บทที่ 225 ร้องไห้ออกมา
ถังเป่ยเวยเงยหน้าขึ้นมองเย่โม่ด้วยความประหลาดใจอีกครั้ง คล้ายกับถูกท่าทีและน้ำเสียงอันอ่อนลงของเย่โม่ทำให้นิ่งงันไป...ตั้งแต่ที่อีกฝ่ายรู้ว่าเธอหลอกลวง น้ำเสียงของเขาก็เย็นชาขึ้นเรื่อยๆ นี่เป็นครั้งแรกหลังจากนั้นที่เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแบบนี้ ในใจเกิดความรู้สึกว่าตัวเองถูกกล่าวหาผิดๆ จนอยากจะร้อง...
