ตอนที่ 739 หิวแล้ว

หายใจกระทั่งอกกระเพียม

หนึ่งชั่วโมงต่อมา.

เฉียวเมียนเมียนหันไปรอบ ๆ อย่างอ่อนแรง และจ้องชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

“ฉันหิว”

“อืม อยากทานอะไรล่ะครับ ที่รัก”

“จะกินอะไรก็ได้ ตามที่ต้องการเลยเหรอคะ”

“แน่นอน”

ผู้ชายคนนั้นอารมณ์ดี เขายิ้มอย่างมีความสุขและเอื้อมมือไปลูบใบหน้าของเธอ

เหมาเยซื่อยังรู้สึกไม่พอใจ

เขารู้สึกว่าเขาไม่มีวันเพียงพอเพียงแค่นี้

ความพอใจของเขามาจากใจ ไม่ใช่ร่างกาย

ทุกครั้งที่เขาต้องการเธอ เขารู้สึกมีความสุขที่ได้เธออย่างสมบูรณ์

ในขณะนั้นเขารู้สึกว่าเธอเป็นของเขาจริง ๆ

เฉียวเมียนเมียนจำได้ว่าเขากลั่นแกล้งเธอมากแค่ไหนและจ้องมองเขา

“ฉันไม่อยากกินข้าวข้างนอก”

เหมาเยซื่อยิ้มและพยักหน้า “ก็ได้ ออกไปซื้อกลับมาทาน”

“ไม่ ฉันไม่อยากออกไป”

“ได้ ๆ เราไม่ออกไปกินข้าว”

“ทำให้ฉันหน่อยสิ”

เธอรู้ว่าเขาทำอาหารไม่เป็นและจงใจทำให้เกิดความยากลำบากสำหรับเขา

“ฉันอยากกินซี่โครงหมูผัดเปรี้ยวหวานไ

เหมาเยซื่อเงียบไปครู่หนึ่ง

เฉียวเมียนเมียนตบมือและแสร้งทำเป็นโกรธ

“ลืมมันไปเถอะ ฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ฉันก็แค่พูดไปอย่างนั้น ไม่ต้องใส่ใจหรอกค่ะ คุณเป็นนายน้อยนี่ จะเคยทำงานบ้านได้ยังไง คุณจะรู้วิธีทำอาหารได้ยังไง”

“เดี๋ยวฉันสั่งมาก็ได้”

เธอเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงและเปิดแอป

ขณะที่เธอเปิดแอป เธอได้ยินเสียงชายที่อยู่ข้างหลังพูดอย่างลังเล

“คุณ...อยากจะกินอาหารที่ผมทำจริง ๆ เหรอ? ผมไม่เคยทำซี่โครงหมูกผัดเปรี้ยวหวาน แต่ถ้าคุณอยากกินจริง ๆ ผมจะลองทำดู”

เฉียวเมียนเมียนหันไปหาเขา

“คุณเต็มใจทำจริง ๆ เหรอคะ”

เหมาเยซื่อพยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้ ทว่าดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก

“ถ้าอยากจะกิน ผมก็จะทำ ที่รัก ตราบใดที่มันทำให้คุณมีความสุข ไม่มีอะไรที่ผมทำไม่ได้”

เขาไม่มั่นใจในทักษะการทำอาหารมากนัก

นอกจากเวลาที่เขาต้มน้ำตาลทรายแดงให้เธอแล้ว เขาไม่เคยเข้าครัวมาก่อนเลย

แต่ถ้าเธออยากจะกินอาหารฝีมือเขาจริง ๆ เขาก็พร้อมที่จะเรียนรู้เพื่อเธอได้

เฉียวเมียนเมียนไม่คาดคิดว่าเหมาเยซื่อจะตกลง

เธอจงใจทำให้เกิดความยุ่งยากสำหรับเขา เพราะความโกรธ

เขาจะทำอะไร

ขนาดเธอ ยังทำไข่ดาวผัดมะเขือเทศไม่เก่งด้วยซ้ำ อย่าว่าแต่ซี่โครงหมูผัดเปรี้ยวหวานเลย

แต่เมื่อเขาตกลงว่าจะทำ เธอจึงสนใจขึ้นมาทันที

เธอจ้องมองเขาครู่หนึ่งแล้วขมวดคิ้ว

“แต่ที่นี่ไม่มีครัว และไม่มีของสดเลยนะ”

“ไม่ใช่ปัญหา”

เหมาเยซื่อเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะหันหลังและโทรออก

เฉียวเมียนเมียนได้ยินเขาพูดเสียงต่ำว่า

“ฉันอยากได้บ้านสักหลัง พร้อมกับของสดสำหรับทำซี่โครงหมูผัดเปรี้ยวหวาน อืม คัดเอาของปลอดสารด้วยล่ะ ฉันจะทำให้ผู้หญิงที่ฉันชอบ”