183-184
3/10
Ep.183
เมื่อเห็นซอมบี้ตัวนั้นเอ่ยปากเป็นเสียงของมนุษย์ พร้อมประกาศชื่อตัวเอง
ซูเฉินก็ยิ่งมั่นใจว่าอีกฝ่ายเป็นซอมบี้ที่มีสติปัญญา
“แกเข้าใจผิดแล้ว พวกเราไม่ใช่กลุ่มเดียวกับพวกมนุษย์ที่นี่ ดังนั้นระหว่างเราไม่มีข้อตกลงหรือกฏเกณฑ์ใดๆ” ซูเฉินปาดจมูกเขา ก้าวออกมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม
“ไม่ใช่พวกเดียวกันหรือ?”
เจียงเฉิงเฟิงมองสำรวจซูเฉิน ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เช่นนั้น ในเมื่อแกไม่ใช่มนุษย์ของเมืองหวังเยว่ แล้วทำไมถึงต้องสังหารประชาชนของฉันด้วย?”
เขาเห็นว่าซูเฉินยังเด็ก ทว่ายามเผชิญหน้ากับกองกำลังซอมบี้ อีกฝ่ายกลับยังสามารถรักษาความสงบเอาไว้ได้ เจียงเฉิงเฟิงจึงรู้สึกได้รางๆ ว่าซูเฉินไม่ใช่คนธรรมดา
เพราะท้ายที่สุดแล้ว กลิ่นอายอันน่าสะพรึงที่ก่อกำเนิดขึ้นจากซอมบี้นับพัน มิใช่อะไรที่ทุกคนจะสามารถระงับสติอารมณ์ได้
ซูเฉินยิ้มเยาะและกล่าวว่า “แกคือซอมบี้ ส่วนพวกเราเป็นมนุษย์ แต่ละฝ่ายเสมือนน้ำกับไฟ ฉะนั้นแน่นอนว่าฉันมาที่นี่เพื่อล่าพวกแก”
“ล่าพวกเรา?”
เจียงเฉิงเฟิงตะลึงงันไปชั่วขณะ ก่อนหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าหนู แกมันบ้า! กล้าดียังไงถึงได้มาพูดจาอวดดีต่อหน้าเราราชา! มาดูกันว่าแกจะรอดไปได้ซักกี่น้ำ!”
สิ้นเสียง เจียงเฉิงเฟิงกวักมือส่งสัญญาณไปข้างหลัง กองกำลังซอมบี้ของเขาพุ่งเข้าหาซูเฉินอย่างบ้าคลั่ง
แม้ยังไม่ทราบความแข็งแกร่งของซูเฉิน แต่ดูจากรูปลักษณ์ที่ยังเด็ก ต่อให้อีกฝ่ายเป็นผู้วิวัฒนาการ ก็สมควรมีเลเวลไม่เกิน 2 แน่นอน
ขณะที่ตัวเขาเองก็เป็นซอมบี้เลเวล 2 บวกกับกองกำลังซอมบี้อีกมากกว่า 7,000 ตัวทั้งหมดที่นี่ เจียงเฉิงเฟิงมีความมั่นใจมากว่าจะสามารถบดขยี้ซูเฉินและคนอื่นๆได้
“ช่างไม่รู้จักประมาณตน!”
ซูเฉินหรี่ตาลง แค่นเสียงเย็นชา สั่งการ [นักรบจักรกล] “เสี่ยวตี๋ ไปฆ่าไอ้หมอนั่นซะ!”
[นักรบจักรกล] ยกระดับเป็นเลเวล 3 แล้ว กำลังรบของมันแกร่งพอที่จะรับมือกับซอมบี้เลเวล 4
แม้ซูเฉินจะไม่ทราบว่าเจียงเฉิงเฟิงแข็งแกร่งเพียงใด แต่ในความเห็นเขา อีกฝ่ายคงไม่ดีไปกว่าจิ่นเฟยซีมากนัก
เขาจึงมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า [นักรบจักรกล] จะสามารถกำจัดศัตรู
และเมื่อเจียงเฉิงเฟิงถูกฆ่าตาย ซอมบี้ทั้งหมดก็จะสูญเสียการควบคุม กลับคืนสู่สันดานดิบ
ด้วยวิธีนี้ ซูเฉินก็ไม่ต้องกังวลว่าพวกซอมบี้จะหลบหนีอีกต่อไป เขาสามารถหว่านแหจับพวกมันทั้งหมดได้ในคราวเดียว
“รับทราบ”
[นักรบจักรกล] พยักหน้าให้ซูเฉินอย่างเชื่อฟัง จากนั้นลอบตรงเข้าหาเจียงเฉิงเฟิงอย่างเงียบๆ
เป้าหมายหลักของ [นักรบจักรกล] คือเจียงเฉิงเฟิง ดังนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกเปิดเผย มันจึงไม่กำจัดซอมบี้ที่อยู่รอบๆ
นอกจากนี้ มันคือหุ่นยนต์ ดังนั้นไม่ได้ดึงดูดความสนใจของซอมบี้มากเกินไป เป็นเรื่องง่ายที่จะลอบเข้าไปประชิดตัวเจียงเฉิงเฟิง
ในเวลาเดียวกัน หวู่หยางและคนอื่นๆได้ก้าวออกมา เตรียมพร้อมสู้ศึกกับซอมบี้แล้ว แม้สถานการณ์จะอยู่ในสภาวะเลวร้ายเป็นอย่างยิ่ง เรียกได้เลยว่าอาศัยเพียงจำนวน ก็สะกดข่มได้อย่างชัดเจน แต่พวกเขาหาหวาดกลัวไม่
ซอมบี้นับไม่ถ้วนดาหน้าเข้ามา ตัวที่แข็งแกร่งสุดคือเลเวล 1 ดังนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหวู่หยางและหยางหลิงเทียน
แต่หยางฮ่าวและคนอื่นๆก็กล้าหาญและไม่ธรรมดาเช่นกัน พวกเขาไล่สังหารซอมบี้เหมือนหั่นผักหั่นแตง สามารถฆ่าซอมบี้เลเวล 1 ได้โดยไม่ต้องใช้กระบวนท่าใดๆแม้แต่น้อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสือต้าหนิว ตัวเขาเสมือนดั่งเครื่องจักรสังหาร
มือของเขากวัดแกว่ง [ค้อนสวรรค์] ไปมา และทุกครั้งที่มันถูกเหวี่ยง จะมีซอมบี้อย่างน้อยหนึ่งตัวกลายเป็นเศษเนื้อเลอะเลือน
กระดูกเปราะๆของซากศพ เมื่อถูกของหนักทุบ ก็เละเป็นข้าวต้ม
ตันหลินและสาวๆก็ต่อสู้ได้อย่างร้อนแรงเช่นกัน ทุกครั้งที่ยิงกระสุนออกไป จะมีซอมบี้ตัวหนึ่งหัวระเบิดตาย
ซอมบี้หลายร้อยตัวจบชีวิตลงทันที
ได้เป็นสักขีพยานของฉากนี้ ไม่เพียงแต่เจียงเฉิงเฟิงเท่านั้นที่ตกใจ กระทั่งชายอ้วนและมนุษย์คนอื่นๆในระยะไกลก็ตกใจไม่แพ้กัน
“หัวหน้าทีม พวกเขาแข็งแกร่งเกินไปรึเปล่า เจียงเฉิงเฟิงและคนอื่นๆไม่สามารถหยุดพวกเขาได้เลย” ชายคนก่อนหน้านี้กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเทา
ชายอ้วนกลืนน้ำลาย พยายามทำใจให้สงบ “ไม่ต้องรีบร้อน เจียงเฉิงเฟิงยังไม่ลงมือ”
แผนเดิมของเขาคือให้ซูเฉินกับพวกซอมบี้กลายเป็นปลาติดอวน แล้วพวกตนในฐานะชาวประมงค่อยกอบโกยในตอนท้าย
แต่เมื่อเห็นว่ากองกำลังซอมบี้ของเจียงเฉิงเฟิงไม่สามารถต้านทานได้ เขาก็เริ่มกังวลเล็กน้อย
หากซอมบี้ทั้งหมดถูกฆ่า แล้วซูเฉินและคนอื่นๆยังมีชีวิตอยู่ แบบนั้นพวกเขาก็จะไม่สามารถฉกฉวยผลประโยชน์ใดๆจากศึกนี้ได้เลยน่ะสิ
4/10
Ep.184
เจียงเฉิงเฟิงเฝ้าดูคนของเขาตายลงต่อหน้าต่อหน้าทีละคน ทีละคน ในใจร้อนรุ่มดั่งไฟสุม
ขณะที่กำลังคิดหาวิธีตอบโต้ ทันใดนั้นเอง สายตาเขาพลันสังเกตเห็นร่างๆหนึ่งที่ทั้งกายห่อหุ้มไปด้วยเหล็กปรากฏขึ้นตรงหน้า
“หุ่นเชิด?” เปลือกตาของเจียงเฉิงเฟิงกระตุก สัญชาตญาณรับรู้ได้ถึงอันตราย
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ [นักรบจักรกล] ก็สามารถประชิดเข้าวงในได้แล้ว มันยกดาบปลายโค้งขึ้น
“หุ่นเชิดเลเวล 3 !”
เมื่อได้เห็นความเร็วอันน่าสยดสยองของ [นักรบจักรกล] หัวใจของเจียงเฉิงเฟิงเต้นระรัวอย่างบ้าคลั่ง
เผชิญหน้ากับการฟาดฟันดั่งการเสด็จมาเยือนของเทพมรณะ เจียงเฉิงเฟิงตัดสินใจอาจหาญ แทนที่จะถอยกลับ เขาเลือกก้าวไปข้างหน้า และซัดหมัดออกไป
ต้องขอบอกว่าสัญชาตญาณในการรับมือกับวิกฤตของเจียงเฉิงเฟิงร้ายกาจไม่เบา
เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีความแข็งแกร่งกว่า หากตนเลือกที่จะวิ่งหนี ย่อมเป็นเรื่องง่ายที่จะถูกไล่ตามทัน
ในทางตรงกันข้าม หากใช้กลยุทธ์ย้อนศร หันมาโจมตีแทน บางทียังพอมีโอกาสรอดชีวิตไปได้
เพียงแต่ว่า เขามองข้ามสิ่งหนึ่งไป
[นักรบจักรกล] มิใช่มนุษย์ ตัวมันทำจากโลหะ ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลถึงอาการบาดเจ็บของตัวเอง
กลยุทธ์ของเจียงเฉิงเฟิง อาจกล่าวได้ว่าตรงล็อคกับ [นักรบจักรกล] พอดิบพอดี
[นักรบจักรกล] ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น ง้างดาบโค้งขึ้นในอากาศ และตวัดสับลงมา
ถึงจุดนี้ เจียงเฉิงเฟิงค่อยตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
แม้เขาจะสามารถโจมตี [นักรบจักรกล] ได้ แต่เจ้าตัวคงมิแคล้วได้รับบาดเจ็บหนักเช่นกัน
แต่เขาได้ลงมือไปแล้ว ดังนั้นไม่มีทางที่จะหยุดได้
“เราราชาจะสู้กับเจ้าเอง!”
เจียงเฉิงเฟิงกัดฟันกรอด พละกำลังอันบ้าคลั่งรุนแรงแผ่ออกมาจากกายเขา หนึ่งหมัดซัดเข้าใส่หน้าอกของ [นักรบจักรกล]
[นักรบจักรกล] โดนต่อยอย่างแรง ทว่ามันกลับเสียสมดุลเพียงเล็กน้อย ดาบโค้งยังคงฟาดฟันลงมา
ได้ยินเพียงเสียง ‘ฟุ่บบบ’
เจียงเฉิงเฟิงถูกผ่าครึ่งตั้งแต่หัวจรดเท้า เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นอย่างบ้าคลั่ง เปลี่ยนพื้นให้เป็นสีแดงฉาน
ขณะที่เขาล้มลง ลำแสงสองสายสะท้อนวาบบนศพเขา
ช่วงเวลานี้ ซอมบี้ทั้งหมดชะงักงันไปชั่วขณะหนึ่ง
หลังจากนั้น ดวงตาสีแดงฉานของพวกมันก็ถูกเติมเต็มไปด้วยความกระหายเลือด
ตามด้วยเสียงคำรามของความโกรธ ซอมบี้ทั้งหมดหลุดพ้นจากการถูกควบคุมอย่างสมบูรณ์ พุ่งเข้าหาซูเฉินและคนอื่นๆอย่างบ้าคลั่ง
“ต้องแบบนี้สิถึงจะน่าสนใจ” มุมปากซูเฉินยกโค้งน้อยๆ หันไปกล่าวกับ [รถศึกอัจฉริยะ] “เสี่ยวจือ เปิดฉากยิงได้”
“ขอรับเจ้านาย”
[รถศึกอัจฉริยะ] เตรียมพร้อมอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว มันแค่รอซูเฉินออกคำสั่งเท่านั้น [ปืนใหญ่เพาส์เลเวล 1 ] และ [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] บนหลังคารถถูกยิงออกไปพร้อมกัน
ตูม ตูม ตูมมมมม!
ปัง ปัง ปัง ปัง ปังปังงๆงๆๆงๆๆงๆๆๆๆ
สองปืนลั่นกระสุนพร้อมกัน บังเกิดเสียงลั่นฟ้าสะเทือนดิน
เมืองทั้งเมืองสั่นคลอน
ชายอ้วนและคนอื่นๆในอาคารฝั่งตรงข้าม เมื่อเห็นฉากนี้ แต่ละคนหวาดกลัวจนฉี่ราด
พวกเขาไม่เคยพบเคยเห็นอาวุธที่น่าหวาดกลัวเช่นนี้มาก่อนเลย
มองไปยังซอมบี้ที่ล้มตายเป็นฝูง ถูกสังหารไม่หยุดหย่อน ทั้งหมดต่างผุดความคิดหนึ่งขึ้นในใจ นั่นคือ กองกำลังซอมบี้ที่ยึดเมืองหวังเยว่เอาไว้ครึ่งหนึ่งมานานหลายปี ในวันนี้คงจบสิ้นแล้ว
สำหรับเรื่องที่ซอมบี้ถูกกวาดล้าง มันเป็นประโยชน์สำหรับฝ่ายมนุษย์อย่างไม่ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตาม พวกเขากลับไม่มีความสุขเลย
เนื่องจากคนที่สังหารซอมบี้ไม่ตาย นั่นหมายความว่าหินพลังงานนับหลายพันก้อนไม่ได้ตกเป็นของพวกเขา
ความมั่งคั่งเช่นนี้อยู่ต่อหน้าแต่คว้าไม่ได้
จะไม่ให้พวกเขาเกิดความริษยาได้อย่างไร?
แต่ถึงแม้ในใจจะรู้สึกไม่ยินยอมเพียงใดก็ตาม แล้วจะทำอะไรได้?
ฝ่ายตรงข้ามมีกันถึงเก้าคน แต่ละคนล้วนเป็นผู้วิวัฒนาการที่ครอบครองอาวุธอันน่าสะพรึงอยู่ในมือ
เมื่อเป็นแบบนี้ แล้วอีกฝ่ายจะยอมอนุญาตให้คนแปลกหน้ามาแย่งหินพลังงานหรือ?
แค่คิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมา ก็น่าหวาดกลัวมากแล้ว
