ตอนที่ 685 สามีจะพาคุณไปทันที
ความเงียบของเธอทำให้เหมาเยซื่อสงสัย เขาหรี่ตาและมองไปที่หญิงสาวในอ้อมแขนของเขา
“จริงเหรอ?”
“...ค่ะ จริง ๆ ค่ะ”
เธอไม่ต้องการบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
ยังไงก็ตามทุกอย่างก็น่าจะเรียบร้อยแล้ว
เธอไม่อยากให้เขาเป็นห่วงเธออีก
เหมาเยซื่อมองดูเธออย่างครุ่นคิดชั่วขณะหนึ่งและไม่ต้องการสอบสวนเพิ่มเติมอีกแล้ว
เขาพยักหน้าและพูดว่า
“ดี ถ้ามีใครรังแกคุณ ทำให้คุณไม่มีความสุข ก็บอกผมนะ”
“ผมจะจัดการให้คุณ”
เครื่องปรับอากาศในห้องกำลังทำงานอยู่
เฉียวเมียนเมียนนอนอยู่ในอ้อมแขนของเหมาเยซื่อและพูดคุยกับเขา
เธอไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอากาศเย็นเกินไปหรือเปล่า หรือเป็นเพราะเธอพิงหน้าอกเขา ขณะที่พูดอยู่นั่น เปลือกตาของเธอหนักขึ้น
....
เฉียวเมียนเมียนตื่นขึ้นมาอีกครั้ง และพบว่าตนเองถูกย้ายไปที่รถของเหมาเยซื่อแล้ว
แต่เธอยังอยู่ในอ้อมแขนของเขา
เธอวางศีรษะบนตักของชายคนนั้น ใบหน้าของเธอแนบกับท้องของเขา
แขนของเธอโอบรอบเอวของเขา
เธอถูกห่มด้วยผ้าห่มสีดำบาง ๆ
ไฟดวงเดียวในรถเปิดอยู่
นอกหน้าต่างรถ ไฟถนนก็เปิดแล้ว ท้องฟ้ามืดมิด
เฉียวเมียนเมียนลืมตาขึ้นและค่อย ๆ รู้สึกตัว
“ที่รัก ตื่นแล้วเหรอ” เสียงที่ต่ำและอ่อนโยนพูดขึ้นเหนือศีรษะของเธอ ชายคนนนั้นเอื้อมมือไปปัดผมบนใบหน้าของเธอ แล้วแตะดวงตาของเธอ
“หิวไหม? ผมจะไปคุณไปหาอะไรกินสักหน่อย”
เฉียวเมียนเมียนกระพริบตาและค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่ง
เธอวางมือบนหน้าผากของตนเอง มองออกไปนอกหน้าต่าง
“มืดแล้วเหรอ? ฉันหลับไปนานเท่าไหร่คะ”
“สามชั่วโมง”
เฉียวเมียนเมียนเบิกตากว้างมากขึ้น
“ฉันหลับไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ? แล้วทีมงานล่ะ...”
“ไม่ต้องห่วง ผมบอกเขาแล้ว”
เหมาเยซื่อเอื้อมมือออกไปและดึงเธอกลับเข้ามาในอ้อมแขนของเขา
“ผู้กำกับของคุณบอกว่าวันนี้คิวถ่ายทำของคุณเสร็จแล้ว สามารถออกมาก่อนได้”
“อย่างนั้นเหรอคะ”
เฉียวเมียนเมียนมองด้วยความสงสัย
“คุณคุยกับผู้กำกับแล้วจริง ๆ เหรอ แล้วเขาบอกว่าฉันออกมาก่อนได้จริงเหรอ?”
เหมาเยซื่อรู้สึกขบขัน
“ผมจะโกหกคุณทำไม”
“ผู้กำกับเขาโอเคหรือเปล่า?”
เธอกลับเร็วตั้งแต่วันแรกของการถ่ายทำ...
เธอรู้สึกวิตกเล็กน้อย
“ไม่มีอะไรนี่” เหมาเยซื่อคิดถึงปฏิกิริยาของไป่ซู๋
เขาดูค่อนข้างมีความสุขไหมงั้นเหรอ
แน่นอนล่ะสิ เขาจะไม่มีความสุขได้ยังไง
นักแสดงนำหญิงและนักลงทุน หนังเรื่องต่อไปได้ถูกกำหนดแล้วนี่
เขาต้องมีความสุขอย่างแน่นอน
เฉียวเมียนเมียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เธอสัมผัสท้องของตนเอง รู้สึกหิวแล้ว
“ฉันหิวแล้วค่ะ” เธอพูดเบา ๆ
“ไปหาอะไรกินกันเถอะ”
เหมาเยซื่อบีบแก้มของเธออย่างเสน่หา
“อืม อยากกินอะไรล่ะ? สามีจะพาคุณไปทันทีเลย”
เฉียวเมียนเมียนหิวมาก
นี่ก็ 3 ทุ่มแล้ว
เธอกินแค่อาหารกลางวันไปเอง
“อะไรก็ได้ค่ะ”
เธอพูดเบา ๆ ขระแตะหน้าท้อง
....
เหมาเยซื่อไปที่โรงแกรมใกล้ ๆ
เฉียวเมียนเมียนหิวมาก ทันทีที่อาหารถูกเสิร์ฟให้เธอ เธอเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อย
ต่อหน้าเขา เธอไม่สนใจภาพลักษณ์ของเธอเลย
เหมาเยซื่อไม่ค่อยอยากกินอาหาร ทว่าเมื่อเห็นเอกินอย่างอร่อยเช่นนี้ เขาก็กินอาหารได้มากกว่าปกติโดยไม่รู้ตัว
หลังอาหาร พวกเขาจ่ายเงิน แล้วจับมือพากันเดินออกจากโรงแรม
