บทที่ 156 ศึกของแลนซ์
“หน้ากากของฉันอยู่ไหน?” มือของนังแม่มดคลำไปบนใบหน้าของเธอโดยยังคงหันหน้าหนีจากสายตาของฉัน “หน้ากากของฉัน ฉันต้องการหน้ากากของฉัน!” เธอพูดซ้ำๆเมื่อรู้ว่าตอนนี้ใบหน้าของเธอนั้นเปลือยเปล่า นังแม่มดได้ฉีกคอเสื้อสีดำของเธอออกและแหวกผมหางม้าและใช้ผมที่หลุดมัดเป็นผ้าม่านเพื่อปกปิดใบหน้าของเธอ เธอคุกเข่าลง...
