ตอนที่แล้ว255 - อรหันต์แปดกร
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป257 - ประเมินความแข็งแกร่งผิดพลาด

256 - มองหาโอกาส


256 - มองหาโอกาส

ใบหน้าของสิงโตทองคำนั้นเต็มไปด้วยความซับซ้อนและอิจฉา มันจ้องมองไปที่สือฮ่าวก่อนจะถอนหายใจออกมา

มันเห็นด้วยตาของตัวเองแล้วว่ารูปลักษณ์ของสือฮ่าวในตอนนี้นั้นสง่างามเพียงใด

เขาเป็นเหมือนเทพโลกบาลที่ทรงพลังที่สุดด้านหลังเขามีวงแหวนสีทองที่ถูกสร้างขึ้นจากแสงแห่งเทพเจ้า มันปลดรัศมีเจิดจ้าออกมาจนสิงห์โตทองไม่กล้ามองเข้าไปตรงๆ

ตอนนี้มันรู้แล้วว่าฮวงต้องได้รับมรดกที่สำคัญที่สุดของนิกายพุทธมาอย่างแน่นอน

ความสัมพันธ์ของสายเลือดสิงโตทองกับสายเลือดพุทธะโบราณนั้นลึกล้ำเกินไปจึงเป็นธรรมดาที่มันจะรู้ความลับมากมาย

เมื่อเห็นสภาพของสือฮ่าว มันก็รู้ว่านี่เป็นสัญญาณอันยิ่งใหญ่ของการบรรลุวิชาอันเลิศล้ำของนิกายพุทธ นี่เป็นสิ่งที่แม้แต่บรรพบุรุษของมันยังเฝ้าปรารถนามานับล้านปี

ปา!

สือฮ่าวตบลงไปที่ศีรษะของสิงโตทอง โดยลบข้อจำกัดบางส่วนออกและปล่อยให้มันสามารถกลับมาพูดได้

“เจ้าได้รับญาณวิเศษของเทพโลกบาลนิกายพุทธหรือ?” สิงโตทองถามด้วยเสียงสั่นเครือ

พระในสมัยโบราณถูกแบ่งออกเป็นหลายสายเลือด สายเลือดของเจ้าโลกบาลคือสายเลือดที่แข็งแกร่งที่สุด

สายเลือดนี้มีอีกชื่อหนึ่งเรียกว่าพุทธธะสงคราม ประมุขของสายเลือดนี้สามารถขึ้นเป็นพุทธเจ้าในเวลาต่อมา

“เจ้าโลกบาลอะไร? ตอนนี้ข้าฝึกฝนอรหันต์แปดกรสำเร็จแล้ว” สือฮ่าวขมวดคิ้ว เขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิชาอันศักดิ์สิทธิ์จากสิงโตทอง

"เป็นไปไม่ได้?" สิงโตสีทองร่างกายสั่นสะท้านใบหน้าของมันเต็มไปด้วยความซับซ้อนและซีดเผือด

อรหันต์แปดกรนี้คือญาณวิเศษประจำตัวของพุทธเจ้า แม้แต่สิบแปดฝ่ามืออรหันต์ก็ยังเป็นเพียงสาขาหนึ่งของญาณวิเศษชนิดนี้เท่านั้น

เดิมทีพุทธเจ้านั้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสายเลือดพุทธะโบราณแต่เป็นผู้ฝึกตนภายนอกที่เข้าสู่นิกาย

หลังจากนั้นเผ่าพันธุ์ของเขาจึงทยอยตามเข้ามาสู่นิกายพุทธะโบราณด้วยและกลายเป็นตระกูลที่แกร่งที่สุดในนิกายพุทธ

ดังนั้นสายเลือดของเขาจึงถูกเรียกว่าพุทธะสงคราม

นั่นคือเหตุผลที่กลุ่มของพระพุทธะสงครามนั้นน่ากลัวมากมีความเชี่ยวชาญในหลักคำสอนทางนิกายพุทธอย่างลึกซึ้ง

แต่ญาณวิเศษดั้งเดิมของพวกเขาก็แข็งแกร่งอย่างน่าอัศจรรย์

เมื่อรวมกันเข้ากับญาณวิเศษของนิกายพุทธจึงกลายเป็นหนึ่งในสามวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันของโลกฝึกตน

“อรหันต์แปดกรคือญาณวิเศษที่ทรงพลังที่สุดของสายเลือดพุทธะสงคราม” สิงโตทองเผยความจริงพร้อมกับถอนหายใจออกมา

เมื่อสือฮ่าวได้รู้สิ่งเหล่านี้โดยละเอียดจากสิงโตทองดวงตาของเขาเบิกก็กว้าง

เขาเปล่งเสียงคำรามออกมาอย่างตื่นเต้น นี่เป็นญาณวิเศษที่ดีที่สุดในโลกอย่างแท้จริง

แต่ทันใดนั้นเองสือฮ่าวก็สัมผัสได้ถึงบางอย่าง

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมที่นี่มีกลิ่นคาวเลือด?” สือฮ่าวถามด้วยความตกใจ

กลิ่นคาวเลือดยังคงฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ หากตั้งใจมองอย่างละเอียดจะเห็นได้ว่าในบริเวณนี้มีเลือดสดใหม่อยู่เต็มไปหมด

สิงโตสีทองพูดไม่ออกทันทีความรู้สึกเศร้าโศกเข้าเกาะกุมหัวใจของมันมีคนมากมายเสียชีวิตที่นี่ แม้กระทั่งตอนนี้ผู้บ่มเพาะเหล่านั้นยังคงไม่ทราบถึงสาเหตุการเสียชีวิตของตัวเอง

“พูดสิเกิดอะไรขึ้นกันแน่” สือฮ่าวถามน้ำเสียงของเขาเริ่มดุดัน

สิงโตสีทองหมดหนทางอย่างมากมันไม่มีพลังที่จะต่อต้าน ถึงแม้ว่ามันจะโกรธแค้นแต่ก็ทำได้เพียงเล่าเหตุการณ์ออกมา

“ฮ่าฮ่าฮ่า…” สือฮ่าวคำรามพร้อมกับเสียงหัวเราะ นี่เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของเขาจริงๆ ผู้เชี่ยวชาญจากต่างมิติหลายคนที่เสียชีวิตที่นี่ มันทำให้เขารู้สึกสดชื่นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าต้นไม้ต้นนี้น่ากลัวอย่างยิ่ง แต่เขาก็ไม่เคยคิดว่าศัตรูมากมายจะมารนหาที่ตายเอง

เสียงหัวเราะของสือฮ่าวนั้นเสียดแทงหัวใจของสิงโตทองเป็นอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตามมันไม่สามารถทำอะไรได้

สือฮ่าวยืนขึ้นและพูดว่า "ช่างน่าเสียดายที่พวกเขาตายไปง่ายๆอย่างนั้น ทำให้ข้าพลาดโอกาสได้ลองวิชาอรหันต์แปดกร”

“น่าเสียดายจริงๆ น่าเสียดายจริงๆ!” สือฮ่าวถอนหายใจด้วยความเศร้าโศกและรำพึงรำพันอยู่อย่างนั้น

คำพูดเหล่านี้ทำให้สิงโตทองเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

อย่างไรก็ตามสือฮ่าวในปัจจุบันมีพลังและมีความมั่นใจว่าจะสามารถท้าทายผู้ยิ่งใหญ่จากต่างมิติได้อย่างแท้จริง

ตอนนี้เขาก้าวเข้าสู่อาณาจักรแยกตนเองได้แล้วทั้งยังเต็มไปด้วยรากฐานอันแข็งแกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ

ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้ฝ่าทะลวงอาณาจักรบ่มเพาะอย่างปกติ แต่มาถึงระดับกลางของอาณาจักรแยกตนเองอย่างแท้จริง!

การเข้าสู่แดนลับของต้นโพธิ์โลหิตทำให้ขั้นบ่มเพาะของเขาเสถียรและสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น

นอกจากนี้เขายังได้รับญาณวิเศษอรหันต์แปดกรเขาทำให้เขาไม่ใช่เพียงแค่มีความมั่นใจเท่านั้น แต่ความตั้งใจของเขาคือสังหารศัตรูออกไปทั้งหมดจริงๆ

“ข้าต้องการเข้าสู่สมาธิที่นี่ หากเจ้ายังมีน้ำใจก็ช่วยปลดผนึกให้ข้าด้วย” สิงโตทองกล่าว คราวนี้มันไม่ได้คิดอยากจะหลบหนีอีกต่อไป

หลังจากได้เห็นความแข็งแกร่งของสือฮ่าวที่เพิ่มขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้มันต้องการที่จะแสวงหามรดกแห่งพุทธะใต้ต้นโพธิ์ต้นนี้บ้าง

“แน่นอน!” สือฮ่าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม แต่มีประกายแปลกๆอยู่ในดวงตาของเขา

ฮ่อง!

สิงโตสีทองรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงจนกระอักเลือดออกมาไม่หยุด มันมองเห็นมือขนาดใหญ่สีทองกำลังประทับตราทาสเข้าสู่วิญญาณดั้งเดิมของมัน แต่ถึงจะรู้ว่าสือฮ่าวต้องการทำอะไรมันก็ไม่สามารถต่อต้านได้

หลังจากนั้นสิงโตทองฟื้นคืนอิสรภาพทันที มันได้รับบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถลุกขึ้นได้ ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความไม่ยินยอมพร้อมใจ

“เลิกคิดอะไรไร้สาระได้แล้ว หากเจ้าคิดจะทำสมาธิที่นี่ก็เพียงเป็นการนำหายนะมาสู่ตัวเองเท่านั้น” สือฮ่าวกล่าวอย่างใจเย็น

คราวนี้สิงโตสีทองเงียบลงอย่างน่าประหลาดใจมันไม่ไม่ตอบโต้และไม่แสดงความโกรธเพราะมันรู้ว่าเขาพูดความจริง มันเข้าใจดีว่าช่องว่างระหว่างสือฮ่าวกับมันมีมากแค่ไหน

“ไปเดินเล่นกันเถอะ” สือฮ่าวตบหัวสิงโตสีทองและปฏิบัติกับมันเหมือนสัตว์เลี้ยง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังนั่งบนหลังของมันและขี่มันออกไปด้านนอก

ราชสีห์ผู้กล้าซึ่งเป็นเผ่าพันธุ์ที่ครองอำนาจมาตั้งแต่สมัยโบราณตอนนี้ทายาทที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าพันธุ์นี้กลายเป็นสัตว์ขี่ของผู้อื่น ไอสังหารปรากฏขึ้นในดวงตาของสิงโตทอง

อย่างไรก็ตามมันทำได้แค่ต้องทนเท่านั้น ตอนนี้มันได้รับบาดเจ็บสาหัสหากมันแสดงท่าทางก้าวร้าวออกมารับรองได้ว่าต้องได้รับความเจ็บปวดอย่างแน่นอน

“ดีมาก! นึกว่าข้าจะต้องลงไม้ลงมือซะแล้ว” สือฮ่าวพยักหน้าจากนั้นพวกเขาทั้งสองก็ออกจากอาณาเขตของต้นโพธิ์โลหิตไป

เป็นเพราะสือฮ่าวไม่สามารถอยู่ในป่าอสูรสวรรค์ได้ตลอดไป เขาจึงต้องคิดหาวิธีกลับสู่เมืองจักรพรรดิ ตอนนี้เขาเริ่มมองหาโอกาสแล้ว

นอกป่าอสูรสวรรค์มีผู้รอดชีวิตจากต้นโพธิ์โลหิตเพียงไม่กี่คน ตอนนี้พวกเขากำลังตัวสั้นสะท้านในขณะที่อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

“ฉากนั้น…น่ากลัวเกินไป ทุกคนที่โจมตีต่างถูกต้นไม้โบราณนั้นสังหารไปหมดสิ้นไม่เหลือแม้แต่คนเดียว!”

เมื่อคำพูดเหล่านี้ถูกกล่าวออกมาก็เกิดความปั่นป่วนทันที แม้แต่ผู้สูงสุดที่ก่อนหน้านี้ซึ่งเคยนั่งอยู่บนท้องฟ้าก็ยังลืมตาตื่นขึ้นมาทีละคน

“แล้วฮวงล่ะ” มีคนถาม.

“ตอนที่ต้นไม้โบราณนั้นลงมือสังหาร…เขายังไม่ตื่นขึ้นมาด้วยซ้ำ” ผู้รอดชีวิตคนหนึ่งพูดด้วยความอับอายไม่กล้าสบตากับใคร

ทุกคนที่ได้ยินเรื่องนี้ต่างเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากถูกสังหารจนหมดสิ้น แต่พวกเขาก็ไม่แม้แต่จะได้สัมผัสกับเส้นผมของฮวง

ยิ่งไปกว่านั้นตั้งแต่ต้นจนจบฮวงยังไม่ตื่นจากสมาธิด้วยซ้ำ! นี่มันไร้สาระเกินไป!

หลายคนอยากจะด่าออกไปตรงๆ แค่นี้ก็น่าโมโหเกินเกินจะทนไหวแล้ว!

อย่างไรก็ตามพวกเขาสามารถพูดอะไรได้ การสาปแช่งออกมาไม่ได้มีประโยชน์ต่อสถานการณ์แม้แต่น้อย?

ผู้คนหลายพันคนเสียชีวิตไม่ว่าจะทำอย่างไรความจริงก็ไม่เปลี่ยนแปลง ตอนนี้ขวัญกำลังใจของพวกเขาลดลงถึงขีดสุด

“จับตาดูเขาให้ดีข้าไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถออกจากป่าแห่งนั้นได้ มาดูกันว่าเขาจะซ่อนตัวได้นานแค่ไหน เมื่อเขาปรากฏขึ้นเราจะล้อมสังหารเขาทันที!” ผู้สูงสุดคนหนึ่งกล่าวอย่างเย็นชา

ภายในป่าอสูรสวรรค์สือฮ่าวนั่งบนหลังสิงโตสีทองอย่างไร้กังวล

“มีศัตรูอยู่ที่นั่น รีบไปกันเถอะ” สือฮ่าวชี้ไปข้างหน้า

แม้ว่าสิงโตทองจะไม่เต็มใจ แต่มันก็ยังคงกลายเป็นริ้วแสงสีทองวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

หือ!

เสียงลมแรงคำรามผ่านภูเขา เป็นเพราะความเร็วของสิงโตตัวนี้มีมากเกินไปไม่ว่าจะผ่านไปที่ใดมันก็เหมือนกับมีพายุพัดตามมา

“ฮวงออกมาแล้ว!”

“ฮ่าฮ่าเส้นทางสวรรค์เจ้าไม่เดินประตูนรกเจ้ากลับมา!” ผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่งหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

สิ่งมีชีวิตกลุ่มนี้มีจำนวนไม่มากนักเพียงหกหรือเจ็ดเท่านั้น ผู้นำกลุ่มคือผู้แข็งแกร่งอาณาจักรปลดปล่อยตนเองช่วงต้น

เขาเชื่อว่าเขาสามารถใช้อาณาจักรบ่มเพาะที่สูงกว่าของเขาเพื่อกดดันและสังหารฮวงได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตามคราวนี้เขาลงเอยด้วยการเตะแผ่นเหล็กเข้าให้แล้ว

ฮ่อง!

เพียงการปะทะกันครั้งแรก สือฮ่าวก็ได้ใช้ญาณวิเศษอรหันต์แปดกรออกมาอย่างรุนแรงทันที

อรหันต์แปดกรคือวิชาที่มีจุดประสงค์หลักในการค้นหาช่องโหว่ในอีกฝ่าย จากนั้นก็ขยายมันขึ้นมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเพื่อสร้างผลกระทบอย่างร้ายแรง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด