บทที่ 10 กวาดล้าง     

เธอไม่สนใจหรอกว่าผู้หญฺิงคนนี้จะคอยตามเธอหรือไม่ ตราบเท่าที่เธอไม่สร้างปัญหาอะไรขึ้น

“อยู่แต่ชั้นล่างกับชั้นสองก็พอ อย่าไปที่อื่น” ฉินอีพูดกับชิวชูเสวี่ยโดยไม่แม้แต่จะหันหน้าไปมอง เธอกำมีดเล่มใหญ่ที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดของเหล่าซอมบี้

ถึงแม้จะเห็นอยู่ชัดเจนว่าฉินอีนั้นหันหลังให้ ยังไงก็มองไม่เห็นเธออยู่แล้ว แต่ชิวชูเสวี่ยก็ยังมิวายพยักหน้ารับซ้ำ ๆ  อย่างหยุดไม่ได้

เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ช่างน่าทึ่งและเธอเองก็ไม่กล้าพอที่จะต่อต้านเขาด้วย นอกจากนี้เธอยังรู้สึกได้ว่าเขาช่างเป็นคนดี เธอเองไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้มากนัก แถมยังตามเก็บอาหารมาแบบฟรี ๆ  อีก

ชั้นแรกเป็นซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดเล็ก ส่วนชั้นสองเป็นบริเวณที่ขายเสื้อผ้า เพียงแค่สองชั้นนี้ก็เพียงพอต่อชิวชูเสวี่ยให้ขนกลับไปแล้ว

ฉินอีหวังว่าเธอจะยอมเชื่อฟังทำตาม ถ้าเธอมารู้ความลับของฉินอีเข้าล่ะก็ เธอคงไม่ยอมใจอ่อนแบบนี้ จิตใจมนุษย์เป็นสิ่งสุดท้ายที่สามารถไว้ใจได้ในเหตุการณ์โลกาวินาศแบบนี้

ชั้นสองประกอบด้วยแบรนด์ธรรมดา ๆ  ที่ไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก จึงมีคนเข้ามาเดินเยี่ยมชมในพื้นที่น้อยกว่า ทำให้จำนวนซอมบี้ที่อยู่ในบริเวณเดียวกันน้อยลงไปด้วย  ฉินอีจัดการเคลียร์พื้นที่จากพวกซอมบี้ได้ในเวลาไม่ช้า

เป้าหมายของเธอคือซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ที่อยู่บนชั้นสาม เครื่องเสื้อผ้าคุณภาพพรีเมียมบนชั้นสี่ และเครื่องประดับกับพวกอัญมณีล้ำค่าที่อยู่บนชั้นห้า

วินาทีที่เธอก้าวเข้าไปสู่ชั้นสาม ฉินอีตระหนักได้ว่าที่นั่นมีพวกซอมบี้อยู่กันเป็นจำนวนมาก  เธอตรงเข้าตัดหัวพวกมันอย่างรวดเร็วและทำการกวาดล้างพวกที่เหลือ

หลังจากที่ฉินอีสามารถล้างบางฝูงซอมบี้ได้สำเร็จ เธอก็รวบรวมเสบียงอย่างไม่รีบร้อน  เธอก้มลงมองดูเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ที่เปรอะไปด้วยคราบเลือดของพวกซอมบี้ด้วยความรังเกียจ

เธอเรียกลูกแอปเปิลสีแดงสดมาจากมิติแรกกำเนิด จากนั้นก็นำน้ำแร่ที่ได้จากซุปเปอร์มาร์เก็ตล้างก่อนเล็กน้อย ก่อนจะกัดแอปเปิลลูกนั้นเข้าปากไป

ในช่วงหลังของเหตุการณ์โลกาวินาศ ถ้าผู้คนเห็นว่าฉินอีใช้น้ำแร่อันล้ำค่าเพื่อล้างมือและผลไม้แบบนี้ล่ะก็ พวกเขาคงจะสาปแช่งเธอด้วยความเกลียดชังอย่างแน่แท้

น้ำถือได้ว่าเป็นสิ่งมีค่าอย่างยิ่งในช่วงโลกาวินาศ และยิ่งทวีค่าขึ้นอีกหลังจาก่พบว่ามีการปนเปื้อนในแหล่งน้ำในช่วงหลังของเหตุการณ์โลกาวินาศนี้ มนุษยชาติสามารถต้องพึ่งพาผู้ใช้พลังน้ำเท่านั้นเพื่อความอยู่รอด

ฉินอีไม่ใส่ใจเรื่องพวกนั้น เธอเคร่งเครียดมากในภพชาติก่อนหน้านี้ ครั้งนี้เธอจะไม่ปฏิบัติต่อตัวเองอย่างซอมซ่อแบบนั้นอีก

แอปเปิลที่ออกผลในมิติแรกกำเนิดไม่เพียงแต่มีรสชาติอร่อยกว่าแอปเปิลที่มาจากข้างนอกเท่านั้น แต่ยังสามารถช่วยฟื้นฟูพละกำลังให้ร่างกายได้อย่างรวดเร็วอีกต่างหาก

หลังจากที่ฉินอีกินเสร็จแล้ว เธอก็เริ่มเก็บรวบรวมเสบียงต่อไป เธอหยิบเอาของแต่ละอย่างมา 1 ใน 3 ส่วน จากทั้งหมดในซูเปอร์มาร์เก็ต เพื่อที่ว่าจะได้ไม่ดูจงใจเกินไป และยังเหลือบางส่วนไว้ให้คนอื่นที่มาทีหลังด้วย

ถ้าเธอเก็บเอาของทุกชิ้นไปล่ะก็ คงจะยิ่งดูน่าสงสัยมากขึ้นไปอีก ยังไงก็ตาม สิ่งที่เธอมองหาคือพวกของในโกดังเก็บสินค้า

ฉินอีพบประตูทางเข้าไปยังโกดังเก็บสินค้าจึงเปิดประตูเข้าไป ทันใดนั้น ซอมบี้ตัวหนึ่งที่สวมชุดพนักงานซูเปอร์มาร์เก็ตก็อ้าปากกว้างเผยให้เห็นเขี้ยวที่แหลมคมของมันที่พยายามเข้ามาหมายจะกัดฉินอี

ฉินอีใช้มีดขนาดใหญ่ของเธอสกัดไว้อย่างทันควัน ทำให้ซอมบี้ผู้หญิงที่เข้ามากัดเข้าที่มีดของเธอแทน ฉินอีรีบสร้างลูกศรน้ำแข็งด้วยมือซ้ายของเธอขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วยิงไปที่หัวของซอมบี้ ปักเข้าที่เป้าหมายอย่างแม่นยำ

หลังจากจัดการกับซอมบี้ในโกดังเก็บสินค้าได้แล้ว ฉินอีไม่รอช้ารีบเข้าไปยังด้านในในทันที มีเพียงไฟฟ้าที่ดับไปตอนเที่ยงคืนเท่านั้น ของส่วนใหญ่ในโกดังเก็บสินค้านั้นยังไม่ถูกทำลายไป  ฉินอีเก็บรวมรวมของทุกชิ้นไว้ในห้วงมิติอย่างไม่ลังเล

เนื่องจากโกดังเก็บสินค้าในห้วงมิตินั้นมีความสามารถในการเก็บรักษา เธอจึงไม่ต้องกังวลว่าสิ่งเหล่านี้จะเสียหายเลยแม้แต่น้อย

หลังจากที่ฉินอีเก็บรวบรวมเสบียงจากชั้นสามเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ตรงไปยังชั้นสี่ต่อ ชั้นสี่นั้นเต็มไปด้วยเครื่องแต่งกายที่มีคุณภาพหลากหลายชนิด หลังจากที่เธอจัดการกับพวกซอมบี้เสร็จแล้ว เธอเลือกเสื้อเชิ้ตสีดำมาตัวหนึ่งแล้วเดินไปยังห้องลองเสื้อผ้า

ฉินอีรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธออย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ออกมาหยิบเสื้อผ้าและรองเท้าทั้งหลายยัดใส่กระเป๋าไป แน่นอนว่า เธอเอาสิ่งของพวกนั้นมาแค่ 1 ส่วน 3 จากทั้งหมดที่มีเท่านั้น

ที่ชั้นห้าประกอบด้วยร้านขายเครื่องประดับมากมาย เมื่อฉินอีมาถึงก็พบว่าที่นี่มีซอมบี้อยู่ไม่มากนัก แต่ก็เป็นอย่างที่เธอคาดการณ์ไว้แล้ว เพราะโดยปกติที่นี่ก็มีคนไม่มากนักที่มาเดินเลือกซื้อเครื่องประดับเพชรพลอยต่าง ๆ

ฉินอีจัดการพวกมันอย่างคล่องแคล่วปราดเปรียว มีเครื่องประดับอยู่มากมายบนชั้นห้า เพชรพลอยอัญมณีเหล่านี้ที่เคยมีราคาสูงเสียดฟ้า บัดนี้กลับถูกทิ้งไว้อย่างไม่ใยดี

สิ่งของเหล่านี้กลายเป็นของไร้ค่าในช่วงโลกาวินาศ เครื่องประดับและอัญมณีล้ำค่าที่ได้จากชั้นนี้ถูกใส่รวมกันในถุงขนาดเท่ากับถุงขนมบิสกิตเพียงเท่านั้น