บทที่ 73 อีปิค!

บทที่ 73 อีปิค!

ฉันสามารถเห็นพลังของมนุษย์ในโลกนี้โดยตรงในขณะที่ฉันสังเกตเห็นผู้นำระดับสูงระดับ S ที่เป็นผู้นำของตัวเองในการต่อสู้กับระดับ S บอส เราไม่ต้องไปไกลถึงติดต่อกับพวกเขา

หลังจากเดินผ่านต้นไม้ใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ สัตว์ร้ายสีขาวที่ดูดุร้ายก็เริ่มปรากฏขึ้น พวกเขามีมือและเท้าที่ใหญ่เกินสัดส่วนและมีรูปร่างที่เล็กกว่าซึ่งดูไม่เข้ากัน ขนาดนี้ยิ่งเกินจริงเมื่อมาถึงผู้นำอันดับ S ที่ใกล้ถึง 10 เมตร

แท่งน้ำแข็งที่แหลมคมจะก่อตัวขึ้นจากคลื่นของมือของสัตว์ร้ายเหล่านี้ ขณะที่ทหารรับจ้างทำงานร่วมกันเพื่อโค่นมันลง หัวหน้าระดับ S กัปตัน ไรเนอร์ ถือตัวเองในขณะที่ยืนต่อสู้กับผู้นำ ดาบขนาดใหญ่ของเขาโรยด้วยธาตุไฟ เมื่อการปะทะแต่ละครั้งสร้างบาดแผลให้กับสัตว์ร้าย

ฉันทำงานกับกลุ่มที่ฉันมาด้วยในขณะที่ฉันสังเกตทุกอย่างต่อไปก่อนโดยใช้ระดับ A [เพลิงจากนรก] ทุก ๆ สองสามวินาทีหลังจากดูพลังไฟของทหารรับจ้างระดับ S ไม่กี่คนในกลุ่ม

เปลวไฟที่ลุกโชนที่ตกลงมานั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อสัตว์ร้ายทั่วไป ทำให้ร่างกายของพวกมันลุกเป็นไฟถ้ามีตัวเดียวจับพวกมัน

สำหรับการปล้นคอร์ ทหารรับจ้างก็ผ่าหัวของสัตว์ร้ายที่พวกเขาฆ่าเพื่อดึงคอร์ที่มีขนาดใหญ่กว่าที่ฉันเคยเห็นออกมา เหล่านี้เป็นคอร์ของสัตว์ร้ายที่ไม่ถูกแบ่งออกเป็นส่วน ๆ โดยระบบที่ฮันเตอร์กลับมาในโลกของฉันทำงานด้วย

เมื่อพูดถึงสัตว์ประหลาดที่ฉันจัดการเอง ฉันจำคำพูดของระบบได้ ฉันจะไปอยู่ในโลกที่ต่างไปจากเดิม แต่ยังคงมีพลังเหมือนเดิม การเปลี่ยนแปลงอย่างเดียวคือมันจะถูกกระตุ้นก็ต่อเมื่อผมสัมผัสกับสิ่งมีชีวิตที่ผมทำลงไป

เพื่อให้สิ่งต่าง ๆ ราบรื่นยิ่งขึ้น แก่นแท้ที่สกัดออกมาในรูปแบบของหนังสือสกิล ไอเทม หรือคอร์ จะถูกใส่โดยตรงในหนึ่งในวงแหวนจัดเก็บของฉัน เมื่อโดยปกติฉันจะ 'เก็บเกี่ยวคอร์' เช่นเดียวกับผู้อาศัยในโลกนี้

เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ กลุ่มกำจัดก็เคลื่อนไปข้างหน้าในขณะที่อยู่ใกล้กันและกำจัดสัตว์ร้ายที่พุ่งออกมา ฉันรู้สึกทึ่งในความแข็งแกร่งของมนุษย์ที่นี่ แม้แต่ทหารรับจ้างระดับ A ก็ใช้พละกำลังและแก่นแท้ของพวกเขาได้ดีกว่าฮันเตอร์ที่ฉันเคยเห็นมาโดยตลอด

หลังจากที่ฮันเตอร์เริ่มใช้ [รวมสกิล] อย่างเต็มที่แล้ว ฉันจึงเห็นพวกเขาตามทันและในที่สุดก็มีความแข็งแกร่งเกินระดับนี้ ฮันเตอร์แรงค์ S ออกมาด้วยคาถาทำลายล้างที่มีสีสันซึ่งตัดสัตว์ร้ายระดับ A ปกติและจะถูกบล็อกโดยผู้นำระดับ S เท่านั้น

ทหารรับจ้างผมแดงคนหนึ่งยกไม้เท้าเวทมนตร์ของเธอไปข้างหน้า และฟีนิกซ์ที่ลุกโชติช่วงก็ปรากฏตัวขึ้นในครู่ต่อมา พุ่งเข้าหากลุ่มสัตว์ร้ายที่มันระเบิดและกลืนกินพวกมันในเปลวเพลิงในทันที

ฉันสังเกตทั้งหมดนี้ในขณะที่ฉันยังคงใช้ [เพลิงจากนรก] เพื่อกำจัดสัตว์ร้ายระดับ A และ S ปกติ พร้อมกับผู้นำระดับ A สองสามคนเพื่อที่ฉันจะได้สะสมสกิลระดับ A ได้เพิ่มขึ้น วันนี้ไม่ใช่วันที่ฉันจะออกไปและสังหารหมู่ทุกอย่างที่ขวางหน้า ฉันจะดูและเรียนรู้ให้มากที่สุด ก่อนที่ฉันจะหาเวลาที่จะออกมาที่นี่ด้วยตัวเองและออกไปให้หมด

ฉันเต็มไปด้วยความคาดหวังเมื่อคิดที่จะวิ่งไปรอบ ๆ รังขนาดใหญ่นี้พร้อมกับสัตว์ร้ายทั้งหมดที่อยู่ในนั้น ฉันขอยืนยันพลังสูงสุดของสัตว์ร้ายที่วางลึกลงไปในรังก่อนเพราะฉันไม่สามารถเล่นกับชีวิตของฉันได้

พลังที่ฉันแสดงนั้นตรงกับทหารรับจ้างระดับ S ถึงแม้ว่าความเสียหายจะค่อนข้างต่ำกว่าสกิลระดับ S แต่ฉันก็สามารถใช้ท่าทางที่ [เพลิงจากนรก] ร่ายได้บ่อยขึ้นเนื่องจากความเสียหายที่ต่ำ

บทบาทของฉันในหน่วยเฉพาะกิจกลายเป็นการจัดการกลุ่มใหญ่ของสัตว์ร้ายระดับ A และ S ปกติ ในขณะที่ทหารรับจ้างระดับ S อื่น ๆ ปะทะกับผู้นำ โทนเสียงต่ำ. ฉันต้องเริ่มต้นด้วยการเป็นคีย์ต่ำสำหรับตอนนี้

กัปตันไรเนอร์เริ่มมองมาทางฉันอย่างพอใจในขณะที่ฉันทำให้งานนี้ง่ายขึ้นโดยกำจัดสัตว์ร้ายจำนวนมากด้วยสกิลการโจมตี

ความสนใจของฉันไม่ได้อยู่ที่สิ่งนี้ทั้งหมด แต่ในระหว่างการล่านั้นฉันได้ตรวจสอบและรวมสกิลการป้องกันและการสนับสนุนอย่างแข็งขันที่เพิ่มพูนความชำนาญอย่างต่อเนื่อง

จากการผสมผสานนี้ ฉันสามารถสร้างสกิลระดับ B+ ที่เข้ากันได้ซึ่งไม่ต้องพูดถึงในตอนนี้ แต่จะมีประโยชน์เมื่อฉันได้รับสกิลระดับ A จากสกิลเหล่านี้ จะใช้เวลาอีกสองสามวัน แต่สองสามวันเหล่านั้นหมายถึงสกิลระดับ A มากกว่าสี่สกิลจะปรากฎขึ้นจากการรวมกันของสกิลระดับ B+ หลาย ๆ อัน

ฉันยิ้มให้กับความคิดนี้ เนื่องจากสกิลที่เพิ่มขึ้นด้วยวิธีนี้ทำให้ฉันสามารถพัฒนาสกิลที่เข้ากันได้ต่อไป ซึ่งสามารถรวมเป็นระดับ S ได้โดยไม่มีปัญหา สกิลการป้องกันและซัพพอร์ตที่ทำให้ผมมีกำไรมหาศาล จะไม่ใช่เกมแห่งโอกาสอีกต่อไป

กองกำลังเฉพาะกิจในการกำจัดนั้นทำงานได้ดีมากโดยมีความเป็นผู้นำที่ดีจากกัปตัน และการเพิ่มของฉันที่ทำให้งานทั้งหมดง่ายขึ้น ครึ่งวันผ่านไปทั้งหมดขณะที่เราเคลื่อนตัวข้ามขอบของ รังสกายพีก ไม่กล้าเข้าไปในแผ่นดินไกลเกินไป หลังจากกำจัดสัตว์ที่มีขนาดไม่สมส่วนไปหลายตัวแล้ว เราก็พบพันธุ์อื่นๆ ในขณะที่เราไปต่อ

หลังจากที่เราเคลียร์กลุ่มอสูรอีกสองสามกลุ่มเสร็จแล้ว ทหารรับจ้างก็หยุดตามคำสั่งของกัปตันไรเนอร์ มือของเขาลอยขึ้นไปในอากาศในขณะที่เขามองไปข้างหน้าด้วยสมาธิ เราอยู่ในตำแหน่งที่อยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดินมากกว่าครั้งอื่นๆ เนื่องจากสัตว์ร้ายเริ่มบางลงที่บริเวณรอบนอก เสียงใหญ่ของเขาดังขึ้น

“เราจะหยุดที่นี่ในวันนี้ หากเราเข้าไปลึกกว่านี้ เราจะบุกรุกอาณาเขตของสัตว์ร้ายอันดับ อีปิค”

เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ ทหารรับจ้างก็แสดงสีหน้าเคร่งขรึมขณะที่พวกเขาเริ่มถอยกลับ ใจฉันสั่นระรัวเมื่อยืนยันอันดับถัดไปที่อยู่เหนือระดับ S. อีปิค ความคิดมากมายแล่นเข้ามาในหัวของฉัน ก่อนที่ฉันจะล้มมันลงอย่างรวดเร็ว ฉันจะไม่รีบร้อนที่จะไปชนกับบางสิ่งที่ระดับสูง ก่อนที่ฉันจะรวบรวมสกิลการป้องกันระดับ S จำนวนมาก

ฉันค่อนข้างจะพร้อมและปกป้องมากเกินไป แล้วจู่ๆ ก็เสียชีวิตด้วยการตัดสินใจที่หุนหันพลันแล่น ฉันหายใจออกอย่างสงบขณะที่เดินตามคนอื่นๆ ในกลุ่มเพื่อย้ายออกจากดินแดนกว้างใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ฉันหลงทางอยู่ในห้วงความคิด

“น้องใหม่ การทำงานที่เป็นแบบอย่างในวันนี้ มันทำให้เวลาของเราลดลงไปมากกว่าหนึ่งชั่วโมง คนอย่างคุณที่มีสระมานาขนาดใหญ่ซ่อนตัวอยู่ที่ไหนมาตลอด?”

ฉันออกมาจากหัวของฉันและยิ้มให้กับกัปตันที่ปรากฏตัวข้างๆฉัน

“ฉันฝึกฝนสกิลเป็นการส่วนตัวจนกระทั่งมั่นใจมากพอที่จะจัดการกับสัตว์ร้ายเหล่านี้ได้”

“ฮ่าฮ่า ฝึกฝนสกิลของคุณจนกว่าจะถึงระดับสูงอย่างนั้นเหรอ? คุณระมัดระวังเกินไป! ถ้าคุณเคยฝึกกับทหารรับจ้างคนอื่น ๆ สกิลเปลวไฟของคุณอาจถึงระดับ S แล้ว!”

เขาหยุดขณะที่มองฉันขึ้นลงก่อนจะพูดต่อ

“กลับมาพร้อมกับคนของฉันสักสองสามคน เพื่อที่คุณจะได้รู้จักทหารรับจ้างที่คุณจะทำงานด้วยต่อจากนี้ไป เราจะไม่ปล่อยให้คนเก่งอย่างคุณเสียเปล่า”

"ฮะๆ แน่นอน"

ฉันฟังคำพูดของชายร่างใหญ่และตกลงที่จะไปด้วย ฉันต้องกลายเป็นที่รู้จักในอาณาจักรเยือกแข็งนี้ทีละเล็กทีละน้อย ฉันจะไม่เริ่มต้นด้วยการแสดงพลังระเบิดที่จะยกหัว แต่กลายเป็นที่รู้จักอย่างช้าๆเมื่อพลังของฉันเพิ่มขึ้นในเงามืด