ตอนที่แล้วบทที่ 10 : เข้าอยู่ในคฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 12 : จุนหลินเถียนและซูซีหยุนมาเยือน

บทที่ 11 : ดึงดูดหัวใจผู้คนและจิตใจ


คำพูดของซูจื่อโม่ทำให้ทุกคนมองนางด้วยความประหลาดใจ  พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีนายคนหนึ่งที่ยอมทิ้งคนรับใช้ของนางอย่างไม่เห็นแก่ตัว

เหอหยุนถิงยืนอยู่ข้างๆและไม่พูด  เขารู้ว่านางมักจะสงวนสามจุดในใจให้คนอื่นและปล่อยให้สามจุดของการเตรียมจิตใจสำหรับตัวนางเอง  แนวทางของนางเป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการเอาชนะใจผู้คนอย่างไม่ต้องสงสัย

“มาและรับค่าขายของเจ้า!”

เสียงอันแผ่วเบาของนางทำให้เกิดแรงกระตุ้นที่เถียงไม่ได้

มีคนรับใช้มากกว่าหนึ่งร้อยคนที่มองไปที่ซูจื่อโม่  แต่ไม่มีใครกล้าก้าวไปข้างหน้า  ส่วนใหญ่เป็นเด็กกำพร้า  พวกเขาถูกขายเพื่อรับใช้ผู้อื่น  พวกเขาลืมอิสรภาพมานาน  พวกเขาไม่คาดหวังสิ่งอื่นอีกต่อไป   แต่ตอนนี้  เจ้านายของพวกเขาต้องการให้อิสระแก่พวกเขา  ซึ่งพวกเขาไม่อยากจะเชื่อไปชั่วขณะ

"รับไปซะ"

เสียงอ่อนโยนดังขึ้น  แต่ยังเผยให้เห็นแรงกระตุ้นของการบังคับบัญชาและการปราบปราม

คนรับใช้สองสามคนที่ติดตามซูจื่อโม่มานานกว่าสองปีก้าวไปข้าหน้าอย่างกล้าหาญ

ภายใต้การจ้องมองของซูจื่อโม่  พวกเขาเริ่มลงมือขายของ  ถ้ามีอันแรกก็จะมีอันที่สอง  หลังจากนั้นไม่นานโฉนดที่ขายบนโต๊ะก็ถูกยึดไปทั้งหมด

“ตอนนี้การขายฝากอยู่ในมือเจ้าแล้ว ขึ้นอยู่กับเจ้าทั้งหมดว่าเจ้าต้องการอยู่หรือจากไป”

อย่างไรก็ตาม  ไม่มีคนรับใช้มากกว่าร้อยคนจากไป พวกเขาแค่ยืนอยู่ที่เดิม

อันที่จริง  ซูจื่อโม่คาดหวังผลลัพธ์นี้มานานแล้ว  ส่วนใหญ่เป็นเด็กกำพร้าและคนยากจน  สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการมีนายที่ดี  ตราบใดที่ท่านปฏิบัติต่อพวกเขา  พวกเขาจะภักดี  แต่แน่นอนว่าจะเกิดอุบัติเหตุหนึ่งหรือสองครั้งเสมอ  นอกจากนี้ยังจะมีบางคนที่มีเจตนาไม่ดี

“ดี!  สืบเนื่องจากพวกเข้าตัดสินใจที่จะอยู่ที่คฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่ของข้า  ตราบใดที่เจ้าภักดี  ข้าจะไม่ปฏิบัติต่อเจ้าอย่างไม่ดี”

“เราจะติดตามนายท่านด้วยใจจริง  เราจะไม่มีวันไม่ซื่อสัตย์”

มากกว่าร้อยคนตอบกลับด้วยความเคารพ  แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ที่มาของเจ้าของคฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่  ระหว่างช่วงเวลาส่วนตัวของพวกเขา  ทุกคนที่ติดตามนางบอกว่านางเป็นคนดี

“ดี!  คำพูดเหล่านี้คือสิ่งที่ข้าอยากได้ยิน  ในอนาคต  ข้าและลูกๆ จะเป็นศูนย์กลางในการบังคับบัญชาในคฤหาสน์หลังนี้  เหอหยุนถิงจะเป็นพ่อบ้าน  หากเจ้ามีคำถาม เจ้าสามารถถามเขาได้”

“ขอรับ เจ้าค่ะ  นายท่าน”

มีคนมากกว่าร้อยคนตอบด้วยความเคารพ

“นอกจากนี้  บางคน  คนที่ยังคงเดินทางอยู่ที่สามารถฝึกฝนได้จะเข้าร่วมกับพวกเจ้าในบ่ายวันพรุ่งนี้”

“ขอรับ เจ้าค่ะ นายท่าน”

“กลับไปได้และทำหน้าที่ของตัวเอง!”

ซูจื่อโม่พูดและจากนั้นก็อุ้มซูซินไปที่ลานของนาง  หมิงเย่เสวียน

“โมโม่  เจ้าเอาชนะใจผู้คนได้สำเร็จ  หลังจากนี้  ทุกสิ่งจะราบรื่นในอนาคต”

เหอหยุนถิงเดินตามหลังซูจื่อโม่และไปหาหมิงเย่เสวียน

“การเอาชนะใจคนเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง  อืมแล้วนี่ฉิงเหอและฉิงเหลียนอยู่ที่ไหน?  ทำไมข้าไม่เห็นหน้าพวกเขา?”

“พวกเขาออกไปซื้อของ  พวกเขาคิดว่าท่านจะมาถึงในอีกสองวันหลังจากนี้  พวกเขาจึงไม่คิดตรึกตรองมากนัก”

“อืมมม!  หยุนถิง  พรุ่งนี้ให้ท่านออกไปพบกับนายหน้านะ  ตอนนี้คฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่มีคนร้อยกว่าคน  แต่มีคนจำนวนไม่น้อยที่มีการเพาะปลูกสูง  เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ภาพลักษณ์ของคฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่น่าเกรงขามเช่นนี้”

ซูจื่อโม่รู้ว่าหลังจากนี้ศัตรูของนางน่าจะมาเยือนถึงหน้าประตูบ้านของนางแน่  นางต้องป้องกันพวกเขา

“ข้ารู้ว่าท่านกังวลเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้  ข้าไม่ใช่คนที่มีลักษณะสู้คน  ข้าคิดเรื่องพวกนี้มานานแล้ว  พวกเขาทั้งหมดจะมาที่นี่ภายในสองวันนี้  ไม่ใช่ว่าข้าได้รับจากเจ้าแล้วหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่ดีสองคนนั่น?”

เหอหยุนถิงยิ้ม  ที่จริงเขาอยากเซอร์ไพรส์นาง  แต่  เขาไม่คาดคิดว่านางจะมาถึงก่อนหน้าสองวัน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด