48
4/8
Ep.48
“ขอรับเจ้านาย”
[นักรบจักรกล] เมื่อได้รับคำสั่ง มันกระชับดาบโค้งในมือ หันหลังและพุ่งเข้าหาฝูงซอมบี้ทันที
ทุกย่างก้าวราวกับอสูรดุร้าย ย่ำลงพื้นแต่ละทีเสียงดัง ‘ตึง ตึง’
ซูเฉินยืนนิ่งอยู่ที่เดิม แต่สายตาเฝ้ามองอย่างใกล้ชิด
[นักรบจักรกล] เป็นสิ่งที่ประกอบขึ้นจากชิ้นส่วนสีดำสิบชิ้น ตามหลักแล้วมันควรมีประสิทธิภาพการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง
แต่จะเป็นเช่นนั้นจริงๆน่ะหรือ? เพื่อพิสูจน์ให้เห็นกับตา มาดูกันว่าผลงานของมันจะเป็นอย่างไร
ในลมหายใจเดียว [นักรบจักรกล] เข้าถึงตัวซอมบี้ มันกวัดแกว่งดาบปลายโค้ง ทั้งสับทั้งฟันอย่างต่อเนื่อง เปิดม่านทุ่งสังหารครั้งใหญ่
ซอมบี้ธรรมดาถูกสังหาร และตกตายลงในการโจมตีเดียว
หากเผชิญหน้ากับซอมบี้เลเวล 1 อย่างมากที่สุด ไม่เกินสองสามกระบวนท่าก็สังหารลงได้
“เจ้าหมอนี่แข็งแกร่งมาก!” ซูเฉินพยักหน้าเล็กน้อย แสดงถึงความพอใจบนใบหน้าเขา
รูปแบบการโจมตีของ [นักรบจักรกล] นั้นดุเดือดมาก เรียกได้ว่าไม่มีการป้องกันเลย ตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนแล้วแต่สำแดงกระบวนท่าสังหารทั้งสิ้น
ต่อให้ถูกซอมบี้กัดตามร่างกาย มันก็ไม่เป็นอะไร
ในตอนแรก ซูเฉินรู้สึกกังวลเล็กน้อย กลัวว่า [นักรบจักรกล] จะเสียหาย
แต่ระหว่างเฝ้ามอง เมื่อซอมบี้กัดบนไหล่ [นักรบจักรกล] เขาเห็นเต็มสองตาว่าฟันของซอมบี้หัก จึงค่อยคลายใจ
[นักรบจักรกล] ทำจากโลหะ ซอมบี้ธรรมดาหรือกระทั่งซอมบี้เลเวล 1 แทบจะไม่สามารถทำร้ายมันได้
และแล้วซูเฉินก็ได้ข้อสรุปในที่สุด ว่าแม้กำลังรบของ [นักรบจักรกล] จะเทียบไม่ได้กับตัวเขา แต่มันก็ยังน่ากลัวอยู่ดี เกรงว่าต่อให้เจอซอมบี้เลเวล 2 มันก็มีกำลังพอที่จะต่อกรด้วยได้
จับตาดูอยู่พักหนึ่ง ซูเฉินค่อยวางใจ หันไปเริ่มหยิบชิ้นส่วนอื่นๆ
แต่แล้วหลังจากหยิบ [เตาอเนกประสงค์] และ [เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง] ขึ้นมา จู่ๆเขาก็ฉุกคิดได้ถึงบางสิ่ง รีบวิ่งไปด้านหน้า
มีซอมบี้อยู่เกือบร้อยตัว หากเขาฆ่าพวกมัน จะต้องได้รับชิ้นส่วนมากกว่านี้อย่างแน่นอน
ดังนั้นเขาจึงไม่คิดปล่อยให้ [นักรบจักรกล] ลงมือแต่เพียงผู้เดียว เพราะเกรงว่าหากซอมบี้ทั้งหมดถูกฆ่าตาย สุดท้ายไม่มีแม้แต่ชิ้นส่วนเดียวดรอป คงเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่
ซูเฉินวิ่งเข้าไปใกล้ ทันใดนั้นเขาเห็นซอมบี้ตัวหนึ่งล้มลงภายใต้คมดาบของ [นักรบจักรกล] ปรากฏลำแสงสะท้อนออกมาจากศพมัน
เขาตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อได้สติก็เริ่มบังเกิดความสุข
เห็นได้ชัดว่า [นักรบจักรกล] ก็สามารถดรอปชิ้นส่วนจากซอมบี้ได้เช่นกัน
นั่นหมายความว่า นับจากนี้ไปในอนาคต เวลาเจอซอมบี้ ซูเฉินจะสามารถขอให้ [นักรบจักรกล] ช่วยเขาสู้ได้ อีกทั้งยังสามารถสังหารซอมบี้ได้มากขึ้น ดรอปชิ้นส่วนได้มากขึ้น
“ไม่เลวนี่” ซูเฉินหัวเราะ กระชับ [ดาบเสริมมนตรา] ปรี่เข้าร่วมวงกลางดงซอมบี้
คราวนี้เพราะกลัวว่าจะดึงดูดซอมบี้อีกฝูงออกมา ซูเฉินเลยไม่ได้ใช้เวทมนต์ใดๆ
อีกอย่างวันนี้สังหารซอมบี้ได้มากพอแล้ว เรียกได้ว่ากอบโกยจนหนำใจเขา ดังนั้นไม่จำเป็นต้องฆ่าอีก
ซูเฉินกับ [นักรบจักรกล] ร่วมมือกัน สามารถอธิบายได้แค่ว่าเป็นการสังหารหมู่ครั้งใหญ่
ซอมบี้ตัวแล้วตัวเล่าล้มลง ถูกสังหารในพริบตา
ในเวลาเดียวกัน ลำแสงเก้าสายสะท้อนขึ้นมาจากศพซอมบี้
เมื่อเห็นว่าชิ้นส่วนอีกเก้าชิ้นปรากฏขึ้น ซูเฉินอดยิ้มไม่ได้ เขากวักมือไปทางป่าเล็ก
สังหารซอมบี้ไปตั้งเกือบสามร้อยตัว ถ้าให้เขาขุดหินพลังงานคนเดียว ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเสร็จ
ดังนั้น หยางฮ่าวและหยางเฉียนต้องมาช่วย
“เสี่ยวตี๋ สังเกตการเคลื่อนไหวรอบข้างให้หน่อย ถ้ามีซอมบี้เข้ามาใกล้ อนุญาตให้กำจัดพวกมันทันที” ซูเฉินสั่ง [นักรบจักรกล] เริ่มเก็บเศษชิ้นส่วน
ส่วนเหตุผลที่เขาเรียกมันว่า ‘เสี่ยวตี๋’ เพราะรู้สึกว่าชื่อนี้ค่อนข้างจริงใจดี สอดคล้องกับรูปลักษณ์ของ [นักรบจักรกล] ที่เป็นเหล็กทั้งตัว
“ขอรับเจ้านาย”
[นักรบจักรกล] ตอบ หันไปมองรอบๆอย่างระมัดระวัง
ซูเฉินกวาดมองชิ้นส่วนทั้งเก้า เปลือกตาเขาสะดุดเข้ากับชิ้นส่วนหนึ่ง อุทานออกมาเบาๆ “ชิ้นส่วนหลากสี!?”
