บทที่ 149 พ่อ/แม่ครัวธรรมดาๆ
ขณะยกแผ่นพับเต็นท์ขึ้นฉันก็เห็นทหารรักษาพระองค์ที่ยืนเฝ้าอยู่ด้านนอก ทันทีที่เราสบตากันร่างยักษ์ของเขาก็แข็งทื่อและรีบทำความเคารพ “ท่าน-แม่—” “จำได้มั้ย...” ฉันเตือนขยิบตาให้ยามที่กำลังหวาดกลัวขณะเอานิ้วแตะริมฝีปาก โดยไม่รอคำตอบฉันเดินไปหากลุ่มทหารที่กำลังโหมกระหน่ำส่งเสียงโห่ร้องมากกว่าเดิม การต่อ...
