ตอนที่ 215 ธีโอขมวดคิ้ว

ตอนที่ 215 ธีโอขมวดคิ้ว

“ฉันคืออะไรนะเหรอ แกรู้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง”

“หมายความว่ายังไง”

“แกคงจำเรื่องก่อนที่จะตายและกลายเป็นซอมบี้ได้ใช่ไหม จักรพรรดิซอมบี้ไม่สิต้องเรียกว่า...” เอิร์ลดาโก้แสยะยิ้มมุมปากและกล่าวต่ออย่างช้า ๆ ว่า “ประธานาธิบดีของมิสทาลอาร์มันโด้”

“เจ้ารู้เรื่องนั้นได้ยังไง แต่แล้วยังไงข้าคนนี้ไม่ใช่มนุษย์ผู้นั้นอีกแล้ว ข้าคือจักรพรรดิขแงเหล่าซอมบี้ที่ยิ่งใหญ่”

“แกคงตายไปแล้จริง ๆ ช่างเถอะยังไงร่างของกหลังจากตายก็ยังคงยิ่งใหญ่ ฉันจะบอกสักเล็กน้อยก็ได้ แกยังมีความทรงจำเรื่องการทดลองเปิดกล่องแพนโดร่าเหลืออยู่หรือไม่”

“หรือว่า...”

“ใช่ ฮ่า ๆ ฉันใช้สถาบันวิจัยนานาชาติแอบขโมยของที่ได้มาจากการทดลองนั้นและนำมาทดลองกับตัวเอง แม้มันจะไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ต้องการสักเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่ต่างมากนัก ฉันคือทั้งมนุษย์และซอมบี้ ฉันคืออนาคต และเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย ฮ่า ๆ ๆ”

"ถ้าเข้าใจแล้ว เช่นนั้นก็เอากล่องแพนโดร่ามาให้ฉันซะ" เอิร์ลดาโก้ชิงลงมือก่อน ถีบเท้าเคลื่อนที่เข้าหาจักรพรรดิซอมบี้หมายจะเอากล่องแพนโดร่าในมือของจักรพรรดิซอมบี้

"ไปตายซะ!" จักรพรรดิซอมบี้สบทออกมาอย่างไม่พอใจกับความหยิ่งยะโสของเอิร์ลดาโก้ มันเปลี่ยนแขนขาเป็นดาบพุ่งสู้กับเอิร์ลดาโก้

ทั้งสองต่อสู้กันโดยไม่มีใครอ่อนข้อให้กัน จักรพรรดิซอมบี้ใช้ดาบไล่ฟันด้วยความรวดเร็วจนสามารถตัดได้แม้แต่อากาศ ถึงแต่จักรพรรดิซอมบี้นั้นเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างมาก เพราะพลังที่จักรพรรดิซอมบี้มี เอิร์ลดาโก้ก็มีเช่นกัน

แขนขวาของเอิร์ลดาโก้เปลี่ยนเป็นดาบยาว 2 เมตร แขนซ้ายมีโล่ซึ่งเหมือนกับโล่ซอมบี้งอกออกมา ช่วยให้เอิร์ลดาโก้กันดาบของจักรพรรดิซอมบี้และโต้กลับไปอย่างง่ายดาย

“ฮ่า ๆ ๆ แกยังไม่รู้ความต่างระหว่างฉันกับแกอีกอย่างนั้นหรือ” เอิร์ลดาโก้ปัดดาบและแทงดาบเข้าไปที่ท้องของจักรพรรดิซอมบี้

ฉึก!

ดาบแทงทะลุท้องออกด้านหลัง จักรพรรดิซอมบี้ปลดปล่อยดาบและใช้มือจับไปที่ดาบของเอิร์ลดาโก้พยายามดันมือของเขาออก

“อ๊ากกกก!!!!”

เอิร์ลดาโก้พยายามแย่งกล่องแพนโดร่าในมือของมัน มือข้างหนึ่งของจักรพรรดิซอมบี้ถือกล่องแพนโดร่าที่มีกุญแจ 5 ดอกจับไว้อย่างแน่นไม่ยอมปล่อย

“เจ้าคิดว่าเหนือกว่าข้าอย่างนั้นเหรอ” จักรพรรดิซอมบี้ปล่อยให้ดาบแทงทะลุเข้ามาในท้องจากนั่นมันใช้มือที่ปล่อยอาศัยจังหวะนั้นเปลี่ยนเป็นดาบแทงท้องของเอิร์ลดาโก้เช่นกัน

ทั้งสองถีบตัวออกจากกัน เอิร์ลดาโก้และจักรพรรดิซอมบี้จับไปที่บาดแผลของตนเอง บาดแผลแค่นี้ไม่สามารถทำอะไรทั้งสองที่มีพลังชีวิตมหาศาลได้อย่างแน่นอน

"เค ไปเอากุญแจดอกนั้นมา และ ฆ่าฝูงซอมบี้ให้หมด" เอิร์ลดาโก้บอกกับเคคนสนิทของตนเองโดยไม่หันกลับไปมองสายตาของจับจ้องไปที่จักรพรรดิซอมบี้อยู่

จักรพรรดิซอมบี้ซอมบี้เองก็สั่งให้ซอมบี้สติปัญญาระดับ 6 ที่เหลืออีกหนึ่งตัวพาซอมบี้ตนอื่น ๆ ไปเอากุญแจมาเช่นกัน

ทั้งสองรู้ว่าจะต้องหยุดยั้งกันและกัน...

.....

เคหันไปสั่งมนุษย์ชั้นสูงสามคน หนึ่งเป็นหญิงสาวโรคจิตที่มีพลังในการยิงกระสุนอากาศ อีกสองคนเป็นชายร่างสูงใหญ่หนึ่งคนที่เต็มไปด้วยรอยสักทั้งตัว กับอีกคนเป็นชายร่างผอมแห้ง ทั้งสามมีระดับพลังสีน้ำเงินขั้นสมบูรณ์

"ไม่เห็นต้องให้พวกเราลงมือพร้อมกันเลย" ชายร่างผอมพูดด้วยความไม่พอใจ

"ใช่ ๆ คิ ๆ แค่ฉันคนเดียวก็พอแล้ว จริงไหมทุกคน" หญิงสาวโรคจิตแสยะยิ้มไปมองทั้งสาม

"หึ" ชายรอยสักไม่พอใจเช่นกัน

"เรื่องนี้สำคัญ ตอนนี้กุญแจอยู่ในฝูงซอมบี้ไปเอามาอย่าให้ผิดพลาด อ้ออีกอย่างจัดการซอมบี้ด้วย โดยเฉพาะพวกสติปัญญา" เคสั่งไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"เข้าใจแล้ว" ทั้งสามคนตอบพร้อมกับ แม้พวกเขาจะหยิ่งทะนง แต่ก็ไม่กล้าล้ำเส้นเค พวกเขาพุ่งเข้าไปในฝูงซอมบี้ท่ามกลางการยิงของปืนใหญ่พลังงาน และเหล่าทหารจีนาสที่ต่อสู้ระยะประชิดกับซอมบี้อยู่ ซึ่งห่างออกไปไกลเป็นจุดที่เอิร์ลดาโก้และจักรพรรดิซอมบี้ลากการต่อสู้ไปถึงตรงนั้น

“ขาจะลงมือเอง พวกแกอยู่เงียบ ๆ ไป” ชายรอยสักต่อยเข้าไปที่หัวของซอมบี้ไททันระดับ 5 จนแหลกจากนั้นก็เข้าไปหากุญแจ

“พวกมีแต่กล้าม” ชายร่างผอมแห้งตามไปข้างหลังเช่นกัน

“นายอยากจะขึ้นเตียงกับฉันไหม” หญิงสาวโรคจิตถาม

ชายร่างผอมแสดงสีหน้าเย็นชาทันที มันยังไม่อยากตายและไม่ต้องการพูดกับหญิงโรคจิตจึงรักษาระยะห่างไว้

“ฆ่ามนุษย์นั้น เนื้อของพวกมันเต็มไปด้วยพลัง” ซอมบี้สติปัญญา ระดับ 6 เล็งมาที่พวกมันทั้งสามโดยด้านหลังยังมีซอมบี้สติปัญญาระดับต่ำกว่านั้นตามมาอีก

แต่แม้จะเป็นแต่หญิงสาวกลับไม่กลัวแม้แต่น้อย กลับยิ้มออกมาและเปิดฉากโจมตีซอมบี้สติปัญญาระดับ 6 ตนนั้นก่อน

“ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!” หญิงสาวโรคจิตพูดออกมารั่วๆ พร้อมกับกระสุนอากาศยิงใส่หัวซอมบี้สติปัญญาระดับ 6 ไม่ยั้ง

“บัดซบ” ซอมบี้สติปัญญาใช้ปีกโล่ขึ้นมากัน แต่ต่อมาชายรอยสักก็ปรากฏตัวตรงหน้าและทุบเข้าไปที่ตัวของมันจนซอมบี้สติปัญญาระดับ 6 ถอยไปสองก้าว

“ว้ากกกกกกก!!!!!” มันร้องออกมาขณะที่ต่อยไปที่ชายรอยสัก ทันทีที่หมัดโดนตัวของชายรอยสักร่างของมันก็หายไปราวกับควัน

“เจ้า...” ซอมบี้สติปัญญาหันไปมองชายร่างผอม ตอนนี้ชายคนนั้นใช้บางอย่าง มันคือการบิดพื้นที่

“ฆ่าพวกมัน” ซอมบี้ระดับ 6 ขั้นต้นสั่งการซอมบี้สติปัญญาตัวอื่น ๆ และหันกลับไปเอากุญแจ แต่แน่นอนว่าชายร่างผอมไม่ยอม มันรีบเคลื่อนตัวเองเข้าไปหยิบกุญแจออกมาทันที ชายรอยสักและหญิงสาวโรคจิตก็เช่นกัน

ทั้งสองฝั่งพุ่งไปเอากุญแจ...

ชายร่างผอมกำลังจะได้หยิบกุญแจ แต่ในตอนนั้นเองเสียงกรีดร้องของบางสิ่งก็ดังขึ้นตามาด้วยบางอย่างขนาดใหญ่ที่ลงมาจากด้านบน

“อ๊าาาา หยุด ๆ ๆ เร็วจะถึงพื้นแล้ว” เสียงของจูเรียร้องดังราวกับเธอจะร้องไห้

“แม้วๆ ม้าววว... (มะลิจะอ้วก)” มะลิร้องออกมาเช่นกัน

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

ธีโอกระโดดไม่กี่ครั้งก็ลงถึงพื้นได้อย่างปลอดภัย แต่ดูเหมือนจังหวะของธีโอจะพอดีเกินไปหน่อย เพราะด้านหน้าของมันคือกุญแจหกแฉกของไนเรล

ทั้งสามคนฝั่งจีนาสและซอมบี้สติปัญาญาต่างระวังการมาถึงของผู้มาใหม่กลุ่มนี้อย่างมาก

เอวา นิเรีย และชารอนกับกลุ่มโนเนทกระโดดลงมาด้วยท่าทีระวังพวกเขารู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ใจกลาวสนามรบ

มะลิและจูเรียก็ลงมาเช่นกัน แต่ทั้งสองอ้วกออกมาทันที โดยไม่สนใจบรรยากาศแม้แต่น้อย

“กุญแจ” นิเรียกล่าวออกมา เอวาหันไปมองตามทันที

“พวกสมาพันธ์นักล่า”

“มนุษย์”

ทั้งสามฝ่ายมองหน้ากันและมองไปที่กุญแจหกแฉกนั้น มันไม่มีใครกล้าขยับก่อน แต่แล้วซอมบี้สติปัญญาดูเหมือนจะมีความอดทนน้อยที่สุดมันกระพือปีกเสริมให้เร็วขึ้นเข้าไปคว้ากุญแจ

นั้นเป็นสัญญาณให้ทุกคนลงมือเช่นกัน

มือของซอมบี้สติปัญญาห่างจากกุญแจที่ห่างเพียงเอื้อมมือเท่านั้น แต่ก่อนที่มันจะได้สัมผัสก็มีเสียงปืนดังขึ้น

ปังง!!

พร้อมกับที่กุญแจกระเด็นออกไปไกลดัง เคร้ง! ซึ่งคนที่ยิงก็คือนิเรีย

“บัดซบ” ซอมบี้สติปัญญาเห็นกุญแจกระเด็นไปไกลก็ร้องออกมาด้วยความอาฆาต

“แกรีบไปเอามาเร็ว” ชายรอยสักบอกกับชายร่างผอมและหญิงสาวโรคจิตส่วนตัวมันเข้าไปขวางซอมบี้สติปัญญาไว้

“ลงมือ” เอวาสร้างพายุใบมีดเข้าไปหากุญแจ เหล่าโนเนทก็ลงมือเช่นกัน ชารอนและพวกเธอเลือกจะไปขัดขวางซอมบี้สติปัญญาระดับ 6 แม้จะไม่ชนะแต่ถ้าถ่วงเวลาก็พอจะทำได้

“ว๊ากกกก!!!!!!! หลบไปให้หมดพวกมด” ซอมบี้สติปัญญาร้องออกมาตรงเข้าหากุญแจ มันสลัดหลุดไปได้ ตอนนี้มี 4 คนที่เข้าใกล้กุญแจคือ เอวา ชายร่างผอมกับหญิงสาวโรคจิต และซอมบี้สติปัญญา

แต่ในตอนนั้นราวกับว่าทุกอย่างรอบข้างเคลื่อนที่ช้าลง ทั้งซอมบี้สติปัญญา ทั้งเอวา ชายร่างผอม หญิงสาวโรคจิต ฝูงซอมบี้ หรือแม้แต่คนอื่น ๆ รวมทั้งมะลิและจูเรียที่อ้วกอยู่ด้วย ทุกคนที่อยู่ในระยะ 500 เมตรตกอยู่ในสนามพลังของธีโอทั้งหมด

ธีโอเดินไปอย่างสบาย ๆ แล้วคาบกุญแจกลับมาและเดินอย่างช้า ๆ ออกมาจากตรงนั้น

“เกิด...อะ...ไร...ขึ้น...” หญิงสาวโรคจิตพยายามพูดออกมา

“มันเป็นผู้ที่ทำให้เราช้าลง” ชายร่างผอมใช้ความสามารถเต็มกำลังปรับเปลี่ยนพื้นที่รอบตัวของตนเองเพื่อให้ตามความเชื่องช้าของสนามพลังของธีโอได้

“ตายซะเจ้าหมูน่าลังเกลียด” ชาบร่างผอมเคลื่อนที่หาธีโอ แม้จะไม่เร็วเท่าเดิม แต่มันก็ไม่ช้าเกินไป

คิ้วของธีโอขมวดเล็กน้อยเทื่อถูกเรียกว่าหมูเพื่อแสดงถึงความไม่พอใจ

มันรีบปลดปล่อยเอวาและพวกฝั่งตนเองจากสนามพลังจากนั้นก็กระโดดถอยออกมาพร้อมกับกุญแจอย่างสบาย ๆ แม้ชายร่างผอมจะตามมาอย่างสุดกำลังแต่ยิ่งมันอยู่ในนี้นานก็ยิ่งช้าลงเรื่อย ๆ

“ฆ่ามัน อาศัยจังหวะนี้ฆ่าพวกมันให้หมด” เอวาบอกกับทุกคน

นิเรียเป็นคนแรกที่ตอบสนองทันเธอยิงปืนเข้าไปที่ดวงตาของซอมบี้ระดับ 6 จนตาของมันแตกกระจายจนเป็นรูโบ๋ว

“ย้าย” ในจังหวะนั้นเองทั้งชายร่างผอมไม่มีทางเลือกอื่นไม่อย่างนั่นพวกมันต้องตายกันหมด จึงพาทั้งตัวเองและธีโอเคลื่อนย้ายหายไปทำให้สนามพลังของธีโอหายไปด้วย ทุกคนกลับมาเคลื่อนไหวได้ตามปกติ

“เฮือก เกือบไปแล้ว นั้นมันพลังบ้าอะไร?” ชายรอยสักถึงกลับสั่นกลัว แต่มันยังไม่ทันจะรู้คำตอบก็โดนยิงเข้าที่แผ่นหลังหัวทิ่มลงกับพื้นโดยกระสุนของนิเรีย

“นิเรียดวงตาเทพ น้องสาวของประธานสมาพันธ์นักล่า” หญิงสาวโรคจิตเดาตัวตนของนิเรียออกทันที “คิ ๆ น่าสนใจฉันกำลังจะได้ฆ่าคนสำคัญด้วยแหละ”

หญิงสาวโรคจิตไม่สนใจว่าชายรอยสักจะเป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย

ปัง!

นิเรียยิงหญิงสาวโรคจิตทันที แต่เธอก็ยกมือขึ้นมายิงสวนไปที่กระสุนแม่เหล็กของนิเรียได้เช่นกัน

“คิ ๆ คิ ๆ คิดจะเล่นใช่ไหม ฉันจะฆ่าละน่ะ”

“แกไม่มีทางฆ่าใครได้หรอก”

“แน่ใจหรือแล้วคนระดับสูงของสมาพันธ์นักล่าที่เคยโดนลอบสังหารไปละ เขาชื่ออะไรน่ะ เอ้อจำได้แล้ว ลีวาย ฉันยิงเขาจนหาร่างไม่เจอเลยล่ะ ฮ่า ๆ”

“แกคือคนที่ฆ่าลีวาย” เอวาถามด้วยความเย็นชา

“ใช่ เอ้อ อีกสองคนก็ได้ลอบฆ่าคนอื่น ๆ ด้วยนะ” หญิงสาวโรคจิตบอกอย่างไม่ปิดบัง แถมเอยังมีท่าทีภูมิใจสุด ๆ นั้นยิ่งทำให้ทั้งนิเรียและเอวาโกรธมาก

“เจแดน ลีวาย แมททิว ทั้งสามคนตายเพราะพวกแกเป็นคนลงมือสินะ” เอวาถามซ้ำอีกครั้ง

“ใช่ คิ ๆ ๆ ทำไมเหรอ พวกนั้นตายง่ายจะตายไม่สนุก หวังว่าพวกเธอจะต่างออกไปนะ” สาวโรคจิตแสยะยิ้ม

เอวากำหมัดแน่นเธอกำลังจะลงมือกับหญิงสาวโรคจิตแต่นิเรียยกมือขึ้นห้ามและบอกว่า

“พี่เอวาเดี๋ยวฉันจะจัดการเธอเอง พี่รีบไปตามหาธีโอก่อนกุญแจสำคัญกว่า”

“ได้” เอวาตอบตกลง

“จะไม่มีใครได้ไปไหนทั้งนั้นแหละ ฉันจะฆ่าพวกแกเองสบายใจได้ ฮ่า ๆ คิ ๆ” หญิงสาวโรคจิตเปิดฉากยิงทันที

นิเรียก็ลงมือเช่นกันทั้งสองดวลปืนกันทันที

“ไปตามหาธีโอ” เอวาบอกกับชารอน จูเรียและมะลิก็ฟื้นตัวกลับมาแล้วจึงรีบมองหาธีโอ

.........

ธีโอตอนนี้ที่ชายร่างผอมบิดเบือนพื้นที่ย้ายทั้งสองมาอยู่ใจกลางการต่อสู้ของจักรพรรดิซอมบี้และเอิร์ลดาโก้

ทั้งเอิร์ลดาโก้และจักรพรรดิซอมบี้ก็งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ตอนนี้กุญแจหกแฉกกลับมาโผล่อยู่ตรงหน้าพวกมัน

ธีโอยังมองไปที่ทั้งสามคนอย่างสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย มันคาบกุญแจเขาไปเก็บไว้ในกระเป๋ารวมกับของกินที่แสนอร่อยอย่างใบไม้คริสตัลวิวัฒนาการและผลยกระดับ

“เจ้าสัตว์หน้าขนส่งกุญแจมาซะ” จักรพรรดิซอมบี้ไม่สนใจสู้กับเอิร์ลดาโก้อีกมันแค่ต้องการกุญแจก็จะเปิดสิ่งนั้นได้แล้ว

“ไปตายซะ” เอิร์ลดาโก้แตะเข้าไปที่ก้านคอของจักรพรรดิซอมบี้จนมันกระเด็นไปด้านหลังและตรงเข้าหาธีโอ

ธีโอเห็นดังนั้นก็หยิบใบไม้คริสตัลวิวัฒนาการใส่ปากเคี้ยวอย่างสบายใจก่อนจะวิ่งหลบเอิร์ลดาโก้