ตอนที่ 797 ฉันได้พบกับคนที่น่ารังเกียจเข้าแล้วใช่ไหม?
“นอกจากนั้น แม้ว่าฉันจะเวียนหัวและมองไม่ออกว่าชายคนนั้นหน้าตาเป็นยังไง แต่สัญชาตญาณของฉันก็บอกว่าเขาน่าจะค่อนข้างหล่อและรูปร่างดูดีมากเลยล่ะ ฉันจำได้ว่ารู้สึกถึงกล้ามเนื้อของเขา”
“หลัวหลัว...”
เฉียวเมียนเมียนไม่รู้ว่าจะปลอบเธออย่างไรอีกต่อไป
ผู้หญิงคนไหนก็ต้องรู้สึกแย่มากกับเรื่องแบบนี้
แม้ว่าเจียงหลัวลี่จะพยายามพูดแบบไม่ใส่ใจ แต่เธอจะไม่สนใจได้อย่างไร?
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เห็นว่าครั้งแรกสำคัญไปกว่าชีวิตของพวกเขา พวกเขายังต้องการมอบมันให้กับคนที่พวกเขารัก
ไม่ใช่กับคนแปลกหน้า
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกว่าเธอและเจียงหลัวลี่มีชะตาเดียวกัน
เพราะพวกเขามีประสบการณ์คล้ายกัน
ครั้งแรกของพวกเขาถูกมอบให้กับคนแปลกหน้า
เธอจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าชายผู้นั้นหน้าตาเป็นอย่างไรในคืนนั้น
และที่ตลกก็คือเธอถูกพาตัวไปหลังจากดื่มเหล้าด้วย
เธอไม่เคยคาดหวังว่าเพื่อนสนิทของเธอจะจบลงในสถานการณ์เดียวกัน
“ที่จริงแล้ว ถ้าครั้งแรกของฉันกับผู้ชายรูปหล่อรูปร่างดี มีเงิน ฉันก็คงไม่ว่าอะไรหรอก”
เจียงหลัวลี่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดติดตลกออกไปว่า
“เธอก็รู้ว่าฉันน่ะเป็นคนสวย ตราบใดที่อีกฝ่ายหล่อ ฉันก็ไม่รู้สึกเสียเปรียบหรอก”
“แต่ทักษะของผู้ชายคนนั้นแย่มาก”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เจียงหลัวลี่กัดฟันของเธอและพูดว่า
“รู้สึกสิ้นหวังจริง ๆ นอกจากถูกใช้กำลังแล้ว ฉันไม่รู้อะไรอีกเลย ให้ตายสิ ฉันยังเจ็บปวดอยู่เลย เธอไม่ได้บอกว่าการทำสิ่งนั้นกับผู้ชายเป็นสิ่งที่มีความสุขมากหรอกเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่รู้อะไรอะไรแบบนั้นเลย?”
“นอกจากความเจ็บกับความเจ็บ เป็นไปได้ไหมว่าเทคนิคของเขาห่วยเกินไป?”
“ฉันยังสงสัยว่านี่เป็นครั้งแรกของเขาด้วยหรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้นดูเหมือนว่าฉันจะไม่ใช่ฝ่ายที่แพ้เสียเลยทีเดียว”
“หลัวหลัว อย่าเป็นแบบนี้อีกเลย ตอนนี้เธออยู่ไหน? ฉันจะไปหาเธอ”
“มาหาฉันเหรอ?” เจียงหลัวลี่ยิ้ม
“เธอไม่ได้ถ่ายละครอยู่เหรอ? ทำไมถึงจะมาหาฉันล่ะ ลืมมันไปเถอะ ฉันแค่รู้สึกเจ็บนิดหน่อยเอง ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคน ๆ นั้นหน้าตาเป็นยังไง”
“ถ้าฉันนอนกับผู้ชายขี้เหร่ ฉันคงรู้สึกเสียเปรียบแย่”
เฉียวเมียนเมียนหันไปมองออกไปที่นอกหน้าต่างและตัดสินใจไปหาเจียงหลัวลี่ก่อน
“หลัวหลัว ตอนนี้ฉันอยู่เมืองหยุนเฉิง บอกฉันที เธออยู่ไหน ฉันจะไปหาเธอทันที”
“เธออยู่เมืองหยุนเฉิงเหรอ?” เจียงหลัวลี่ตกใจ
“เธอไม่ได้ถ่ายละครที่เมือง F หรอกเหรอ?”
“อืม แต่วันนี้ฉันไม่มีถ่ายน่ะ ฉันเลยหยุดวันหนึ่ง”
เจียงหลัวลี่เงียบไปครู่หนึ่งแล้วถอนหายใจ
“แม้ว่าฉันจะต้องการเจอเธอในตอนนี้ แต่ฉันคิดว่าเธอกำลังกลับมาหาเจ้าชายสุดหล่อ ฉันโอเค จริง ๆ นะ ฉันกินได้ นอนหลับ มันไม่มีผลอะไรกับฉันเลย”
“ไม่ต้องสนใจฉัน ไปหาเจ้าชายสุดหล่อเถอะ เธอสองคนจะได้มีวันทีดีเพื่อเพิ่มความสัมพันธ์ของเธอยังไงล่ะ”
“อย่าพูดถึงมันเลย เขาเพิ่งเดินทางออกจากเมือง F เมื่อเช้านี่เอง ฉันไม่ได้รีบไปหาเขา ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาอยู่ที่บริษัทและมีหลายงานที่ต้องจัดการ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะไปหาเขาเวลานี้ โอเค บอกฉันทีเถอะว่าเธออยู่ไหน ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวัน ฉันคิดถึงเธอมากเลย”
