Ep.2

Ep.2

ภายในตัวอาคาร แสงสลัวส่องเข้ามาเพียงเล็กน้อย ข้างในเงียบเชียบไร้ซึ่งสรรพเสียงใด ฟุ้งไปด้วยบรรยากาศชวนน่าขนลุก

ซูเฉินกำมีดแน่น เนื่องจากความตึงเครียด ฝ่ามือเขาเลยเต็มไปด้วยเหงื่อ

สายตาของเขาล่อกแล่กตลอดเวลา หลังจากตรวจสอบว่าทางเดินชั้นหนึ่งไม่มีซอมบี้แล้วแน่ๆ เขาก็สูดหายใจลึก ก่อนค่อยๆเดินขึ้นไปบนชั้นสอง

แต่ในตอนที่กำลังจะก้าวขึ้นบันไดนั้นเอง พลันบังเกิดเสียง ‘เป๊าะ’ ดังขึ้น

ดูเหมือนซูเฉินจะบังเอิญไปเหยียบวัตถุเปราะบางชนิดหนึ่งเข้าโดยไม่ตั้งใจ เลยเกิดเสียงดังเล็กน้อยตามมา

‘ซวยแล้ว!’ หัวใจของซูเฉินรู้สึกราวถูกบีบรัด

ประสาทการรับรู้เสียงของซอมบี้น่ะเฉียบคมมาก หากซอมบี้ที่ซ่อนตัวอยู่ที่นี่ได้ยินเสียงนี้แล้วล่ะก็ พวกมันจะต้องคลุ้มคลั่ง บุกเข้ามาโจมตีเขาอย่างแน่นอน

“ฮือ …”

จริงดังคาด ไม่ทันมีเวลาให้หายตกใจ เสียงคำรามของซอมบี้ก็ดังลงมาจากชั้นสอง

“ซอมบี้!”

หนังศีรษะของซูเฉินกลายเป็นด้านชา เขาหมุนตัวและวิ่งหนีกลับลงมาทันทีโดยไม่เสียเวลาคิด

พอหนีลงมาถึงทางเดินชั้นหนึ่ง เขาก็เหลียวหลังกลับไปมองข้างหลัง

“เอ๋? ทำไมถึงมีซอมบี้แค่ตัวเดียว?” ซูเฉินตกใจเล็กน้อย

เพราะเสียงคำรามของซอมบี้บนชั้นสองดังสนั่นมาก ฟังก็รู้ว่าข้างบนต้องมีอย่างน้อยสิบตัว แต่เบื้องหลังเขา กลับมีซอมบี้ตัวเดียวเท่านั้นที่ไล่ตามลงมา

แถมฝ่ายหลังยังเป็นซอมบี้เพศหญิงที่ได้รับบาดเจ็บอีกด้วย ผมเผ้าของมันยุ่งเหยิง ใบหน้าดูน่าเกลียดน่ากลัว ขาข้างหนึ่งหักไปเป็นที่เรียบร้อย ส่งผลให้มันเดินกะเผลก ทุกการเคลื่อนไหวเป็นไปอย่างเชื่องช้า

เมื่อเผชิญหน้ากับซอมบี้หญิงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ สองตาของซูเฉินหรี่แคบลง

ในหัวใจของซอมบี้แต่ละตัว จะมีสิ่งที่เรียกว่าหินพลังงานอยู่ หินพลังงานเป็นสินค้าที่มีค่ามากในโลกนี้ มันไม่เพียงสามารถนำมาช่วยเพิ่มพูนความแข็งแกร่งของร่างกายเท่านั้น แต่ยังสามารถนำไปซื้ออาหาร , อาวุธ ฯลฯ ได้อีกมากมาย

กล่าวได้ว่ามูลค่าของหินพลังงานไม่ต่ำต้อยอย่างแน่นอน เมื่อเห็นว่าซอมบี้มีแค่ตัวเดียวแถมยังได้รับบาดเจ็บ ซูเฉินก็สลัดความกลัวทิ้งไป เกิดความคิดฆ่าฟัน

เมื่อซอมบี้หญิงเข้ามาใกล้จนถึงระยะโจมตี มันก็กระโจนเข้าใส่ทันที ซูเฉินฉีกหลบไปด้านข้าง ระหว่างหลบปากที่หมายจะฉีกกัดของซอมบี้ มีดในมือเขาพลันจ้วงลงบนหัวของมัน

คลิก!

คมมีดฝังลึกลงบนหลังศีรษะของซอมบี้หญิง

ก็เหมือนกับในทุกๆเรื่องนั่นแหละ วิธีการฆ่าซอมบี้ที่เร็วที่สุด คือการโจมตีส่วนหัว

อย่างไรก็ตาม ที่แตกต่างจากเรื่องอื่นก็คือ ซอมบี้ในโลกนี้ส่วนหัวจะแข็งกว่าส่วนอื่นๆมาก การโจมตีของซูเฉินไม่สามารถสังหารมันได้อย่างสิ้นเชิงในคราวเดียว แค่ทำให้มันได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น

ซอมบี้หญิงพอถูกแทงจนสาหัส มันกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง กวัดแกว่งแขนไม่หยุด แต่จะทำอย่างไรก็ไม่อาจสัมผัสถูกตัวของซูเฉินได้เลย

ซูเฉินฉวยจังหวะเตะซอมบี้จนกระเด็นออกไป กระชับมีดในมือ กระโดดเข้าฟันลงบนหัวมันอีกครั้ง และอีกครั้ง

ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ …

ฟาดฟันหลายครั้งติดต่อกัน ในที่สุดกะโหลกของซอมบี้หญิงก็เหวอะออก ร่างของมันอ่อนเปลี้ย ทิ้งตัวลงนอนตะแคงกับพื้น ชักกระตุกอยู่สองสามครั้ง ในที่สุดก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆอีก

ซูเฉินเร่งตรงเข้าไปขุดหาผลึกขนาดเท่าเม็ดถั่วออกจากหัวใจมัน แต่ในตอนที่เขากำลังจะจากไป ทันใดนั้นหางตาพลันเหลือบไปเห็นแสงสีทองสว่างไสวบนตัวซอมบี้หญิง

“ดูเหมือนจะเป็นชิ้นส่วนบางอย่าง …” ซูเฉินชะงัก

เขาสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ว่าลำแสงนี้สะท้อนออกมาจากชิ้นส่วนที่ดูเหมือนโน้ตดนตรีสีทอง

“มันคืออะไรกันแน่?”

แน่นอน ซูเฉินเคยฆ่าซอมบี้มาก่อน แต่เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย เจ้าตัวเฝ้ามองอย่างใจจดใจจ่ออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจเอื้อมไปสัมผัสชิ้นส่วนสีทอง

เมื่อปลายนิ้วสัมผัสลง ชิ้นส่วนที่ว่าก็หายวับไปทันที ขณะเดียวกัน ปรากฏเสียงแปลกๆดังก้องในใจเขา

“คุณได้รับ [คุณสมบัติเลเวล 1 อย่างเต็มรูปแบบ] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1)  , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว สามารถปลดล็อคได้ในทันที ต้องการปลดล็อคเลยหรือไม่?”

“‘ปลดล็อค’ งั้นหรอ? นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

ซูเฉินเผลอพูดคำว่าปลดล็อคโดยไม่รู้ตัว และทันใดนั้นภาพบางอย่างพลันผุดขึ้นในใจเขา

เจ้าของร่าง : ซูเฉิน

ระดับผู้วิวัฒนาการ : เลเวล 1

ผู้ศึกษาพลัง : ระดับปรมาจารย์พลังจิต เลเวล 1 , ระดับปรมาจารย์มนตรา เลเวล 1