ตอนที่แล้วDual Cultivation บทที่ 739 สำหรับรางวัล เป็นจูบไหม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปDual Cultivation บทที่ 741 ฝึกฝนไค่เอียน

Dual Cultivation บทที่ 740 สูติวารี FREE


Dual Cultivation บทที่ 740 สูติวารี

หลังจากออกจากบ้านของไป่ลี่ฮัวและสำนักหงส์สวรรค์แล้ว ซูหยางก็ไปที่ตระกูลไค่เพื่อรับไค่เอียน

ก่อนที่ซูหยางจะมาถึง พ่อแม่ของไค่เอียนก็เข้าไปหาเธอ ที่กำลังศึกษาวิชาที่ซูหยางให้เธอมาใช้ฆ่าเวลาจนกระทั่งเขามารับเธอ

"ท่านแม่ ท่านพ่อ ท่านต้องการอะไรจากข้างั้นรึ" ไค่เอียนลดม้วนหนังสือลงเพื่อดูพวกเขา

พ่อแม่ของเธอมองหน้ากันชั่วขณะก่อนที่แม่ของไค่เอียนจะยืดแขนออกพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า โดยมีกล่องเล็กๆอยู่ในมือเธอ

“นี่ เอียนเอ๋อร์ นี่เป็นของขวัญสำหรับเจ้า” เธอบอกกับลูกสาว

"มันเป็นอะไรรึ" ไค่เอียนรับกล่องมาด้วยสีหน้าสงสัย

เมื่อได้ยินคำถาม พ่อของเธอก็พูดว่า "นี่เป็นยาที่รู้จักกันในชื่อสูติวารี และมันจะช่วยให้เจ้ามีโอกาสได้ตั้งท้องสูงมากขึ้น ดื่มมันก่อนที่เจ้าจะทำ 'เรื่องนั้น' กับซูหยางและให้แน่ใจว่าเขาปล่อยของเหลวสีขาวออกมาข้างในร่างกายของเจ้า"

"ท่าน...ท่านต้องการให้ข้าตั้งครรภ์กับซูหยางงั้นรึ" ไค่เอียนมองดูพ่อแม่เธอด้วยสีหน้าที่พูดไม่ออก ดูเหมือนจะไม่เชื่อ ในชีวิตของเธอ เธอไม่เคยคาดหวังว่าพ่อแม่เธอจะคอยสนับสนุน ถึงกับขั้นผลักไสเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้ เพราะปกติพวกเขามักจะเก็บซ่อนเธอไว้ให้ห่างจากชายคนอื่น

“แน่นอน เราอยากเห็นหลาน มิใช่ว่าเจ้ากับซูหยางเป็นคู่กันอยู่รึ จะผิดอะไรกับการมีลูกกับเขา เจ้าเป็นผู้หญิงแล้ว เอียนเอ๋อร์ ผู้หญิงส่วนใหญ่ในวัยของเจ้ามีประสบการณ์การคลอดบุตรกันแล้ว”

“ต-แต่นี่มันกะทันหันเกินไป… และซูหยางกับข้ามิได้นับว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ…” ไค่เอียนพูดกับพวกเขาด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึง

“มิใช่งั้นรึแล้วพวกเจ้าสองคนเป็นอะไรกัน อย่าบอกนะว่าเจ้ามอบร่างกายให้กับผู้ชายที่เจ้าไม่มีความเกี่ยวพ้นด้วย ที่เจ้ามิได้รักด้วยซ้ำไป” แม่ของเธอขมวดคิ้วอย่างรวดเร็ว

"เอ้อ…"

เนื่องจากเธอไม่ต้องการอธิบายให้พวกเขาฟัง ไค่เอียนจึงพูดว่า "ข้าเข้าใจ…ข้าจะถามซูหยางเองว่า เขาอยากจะข้าตั้งครรภ์ลูกเขาไหม…"

ให้กำลังใจผู้แปลที่ mynovel.co หรือ www.thai-novel.com ด้วยนะคะ

ไม่นานซูหยางก็มาถึงตระกูลไค่

"ยินดีต้อนรับ ซูหยาง ลูกสาวของเราเตรียมพร้อมที่จะไปที่นิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัยกับเจ้าแล้ว" มารดาของไค่เอียนทักทายเขาที่ประตู

ในเวลาต่อมา ไค่เอียนก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา

"ฝากดูแลลูกสาวของพวกเราด้วย ซูหยาง" พ่อแม่ของไค่เอียนก้มหน้าคำนับเขา

"ได้โปรดดูแลข้าด้วย อาจารย์..." ไค่เอียนทำตามพ่อแม่เธอและโค้งคำนับเขา

ซูหยางพยักหน้าและพูดว่า"ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ปฏิบัติต่อเธอด้อยไปกว่าสมบูรณ์แบบ"

ต่อมาซูหยางก็ขึ้นเรือเหาะกับไค่เอียนก่อนกลับไปที่นิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัย

เมื่อพวกเขามาถึงนิกายกุสุมาลย์พ้นพิสัยแล้ว ซูหยางก็ได้แสดงที่พักของเธอให้กับไค่เอียนและกล่าวว่า "นี่จะเป็นบ้านใหม่ของเจ้าสำหรับตอนนี้ จนกว่าเจ้าจะตัดสินใจจากไป"

"ขอบคุณเจ้าค่ะ อาจารย์" ไค่เอียนโค้งคำนับเขาอีกครั้ง

"ถ้าเจ้าพร้อมที่จะเริ่มฝึกฝนวิชาก็บอกข้า" ซูหยางกล่าว…

หลังจากเงียบไปชั่วขณะไค่เอียนก็พูดว่า "ข้าพร้อมที่จะฝึกฝนแล้ว อาจารย์"

อย่างไรก็ตาม ซูหยางก็ได้พูดกับเธอด้วยสีหน้าขออภัยว่า "ข้าต้องขอโทษ ข้ามีนัดกับศิษย์คนอื่นแล้ว และจะใช้เวลาอย่างน้อย 6 ชั่วโมง ข้าจะไปหาเจ้าทันทีที่เสร็จเรื่องราวกับคนอื่นๆแล้ว"

ไค่เอียนพยักหน้าและพูดว่า "อย่ากังวลไปเลย อาจารย์ มิจำเป็นต้องขอโทษ เพราะนี่เป็นการตัดสินใจของข้าที่มาที่นี่"

“เช่นนั้นข้าจะมาพบกับเจ้าในอีกไม่กี่ชั่วโมง”

หลังจากที่ซูหยางออกไปแล้ว ไค่เอียนก็นั่งลงที่บ้านใหม่และใช้เวลาทำความคุ้นเคยกับทิวทัศน์และสภาพแวดล้อมใหม่ ก่อนที่เธอจะเริ่มศึกษาวิชาการปรุงยาอีกครั้ง

เวลาผ่านไปในพริบตา และก่อนที่เธอจะรู้ตัวหลายชั่วโมงก็ได้ผ่านไป ซูหยางก็กลับมายังที่พักของเธอ

“เราทำเรื่องนี้พรุ่งนี้ก็ได้หากท่านต้องการ ท่านอาจารย์ ตอนนี้มืดแล้ว และท่านก็ฝึกฝนมาทั้งวันแล้ว” ไค่เอียนกล่าวกับเขา

ซูหยางหัวเราะก่อนจะพูดว่า "ข้าทำสิ่งนี้เป็นชีวิต ไม่มีทางที่เวลาสองสามชั่วโมงกับพวกศิษย์จะทำให้ข้าเหนื่อย"

เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ไค่เอียนก็พยักหน้าและพูดว่า "เชิญด้านในเจ้าค่ะ อาจารย์"

ต่อมาไม่นาน พวกเขาก็เข้าไปในห้องของไค่เอียนที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ

“อืม… อาจารย์…ข้ามีเรื่องจะถามท่าน…” ทันใดนั้นไค่เอียนก็พูดกับเขา หลังจากที่พวกเขานั่งลงบนเตียงแล้ว ทำตัวกระสับกระส่ายเล็กน้อย และมีบุคลิกที่แตกต่างออกไป

ซูหยางมองเธอด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า "เจ้าไม่จำเป็นต้องบอกอะไร ข้ารู้เรื่องสูติวารีที่อยู่ภายในเสื้อคลุมของเจ้าแล้ว พ่อแม่ของเจ้าบอกให้เจ้ามีลูกกับข้างั้นรึ"

ไค่เอียนมองเขาด้วยใบหน้าประหลาดใจก่อนจะพยักหน้าอย่างมึนงง

“ช-ใช่…พวกเขาบอก… แต่ทำไมท่าน…”

“สูติวารีมีกลิ่นค่อนข้างแรง ข้ารู้เรื่องนี้ตั้งแต่ไปรับเจ้ามา” ซูหยางกล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

“น-นานขนาดนั้นเลยรึ” ไค่เอียนอ้าปากกว้าง

หลังจากเงียบไปชั่วขณะ ไค่เอียนก็พูดว่า "ถ้าเช่นนั้น...ท่านคิดว่าท่านจะทำได้ไหม… ข้าเข้าใจดีถ้าท่านไม่ต้องการ เพราะข้าเป็นแค่ลูกศิษย์ของท่านและเรากำลังทำเช่นนี้เพื่อพัฒนาพลังฝีมือของข้า"

หลังจากเงียบไปชั่วขณะซูหยางก็พูดว่า "ข้าไม่ถือ"

"จ-จริงรึ" ไค่เอียนมองเขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง

ซูหยางพยักหน้าและพูดต่อไปว่า "แต่ข้าจะมิได้อยู่เคียงข้างเจ้าตลอดไป  ดังนั้นถ้าเจ้ามิรังเกียจที่จะมีลูกของข้า ทั้งที่รู้ว่าข้ามิสามารถดูแลเขาได้ ข้าก็จะยอมรับคำขอของเจ้า"

"..." ไค่เอียนเงียบ

หลังจากเงียบไปชั่วขณะ ไค่เอียนก็พยักหน้าด้วยสีหน้าแน่วแน่ "นี่เป็นความปรารถนาของพ่อแม่ข้ามากที่สุด เพราะพวกเขาต้องการทายาทให้ตระกูลและพวกเขาคงจะต้องการเลี้ยงลูกด้วยตัวเองอยู่ดี และข้าอยากจะเน้นไปที่การปรุงยา ดังนั้น ข้าจะไม่ขอให้ท่านรับผิดชอบ”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด