Chapter 34: คดีจิ๊กซอว์มนุษย์
ตีสองสี่สิบห้า หน้าจอทีวีเปิดขึ้นมาด้วยตัวเอง แสงไฟน่าขนลุกส่องสว่างอยู่ในห้องนั่งเล่นมืด ๆ มองเห็นใบหน้าต่าง ๆ สะท้อนอยู่บนหน้าจอที่มีคลื่นแทรกสีขาวราวหิมะกะพริบไปมา หานเฟยถอนหายใจโล่งอกอยู่เงียบ ๆ ฝ่ามือและแผ่นหลังของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ ตอนที่เงาร่างคุกเข่าปรากฏที่ปลายเตียงก่อนหน้านี้ หัวใจ...
