ตอนที่แล้ว313 - การดวลเป็นตาย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป315 - ไม่สามารถจับมือใครดม

314 - แผนการร้าย


314 - แผนการร้าย

การสู้รบในสนามประลองยังคงดำเนินต่อไป ทันใดนั้นกระบี่ของซูหลางก็เริ่มเรืองแสงพร้อมกับฉายภาพธรรมออกมา ทำให้ยากสำหรับฝูงชนที่จะเดาทิศทางของการโจมตีของเขา

กระบี่ของเหลียงอี้เจี๋ยถูกบดบังด้วยแสงกระบี่ของซูหลาง ซูหลางยืนอยู่บนสังเวียนในขณะที่เขาหัวเราะพร้อมกับตะโกนว่า

“เหลียงอี้เจี๋ย ไปลงนรกซะ!”

“อี้เจี๋ย ระวัง!” ฮั่วหรูเสวี่ยซึ่งยืนอยู่ข้างเอี้ยนลี่เฉียงกรีดร้องออกมา

ในขณะที่เพื่อนๆทุกคนของเหลียงอี้เจี๋ยก็มีใบหน้าซีดเผือดด้วย

แต่ในระหว่างนั้นเอี้ยนลี่เฉียงสังเกตเห็นว่าในมือซ้ายของเหลียงอี้เจี๋ยไม่ได้ใช้เคล็ดนำกระบี่ แต่กลับซุกซ่อนอยู่ในแขนเสื้ออยู่ตลอดเวลา

ดังนั้นเอี้ยนลี่เฉียงจึงไม่ได้กังวลกับความปลอดภัยของเขา

“ข้าเห็นว่าเจ้าได้ฝึกฝนทักษะกระบี่อสรพิษจนถึงระดับสูงสุดแล้วภาพธรรมของอสรพิษพวกนี้มีถึงสามเศียร ไม่แปลกใจที่เจ้ากล้าจะต่อสู้กับค่าบนเวทีนี้”

ดูเหมือนว่าชะตากรรมของเหลียงอี้เจี๋ยจะถูกผนึกไว้แล้ว อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงของเหลียงอี้เจี๋ยยังคงสงบนิ่ง

“เจ้ารู้แล้วจะได้อะไรขึ้นมา วันนี้คือวันตายของเจ้า!” ซูหลางคำรามด้วยเสียงหัวเราะเหมือนสัตว์ร้าย

“เจ้าคิดว่ามีเพียงแค่เจ้าอย่างนั้นหรือที่ประสบผลสำเร็จในการฝึกฝน?”

เสียงของเหลียงยี่เจี๋ยยังคงสงบนิ่งกระบี่สีขาวของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวกับน้ำตก

นี่คือไพ่ตายของเหลียงยี่เจี๋ย!

“อี้เจี๋ย ทำได้ดีมาก!”

จางรุ่ยที่ยืนอยู่ใกล้เวทีปรบมือและตะโกนด้วยความตื่นเต้น ทุกคนที่ให้การสนับสนุนเหลียงอี้เจี๋ยรู้สึกโล่งใจในตอนนี้ ในขณะเดียวกันผู้สนับสนุนของฝั่งตรงข้ามต่างก็มีใบหน้าที่เผือด

เอี้ยนลี่เฉียงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเช่นกัน เขาอดจินตนาการไม่ได้ว่าหากเป็นตัวเขาเผชิญหน้ากับการโจมตีครั้งนี้จะเป็นอย่างไร

แบม!

เสียงดังมาจากเวที และร่างของซูหลางถูกโยนขึ้นไปในอากาศก่อนที่เขาจะตกลงไปที่ขอบเวทีอย่างแรง เลือดสาดกระจายเหมือนน้ำพุจากแขนข้างหนึ่งของเขา

เหลียงอี้เจี๋ยกวัดแกว่งกระบี่มุ่งไปข้างหน้า เขาเล็งปลายกระบี่ของเขาไปที่คอของซูหลางอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า…

ดูเหมือนว่าผู้ชนะจะถูกตัดสินแล้ว

ทันใดนั้นเอี้ยนลี่เฉียงก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาสั่นเล็กน้อย สัญชาตญาณของเขาในฐานะนักธนูทำให้เขาสัมผัสได้ถึงปฏิกิริยาที่แปลกประหลาด

ลูกธนูพุ่งออกจากที่ห่างไกลด้วยความเร็วเสียง มันพุ่งผ่านเหลียงอี้เจี๋ยและกระแทกต้นขาของซูหลางลากเขาลงเวที…

ซูหลางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด…

สิ่งนี้เกิดขึ้นเร็วเกินไป ก่อนที่เหลียงอี้เจี๋ยจะตอบสนองซูหลางก็นอนราบกับพื้นแล้ว

“เจ้ากล้าดียังไงถึงบังอาจแทรกแซงการต่อสู้ในสนามประลองเป็นตาย?” คนแซ่เกากระโดดลุกขึ้นขณะที่ชี้ไปที่เหลียงอี้เจี๋ยด้วยใบหน้าโกรธแค้น

“ไม่คิดว่าเจ้าจะเป็นคนที่น่ารังเกียจถึงขนาดนี้!”

พวกที่มากับซูหลางเริ่มตะโกนขณะที่พวกเขาหยิบอาวุธออกมา พยายามปกป้องซูหลางจากการบาดเจ็บเพิ่มเติม

สิ่งนี้ทำให้เกิดความโกลาหลเมื่อฝูงชนรอบๆเวทีเริ่มประท้วง

“ช่างไร้สาระจริงๆ! เหลียงอี้เจี๋ยเจ้าหน้าด้านเกินไปแล้ว! เจ้ากล้าดียังไงถึงลอบทำร้ายคู่ต่อสู้ในสนามประลองเป็นตาย!”

เหตุการณ์ที่พลิกผันทำให้ทุกคนประหลาดใจ รวมทั้งเหลียงอี้เจี๋ยและเอี้ยนลี่เฉียง

เหลียงอี้เจี๋ยผู้ซึ่งกำลังจะได้รับชัยชนะก็ถูกผลักดันเข้าสู่บทบาทใหม่ ลูกศรที่ยิงซูหลางทำให้เขาตกเป็นจำเลยสังคมในทันที

คนส่วนใหญ่ที่กำลังดูการต่อสู้อยู่ในตอนนี้ต่างก็เป็นคนธรรมดา มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเข้าใจรายละเอียดและสถานการณ์ของการต่อสู้ระหว่างซูหลางและเหลียงอี้เจี๋ยได้อย่างแท้จริง

สำหรับผู้ชมส่วนใหญ่ที่ยืนอยู่ด้านล่างเวทีพวกเขาถูกกระตุ้นโดยบรรยากาศรอบๆ

พวกเขามองเห็นซูหลางได้รับบาดเจ็บจากลูกธนูที่มาจากนอกสนามประลองเป็นตาย ดังนั้นความผิดของเรื่องนี้จึงถูกโยนไปที่เหลียงอี้เจี๋ยโดยไม่ต้องสงสัยในทันที

เอี้ยนลี่เฉียงเป็นหนึ่งในคนที่เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด ในเวลานั้นเหลียงอี้เจี๋ยสามารถฆ่าซูหลางได้ในทันที แล้วทำไมเหลียงอี้เจี๋ยถึงต้องการให้ใครมารบกวนจากภายนอก?

นอกจากนี้ เขาไม่ใช่คนแบบนั้นอย่างแน่นอน

ในเสี้ยววินาทีนั้น มีเพียงคำเดียวที่แวบเข้ามาในหัวของเอี้ยนลี่เฉียง เป็นการสมรู้ร่วมคิด!

ในสถานการณ์เช่นนี้ต่อให้เหลียงอี้เจี๋ยมีร้อยปากเขาก็ไม่สามารถยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองได้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด