บทที่ 46: ปลดโซ่ตรวน

บทที่ 46: ปลดโซ่ตรวน

ฉันสังเกตการเผาไหม้ที่อยู่เบื้องล่างขณะที่เสียงกรีดร้องของสัตว์ร้ายดังขึ้น ไม่ว่าแผนงานใดที่ ไททัน ทั้งสามจะต้องปิดล้อมเมืองก็อยู่นอกหน้าต่างเมื่อสัตว์ร้ายทุกตัวในแถวของพวกเขาล้มลง และในที่สุดพวกเขาก็ถึงจุดจบ

การป้องกันของฉันต่ำกว่า บอส ระดับ A ดังที่เห็นได้จากวิธีที่ฉันทำลายกระดูกสองสามชิ้นด้วยการตบเมื่อวานนี้ สกิลการโจมตีของฉันไม่สามารถจับคู่ได้ เนื่องจากความเสียหายของสกิลระดับ A ที่เสริมด้วยสกิลสนับสนุนได้ทำลายการป้องกันของพวกเขาหลังจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ฉันลอยลงไปที่กองไฟเพื่อเก็บ [คอร์] คล้ายกับเมื่อวาน พวกมันจำนวนมากเป็นแกนระดับ A เนื่องจากสัตว์ร้ายมาจากดันเจี้ยนระดับ A เมื่อวานนี้ฉันทิ้งแกนระดับล่างไว้ข้างๆ เมื่อฉันบินผ่านเมือง จับและดูดซับแกนระดับสูงเท่านั้นเมื่อฉันยืนเฝ้าอยู่บนท้องฟ้าเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

ด้วยการตายของสัตว์หลายชนิดที่นี่ เช่นเดียวกับกองแกนขนาดใหญ่ที่ฉันมองเห็นได้นอกเหนือจากไททันที่ตายแล้วสามตัว ฉันควรจะสามารถดูดซับเพียงพอจนกว่าจะถึงขีดสูงสุด 300 สำหรับคุณสมบัติของฉัน ด้วยสกิลที่ให้คุณสมบัติเพิ่มเติม ของฉันได้ทะลุไปยังอันดับถัดไปหลังจาก A แล้ว ระดับนี้คืออะไร? บางทีฉันอาจจะเป็นผู้บุกเบิกเพื่อค้นหา

นอกจากคอร์แล้ว ฉันพบสกิลระดับ A สองสกิลและไอเทมจากบอสทั้งสาม สกิลทั้งสองคือ [หอกแห่งโชคชะตา- พลังงานแห่งความมืดปรากฏในรูปแบบของหอกที่มุ่งไปที่หัวใจของศัตรูของคุณ] และ [ฟื้นฟูพิเศษ- ตราบใดที่หัวใจของคุณเต้นและสมองของคุณยังคงทำงาน คุณจะไม่พบกับความตาย] ไอเทมนั้นเป็นชุดเกราะสีม่วงที่ดูแข็งแรงมากซึ่งเรียกว่า [ยุทโธปกรณ์ผู้บัญชาการ ] ฉันเรียนรู้สกิลและสวมชุดเกราะ เพลิดเพลินกับความรู้สึกปลอดภัยใหม่หลังจากวัสดุแข็งปกคลุมร่างกายของฉันทั้งหมด

หลังจากนั้นฉันก็กลับไปที่เมืองและพบกับฮันเตอร์หลายคนที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่จบลง ฉันพยักหน้าให้เอลิซาเบธและกลับไปกับเธอในแผนกทหารเพื่อฟังข้อมูลอัปเดตที่พวกเขาได้รับจนถึงตอนนี้

ข่าวดังกล่าวเป็นข่าวที่น่าสยดสยอง มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากและบางเมืองไม่สามารถเข้าถึงได้ สัตว์ประหลาดที่เกินระดับ A ได้เข้ายึดครองประเทศในสหพันธรัฐและการคุกคามของฝูงสัตว์ด้วยเต่าขนาดใหญ่ที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งมีแนวโน้มว่าจะอยู่ในระดับเดียวกับที่ปรากฏในสหพันธรัฐมีฝูงใหญ่ขึ้น และกำลังเร่งไปสู่จักรวรรดิ

ฉันฟังข้อมูลทั้งหมดเหล่านี้และรู้ว่าฉันจะทำอะไรต่อจากนี้ ไม่มีเวลาให้เสียเปล่า ดังนั้นฉันจึงใช้อิทธิพลที่สร้างขึ้นใหม่ในเมืองเพื่อจัดระเบียบสิ่งต่างๆ มากมาย สิ่งแรกคือการจัดหาวงแหวนจัดเก็บเพิ่มเติม และฉันก็สามารถหาวงแหวนระดับ B และ 3 ระดับ C จากคลังทหารได้ เพิ่มจำนวนแหวนการจัดเก็บทั้งหมดของฉันเป็น 5 ระดับ c และ 3 ระดับ B

ครึ่งหนึ่งของวงแหวนเหล่านี้จะเต็มไปด้วยอาหารและของใช้ในชีวิตประจำวันในขณะที่ฉันกำลังวางแผนที่จะออกจากเมือง ท่องไปในดินแดนที่แห้งแล้ง และให้ความช่วยเหลือแก่เมืองอื่น ๆ ที่มีอยู่ในขณะที่กำลังมุ่งหน้าไปยังฝูงสัตว์ประหลาดที่มุ่งหน้ามาหาเรา ฮันเตอร์เฉพาะทางจากจักรวรรดิจะทำสิ่งนี้ภายในสองสามวันข้างหน้า แต่ฉันจะย้ายออกไปก่อน ความรับผิดชอบนี้ไม่ได้รู้สึกหนักใจกับตัวฉันนัก เนื่องจากฉันมีกำลังมากกว่าที่จะชดเชยมัน ฉันรู้ว่า [พลังเวทย์] ของฉันว่างเปล่าด้วยเหตุผลบางประการ และไม่ใช่ว่าต้องเสียมันไปเพียงแค่เคลียร์ดันเจี้ยนในเมืองและรับความบันเทิง

ฉันชี้แจงให้ชัดเจนกับนักสู้ที่ยืนอยู่บนยอดเมืองนี้ และสีหน้าของพวกเขาก็มืดมนเมื่อได้ยิน เอลิซาเบธมองมาที่ฉันและพูดว่า "เราจะเสริมกำลังและพบคุณที่ขอบด้านนอกของจักรวรรดิในขณะที่สิ่งต่างๆ กำลังถูกตัดสิน ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าฝูงชนจะไปถึงปริมณฑลภายในประมาณหนึ่งสัปดาห์"

เธอพูดด้วยความมั่นใจ มองตรงมาที่ดวงตาของฉันเป็นครั้งแรกในช่วงเวลาหนึ่ง ฉันพยักหน้าให้เธอและย้ายไปจัดการเรื่องอื่นๆ ก่อนที่ฉันจะเริ่มเคลื่อนไหว ฉันรู้ว่าฮันเตอร์ที่เหลือจะไม่นั่งนิ่งในขณะที่จักรวรรดิของพวกเขาเผชิญหน้ากับศัตรูนี้ แต่ฉันก็ไม่ต้องการเห็นความตายเพิ่มขึ้นเช่นกัน พวกเขาจะตัดสินใจด้วยตัวเอง และฉันก็เปลี่ยนเรื่องนั้นไม่ได้ พวกเขาจะมุ่งเน้นไปที่การรักษาเสถียรภาพของเมืองโดยรอบและทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีการแบ่งดันเจี้ยนเกิดขึ้นอีก

ฟรีสตาร์

ฉันทามติดูเหมือนว่าการทำลายดันเจี้ยนอย่างสมบูรณ์นั้นดี แต่ต้องได้รับการควบคุม พวกมันเป็นการออกแบบที่น่าสยดสยองซึ่งทำให้พวกเขาเสียชีวิตและเจ็บปวดอย่างมาก แต่พวกเขายังอนุญาตให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นแข็งแกร่งขึ้นเมื่อพวกเขาเคลียร์ซ้ำแล้วซ้ำอีก บางส่วนจะถูกทำลาย ในขณะที่บางส่วนที่สามารถเคลียร์ได้อย่างสบายๆ จะถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง

ใช้เวลาทั้งหมด 3 ชั่วโมงหลังจากนี้จนกว่าฉันจะพร้อมที่จะจากไป ในช่วงเวลานั้นฉันได้เลือกสกิลระดับ B เพิ่มเติมจากคลังข้อมูลทางทหารและสกิลที่ลดลงซึ่งฉันยังไม่ได้เรียนรู้ สกิลที่ได้รับใหม่ส่วนใหญ่เพิ่มความเสียหายและการป้องกันของฉันให้มากขึ้น

พวกเขาคือ [เปลวไฟทะลุทะลวง], [เบิร์นนิ่งโซล] และ [นักเล่นแร่แปลงธาตุ] ที่ลดความต้านทานเปลวไฟของศัตรูตามลำดับ ทำให้แก่นของพวกมันด้วยเปลวไฟ และสร้างความเสียหายมากขึ้นเมื่อใช้สกิลตามธาตุ [ร่างกายแข็ง], [หนังเพชร] และ [กระจกธาตุ] ทั้งหมดได้เพิ่มการป้องกันของฉันให้ดียิ่งขึ้น ทำให้ร่างกายของฉันดูเหมือนออกจากโลกนี้ด้วยสีสันและพื้นผิวถ้าฉันไม่ได้รักษาสกิลการใช้งานเช่น [ล่องหน] และ [ม่านเงา] ที่ซ่อนสีรุ้งและเอฟเฟกต์ทั้งหมด

เวลาที่เหลือใช้บรรจุอาหารทุกประเภทที่ฉันเตรียมไว้ในวงแหวนเก็บอาหาร ตั้งแต่สเต็กที่ฉันชอบไปจนถึงอาหารที่ไม่เน่าเปื่อยซึ่งอาจอยู่ได้นานกว่าสองสัปดาห์

หลังจากนั้นเป็นพิธีฝังศพของทหารที่อึมครึมสำหรับการเสียชีวิตของทหารและพลเรือโทหลายนายทั่วเมืองที่เสี่ยงชีวิต ทหารคนหนึ่งที่ได้รับเกียรติคือพลเรือโท มักนาร์ การตายของเขาทำให้เกิดช่องว่างขนาดใหญ่ที่จะไม่ถูกเติมเต็มในเร็ว ๆ นี้

เมื่อทั้งหมดนี้เสร็จสิ้นและฉันก็พร้อมที่จะไป ฉันได้พบกับทหารและนายพรานหลายแถวที่ขับไล่ฉันออกไป ฉันจะได้เจอพวกมันอีกครั้งในไม่ช้าเมื่อพวกเขาเริ่มเคลื่อนเข้าหาฝูงสัตว์ร้าย และไม่รู้ว่าใครจะโชคดีที่รอดพ้นจากการต่อสู้ครั้งนั้น

ฟรีสตาร์

เอลิซาเบธยืนอยู่แถวหน้าขณะที่ฉันบินออกไป โดยบอกเพียงว่าให้ปลอดภัยและรอพวกเขาก่อนที่จะเผชิญหน้ากับศัตรู ฉันไม่สามารถเริ่มเข้าใจสิ่งที่เธอกำลังคิด และตัวฉันเองก็ไม่มีความหรูหราที่จะถูกเบี่ยงเบนทางอารมณ์ในตอนนี้ ใครจะไปรู้ บางทีหลังจากทุกอย่างจบลง ฉันจะใส่เวลาลงไป

ฉันบินออกจาก เมืองสตาร์ และไปที่ บาร์เรน ที่รกร้างที่ซึ่งมอนสเตอร์สัญจรไปมาอย่างอิสระ ดันเจี้ยนไม่เพียงแค่ปรากฏในเมืองเท่านั้น แต่ยังปรากฏอยู่ทั่วแผ่นดินอีกด้วย ตัวที่ปรากฏนอกเมืองจะมีดันเจี้ยนแตกและปล่อยให้สัตว์ประหลาดเดินเตร่ได้อย่างอิสระ มีกลุ่มฮันเตอร์พิเศษที่สร้างขึ้นเพื่อตามล่ามอนสเตอร์ใน บาร์เรน เป็นประจำ ก่อนที่พวกเขาจะเดินทางไปยังเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบ ฉันจะทำหน้าที่เป็นทีมคนเดียวในครั้งนี้และทำลายทุกสิ่งที่ฉันเจอ

เป้าหมายสูงสุดเมื่อสิ้นสุดการเดินทางครั้งนี้คือการตายและการปล้นสะดมจากเต่ายักษ์ที่น่าขันที่อยู่ท่ามกลางสัตว์ร้ายหลายแสนตัว ทั้งหมดที่ฉันมีกับตัวฉันคือสกิลระดับ A ที่เพิ่มขึ้นหลายครั้งด้วยสกิลสนับสนุนที่ยังคงใช้งานอยู่ตลอดเวลา พวกเขาจะเพียงพอที่จะลดระดับที่สูงกว่าหรือไม่?