ตอนที่ 6 ฉันจะชำแหละแกซะ
"นี้คือความรู้สึกเมื่อเซ็นสัญญากับพระเจ้าสินะ" วิลเลียมพึมพัม
”
"น่าอิจฉาจริงๆ พี่ใหญ่ควรจะให้ฉันได้เป็นเทพผู้อุปถัมภ์" ลิลลี่ขมวดคิ้ว โลลิตัวน้อยจับมือวิลเลียมและมองเขาด้วยสายตาที่อ้อนวอนเหมือนลูกสุนัข
”
วิลเลียมเพิกเฉยต่อลิลลี่และมองเกวินในมุมมองใหม่
"เสร็จสิ้นละหรอ ถึงเวลาที่ฉันจะได้ไปเกิดแล้วใช่ไหม"
”
"ยังๆ ฉันจะให้สิ่งนี้กับนายด้วย" เกวินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
”
อิซเซย์และลิลลี่แสดงสีหน้าที่ประหลาดใจ แต่สีหน้าเขาก็เข้าใจอย่างรวดเร็วเมื่อทั้งคู่รู้ว่าของขวัญจากเกวินคืออะไร ทำให้พวกเขาผงกหัวด้วยความชื่นชม
"มันคืออะไร"
”
วิลเลียมถามและเขามองดูสิ่งที่เกวินมอบให้ ความกว้างและความยาวของมันไม่เกิน 2 เซนติเมตร แต่มันก็คุ้นเคยเป็นอย่างมาก เด็กชายมั่นใจว่าเขาเคยพบสิ่งนี้แล้วเมื่อตอนที่ยังมีชีวิตบนโลก
"ฉันว่าบนโลกน่าจะเรียกมันว่า CPU core" เกวินอธิบาย "นี่คือของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ฉันจะมอบให้นาย ฉันหวังว่ามันจะมีประโยชน์กับนายในชีวิตหน้าของนาย"
”
"ขอบคุณมากนะ" วิลเลียมตอบ
”
เขารู้สึกขอบคุณมากเพราะเขาสามารถบอกได้ว่าเกวินนั้นให้บางสิ่งที่มีค่ามากแก่เขา แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า CPU core จะมีความสามารถอะไร แต่เขารู้สึกว่ามันจะมีรบทบาทสำคัญในการเกิดใหม่ของเขา
"ตาฉัน !!!!!!! " ลิลลี่ยกมือและยื่นอมยิ้มให้กับวิลเลียม
"พี่ใหญ่ค่า นี้คือของขวัญจากฉัน รับมันไปนะ ห้ามปฏิเสธ !"
”
"เฮ้ ลิลลี่เธอจะทำอะไร " เกวินจ้องไปไปที่โลลิตัวน้อย
"ตอนนี้วิลเลียมเป็นสาวกของฉันแล้ว เธอเลิกวุ่นวายกับเขาซักที"
”
"ฉันรู้ว่าเขาเป็นสาวกของนาย แล้วยังไงละ ฉันไมไ่ด้ทำผิดกฏซะหน่อย" ลิลลี่ถอนหายใจและกล่าว
”
"ลิลลี่พูดถูก " อิซเซย์มองจากด้านข้างและยิ้ม "เธอไม่ได้แหกกฏใดๆ น้องเล็กควรได้รับของขวัญจากลิลลี่ และมันไม่ได้มีบ่อยๆ ที่เธอจะชอบคนที่ไม่ได้เป็นสาวกของเธอ"
”
"อ่าาา ก็ได้" วิลเลียมยอมรับอมยิ้มของลิลลี่ ซึ่งทำให้เทพธิดาโลลิยิ้มกว้าง โชคดีที่เขาไม่ได้สวมใส่แว่นตาแห่งความจริง ไม่เช่นนั้นวิลเลียมก็ต้องกลับใจด้วยความตกใจ
”
เกวินถอนหายใจและไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก "ขอบใจนะลิลลี่"
"ขอบคุณฉันทำไม ฉันมอบให้พี่ใหญ่ตั้งหากเพราฉันชอบเขา" ลิลลี่แลบลิ้น "ฉันไม่ได้มอบให้นาย อย่าเข้าใจผิด เจ้าบ้า"
”
CPU core และ โลลิป๊อบ ลอยขึ้นไปแล้วเข้าไปในหน้าอกของวิลเลียม กระแสพลังงานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดได้แทรกซึมเข้าไปในจิตวิญญาญและทำให้วิลเลียมรู้สึกปลอดโปร่ง
ผ่านไป 10 นาที ในที่สุดวิลเลียมก็สงบลง เขาขอบคุณ เกวิน อิซเซย์และลิลลี่ อีกครั้งสำหรับขอบขวัญที่พวกเขานั้นมอบให้ หลังจากทนข้าวเสร็จ พวกเขาก็พาวิลเลียมไปดูวัฏจักรของการกลับชาติมาเกิด
วัฏจักรของการกลับชาติมาเกิดเป็นสถานที่ที่มีประตูนับไม่ถ้วน และเชื่อมโยงโลกที่แตกต่างกัน มันลอยอยู่บนท้องฟ้าที่เต้มไปด้วยดวงดาว
ประตูที่มีสีสันดูราวกับดวงดาวและวิลเลียมรู้สึกหวาดกลัวและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
“ฉันคิดว่าวิลเลียมควรไปที่ประตูมิติสีทองตรงนั้น”
”
อิซเซย์เสนอ
“ประตูทองเป็นสิ่งที่ดี แต่ฉันไม่ต้องการให้พี่ใหญ่ใช้ชีวิตของเขาเหมือนหมู” ลิลลี่แทรกแซง "ประตูมิติสีเงินจะสมบูรณ์แบบสำหรับเขา เพราะมันจะทำให้เขามีที่ว่างสำหรับการเติบโต"
”
“เอ่อ ช่วยบอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับประตูได้ไหม” วิลเลียมถาม เนื่องจากมันเกี่ยวข้องกับการเกิดใหม่ของเขา เขาต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างประตูต่างๆ
”
“ไม่” เทพทั้งสามตอบอย่างหนักแน่น "เราไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผยข้อมูลใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับประตู"
”
วิลเลี่ยมอาจไม่ฉลาดนัก แต่เขาเข้าใจดีว่าอิซเซย์และลิลลี่ได้ให้คำแนะนำบางอย่างแก่เขาแล้วว่าประตูใดดีที่สุด เกวินยืนอยู่ข้างเขาและรอให้เขาเลือกโลกที่เขาจะเกิด
ขณะที่เขากำลังไตร่ตรองการตัดสินใจของเขา ประตูทองที่อยู่ตรงหน้าเขาสว่างขึ้น ชายชราสวมชุดคลุมสีขาวและถือไม้เท้าปรากฏตัวต่อหน้าเขา
“เกวิน ? อิซเซย์ ? ลิลลี่?” ชายชรารู้สึกประหลาดใจที่เห็นคนรู้จักของเขาในวัฏจักรแห่งการกลับชาติมาเกิด “พวกคุณทุกคนมาที่นี่เพื่อรอการกลับมาของฉันหรือเปล่า ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้เอาของที่ระลึกไปด้วย”
”
"นั่นเหมือนกับ ท่านผุ้เฒ่า!" ลิลลี่ยกกำปั้นเล็ก ๆ ของเธอขึ้น “เรามาที่นี่เพื่อส่งวิลเลียมออกไป และไม่ต้อนรับการกลับมาของคุณ!”
”
“เช่อะ” ชายชราดูผิดหวังเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเมื่อเขามองไปที่วิลเลียม "โอ้ น่าสนใจทีเดียว!"
”
"ฮะ! มหัศจรรย์!" ชายชราขยับเข้ามาใกล้และมองวิลเลียมขึ้นลง "เพื่อให้วิญญาณได้รับ Divin-ooomf มากมาย!"
”
เกวินและอิซเซย์ปิดปากชายชราแล้วลากเขาออกไป ในทางกลับกัน ลิลลี่ได้พัวพันกับวิลเลียมในการพูดคุยเฉยๆ เทพทั้งสามเห็นพ้องต้องกันอย่างเป็นเอกฉันท์ว่าวิลเลียมควรจะนิ่งเงียบไปชั่วขณะ
“ท่านผู้เฒ่า อย่าพูดอะไรเลยดีกว่า!” อิซเซย์จ้องเขม็ง “นี่เป็นความลับ! ถ้าเทพองค์อื่นรู้เรื่องนี้ จะเกิดการจลาจล!”
”
“เงียบเถอะผู้เฒ่า” เกวินขอร้อง “นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันจะได้ผู้ติดตาม อย่าให้ฉันต้องทุบตีคุณ!”
”
“ฟ-ก็ได้ ไอ้เด็กเวร!” ชายชราเห็นด้วย แต่รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “อย่างไรก็ตาม ขอฉันเข้าร่วมด้วย! มันดูน่าสนุกนะ! นอกจากนี้ เด็กชายคนนั้นยังดูเหมือนปรับแต่งมาให้เป็นสาวกของฉันด้วย”
”
"ฮะ?!"
”
“เดี๋ยวก่อน ชายชรา คุณพูดจริงหรือ คุณวางแผนที่จะให้วิลเลียมเป็นสาวกของคุณ”
”
“ทำไมล่ะ มันไม่ได้ผิดกฎใช่ไหม นอกจากนี้ สิ่งนี้ก็มีประโยชน์สำหรับเจ้าเช่นกัน เกวิน”
”
เกวินขมวดคิ้ว “ท่านผู้เฒ่า วิญญาณของเด็กชายไม่สามารถยอมรับเทพเจ้าได้อีก การมีสามองค์กำลังผลักดันให้ถึงขีดจำกัดแล้ว”
”
“อย่ากังวลไป ฉันจะไม่มอบความเป็นเทพเจ้าใด ๆ ให้เขา” ชายชรากล่าว “ฉันจะให้อย่างอื่นกับเขา”
”
หลังจากที่ทั้งสามเข้าใจแล้ว พวกเขากลับไปยังที่ที่วิลเลียมและลิลลี่กำลังรอพวกเขาอยู่
“สวัสดี วิลเลี่ยม” ชายชราทักทายเด็กชายด้วยรอยยิ้มที่สดใส “ฉันชื่อเดวิด เป็นเพื่อนของเทพเจ้าทั้งสาม”
”
“สวัสดีครับท่านเดวิด” วิลเลียมก้มศีรษะลง
”
“เจ้าได้เลือกประตูที่เจ้าต้องการจะเข้าไปแล้วหรือยัง” เดวิดถาม
”
"ใช่!" วิลเลี่ยมตอบด้วยความมุ่งมั่น “ฉันจะไปที่ประตูมิติสีเงินตรงนั้น”
”
วิลเลียมชี้ไปที่ประตูมิติสีเงินซึ่งกระจายแสงสีรุ้งจากศูนย์กลาง
“โลกนั้นเหรอ ไม่เลว เป็นตัวเลือกที่ดีมาก” เดวิดพยักหน้าเห็นด้วย “ก็นะ ตั้งแต่เราสองคนมาเจอกัน มันคงเป็นโชคชะตา ฉันขอมอบของที่ระลึกให้นายก่อนออกจากที่นี่”
”
เดวิดมอบไม้เท้าแก่วิลเลียมที่เขาถืออยู่ “เอาอันนี้ไปด้วย”
”
"เอ๊ะ? ข-แต่ผู้เฒ่า นี่เป็นไม้เท้าของคุณใช่ไหม" วิลเลียมจ้องที่เดวิดด้วยความสงสัย
”
"ใจเย็นๆ ฉันมีมันเยอะแยะ" เดวิดโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
”
แท่งไม้ คล้ายกับที่วิลเลียมถืออยู่ ปรากฏอยู่ในมือของเดวิด
“ถือเป็นความทรงจำของการพบกันของเรา” เดวิดตบไหล่เด็กชาย “เอาล่ะ ออกไปได้แล้ว”
”
ร่างของวิลเลียมลอยอยู่ในอากาศและบินไปที่ประตูมิติ อย่างไรก็ตาม เขาหยุดกลางทางและมองย้อนกลับไปที่สี่เทพที่ทำให้การอยู่ในวิหารแห่งทวยเทพของเขาเป็นที่จดจำ
"ขอบคุณทุกคน!" วิลเลี่ยมโค้งคำนับอย่างสุภาพ "ผมจะทำให้ดีที่สุดในชีวิตหน้า"
”
“วิลเลียม ก่อนที่คุณจะไป โปรดฟังอย่างระมัดระวัง”เกวินกล่าว "เมื่อคุณเริ่มการเดินทางครั้งใหม่ จำไว้ว่าการเดินทางนั้นมีความหมาย พระอาทิตย์ขึ้น พระอาทิตย์ตก และความงามของโลกรอบตัวคุณ โอบรับทุกสิ่งและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่"
”
"ขอบคุณ! ฉันจะ!" วิลเลียมโบกมือเป็นครั้งสุดท้ายและเผชิญหน้ากับประตูมิติตรงหน้าเขา
”
ทันใดนั้น รถบรรทุกก็โผล่ออกมาจากประตูมิติข้างๆ ประตูเงินซึ่งวิลเลียมกำลังวางแผนจะเข้าไป
รถบรรทุกชนวิลเลียม และทำให้วิลเลียมปลิวไปทางประตูสีแดงที่อยู่ไกลออกไป ภายในเวลาไม่กี่วินาที วิญญาณของวิลเลียมเข้าไปในประตูโดยปล่อยให้เทพทั้งสี่ถูกแช่แข็งไว้
เกวิน, อิซเซย์, ลิลลี่, เดวิด: "...ไอ้เหี้ย!"
”
ในที่สุดรถบรรทุกก็หยุดและกลายเป็นหุ่นยนต์สูงสิบเมตร "เอ่อ? ฉันเพิ่งชนใครบางคน?"
”
“ไอ้รถบรรทุกกก ฉันจะชำแหระแกซะ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!” เกวินคำรามด้วยความโกรธ
”
