ตอนที่90 ปลูกกระเทียม

ตอนที่90 ปลูกกระเทียม

　 นับตั้งแต่อัลเบิร์ตแสดงความสามารถของเขาในวิชาปรุงยา สเนปก็ไม่รบกวนเขาแล้ว และควรกล่าวได้ว่าเขาไม่ได้สนใจอัลเบิร์ตเลย

ในตอนเช้า หลังจากชั้นเรียนปรุงยาสิ้นสุดลง อัลเบิร์ตและจอร์จใช้ประโยชน์จากเวลาว่างก่อนรับประทานอาหารกลางวันเพื่อไปที่ห้องสมุด และคืนหนังสือ "การเล่นแร่แปรธาตุอย่างง่าย" แล้วยืมหนังสือเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ .

　　 ชื่อหนังสือ "การสกัด การแยก และปรุงยา"

　　 เดิมทีอัลเบิร์ตคิดว่าหนังสือเล่มนี้เกี่ยวข้องกับยาวิเศษ แต่หลังจากอ่านเนื้อหาในหนังสือแล้ว เขาก็ต้องตะลึงเมื่อพบว่าเป็นหนังสือเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ และเนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการเล่นแร่แปรธาตุและยา

　　 แม้ว่ายาจะไม่เทียบเท่ากับการเล่นแร่แปรธาตุ แต่ทั้งสองยังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีและมีการทับซ้อนกันบางส่วนระหว่างทั้งสอง

　　 วัตถุดิบยาบางชนิดจำเป็นต้องผ่านกระบวนการเล่นแร่แปรธาตุ และยาบางชนิดก็สามารถได้รับโดยตรงจากการเล่นแร่แปรธาตุ

　　 ปัจจุบันอย่างที่ชัดเจนมากที่สุดคือไป๋เซียน

　　 สาระสำคัญของ ไป๋เซียน เป็นสิ่งที่ได้รับโดยตรงจากการสกัดยาสมุนไพรที่เรียกว่าไป๋เซียน เป็นยาที่มีประสิทธิภาพในการรักษาบาดแผล การใช้สาระสำคัญของไป๋เซียน  ในการรักษาบาดแผลนั้นมีประสิทธิภาพมากกว่าการใช้ไป๋เซียน โดยตรงหรือใช้เพื่อเตรียมยา

ในหนังสือ หนังสือ "การสกัด การแยก และปรุงยา"มีบันทึกโดยละเอียดเกี่ยวกับวิธีการสกัดไป๋เซียน ซึ่งเตือนให้เขานึกถึงการสร้างไม้กางเขนใน "การเล่นแร่แปรธาตุอย่างง่าย"... อะแฮ่ม อัลเบิร์ตรีบสลัดความคิดแปลก ๆออก และนำความคิดกลับมาที่คำอธิบายของหนังสือเกี่ยวกับการสกัดไป๋เซียน

　　 เฟร็ดและลี จอร์แดน ที่เข้าไปในครัว กลับมามือเปล่า พวกเขานั่งอย่างกระสับกระส่ายบนเก้าอี้ข้างๆ พวกเขายื่นมือไปทางจอร์จด้วยท่าทางหมดหนทาง

　　ตามที่อัลเบิร์ตคาดไว้ ทั้งสองไม่ได้อะไรเลย และเอลฟ์ประจำบ้านไม่อนุญาตให้พวกเขาหยิบกระเทียมออกจากครัว

　　 ซึ่งหมายความว่าแผนของฝาแฝดได้รับการประกาศล้มละลายก่อนที่จะดำเนินกิจการซะอีก

　　 “ฉันเตือนพวกนายแล้ว” อัลเบิร์ตมองดูสามคนที่ท้อแท้และเสนอว่า “บางที พวกนายสามารถส่งจดหมายไปที่บ้านของพวกนายและขอให้พวกเขาส่งกระเทียมมาให้”

　　 "นายบ้าหรือเปล่า?" เฟร็ดมองอัลเบิร์ตอย่างไม่เชื่อสายตา เปล่งเสียงขึ้นเล็กน้อย “ถ้าเรากล้าทำอย่างนั้น เราจะได้รับการตีด้วยไม้กวาดอย่างแน่นอนเมื่อเรากลับไปในช่วงวันหยุดคริสต์มาส”

　　 “ไม่ ฉันคิดว่าแม่ของเราอาจไม่อนุญาตให้เราใช้ชีวิตในโรงเรียนอีกต่อไป ต้องอยู่บ้านและปลูกกระเทียมต่อไป” จอร์จอดไม่ได้ที่จะอาเจียนออกมา

　　 วิธีการเอากระเทียมจากบ้านมาใช้ไม่ได้ผล แม้แต่การวิจัยเกี่ยวกับการป้องกันตัวจากศาสตร์มืด

　　 “นายมีวิธีที่ดีไหม” พวกเขาทั้งสามมองอัลเบิร์ตด้วยกัน ดวงตาของพวกเขาเป็นประกายด้วยความหวัง ราวกับว่านั่นเป็นความหวังเดียวของพวกเขา

　　 "ยอมแพ้!" อัลเบิร์ตกล่าวว่า "แน่นอน ถ้าไม่อยากยอมแพ้ ฉันแนะนำให้พวกนายไปที่ตรอกไดแอกอนเพื่อสั่งกระเทียมทางไปรษณีย์"

　　 ทั้งสามคนก็ห่อเหี่ยวทันทีเมื่อได้ยินเรื่องนี้ ถ้าเรามีเกลเลียนยังต้องกังวลเรื่องนี้อีกไหม?

　　 "งั้นเราล้มเลิกกันเถอะ" อัลเบิร์ตพลิกหนังสือในมือแล้วพูดอย่างเฉยเมยว่า "ไม่ว่าจะเป็นยาหรือการเล่นแร่แปรธาตุ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่เผาผลาญเงิน"

　　 “พวกนายสามคนเป็นอะไรมากไหม” แชนน่าถามทั้งสามคนที่กระสับกระส่าย

　　 “ไม่มีอะไรหรอก แค่รู้สึกหดหู่นิดหน่อย อย่าเพิ่งสนใจพวกเขาเลย” อัลเบิร์ตกล่าวว่า

　　 “อย่าสนใจเราเลย เว้นแต่ว่าเธอจะช่วยเราหากระเทียมได้” จอร์จโบกมือให้แชนน่า

แชนน่ารู้สึกอธิบายไม่ถูก เธอจึงเลิกสนใจฝาแฝด เธอคุยกับอัลเบิร์ตเกี่ยวกับการบ้านของวันนี้ในชั้นเรียนวิชาปรุงยา และถามเขาว่าเขาว่างเมื่อไหร่ และไปที่ห้องสมุดทำบทความเกี่ยวกับอะโคไนต์ให้เสร็จ

　　 ความยากของเอกสารส่วนใหญ่อยู่ที่การหาหนังสือ มันจะเร็วขึ้นถ้ามีคนจำนวนมากขึ้นและหาด้วยกัน ส่วนวิธีการใส่เนื้อหาที่พบลงในกระดาษนั้นขึ้นอยู่กับทักษะการเขียนของตัวเอง

　　 อัลเบิร์ตดึงแผ่นการบ้านออกจากกระเป๋านักเรียน และหลังจากตกลงเวลากับแชนน่าแล้ว เขาก็เพ่งความสนใจไปที่หนังสืออีกครั้ง

　　 พูดตามตรง อัลเบิร์ตหวังว่าจะหายาพัฒนาภาพถ่ายของโลกเวทมนตร์จากหนังสือ "การสกัด การแยก และปรุงยา"

　　 ในมุมมองของอัลเบิร์ต ภาพถ่ายเวทย์มนตร์มีความเกี่ยวข้องกับการเล่นแร่แปรธาตุอย่างไม่ต้องสงสัย ที่น่ารู้คือเขาพบข้อมูลนี้จริงๆ ในสารบัญ

　　 ในขณะที่อัลเบิร์ตกำลังมองหาสูตรสำหรับการผลิตยาพัฒนาและวิธีการใช้ที่ถูกต้อง ทันใดนั้นเขาก็พบว่ามีการเปิดใช้งานภารกิจใหม่

　　 [ภาพถ่ายเคลื่อนไหวมหัศจรรย์]

　　คุณได้ค้นพบความลับที่ภาพถ่ายวิเศษสามารถเคลื่อนไหวได้ และคุณกำลังพยายามเรียนรู้วิธีสร้างภาพถ่ายเวทย์มนตร์ ทำไมไม่ลองทำดูล่ะ?

　　 ทำสามภาพมายา

　　 รางวัล: 500 ประสบการณ์ รับทักษะการเล่นแร่แปรธาตุ

จนกระทั่งรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ อัลเบิร์ตกำลังคิดว่าเขาควรใช้เวลาในการเตรียมยาพัฒนาเพื่อทดลองหรือไม่ งานให้ประสบการณ์เพียงเล็กน้อย แต่คงจะดีถ้าเขาได้รับทักษะการเล่นแร่แปรธาตุโดยตรง ท้ายที่สุด ภารกิจของตะเกียงวิเศษต้องใช้การเล่นแร่แปรธาตุ

　　 หลังจากผ่านห้องโถง ทันใดนั้น อัลเบิร์ตก็ได้ยินใครบางคนเรียกตัวเองอยู่ข้างๆ เขา เขาหันศีรษะไปมองทั้งสามคนแล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้น ฉันได้ยินไม่ชัด”

　　 "เราจะลองเสี่ยงโชคในหมู่บ้าน" ดูเหมือนว่าทั้งสามจะคุยกันถึงผลลัพธ์ และนั่นคือการไปที่ฮอกมี้ดส์เพื่อดูว่าพวกเขาสามารถหากระเทียมได้หรือไม่ จากนั้นจึงกลับไปปลูกเอง

　　 “อื้ม โชคดีนะ” อัลเบิร์ตตบไหล่เฟร็ดแล้วพูดว่า "ที่จริงแฮกริดต้องมีพวกมันไว้ที่นั่น ถ้านายต้องการ..."

　　 “มีอะไรเหรอ?” จู่ๆก็มีเสียงถาม

　　 “ไม่มีอะไร?” เฟร็ดอายเล็กน้อย พวกเขาไม่คุ้นเคยกับแฮกริด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนเขาในเรื่องนี้

　　 เราคงไม่พูดว่า แฮกริดขอยืมสวนผักมาปลูกกระเทียมหน่อยนะ มันก็เป็นแค่เรื่องตลก ฮอกวอตส์มีขนาดใหญ่มาก หาที่ดินปลูกกระเทียมได้ไม่ยาก

　　 “กระเทียม เราต้องการศึกษาว่ากระเทียมสามารถต้านทานสิ่งมีชีวิตที่มืดมิดได้หรือไม่” อัลเบิร์ตเปลี่ยนเรื่องและถามว่า "มีอะไรหรือเปล่า ปกติไม่ค่อยเห็นคุณเข้าไปในปราสาท"

　　 “ฉันมีบางอย่างที่ต้องไปหาดัมเบิลดอร์” แฮกริดมองดูผู้คนด้วยความสงสัย เดินไปที่ห้องของอาจารย์ใหญ่ หันกลับมาแล้วพูดก่อนจะจากไป “ถ้าพวกนายต้องการกระเทียมก็ไปเอาที่บ้านฉัน”

　　 พวกเขาทั้งสามมองไปที่การจากไปของแฮกริด มองหน้ากัน พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าพวกเขาจะยังคงใช้สมองคิดหาวิธีเอากระเทียมมาแทบตายไม่ได้ แต่

　　 อัลเบิร์ตช่วยพวกเขาได้ด้วยคำพูดธรรมดาๆ

　　 “แบบนี้จะดีเหรอ?” จอร์จพูดขึ้น

“แฮกริดทำอาหารเองบ่อย ๆ และเขามีสวนผัก เขามีกระเทียมไม่ขาดแคลนแน่นอน” อัลเบิร์ตเหลือบมองคนสามคนที่เขินอาย "คริสต์มาสนี้ ช่วยฉันคิดหน่อยว่าจะให้ของขวัญคริสต์มาสอะไรกับเขา !"

　　 อืม!

　　 หลายคนพยักหน้าซ้ำๆ เพื่อแสดงว่าพวกเขาจะช่วยในวันคริสต์มาส

　　 “อย่างไรก็ตาม ฉันต้องเตือนพวกนายว่ากระเทียมน้อยนั่นไม่เพียงพอ” อัลเบิร์ตพูดอีกครั้ง "พวกนายต้องใช้เวลาในการปลูกเอง กระเทียมปลูกง่ายอยู่แล้ว"

　　 นี่เป็นแผนเดิมของพวกเขา ส่วนจะปลูกที่ไหน ทั้งสามคนคิดเกี่ยวกับมันจริงๆ มันไม่ใช่สวนผักของแฮกริด แต่เป็นป่าต้องห้ามที่อยู่ไกลจากกระท่อมของแฮกริด

　　 หลังจากฟังแผนของทั้งสามคน อัลเบิร์ตก็เงียบ

　　 ที่จริงแล้ว แค่ปลูกกระเทียม หากระถางแล้วปลูกเอง สำหรับปุ๋ยขี้เถ้าในเตาผิงเป็นปุ๋ยที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือ?

　　 อย่างไรก็ตาม อัลเบิร์ตไม่ได้ตั้งใจจะเตือนทั้งสามคน ปล่อยให้พวกเขาค่อยๆ เจอเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!