บทที่ 137 การมาถึง
มุมมองของอาร์เธอร์เลย์วิน: เมื่อฉันก้าวเข้าไปในเต็นท์สีขาวขนาดใหญ่ ฉันก็ถูกปู่วีเรียนดึงเข้าไปโอบกอดแน่นทันที “ให้ตายเถอะเจ้าหนู! ทำไมเจ้าไม่บอกฉันละว่าเจ้ากลับมาแล้ว” เขาคลายการกอดตัวฉัน จับฉันไว้หนึ่งช่วงแขนเพื่อมองดูฉันได้ง่ายขึ้น “ยินดีที่ได้พบอีกครั้งนะครับปู่” ฉันหันไปทักทายชายที่สวมหน้ากากด้...
