227-228

7/10

Ep.227

“พี่เฉิน เจอเรื่องอะไรน่ายินดีมาหรอ?” เฉาหรานกับคนอื่นๆเดินเข้ามาถามซูเฉินที่กำลังยิ้มแย้ม

ซูเฉินยิ้มไม่หุบตั้งแต่ขึ้นรถมา ทำให้พวกเขาอยากรู้อยากเห็นมาก

“เดี๋ยวต่อไปพวกนายก็จะรู้เอง” ซูเฉินยิ้มโดยไม่อธิบายใดๆ

ในอาคารที่พักอาศัย แม้ซูเฉินจะไม่ได้รับชิ้นส่วน แต่ก็สามารถเก็บเกี่ยวต้นผลอายุวัฒนะมาได้แทน

และคุณค่าของมัน สูงล้ำอย่างไม่อาจจินตนาการได้

ดังนั้นซูเฉินจะไม่พูดถึงมันตอนนี้ เพราะหากรั่วไหลออกไป อาจสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น

เฉาหรานกับอีกสองคนไม่ถามมากความ ไม่รู้ก็เดินกลับไปที่เดิม รวมตัวกันพูดคุย ฮัมเพลง

ซูเฉินนั่งบนเก้าคนขับ มองไปยังหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ค้นหาที่อยู่ของซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ต่อ

ไม่กี่วันถัดมา จำนวนซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ที่พบค่อนข้างน้อย กำไรที่กอบโกยได้ไม่ค่อยมากนัก

จนวันที่สี่ ในที่สุด [รถศึกอัจฉริยะ] ก็ขับมาถึงเมืองอี้เถียน

เมืองอี้เถียนถูกสร้างขึ้นบนเชิงเขาสูง ขนาดของเมืองนี้กับสถานชุมชนเฝิงซีแทบจะไม่ต่างกันมากนัก

มีหมอกสีเทาจางๆลอยอยู่เหนือเมือง ขับกล่อมให้มันดูลึกลับไม่น้อย

[รถศึกอัจฉริยะ] จอดห่างจากเมืองอี้เถียนหนึ่งไมล์

ซูเฉินก้าวลงจากรถ เพ่งมองไปยังเมืองอี้เถียน

เขาพบว่าประตูเมืองอี้เถียนเปิดอยู่ สามารถมองเห็นได้ว่ามีซอมบี้กำลังรวมตัวกันอยู่ข้างใน

อย่างที่หานคุนบอก ซอมบี้เหล่านั้นถูกควบคุม ไม่มีตัวใดเลยที่เดินอกจากเมือง

ซูเฉินเพ่งมอง หันไปพูดกับคนบนรถ “ทุกคนอยู่ที่นี่ก่อน ฉันจะลงไปตรวจดูสถานการณ์”

สิ้นเสียง เขาก็วิ่งเหยาะๆไปทางเมืองอี้เถียน

ทันทีที่เขาวิ่งมาถึงประตูเมือง ซอมบี้ข้างในก็ตระหนักถึงตัวตนของซูเฉิน ร้องคำรามใส่เขา

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซูเฉินก็ครุ่นคิด

เมื่อเทียบกับซอมบี้ในหลุมเหมืองของเทือกเขาฮวงเจ๋อ เห็นได้ชัดว่าซอมบี้ในเมืองอีเถียนเชื่อฟังคำสั่งกว่ามาก

หากสลับไปที่เหมืองในเทือกเขาฮวงเจ๋อ เมื่อเห็นซูเฉิน ซอมบี้พวกนั้นคงวิ่งออกมาแล้ว

ตรงกันข้ามกับซอมบี้ที่นี่ แม้พวกมันจะแยกเขี้ยวด้วยความโกรธเกรี้ยว กระทั่งแววตายังเต็มไปด้วยความกระหายเลือด แต่ก็ยังไม่มีตัวใดวิ่งออกมา

ซูเฉินรออยู่สักพัก แต่พบว่าพวกซอมบี้ยังคงเลือกที่จะปฏิเสธก้าวออกมา เขาเลยไม่อยากรออีกต่อไป

เขามาที่นี่เพื่อฆ่าซอมบี้ ดังนั้นไม่ช้าก็เร็วเขาต้องลงมือ

อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าซอมบี้พวกนี้จะทนได้ซักแค่ไหน

ลูกไฟก่อตัวขึ้นบนฝ่ามือเขา ซูเฉินเล็งไปที่ฝูงซอมบี้แถวหน้า แล้วยิงมันออกไป

บังเกิดเสียงตูมมม! ดังกึกก้อง

ลูกไฟตกลงกลางดงซอมบี้ ระเบิดควันโขมง สังหารพวกมันไปหลายสิบตัวในคราวเดียว และยังมีบาดเจ็บอีกนับไม่ถ้วน

“ก๊าซซ..!”

วินาทีนั้นเสียงคำรามด้วยความความโกรธดังสะท้อนไปทั่วทั้งเมือง

ซอมบี้ทั้งหมดคลั่งแค้นแทบบ้า พวกมันทั้งคำรามและแยกเขี้ยวใส่ซูเฉิน

อย่างไรก็ตาม ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะวิ่งออกมา

“ได้! อยากจะรู้เหมือนกันว่าพวกแกจะทนได้นานซักแค่ไหน” ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา เหยียดมือและยิงบอลไฟออกไปอีกลูก

ตูมมมม!

สังหารซอมบี้ไปอีกหลายสิบตัว

จากนั้น สรรพเวทย์ก็ถูกระดมออกมาอย่างต่อเนื่อง ทั้งใบมีดสายลม , พายุสายฟ้า ตามมาติดๆ ในเวลาไม่ถึงนาที มีซอมบี้กว่า 400 ตัวถูกฆ่าตาย

ดรอปชิ้นส่วนกว่า 50 ชิ้น

ซูเฉินไม่รีบหยิบมันขึ้นมา แต่ยังคงร่ายเวทย์สังหารซอมบี้ต่อไป

เขาเกิดความคิดใหม่แล้ว พวกซอมบี้ไม่ออกมาก็ไม่เป็นไร เขาแค่ฆ่าพวกมันฟรีๆต่อไปเรื่อยๆก็พอ

เพราะยังไงซะพวกมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลบหนี ไม่ช้าก็เร็วซูเฉินคงสามารถฆ่าพวกมันได้ทั้งหมด

หลังสลับร่ายทุกเวทย์จนครบไปอีกรอบ จำนวนซอมบี้ที่ฆ่าได้ก็เกือบถึงหลักพันตัว

ช่วงเวลานั้นเอง เสียงคำรามด้วยความโกรธของชายผู้หนึ่งได้ดังออกมาจากในเมือง

“มนุษย์! จะรังแกกันเกินไปแล้ว! คิดว่าเมืองอี้เถียนของพวกเราจะยอมให้ข่มเหงกันได้ง่ายๆอย่างงั้นหรือ?”

“บิดารังแกแล้วไง? ทนไม่ได้ก็ออกมาสิ! รีบออกมากัดฉันเลย!” ซูเฉินตะโกนยั่วยุ

เขาเดาได้ตั้งนานแล้ว ว่ามีซอมบี้ที่มีสติปัญญาอยู่ที่นี่

เพียงแต่แค่ไม่นึกว่าเจ้าหมอนี่จะกล้ำกลืนฝืนทนได้ถึงขนาดนี้ก็เท่านั้นเอง

ต้องรอให้ซอมบี้ตายไปเป็นพันตัว ถึงจะยอมออกมา

8/10

Ep.228

ไม่นาน ร่างเล็กๆก็ค่อยๆเดินออกมาจากฝูงซอมบี้อย่างช้าๆ เมื่อมาถึงหน้าประตูเมือง มันก็หยุดมองซูเฉิน

ซูเฉินเองก็มองสำรวจอีกฝ่ายเช่นกัน

ซอมบี้ที่อยู่เบื้องหน้าเขา มีความสูงเพียง 150 เซนติเมตรเท่านั้น ทั้งยังผอมแห้งมาก

ใบหน้าของมันแห้งเหี่ยว ผุดพรายไปด้วยเส้นเลือดสีดำ ให้ความรู้สึกสยองขวัญเล็กน้อย

“มนุษย์ ทำไมถึงต้องการสังหารพวกเรา?”

เมื่อเห็นซูเฉินยังเด็กมาก ซอมบี้ตัวเตี้ยรู้สึกเหนือความคาดหมายอยู่บ้าง

ส่วนสาเหตุที่มันไม่กระโจนเข้าโจมตีทันที เป็นเพราะหวาดกลัวในความแข็งแกร่งของซูเฉิน

ก่อนหน้านี้ ซูเฉินได้ร่ายเวทย์หลายธาตุติดต่อกัน และทุกธาตุล้วนเป็นเลเวล 3

โดยเฉพาะอำนาจของเวทย์สายฟ้า มันเหนือล้ำยิ่งกว่าเลเวล 3 ไปแล้ว พลังทำลายแทบไม่ต่างไปจากเวทย์เลเวล 4 เลย

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์มนตราเลเวล 3 ที่ครอบครองเวทมนต์หลากหลายธาตุ มันก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

“นี่แกโง่รึเปล่า?” ซูเฉินเปิดฉากด่า จากนั้นก็แสยะยิ้มและบอกว่า “มนุษย์กับซอมบี้ไม่มีทางอยู่ร่วมกันได้ เพราะเหตุผลนี้ไงฉันถึงต้องฆ่าพวกแก”

ได้ยินแบบนั้น ซอมบี้ตัวเตี้ยส่งเสียงฮึ่มๆในลำคอ กัดฟันแน่นจนเกิดเสียงดัง กึด กึด

อย่างไรก็ตาม มันยังคงข่มความโกรธแล้วกล่าวว่า “มนุษย์ เราราชารู้ว่าเจ้าแข็งแกร่ง แต่หากต้องการต่อสู้กับเมืองอี้เถียน นั่นมันเรื่องเพ้อฝัน!”

พูดถึงจุดนี้ มันก็จ้องมองซูเฉินด้วยความดุร้าย กล่าวเสียงขรึมว่า “ถ้าแกยอมออกไปตอนนี้ ฉันจะยอมเพิกเฉยต่อเรื่องที่ผ่านมา แต่ถ้าแกยังไม่รู้จักกาลเทศะ ก็อย่าหาว่าเราราชาไร้มารยาท!”

“อาศัยแค่แกน่ะหรือจะขู่ฉัน?” ซูเฉินเผยสีหน้าดูแคลน กล่าวประชดประชัน “ต่อให้แกเป็นซอมบี้ที่มีสติปัญญา แต่ในสายตาฉัน แกก็ไม่ต่างจากมด! ที่หากต้องการ ก็สามารถบี้ได้ด้วยมือเดียว!!”

“ดังนั้น ฉันขอแนะนำแกอย่างนึง ว่าอย่าแสร้งทำเป็นอวดดีต่อหน้าฉัน ทักษะการแสดงของแกยังไม่ผ่านเกณฑ์!”

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายลังเลที่จะเคลื่อนไหว ซูเฉินก็ยั่วโมโหมันอีกครั้ง

และเป็นอย่างที่คิดจริงๆ เมื่อถูกซูเฉินเปิดโปง และทำให้อับอาย ซอมบี้ตัวเตี้ยก็สั้นเทิ้มด้วยความโกรธ ขบกรามแน่ ร้องตะโกนว่า “ในเมื่อแกต้องการจะตาย งั้นฉันก็จะจัดให้อย่างสาสม!”

สิ้นประโยคนี้ มันโบกมือใหญ่ ส่งสัญญาณให้พวกที่อยู่ข้างหลัง

“ฆ่าเขาซะ!”

ซอมบี้ในเมืองแสดงอาการบ้าคลั่งทันที พวกมันพุ่งเข้าหาซูเฉินที่อยู่นอกเมืองด้วยความเดือดดาล

ซูเฉินกำลังรอโอกาสนี้อยู่แล้ว แต่เนื่องจากประตูเมืองมันแคบ และเขาต้องการให้ศัตรูออกมาเป็นจำนวนมากก่อน จึงยังไม่ลงมือทันที แต่ค่อยๆล่าถอยแทน

เมื่อเห็นว่าซูเฉินคิดจะหลบหนี ซอมบี้ตัวน้อยก็เผยสีหน้าดุร้าย “บังอาจทำให้เราราชาโกรธ อย่าหวังเลยว่าจะหนีรอดไปได้!”

ซูเฉินล่าถอยออกไปหลายร้อยเมตรถึงค่อยหยุดฝีเท้า

ขณะเดียวกัน จำนวนซอมบี้ที่วิ่งออกมาในตอนนี้ ก็มีมากกว่า 4,000-5,000 ตัวแล้ว นับเป็นตัวเลขที่ใกล้เคียงกับความต้องการ ดังนั้นหันไปกวักมือเรียก [รถศึกอัจฉริยะ]

[รถศึกอัจฉริยะ] อยู่กับซูเฉินมานาน มันเข้าใจความหมายของซูเฉินทันที

เห็นแค่เพียงรถศึกสีเงินส่งเสียงฮึ่มๆไปหยุดเบื้องหน้าซูเฉิน จากนั้น [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] และตาข่ายพายุแม่เหล็กก็ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน

ในเวลาเดียวกัน หวู่หยางและคนอื่นๆก็รีบลงจากรถ เข้าต่อสู้กับพวกซอมบี้

ปัง ปัง ปัง ปัง ปังๆๆๆๆๆ

ซี่ ซี่ ซี่ ..!

ทุ่งสังหารได้เปิดม่านการแสดงอย่างเป็นทางการแล้ว!

ภายใต้อำนาจการยิงของ [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] ซอมบี้ล้มตายลงเป็นเบือ

ตาข่ายพายุแม่เหล็กที่อัพเกรดแล้ว มีพลังทำลายล้างมากพอที่จะสังหารซอมบี้เลเวล 3 ดังนั้นสามารถกวาดล้างฝูงซอมบี้ได้อย่างเต็มที่

เห็นแค่เพียงกระแสไฟฟ้าที่เกาะตัวกันเป็นตาข่าย กวาดผ่านกลุ่มซอมบี้ไป แห่งหนใดที่มันผ่านพ้น แห่งหนนั้นซอมบี้กลายเป็นขี้เถ้า

ในชั่วพริบตาเดียว ซอมบี้หลายร้อยตัวถูกฆ่าตาย

ความเร็วในการสังหารนั้น ไวมากซะจนเทียบได้เลยกับตอนซูเฉินลงมือ ซอมบี้ตัวเตี้ยเฝ้ามองฉากนี้ด้วยสีหน้าซีดเผือด