ตอนที่65 นักฆ่า

ตอนที่65 นักฆ่า

ทั้งสี่กิลด์ต่างรุกหนักเดินหน้าเข้าไปเรื่อยๆ พวกสายอาชีพที่โจมตีระยะประชิดยืนแนวหน้า ส่วนอาชีพอื่นที่โจมตีระยะไกลก็อยู่แนวหลังเพื่อโจมตี

เนื่องจากการดันอย่างดุดันของทั้งสี่กิลด์ ทำให้พวกมอนสเตอร์ที่หายตัวอยู่ต้องเปิดเผยตัวตนออกมา

“ฆ่ามัน!” สกิลต่างๆนาๆนับไม่ถ้วนทั้งลูกบอลไฟ ลูกผลึกน้ำแข็ง มีดลม หนามหิน หรือแม้แต่ธนูก็กระหน่ำโจมตีมอนสเตอร์ทันทีที่เห็น

ชิ๊ง!

ลำแสงสว่างสาดส่องลงมาจากด้านบน แสดงให้เห็นว่ามีผู้เล่นเลเวลอัพในที่แห่งนี้ เนื่องจากมอนสเตอร์ที่มี่เลเวลถึง 20 จึงทำให้ได้รับค่าประสบการณ์มากเป็นธรรมดา

เมื่อพวกเขาดันและโจมตีอย่างต่อเนื่อง ฆ่าเหล่าสเกลตันแอสซาซินไปมากมาย ผู้เริ่มก็เริ่มทยอยเลเวลอัพ

ในเวลานี้ถ้ำชั้น5ที่เคยน่ากลัวเพราะความมืดมิดและแอสซาซิน กลับกลายมาเป็นพื้นที่ที่ส่องสว่างเต็มไปด้วยแสงสีแห่งการเลเวลอัพมากมาย

“ฆ่าทุกอย่างให้หมด!” หัวหน้ากิลด์ทั้งสี่รู้สึกดีใจกับการมาสถานที่แห่งนี้ในเวลานี้มาก เพราะมันคุ้มค่าสุดๆ แม้ว่าถ้าหากพวกเขาไม่สามารถฆ่าบอสได้ แต่การได้รับค่าประสบการณ์กับมอนสเตอร์พวกนี้ก็เพียงพอแล้ว

“สหายถังเงิน นายคิดว่าพวกเขาจะทำยังไง?” เดอะฟูจิทีฟแอบแถมขณะที่อยู่ตรงมุมห้อง

“ได้แค่ฝันแหล่ะ พวกเขามีโอกาสไมถึง 1% ที่จะฆ่าบอสได้” เจ้าอ้วนเฉียนตอบพร้อมกับกระดกขวดยาแดง “แหย่ะ รสชาติไอยานี่มันไม่เคยอร่อยเลยนะ”

เดอะฟูจิทีฟยิ้มมุมปากแล้วก็หันหน้ากลับไปทันที เพราะถ้าหากเขายังกล้าคุยกับเจ้าอ้วนเฉียนต่อไป เขาอาจจะตบเข้าไปที่แก้มอ้วนๆอย่างแน่นอน

“หัวหน้า พวกเขาจะไม่มีทางมาถึงที่นี่ใช่ไหม ถ้าหากพวกเราไม่ได้เปิดทางมาให้? แล้วพวกเรากำลังทำอะไรอยู่?” หนึ่งในสมาชิกกิลเฟียซดราก้อนได้ถามกับหัวหน้ากิลเมื่อรู้สึกว่ากำลังเสียโอกาสไป

“ไม่ต้องกังวล” เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นตอบพร้อมกับนั่งลงแบบชิลๆ แสดงให้เห็นถึงความสบายใจนี้ “พวกนายรู้รึเปล่าหล่ะทำไมมันถึงได้ชื่อบอสหายาก? มันไม่ใช่เพราะมันมีน้อยหรือเลเวลสูงอะไรหรอก แต่สาเหตุหลักๆคือมันเป็นปัญญาประดิษฐ์อัจฉริยะยังไงหล่ะ”

“นั่นมันหมายความว่ายังไงหรอครับหัวหน้า?”

“การที่มันเป็นปัญญาประดิษฐ์อัจฉริยะนั่นก็หมายความว่ามันไม่ได้ถูกโปรแกรมเอาไว้ ผู้เล่นอย่างเราไม่ว่าจะหาเทคนิคการโจมตีใส่มันแบบไหน สุดท้ายมันจะวิเคราะห์และหาทางแก้พวกผู้เล่นได้ยังไงหล่ะ”

“งั้นก็หมายความว่า ผู้เล่นไม่มีทางเอาชนะมันได้เลยงั้นหรอ?”

“ใครจะไปรู้หล่ะ ไว้รอดูกันก่อนเถอะ” เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์ตอบอย่างเมินเฉยหลังจากนั้นก็ชื่นชมการต่อสู้

...

สี่กิลด์พันธมิตรในตอนนี้ดันลึกเข้าไปกว่า 50เมตรแล้ว ในระหว่างที่ดันเข้าไปเขาก็ได้ฆ่าสเกลตันแอสซาซินไปเป็นจำนวนมาก ทุกคนที่มีมอนสเตอร์โผล่ออกมาไม่เกิน2วินาที พวกมันก็จะถูกฆ่าทันที

ความก้าวหน้าในการอัพเลเวลนั้นง่ายมาก แต่ก็เป็นเหมือนเคย แม้ว่ามันจะให้ค่าประสบการณ์สูงแต่ของที่ดรอปลงมาก็มีแต่ขวดยาแดง

“อะไรกันหล่ะเนี่ยทำไมไอมอนสเตอร์พวกนี้มันพกแต่ยาแดง? พวกมันจะสู้กับผู้เล่นด้วยยาแดงอย่างงั้นหรอ?” หนึ่งในผู้เล่นพูดขึ้นมา

“ฮ่าๆ หรือจริงๆแล้วพวกมันจะเป็นไนท์กันนะ?” ผู้เล่นอีกคนหยอกล้อ

เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปใกล้มากขึ้นอีก 50เมตร

ความตายก็เริ่มมาเยือน เนื่องจากพวกเขาดันเข้าไปลึกเกิน พอมอนสเตอร์สเกลตันแอสซาซินเกิดใหม่ พวกมันก็มาเกิดที่แนวหลังและฆ่าพวกนักเวทย์หายไปทันที

“เปลี่ยนรูปแบบ!” เจียงดงออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว

ในไม่ช้าพวกอาชีพระยะประชิดก็ถอยกลับมาตั้งหลัก ล้อมแนวหลังเอาไว้ให้เป็นวงกลมเพื่อให้ปลอดภัยมากที่สุด

คลาวด์ดราก้อนเซล อีสต์เกทโบลววิ่งวินด์ ซือเขียน และเจียงดง พวกเขาทุกคนเข้าใจดีว่าถ้าหากไม่ร่วมมือกันจะไม่สามารถฆ่าบอสหายากได้อย่างแน่นอน

ดังนั้นพวกเขาจึงใช้รูปแบบเดียวกัน รูปแบบวงกลมและค่อยๆดันไปอย่างช้าๆ

“หึหึ จำไม่ได้แล้วนะเนี่ยว่าข้าไม่ได้สู้แบบเอาจริงมานานแค่ไหนแล้ว คิดถึงจริงๆเลยบรรยากาศสนามรบ... ว่าแต่มีใครจำชื่อ อากูโร่ แฟนท่อม? .... ไม่มีสินะ สงสัยถึงเวลาที่ข้าต้องหวนคืนตำแหน่งนั้นแล้ว” จู่ๆเสียงที่น่ากลัวของบอสก็ดังขึ้นมา

ทำให้ผู้เล่นตกใจหวาดกลัวมาก และยิ่งไปกว่านั้น ทันทีที่บอสพูดจบ ก็มีสเกลตันแอสซาซินนับร้อยโผล่ออกมาพร้อมกับแสงสีขาววาบ

“ลุยเลยพวกทหารรับใช้ของข้า! ใช้พลังแห่งความเคียดแค้นที่สะสม กำจัดศัตรูทิ้งให้หมด! แล้วคว้าเอาตำแหน่งราชากลับมาให้ข้า!”

“ตั้งแนวรับ! ตั้งแนวรับให้ชิดกว่านี้เร็ว!” ทั้งสี่ผู้นำกิลด์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที แล้วก็รีบตั้งแนวป้องกันเหล่าสเกลตันแอสซาซินนับร้อยพวกนั้น

สาเหตุที่ต้องตั้งแนวรับวงกลมให้แคบกว่าเดิมนั้นก็เพราะ ถ้าหากในเวลาที่สเกลตันแอสซาซินของบอสนับร้อยกรูเข้ามา แล้วจังหวะเดียวกันมีสเกลตันแอสซาซินมาเกิดในใจกลางวงกลมแนวรับ พวกเขาต้องแตกพ่ายอย่างแน่นอน

ฟึ้บ!

สเกลตันแอสซาซินนับร้อยใช้สกิลสเตลท์พร้อมกันและหายไปจากแมพอย่างรวดเร็ว

“โจมตีมัน! นักเวทย์นักธนู โจมตีไปมั่วๆเลย!”

ก่อนที่คำสั่งของหัวหน้าจะพูดเสร็จ พวกนักเวทย์นักธนูก็กระหน่ำโจมตีไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

อย่างไรก็ตามการโจมตีนี้มันก็ได้ผลดี เพราะพวกสเกลตันแอสซาซินไม่ได้ยืนกระจายกันมากนัก ในไม่ช้าจึงเปิดตำแหน่งพวกมันได้

วิ๊ง!

ลำแสงสีขาวสว่างวาบผ่านอากาศท่ามกลามเหล่าสเกลตันแอสซาซินมาอีกครั้ง

ไนท์ที่มีพลังชีวิตไม่เต็มหลอด ร่างกายแหลกสลายเป็นสองส่วนทันที

ปัง!

ไนท์อีกคนก็ล้มลงทันทีที่ลำแสงตัดผ่าน โดยที่ใบหน้าของเขายังอยู่ในอาการตกใจไม่อยากจะเชื่อกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้

ความตายนั้นไม่ได้น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือตายแบบไม่ได้ตอบโต้อะไร

“หึ ช่างเป็นหัวกิลด์ที่เห็นแก่ตัวกันจริงๆ ส่งลูกน้องตัวเองไปรับลำแสงปืนใหญ่นั่น แต่ตัวเองหลบอยู่ด้านหลัง” เจ้าอ้วนเฉียนบ่น

“นี่สินะพลังของบอสหายาก!” เดอะฟูจิทีฟก็พูดขึ้นมา “ขอบคุณพระเจ้าจริงๆ โชคดีที่ผมไม่มีเวลามากพอ ไม่อย่างงั้นผมคงจะตายเพราะบอสหายากที่เขากรีนเนอรี่แล้ว! ขอบคุณพวกเฟียซดราก้อนจริงๆที่ไล่ตามผม!”

“หืม?” เจ้าอ้วนเฉียนได้ยินสิ่งที่เดอะฟูจิทีฟบ่นแล้วเขาก็เงียบเก็บข้อมูลเอาไว้

“โอกาสเหลือน้อยกันแล้วนะทุกคน” เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์ที่นั่งดูอยู่ก็อุทานขึ้นมาพร้อมกับส่ายหัว

“หัวหน้าครับ บอสมันฉลาดมากเลย มันพยายามกั้นพวกนั้นเอาไว้ไม่ให้เข้าไปประชิดมันได้! เราควรใช้จังหวะนี้เข้าไปโจมตีบอสนะครับ” สมาชิกคนหนึ่งได้เสนอไอเดียแก่หัวหน้า

แต่อย่างไรก็ตามเฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์ก็นิ่งเงียบ แต่หลังจากนั้นสักพักเขาก็ลุกขึ้นมา

“หัวหน้าครับ เราจะลุยกันแล้วใช่ไหม?” ทันทีที่หัวหน้ากิลลุกขึ้นมา ลูกน้องนับร้อยก็รีบลุกขึ้นมาเช่นกัน

ทั้งสี่กิลที่กำลังอยู่ในสนามรบก็ตกใจอย่างมาก นี่พวกเขาต้องต่อสู้กับบอสและผู้เล่นพร้อมๆกันงั้นหรอ?

แต่ความรู้สึกเหล่านั้นก็ต้องหมดหายไปทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์พูด

“ถอย!”

ไม่ใช่แค่ทั้งสี่กิลด์ที่ตกใจ แต่ลูกน้องของเขาเองก็ตกใจเช่นเดียวกัน

“หัวหน้า นั่นมันบอสหายากเลยนะ! พวกเราจะถอยกลับทั้งๆที่ยังไม่ได้ลองสู้เลยงั้นหรอ?”

“พวกนายคิดว่าจะสู้กับบอสหายากที่มีเลเวลอย่างน้อยอ 30นั่นจริงๆหรอ?” เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์ถามทุกคนกลับทันที

“ทำไมพวกเราถึงจะทำไม่ได้หล่ะครับ? เรามีสมาชิกกันตั้งมากมาย พวกเราล่ามันได้แน่นอน!” หนึ่งในผู้เล่นพูดขึ้นมา “หัวหน้ากลัวงั้นหรอครับ?”

“หัวหน้าให้พวกเราได้ออกไปต่อสู้เถอะครับ ให้พวกเมืองแบล็คเทอเทิสได้รู้กันสักหน่อยว่าพวกเรานั้นแข็งแกร่งขนาดไหน!” ผู้เล่นอีกคนก็เสริมขึ้นมา

“อยากลองใช้เทคนิคคลื่นมนุษย์งั้นหรอ?” เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์ยิ้มมุมปาก “แล้วตอนนี้พวกเรามีสมาชิกเยอะกว่าพวกมอนสเตอร์ใช่ไหม?”

“เอ่อ....” ในเวลานี้ผู้เล่นหลายคนก็เงียบพูดไม่ออก

“ฟังนะ ผมเองก็อยากฆ่าบอสเหมือนกันนั่นแหล่ะ แต่พวกเราต้องวิเคราะห์ด้วยว่าศักยภาพปัจจุบันของพวกเราทำได้ไหม ถ้าหากเข้าไปแล้วโดนโจมตีทีเดียวตายก็อย่าเอาชีวิตไปเสี่ยงเลยดีกว่า มันไม่มีอะไรคุ้มเลยสักนิด! ดังนั้นพวกเราต้องถอยกลับ!” เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์ยังยืนยันคำสั่งเดิม

...

“อะไรกันหน่ะ พวกเฟียซดราก้อนถอยกลับงั้นหรอ?” ทั้งสี่กิลด์รู้สึกตกใจมากที่เห็นผู้เล่นจำนวนมากเดินออกจากชั้นห้าไป

“ใครจะไปสนใจกันหล่ะ? บางทีพวกเขาน่าจะมองออกว่ารอต่อไปก็ไม่ได้รับอะไรจากพวกเราต่างหาก!” คลาวด์ดราก้อนเซลพูด

“เจ้านั่นหน่ะ เฟียซดราก้อนเดอะทาเล้นท์เขาไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก!” อีสต์เกท์โบลววิ่งวินด์พูด “เขาเป็นผู้เล่นที่ชำนาญเกมส์ทุกเกมส์มาก ซึ่งคำว่าชำนาญในที่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาเก่ง แต่เขาฉลาดในการเดินเกมส์ บางทีเขาอาจจะรู้ดีแล้วว่าผลลัพธ์ของการต่อสู้นี้เป็นยังไง”

“อีสต์เกท์โบลววิ่งวินด์นายกำลังจะพูดอะไร? นายจะบอกว่าเจ้าหมอนั่นมันรู้หรอว่าพวกเราจะสู้บอสชนะ? หรือถ้านายกลัวพร่ำเพ้อต่างๆ นายจะพาพวกถอยกลับตามพวกนั้นไปก็ได้นะ” คลาวด์ดราก้อนเซลพูดอย่างมั่นใจ

“คลาวด์ดราก้อนเซลนายหุบปากส้ะดีกว่า ที่ผมหมายถึงคือ ตาย!” อีสต์เกท์โบลววิ่งวินด์พูดออกมาด้วยความโมโห

…

“อะไรกันพวกเฟียซดราก้อนกลับไปแล้วงั้นดิ?” เจ้าอ้วนเฉียนถอนหายใจ “หึ เขาเป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ รู้ด้วยว่าเวลาไหนควรหลบเวลาไหนควรสู้”

“ไว้เดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่หล่ะ” ขณะที่เจ้าอ้วนเฉียนกำลังจะพูดจบ

จู่ๆก็มีสเกลตันแอสซาซินเกิดขึ้นมาในถ้ำอีกครั้งนึง 100 ตัว!

“เห้ย! ทำไมมันเกิดขึ้นมาได้ไวขนาดนี้?” ผู้เล่นทุกคนในที่นี้ตกใจมาก

และในครั้งนี้พวกสเกลตันแอสซาซินก็ได้ใช้ทักษะ เรคเรสโบลว! ซึ่งเป็นหนึ่งในสกิลที่แอสซาซินสามารถใช้ได้

บูม!

เมื่อผู้เล่นและมอนสเตอร์ปะทะกัน เพียงชั่วครู่พริบตาเดียว ผู้เล่นที่โดนสกิลเรคเรสโบลวเข้าไปก็ตายในทันที

“รวมตัวชิดกันเข้าไว้!” หัวหน้ากิลตะโกนสั่งแผนทันที

“ห้า ห้า ห้า” เสียงหัวเราะอย่างภูมิใจของแฟนท่อมแมสเซนเจอร์ดังขึ้นมา

จากนั้นมอนสเตอร์ขนาดเล็กที่ดูเหมือนเด็กอายุ 10ขวบก็โผล่ที่ทางเข้าชั้นห้า

“เวรแล้ว ทางออกของพวกเราถูกปิด!” เจ้าอ้วนเฉียนพูดกระซิบเบาๆ

“สหายถังเงิน สถานการณ์ตอนนี้มันเลวร้ายสุดๆเลยหล่ะ ให้ผมยืมใบวาปได้ไหม? ไว้จะจ่ายเงินให้ภายหลัง” เดอะฟูจิทีฟพูดขึ้นมาทันที

เจ้าอ้วนเฉียนสอบถามกลับด้วยความงงทันที “ใบวาป? มันคืออะไร?”

เดอะฟูจิทีฟได้ยินประโยคนี้ก็แทบจะเป็นลม

ในขณะเดียวกัน เมื่อแฟนท่อมแมสเซอเจอร์ปรากฎตัวออกมาใหม่เห็น การเข่นฆ่าผู้เล่นอย่างอำมหิตก็ได้เริ่มต้นทันที