EP 428 ไม่ยอมรับผิด

EP 428 ไม่ยอมรับผิด

By loop

เกิดความโกลาหลในเขตหยานไท่หลังจากข่าวการถอดดงซูบิน ได้รับการยืนยัน!

ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าดงจะมีปัญหาหลังจากตีนายกเทศมนตรีและหัวหน้าแผนกของเทศมณฑลที่อยู่ใกล้เคียง แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าการลงโทษจะรุนแรงและรวดเร็วขนาดนี้! งานนี้ไม่โดนพักงานสอบสวน! มันกำลังถอดเขาออกจากตำแหน่ง! นี่มันร้ายแรงพอๆ กับการโดนไล่ออก! เทพแห่งความโชคร้าย จะถูกไล่ออกจากราชการ? บางคนตกใจและรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง ดงซูบินทำให้ตัวเองมีปัญหาหลายครั้งเกินไป แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา เขาแข็งแกร่งและยืดหยุ่นกว่าวัชพืช คราวนี้ ในที่สุดเขาก็ถูกปลดออกจากตำแหน่ง บางคนดูถูกเกี่ยวกับเรื่องนี้ และบางคนก็โกรธจัดเพราะรู้สึกว่าการลงโทษรุนแรงเกินไป!

ข้างนอกวุ่นวาย แต่ดงซูบินยังคงสงบ

16.00 น. สำนักงานส่งเสริมการลงทุน

สำนักงานหัวหน้าสำนักงาน. ดงซูบิน เรียกชายวัยกลางคนคนนั้นและให้คำแนะนำบางอย่าง หลังจากนั้น เขาได้รับไฟล์บนพีซีและโอนไปยังโทรศัพท์มือถือของเขา หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาก็จุดบุหรี่และเปิดเพลงดังๆ

……

ชั้นล่าง.

หลี่ปิงปิงเข้าไปในห้องทำงานของหลัวไห่ถิง “ผู้อำนวยการหลัว ข่าวเกี่ยวกับหัวหน้าซูบินจริงหรือ? เขาจะถูกปลดออกจากตำแหน่งจริงหรือ?” เกาแพนเหว่ยอยู่ในสำนักงานและส่งสัญญาณให้เธอเงียบ

หลัวไห่ถิงซึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ เธอกำลังพูดกับ จ้าวจินหลง “นายกเทศมนตรีจ้าว หน่วยงานทำไม่ได้หากไม่มีหัวหน้าดง คุณควรจะได้เห็นผลลัพธ์หลังจากที่หัวหน้าดงถูกย้ายเมื่อสองเดือนก่อน มันจะดูถูกพนักงานเกินไปถ้าเขาถูกถอดออกจากตำแหน่ง นอกจากนี้ ยังเป็นมณฑลต้าเฟิง ที่เป็นฝ่ายผิด ถ้าพวกเขาไม่ข้ามเส้น หัวหน้าตงก็จะไม่…”

หลัวไห่ถิงและทุกคนคิดว่าการลงโทษของตงเสวี่ยปิงจะถูกระงับ เขายังมีโอกาสกลับมา แต่พวกตำแหน่งระดับสูงต้องการให้เขาถูกปลดออกจากตำแหน่ง นี้เป็นที่ยอมรับไม่ได้ คนสามคนในสำนักงานเป็นคนของดงซูบินและการถูกไล่ออกจะส่งผลกระทบต่อพวกเขามากที่สุด

การโทรยังคงดำเนินต่อไป

หลัวไห่ถิงรู้สึกกระวนกระวายใจ “นายกเทศมนตรีจ้าว คุณช่วยพูดกับพวกตำแหน่งระดับสูงได้ไหม? หัวหน้าซูบิน…”

จ้าวซิงหลงตอบ “การลงโทษมาจากคณะกรรมการตรวจสอบวินัยของเมือง และฉันทำอะไรไม่ได้ เฮ้อ…” ดงซูบินทำได้ดี และเขาไม่อยากเห็นเขาออกจากสำนักงานส่งเสริมการลงทุน

หลัวไห่ถิงถอนหายใจหลังจากวางสาย “การลงโทษได้รับการยืนยันแล้ว และเราไม่สามารถทำอะไรได้”

เกาแพนเหว่ยถามอย่างกังวล “แต่ไม่มีใครเคยเห็นหัวหน้าซูบินทำร้ายผางโจว พวกตำแหน่งระดับสูงสามารถถอดตำแหน่งของเขาได้อย่างไรโดยไม่ต้องมีการสอบสวนใด ๆ”

หลัวไห่ถิงหายใจออกลึกๆ “ไปถามหัวหน้าซูบินก่อน ไปกันเถอะ.”

ทั้งสามคนขึ้นไปชั้นบนและเคาะห้องทำงานของดงซูบิน

ดงซูบินได้ตอบกลับ "เข้ามา."

หลัวไห่ถิงและอีกสองคนมองหน้ากันและสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนเข้าไปในสำนักงานอย่างระมัดระวัง แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นนั้นแทบจะเป็นลม

เกาแพนเหว่ย, หลัวไห่ถิง และ ลี่ปิงปิง กังวลเกี่ยวกับดงซูบิน และคิดว่าหัวหน้า ซูบินควรโกรธเกี่ยวกับการลงโทษของแกขา เขาอาจจะทุบถ้วยชาลงกับพื้นด้วยซ้ำ แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นในสำนักงานกลับตรงกันข้าม!

หัวหน้าซูบินกำลังฟังเพลง!

และยังคงเป็นเพลงแห่งความสุข!

เขายังคงสูบบุหรี่และแกว่งขาไปตามเพลง!

เกาแพนเหว่ย, หลัวไห่ถิง และ ลี่ปิงปิงพูดไม่ออกและคิดกับตัวเอง ก่อนหน้านี้คุณอาจไม่สนใจ แต่คุณจะเพลิดเพลินกับเสียงเพลงหลังจากประกาศการลงโทษได้อย่างไร! คุณกำลังถูกถอดออกจากตำแหน่งของคุณ! ทำไมนายถึงทำตัวเหมือนเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งล่ะ?! ใจเย็นได้ขนาดนี้!

“หัวหน้า…”

“การลงโทษของมณฑล…”

ดงซูบินปิดเพลงแล้วมองดูพวกเขา เขารู้ว่าพวกเขาต้องการจะพูดอะไรและยกมือขึ้นเพื่อหยุดพวกเขา "กลับไปทำงาน. ฉันสบายดี."

หลัวไห่ถิงและ ลี่ปิงปิงหยุดชั่วครู่หนึ่ง มีโอกาสไหมที่หัวหน้าดงจะยกเลิกคำสั่งถอดถอน? แต่การลงโทษได้รับการยืนยันแล้ว! มีเพียงเกาแพนเหว่ย เท่านั้นที่สว่างขึ้น เขาทำงานกับดงซูบิน ตั้งแต่สอบผ่านข้าราชการและเห็นเขาสร้างปาฏิหาริย์หลายครั้ง เขารู้ว่าตั้งแต่หัวหน้าดงบอกว่าเขาจะสบายดี แล้วเขาก็จะสบายดี!

หลังจากที่พวกเขาออกจากสำนักงานดงซูบินมองดูนาฬิกาของเขาและรู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของตงเสวี่ยปิงก็ดังขึ้น เป็นเลขาของเฉาซูเผิง“หัวหน้าซูบิน หัวหน้าขอให้คุณมาที่โรงพยาบาลประชาชนในมณฑลของเรา”

ดงซูบินขมวดคิ้ว “เลขาหวาง เกิดอะไรขึ้น”

“ฉันไม่รู้เกี่ยวกับรายละเอียด ท่านผู้นำกำลังไปเยี่ยมผู้ป่วยที่โรงพยาบาล และนายกเทศมนตรีหลี่ก็อยู่ที่นั่นด้วย”

“… โอ้… ฉันจะไปตามทางของฉันเดี๋ยวนี้” ดงซูบินคว้ากระเป๋าของเขาและลงไปที่รถของเขา

บริเวณล็อบบี้ของโรงพยาบาล

ดงซูบินเห็นรถสองสามคันจากคณะกรรมการพรรคของเทศมณฑลจอดอยู่ด้านนอก ดูเหมือนว่า เซียงดาว, เฉาซูเผิง และดวนเซินกัง จะอยู่ที่นั่น เขาไม่แปลกใจเลยที่นายกเทศมนตรีของเทศมณฑลถูกโจมตี และเหตุการณ์นี้ก็ระเบิดขึ้นเซียงดาวและผู้นำของมณฑล ควรไปเยี่ยมเขา

ชั้นบน.

ก๊อก… ก๊อก… ดงซูบินเคาะประตูวอร์ดแล้วเข้ามา หลายคนอยู่ข้างใน

หลี่เฟิง และเซียงดาว นั่งที่ปลายอีกด้านของห้อง และหัวของหลี่เฟิงอยู่ในผ้าพันแผล ข้างเขาคือดวนเซินกัง เลขาธิการคณะกรรมการตรวจสอบวินัย และรองเลขาธิการเฉาซูเผิง ผางโจวนั่งอยู่บนเตียง โดยที่ใบหน้าและศีรษะของเขาถูกพันด้วยผ้าพันแผล เลขานุการของเซียงดาว, เฉาซูเผิงและผู้นำคนอื่นๆ ยืนอยู่ข้างๆ

ใบหน้าของหลี่และผางโจวดูเปลี่ยนไปเมื่อดงซูบิน มาถึง

เซียงดาวจ้องไปที่ดงซูบินโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ดงซูบินเองก็รู้สึกอึดอัด แต่ผู้นำของเขาทั้งหมดอยู่ที่นั่น และเขาไม่สามารถพูดอะไรได้ เขาทักทายเลขาเซียง เลขาเฉา และคนอื่นๆ และยืนรอคำแนะนำจากพวกเขา

ในที่สุด เซียงดาวก็พูดขึ้น “ซูบิน นายรู้ไหมว่าการกระทำของนายเรียกว่าอะไร? เหตุจงใจเจ็บ! นายกล้ามาก! ควรพิจารณาผลที่จะตามมาก่อนที่จะทำใครหรือไม่? นายเป็นสมาชิกของพรรค! เป็นข้าราชการ! เป็นหน้าเป็นตาของมณฑล?! อา?! แล้วอย่างนี้นายจะเป็นผู้นำได้อย่างไรกัน!” เซียงดาวหยุดชั่วครู่หนึ่ง “หน่วยงานได้ตัดสินใจแล้ว จากนี้ไป นายจะถูกปลดออกจากตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานส่งเสริมการลงทุน!”

นี่คือประกาศอย่างเป็นทางการ

โดยส่วนใหญ่ บุคคลนั้นควรตอบว่า “ผมยอมรับข้อตกลงของหน่วยงาน” และยอมรับความผิดพลาดของเขา แต่สำหรับดงซูบินจะไม่ทำอย่างนั้น

ใบหน้าของเซียงดาวเปลี่ยนไปเมื่อเขาเห็นดงซูบิน เงียบ

เฉาซูเผิงขมวดคิ้วและส่งสัญญาณตามาที่เขา

ดวนเซินกังยังจ้องดงซูบินและขอให้เขายอมรับการลงโทษ หากไม่เป็นเช่นนั้น เขาอาจถูกไล่ออกจากราชการและถูกเพิกถอนการเป็นสมาชิกพรรค เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น จะไม่มีโอกาสที่ดงซูบินจะพลิกกลับมาแล้ว

เซียงดาว ตะโกน “ขอโทษนายกเทศมนตรีหลี่และหัวหน้าผางเดี๋ยวนี้!”

ผางโจวมองไปที่ดงซูบิน และเย้ยหยัน

ขอโทษ? ดงซูบินโกรธจัดเมื่อรู้ว่าเหตุใดเซียงดาว เลขาเฉา และคนอื่นๆ จึงเรียกเขาไปที่โรงพยาบาล ต้องเป็นผางโจวและหลี่เฟิงที่ต้องการคำขอโทษจากเขา ไอ้เวรพวกนี้! พวกแกได้แย่งชิงโครงการการลงทุนของเรา พยายามทำให้เราอับอาย หาคนในเทศมณฑลมาถอดฉันออกจากตำแหน่ง และต้องการให้ฉันขอโทษ?! ไอ้เวร! แม้ว่าดงซูบินรู้ว่าเขาไม่ควรทำร้าย ผางโจวแต่เขาก็ไม่ได้คิดว่าเขาทำอะไรผิด สองคนนี้น่าจะโดน หลังจากที่อีกฝ่ายทำ เขารู้สึกว่าเขาน่าจะตีให้หนักกว่านี้!

“เลขาเซียง” ใบหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไป “ผมจะไม่ขอโทษ!”

เฉาซูเผิงตะโกน “ซูบิน!”

หลี่เฟิงโกรธจัด “ท่าทางแบบนี้หมาถึงยังไงกัน”

“นี่คือความคิดของผม!” อารมณ์ร้ายของดงซูบินลุกเป็นไฟอีกครั้ง “การถอดฉันออกจากตำแหน่งของผม? ผมไม่ใช้เป็นคนผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้! ผมไม่ได้ทำอะไรและทำร้ายใครเลย! ทำไมผมต้องโดนทำโทษด้วย! ยังอยากให้ผมขอโทษอยู่ไหม! เลขานุการเซียง, เลขานุการ เฉา, เลขานุการดวน อยู่ที่ทางเข้าสำนักงานส่งเสริมการลงทุนก่อนหน้านี้! คุณสามารถให้สำนักงานตำรวจในท้องที่ตรวจสอบได้! ผมไม่มีอะไรจะพูดถ้าใครเห็นผมทำร้ายพวกเขา! แต่ไม่มีใครเห็นมัน! ไม่ใช่คนเดียว! พวกคุณจะยืนกรานว่าผมทำร้ายพวกเขาได้ยังไง! ทำไมคุณถึงเข้าข้างเขา! สิ่งที่หัวหน้าผางพูดคือความจริง และสิ่งที่เจ้าหน้าที่ของหน่วยงาน พลเรือนในที่เกิดเหตุ ซึ่งผมบอกว่าโกหก!

เลขาของเลขาดวนละเลขาเฉามองหน้ากันอย่างตกตะลึง หัวหน้าซูบินชั่งกล้าเอามาก บางทีเขาอาจเป็นคนเดียวในมณฑลหยานไท่ที่กล้าตั้งคำถามกับผู้นำมณฑลทั้งหมด

ผางโจวตอบอย่างเย็นชา “คุณยังไม่ต้องการที่จะยอมรับ? ถ้าไม่ใช่คุณที่ทำร้ายฉัน แล้วเป็นใคร”

ดงซูบินมองไปที่เขา “คุณควรถามตัวเอง ฉันจะรู้ได้อย่างไร”

"หุบปาก!" เซียงดาวกระแทกโต๊ะ

ดวนเซินกังตะโกน “ซูบิน!”

หลี่เฟิงมองไปที่ดงซูบินอย่างเย็นชา “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก” เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและกำลังจะโทรหาพวกพวกตำแหน่งระดับสูง หัวหน้ารัฐบาลของมณฑลต้าเฟิงถูกทำร้าย และ หลี่เฟิงก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน ถ้าเขาไม่สามารถจัดการกับดงซูบินได้ เขาเองก็จะต้องเสียหน้าเอามากๆ แกไม่ต้องการที่จะขอโทษหรือยอมรับความผิดพลาดของแกอย่างงั้นหรอ! ไอ้เวรนี้!

ผางโจวกำลังหัวเราะอยู่ในใจ แกลนหาที่เองนะ หากแกขอโทษเรื่องรี้มันจะจบที่แกถูกถอดออกจากตำแหน่ง แต่ตอนนี้มันจะไม่จบลงด้วยดี ไล่ออก? ถอนตัวจากพรรค? คดีอาญา? เขารู้สึกว่าได้รับการชกเพื่อแลกกับการไล่ออกของดงซูบิน นั้นคุ้มค่า

ทันใดนั้น เลขานุการของเซียงดาวโทรศัพท์ ก็ดังขึ้น!