ตอนที่ 247 แย่งชิงแก่นพลังงานสีเขียว
ตอนที่ 247 แย่งชิงแก่นพลังงานสีเขียว
“มะลิ!...มะลิเหรอ?” ไนเรลมองไปที่เด็กสาวด้วยความตกใจ ตอนนี้มะลิกลายเป็นเหมือนสาวน้อยโลลิหูแมวไปแล้ว ไม่สิต้องบอกว่าเธออยู่ในร่างอสูรเผ่าแมวมากกว่า
มะลิวิ่งด้วยความเร็วขีดเข้ามาในห้องด้วยความดีใจที่หาไนเรลเจอ แต่แล้วอยู่ ๆ เด็กสาวก็สะดุดล้มหัวทิ่มกับพื้นหน้าประตู ทำเอาไนเรลตกใจจนพูดไม่ออก มะลิก็ยังคงเป็นมะลิ
ด้านหลังมะลิยังมีจูเรียและธีโอตามมา พร้อมด้วยเหล่าอสูรเผ่าแมวมายาที่เหมือนกับมะลิอีกหลายตน แต่มีหางน้อยกว่ามะลิ
“องค์หญิงน้อย ท่านเป็นอะไรไหมคะ เมี้ยว ๆ” ในตอนนั้นเองสองหญิงชราเผ่าอสูรแมวก็รีบเข้ามาหิ้วปีกมะลิลุกขึ้นมาด้วยความทุลักทุเล
“ไม่เป็นอะไร เมี้ยว” มะลิรีบปัดเสื้อผ้าที่เลอะฝุ่นออก ก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาหาไนเรลใหม่ด้วยความดีใจ
ไนเรลมองไปที่อสูรหญิงชราทั้งสอง ดูเหมือนมะลิจะกลายเป็นองค์หญิงน้อยของเผ่าอสูรแมวมายาไปซะแล้ว เขาอยากรู้ว่าที่ผ่านมามะลิไปเจออะไรมา ร่างที่เธออยู่ในตอนนี้คงเป็นร่างของอสูรแมวที่พัฒนาแล้วสินะ พลังงานที่เขาสัมผัสได้จากมันลินั้นน่าเหลือเชื่อมาก มันคือระดับ 7 ขั้นต้นแล้ว
อสูรเผ่าแมวมายาแยกตัวกันออกไปคุมทั้งห้องไว้ ส่วนมะลินั้นรีบวิ่งมาหาไนเรล
“ไนเรลเป็นยังไงบ้าง มะลิจะช่วยเอง เมี้ยว...” มะลิพูดด้วยความเป็นห่วง เธอใช้มือพยายามดึงโซ่และเข็มที่แทงเข้าไปในร่างของไนเรล แต่พอมะลิออกแรงจนสุดกำลังมันกลับไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย
“อื้ออออ ไนเรลรอแป๊บนะ จะออกแล้ว ย้าาา” มะลิใช้มือน้อย ๆ ทั้งสองข้างจับที่โซ่ ออกแรงดึงจนใบหน้าแดง แต่โซ่ก็ไม่ออก เธอโมโหใช้ปากกัดตีนถีบก็ไม่ออกสักที
ไนเรลมองมะลิแล้วก็รู้สึกขำท่าทางของเธอ
สุดท้ายมะลิก็หยุดเพราะว่าเหนื่อยแล้ว เธอนั่งลงอย่างไม่อยากจะเชื่อ แล้วหายใจเหนื่อยหอบ
“ทำไมกันมะลิมีพลังมากขนาดนี้ยังดึงไม่ออก เมี้ยว” มะลิพูดด้วยท่าทีน่าสงสาร
“มันคงเกินพลังของมะลิไปนะสิ ให้จูเรียมาลองดูเธอน่าจะทำได้” ไนเรลกล่าวออกมา
จูเรียลงจากหลังของธีโอจากนั้นก็เดินเข้ามาดูเครื่องสูบพลังงานและโซ่ที่พันธนาการตัวของไนเรล “ง่ายมากรอแป๊บนะ”
ไม่นานหลังจากนั้น จูเรียก็หาทางเชื่อมต่อเข้ากับระบบของเครื่องได้ พอใช้เวลาอยู่สักพักตัวเครื่องที่สูบพลังงานและโซ่ก็ปลดปล่อยไนเรล
ตัวของไนเรลก็หลุดลงมาจากเครื่อง มีเลือดซึมออกมาจากแผลที่เข็มแทง แต่ใช้เวลาไม่นานเลือดก็หยุดไปเอง
ไนเรลจับไปที่หน้าอกของตัวเอง สิ่งที่เหมือนกับโลหะ ซึ่งเกิดจากพลังงานของระบบที่ปิดผนึกเมล็ดพันธุ์วิวัฒนาการไว้ พลังงานของมันลดลงไปจนเหลือแค่ 8% ตอนนี้เขาสามารถทำลายใช้พลังของเมล็ดพันธุ์วิวัฒนาการทำลายพลังของระบบที่ปิดผนึกได้แล้ว
......
ขณะเดียวกันด้านนอก อาบิเกลและเอิร์ลดาโก้ต่อสู้กันแย่งชิงแก่นพลังงานสีเขียว แต่ทั้งสองหารู้ไม่ว่ามีมือที่สามนั่งรอแก่นพลังงานสีเขียวตกลงที่ตรงนี้มาก่อนแล้ว
วินาและกลุ่มหมอบหลบอยู่ภายในประตูลับมาสักพักแล้ว
ในตอนที่เธอได้ยินเสียงระเบิดรอบแรงและปราการสุดท้ายสั่นสะเทือนนั้นคือตอนที่ซอมบี้ไททันระดับ 7 โจมตี
ครั้งที่สองคือซอมบี้ไททันโดนฆ่าตาย
และอีกครั้งคือตอนที่หอคอยระเบิด
ตอนนี้แก่นพลังงานหล่นออกด้านนอกห่างไปไม่ถึงเมตรจากป้อมควบคุมประตู มันหล่นอยู่ตรงมือใหญ่ ๆ ของซอมบี้ไททันระดับ 7 ตัวนั้น
“เวนดี้เห็นอะไรไหม” วันน่าถามเวนดี้ด้วยความอยากรู้
“มีแก่นพลังงานตกอยู่ด้านนอก เอายังไงต่อ”
“เป็นแบบที่วินาบอกจริง ๆ เอายังไงต่อวินา” วันน่าหันไปถามวินา ที่ตอนนี้คิดบางอย่างอยู่
“มันอันตรายมา แต่ต้องรีบเอาแก่นพลังงานนั้นมาให้ได้”
“เอามาแล้วจะให้ใคร ถ้าแก่นพลังงานนั้นสามารถทำให้คนที่กินพัฒนาไประดับสีทองขึ้นสมบูรณ์ได้ ควรให้ใคร?” ชารอนถาม
“ข้าไม่กินอย่างแน่นอน ดังนั้นตัดข้าออกไปได้เลย”
เมสันไม่คิดจะมายุ่งเรื่องนี้ แม้เขาจะเป็นมนุษย์ชั้นสูง แต่เขาไม่ชอบที่ต้องเป็นคนออกมาสู้เอง เขาขออยู่เบื้องหลังดีกว่า มันทำให้ชายชรารู้สึกปลอดภัยกว่า
“ฉันมีคนที่คิดว่าคู่ควรอยู่” วินากล่าวด้วยความเข้มขึง
“ถ้าอย่างนั้นก็มาเริ่มกันเถอะ”
“ใช้เจ้านี่กักเก็บมันน่าจะปลอดภัยกว่า” เมสันหยิบตัวเก็บแก่นพลังงานที่ติดกับระเบิดแก่นพลังงาน แน่นอนว่าเขาถอดเอาตัวจุดระเบิดและส่วนที่ทำให้เกิดระเบิดออกไปแล้ว
มันจึงเหลือแต่ส่วนที่เป็นบอลกักเก็บแก่นพลังงาน
“ฉันไปเอง” วินเอลรับบอลเก็บแก่นพลังงานมา เธอมีความสามารถล่องหนดังนั้นจึงเหมาะกับหน้าที่นี้มากที่สุด
วินเอลที่อยู่ในระดับสีน้ำเงินขั้นต้นทำให้พลังล่องหนของเธอยกระดับขึ้นไปมาก ที่จริงแล้วในกลุ่มโนเนททั้งหมดก็ยกระดับมาถึงสีน้ำเงินกันหมดแล้ว
วินเอลค่อย ๆ หายไปรวมทั้งเสื้อผ้าลมหายใจ ทุกอย่างของเธอหายไปราวกับมันไม่เคยมีใครอยู่ตรงนี้มาก่อน
ประตูเปิดออก หลังจากนั้นไม่นานแก่นพลังงานอยู่ ๆ ก็ลอยขึ้นก่อนที่จะหายไป ซึ่งมันคือพลังของวินเอลที่เธอทำให้สิ่งของหายไปด้วย
“เธอไปไหนแล้ว” เวลด้าถาม ในตอนนั้นเองวินเอลก็พูดขึ้นมา
“ฉันอยู่ข้างหลัง”
ทุกคนหันมามองวินเอลด้วยความแปลกใจ แต่วินาถามเธอว่า “เป็นยังไงบ้างได้มาไหม”
“มันอยู่นี่” วินเอลรีบเอาออกมาให้วินนาดู
แต่แล้วอยู่ ๆ วินาก็พูดออกมาด้วยความตกใจว่า “รีบไปจากที่นี่เร็วไปที่สนามรบ”
....
เอิร์ลดาโก้และอาบิเกลก็คำรามออกมาด้วยความโกรธ เพราะมีคนเอาแก่นพลังงานแล้วหนีหายไป
“บัดซบ ใครกันกล้ามาแย่งแก่นพลังงาน”
“บ้าเอ๊ย...มันเป็นใคร”
ทันใดนั้นหนึ่งในผู้สะกดก็ส่งความทรงจำหนึ่งมาให้อาบิเกล มันเป็นภาพที่เห็นแก่นพลังงานโดนหญิงสาวคนหนึ่งเก็บไป ต้องบอกว่าเป็นแค่ภาพราง ๆ แต่ก็ชัดเจน ซึ่งอาจจะเพราะเป็นความสามารถเสริมพลัง การมองเห็นของชายคนนี้
“ไปฆ่าพวกมัน” อาบิเกลพูดด้วยความเย็นชา กองกำลังผู้สะกดทั้งหมดกรูกันเข้าไปที่ป้อมควบคุมประตู
แต่พอพวกมันไปถึงกลับไม่มีใครอยู่ เอิร์ลดาโก้ขมวดคิ้วมองด้วยความโกรธเช่นกัน มันรู้ว่าอาบิเกลเจอคนเอาไปแล้ว
“ซีโร่เปิดประตูลับออก” เอิร์ลดาโก้สั่งออกไป แต่เสียงของซีโร่กลับขาด ๆ หายไป หลังจากเปิดประตูลับแล้วมันกลับไม่มีใครเลย หลังจากนั้นการติดต่อกลับซีโร่ก็หายไปด้วยเช่นกัน
“บ้าเอ๊ยยังมีใครเก่งพอจะเจาะระบบซีโร่ได้อีก ใครกันนนนน!!!!!!!!” เอิร์ลดาโก้คำรามลั่น เขาหันไปหาอาบิเกล
“เจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยไหม?”
“หึ...ข้าไม่รู้ แต่พวกมันต้องรู้” อาบิเกลชี้ยังกลุ่มโนเนท เมสันและอลันที่วิ่งไปทางกองทัพยักษ์เถื่อน ทั้งยังกล่าวต่อว่า “ได้แก่นพลังงานคืนมาแล้วค่อยมาแล้วเราค่อยมาเคลียร์กัน”
“ได้” เอิร์ลดาโก้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แต่พออาบิเกลกำลังจะพุ่งออกไปอยู่ ๆ ก็มีมือแทงเข้ามาที่หน้าอกของมัน
มือนั้นเป็นเหมือนกับมือของซอมบี้สติปัญญา พอมองให้ชัดขึ้นอาบิเกลก็ต้องดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
“ซอมบี้” อาบิเกลกระอักเลือดออกมา กลุ่มผู้สะกดต่างกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด พวกมันพยายามเจ้ามาหาอาบิเกลเพื่อจะช่วยเหลือเขา
“ผิดแล้ว ข้าคือเลือดผสม เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยคนที่เคยหักหลังข้าไว้อย่างนั้นเหรอ” เอิร์ดาโก้อ้าปากจนแทบจะฉีกออกจากกันก่อนที่จะกัดลงไปที่หน้าผากของอาบิเกล
“อ๊ากกก!!!!!!” อาบิเกลดิ้นด้วยความเจ็บปวด
เอิร์ลดาโก้ก็กลืนแก่นพลังงานและสมองของอาบิเกลหายไปครึ่งหนึ่ง ร่างของอาบิเกลกระตุกไม่กี่ทีก่อนจะนิ่งไป เขาตายลงไปทั้งอย่างนั้น
แม้หลายอย่างจะเปลี่ยน แต่การตายของอาบิเกลก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงไป
เอิร์ลดาโก้เลียริมฝีปากที่มือคราบเลือดและเศษสมองติดอยู่ ก่อนจะทำการกัดไปที่คอของศพอาบิเกลดูดเลือดเนื้อจนแห้งเหลือแต่ซากที่ว่างเปล่าไม่ต่างจากมัมมี่อายุหลายพันปี
ว๊ากกกกก!!!!!
เอิร์ลดาโก้ร้องออกมาราวกับได้ปลดปล่อยตัวตนหนึ่งออกมา ดวงตาที่แดงฉานมองไปยังศพของผู้สะกดและทหารเดนตายที่หลบอยู่ภายในปราการสุดท้าย และสุดท้ายสายตาของเอิร์ลดาโก้ก็ไปตกอยู่ที่กลุ่มสาว ๆ โนเนทและเมสันกับอลันที่กำลังวิ่งเขาเป็นเอาตายเข้าไปในสนามรบ
“มันตามมาแล้ว” อลันอยู่หลังสุดพูดออกมา
คนทั้งหมดต่างพากันเร่งความเร็วของชุดสูทรบM4 กันอย่างเต็มที่
ในตอนนั้นเองเสียงของเอิร์ลดาโก้ก็ดังขึ้น “เจ้าพวกหนูสกปรก เจ้าคิดจะเอาของที่เป็นของข้าหนีไปไหน”
เอิร์ลดาโก้กางปีกที่เหมือนกับซอมบี้ปีกบินดิ่งมาจากบนท้องฟ้าตรงเข้าหา แต่แล้วก็มีคลื่นน้ำขนาดใหญ่โจมตีเข้าใส่มันจากด้านล่างเข้าไปที่เอิร์ลดาโก้เต็มแรง
ตูม!!!!
เอิร์ลดาโก้ไม่เป็นอะไรมากนัก เพราะเขาใช้แขนที่เปลี่ยนเป็นดาบผ่าคลื่นน้ำแยกเป็นสอง และคนที่มาหยุดเอิร์ลดาโก้นั้นก็คือ ลูน่า
เธอขวางกั้นระหว่างเอิร์ลดาโก้และกลุ่มโนเนทไว้
“เอาแก่นพลังงานสีเขียวนั้นมา” ลูน่าพูดกับวินาที่ถือบอลกักเก็บแก่นพลังงานอยู่ในมือ
“ไม่ได้ คุณรับมันไว้ไม่ได้” วินาปฏิเสธเสียงแข็งทำเอาลูน่ารู้สึกแปลกใจ เธอรู้สึกสงสัยแล้วว่าใครที่คู่ควร
“เจ้าเป็นเผ่าอสูรคิดจะมายุ่งอะไรกับเรื่องของมนุษย์” เอิร์ลดาโก้พูดออกมา ขณะที่เลือดยังไหลออกมาจากปาก มันไม่ใช้เลือดของเขาแต่เป็นเลือดของมนุษย์ชั้นสูงที่เอิร์ลดาโก้จัดการดูดเลือดมา
“เจ้ายังคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์อีกอย่างนั้นเหรอ”
“หึ นั่งหนู เจ้าอย่าปากดีนัก ที่ข้ายอมใช้พลังนี้ ไม่ใช้เพราะเจ้าเอากุญแจของโลก A000 นี้หนีไปโลก A111อย่างนั้นเหรอ ถ้าเจ้าไม่ทำอย่างนั้นพวกเราคงไปอยู่โลกใบใหม่แล้ว” เอิร์ลดาโก้พูดออกมาด้วยความโกรธแค้น
“เจ้าคิดว่ามันง่ายอย่างนั้นเหรอ ที่ข้าต้องทำเพราะเจ้ากำลังทำลายล้างทั้งสองโลก ระบบมันไม่ยอมอยู่แล้ว ถ้าพวกเจ้าหนีได้ ซอมบี้ก็จะตามไปเช่นกัน”
“ฮ่า ๆ ๆ ใคร ๆ ก็รู้ว่าระบบตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ยังไงก็เถอะถ้าเจ้าไม่ถอยไปข้าก็จะฆ่าเจ้าและยอมเป็นศัตรูกับเผ่าอสูรเพิ่มอีกสักเผ่าจะเป็นอะไร” เอิร์ลดาโก้ขยับเท้าเข้ามา
ลูน่าตั้งท่าระวังสุดขีดสายตาของเธอยังส่งมาให้วินาเหมือนจะให้เธอเอาแก่นพลังงานนั้นมา
ในตอนนั้นเองสิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น สาวโรคจิตโจมตีไปที่ลูน่า
“บ้าเอ๊ย” ลูน่าพูดออกมาด้วยความหงุดหงิด เธอรีบสร้างกำแพงน้ำจากหยดน้ำกลายเป็นโล่วารีขนาดใหญ่ยักษ์นับหมื่นเมตรมาป้องกัน มันเกิดระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงเหมือนกับระเบิดนิวเคลียร์ 10 กิโลตัน แม้แต่ลูน่าก็ยังเสียงจังหวะไป
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงกลุ่มโนเนทและพวกทั้งหมดกระเด็นกระดอนไปคนละทางโชคยังดีที่มีกำแพงน้ำส่วนหนึ่งมาปกป้องพวกเขาเอาไว้
“คิ ๆ ๆ เจ้าเก่งมาก” สาวโรคจิตยิ้มเยาะเย้ย
ลูน่าไม่มีเวลามาสนใจ เธอต้องเข้าไปหยุดเอิร์ลดาโก้ แต่ไม่ทันการแล้วเอิร์ลดาโก้มาโผล่อยู่หน้าของวินาก่อนจะกระทืบไปที่มือของเธอจนแหลก
“อ้าาา” วินาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เลือดเนื้อกระดูกตรงมือของเธอไม่เหลือชิ้นดี
ส่วนสาวโรคจิตก็โจมตีลูน่าไม่หยุด ตอนนี้จนลูน่าต้องถอยออกไปเพื่อหลบการโจมตี ทำให้เธอไม่สามรถไปช่วย วินาได้ ลูน่ารู้ว่าคนพวกนี้เป็นคนภายใต้พ่อของเธอ หญิงสาวจึงดูร้อนรนเป็นอย่างยิ่ง
เอิร์ลดาโก้ก้มลงไปหยิบบอลกักเก็บพลังงานโดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องของวินา มันยิ้มออกมาเพราะตอนนี้ในที่สุดแก่นพลังงานสีเขียวก็กลับมาอยู่ในมือของมันแล้ว
“หลังข้ากลืนแก่นพลังงาน มนุษย์ชั้นสูงทุกคนแบบพวกเจ้าจะได้เสียสละเลือดเนื้อให้ข้าผู้นี้” เอิร์ลบีบบอลเก็บพลังงานจนแหลกคามือ แต่แล้วมันก็ต้องตกใจ
