาเป็นเสบียง

ฝนตกเป็นเวลา 3 วัน และในช่วง 3 วันนี้ เย่จุนสามารถจับปลาได้หลายร้อยตัวในทุกวัน แต่ค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับจากการฆ่าปลาธรรมดานั้นต่ำมากอยู่แล้ว

เย่จุนต้องปล่อยให้ตุ๊กตาค้นหาปลาพิเศษหรือมอนสเตอร์ระดับสูงที่ก้นทะเล

“ติ๊ง! สังหารเต่าทะเล (เลเวล 2) ได้รับค่าประสบการณ์ +5, เลเวลนักล่า +1, ความอดทน +10,ความเร็ว +10, ความแข็งแกร่ง +50”

”

เย่จุนบังเอิญใช้ไม้ตีเต่าทะเลตัวใหญ่จนตายโดยไม่ได้ตั้งใจ ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงเลเวลอัพดังมาจากหูของเขา

เย่จุนเปิดหน้าต่างสเตตัส:

ผู้เล่น เย่จุน (โหมดมรณะ):

ได้รับรางวัลฉายา:

ผู้ควบคุมเปลวไฟมือใหม่ เลเวลพลังงานไฟ: 2 (190/200)

ความสัมพันธ์กับเปลวไฟ: 10 (ดูดซับพลังงานไฟได้ 10 แต้มต่อวัน)

นักล่ามือใหม่ นักล่าเลเวล: 4 (2/400)

ผู้ควบคุมสายฟ้ามือใหม่ เลเวลสายฟ้า: 1 (22/100)

ความสัมพันธ์กับสายฟ้า: 10

ทักษะ: ลูกไฟ

ทักษะ: ฝ่ามือสายฟ้า

ความอดทน: 90 ความเร็ว: 90 ความแข็งแกร่ง: 302

”

หลังจากฆ่าปลาหลายร้อยตัวใน 3 วันที่ผ่านมา ในที่สุดเขาก็มาถึงเลเวล 4

เย่จุนเดินไปที่ท้ายแพและดึงเชือกขึ้นจากทะเล

มันคือเชือกร่มชูชีพ อีกด้านหนึ่ง มีปลากระเบนไฟฟ้ายาว 2 เมตรถูกล่ามไว้ในน้ำ

เมื่อถูกกระตุ้น กระแสไฟฟ้าก็ถูกปล่อยออกมาอย่างหมดท่า

กระแสไฟฟ้าเหล่านี้เพียงพอที่จะทำให้ผู้ใหญ่ล้มลงได้เลย

แต่ตอนนี้เย่จุน เป็นนักเวทย์สายฟ้า ดังนั้นกระแสไฟฟ้าเหล่านี้จึงกลายเป็นทรัพยากรของเขาแทน

ปลากระเบนไฟฟ้าถูกตุ๊กตาพบเมื่อวันก่อนที่ก้นทะเล ในตอนนั้น เย่จุนรู้สึกมีความสุขที่ได้พบมัน และเขาสั่งให้ตุ๊กตาจับปลากระเบนไฟฟ้าโดยตรงทั้งเป็น

เย่จุนไม่ได้ฆ่าปลากระเบนไฟฟ้าในทันที แต่เขาจับมันขึ้นและเปลี่ยนมันเป็นเครื่องชาร์จพลังงานที่มีชีวิต

มันสามารถปลดปล่อยกระแสไฟฟ้าได้ 2 หรือ 3 ครั้งต่อวัน เพื่อเติมพลังให้กับเย่จุนและช่วยให้ เย่จุน ฝึกฝนคาถาสายฟ้าของเขา

เขาให้อาหารปลากระเบนไฟฟ้าที่หมดแรง แล้วโยนมันลงไปในทะเลอีกครั้ง

เย่จุนหยิบปะการังไฟแปลกๆ ออกจากเตา แล้วหยิบลูกปัดพลังงานไฟและดูดซับมัน

“ติ๊ง! ดูดซับพลังงานไฟ 10 แต้ม, เลเวลพลังงานไฟ +1, ความแข็งแกร่ง +10, เลเวลพลังงานไฟปัจจุบันเลเวล 3”

”

ในเตาหลอมที่เย่จุนไม่เคยดับ ปะการังไฟประหลาดสามารถผลิตลูกปัดพลังงานไฟได้ทุกวัน

ในที่สุดพลังงานไฟก็เพิ่มเลเวลขึ้นอีก 1 เลเวล

นอกจากนี้ ต้นไม้โลหิตที่เหี่ยวเฉาแปลกๆ ถูกรดน้ำด้วยเลือดอย่างต่อเนื่องในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา น่าแปลกที่มันดูมีชีวิตขึ้นมาแล้ว และในวันนี้ เลือดได้เปล่งประกายระยิบระยับ ราวกับจะเกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้นมา