ตอนที่แล้วEP 417  ดีใจสุดขีด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEP 419 คนพิเศษ

EP 418 โครงการแลกเปลี่ยนฝึกงานที่สำนักข่าวซินหัว


EP 418 โครงการแลกเปลี่ยนฝึกงานที่สำนักข่าวซินหัว

By loop

ณ ถนนเหอผิงเหนือ อพาร์ตเมนต์ของดงซูบิน

หลังจากลุกขึ้น ดงซูบินก็ลงไปชั้นล่างเพื่อซื้อนมถั่วเหลืองและแป้งโดเป็นอาหารเช้า

ดงซูบินออกจากบ้านของเสี่ยวหยาง เวลาประมาณ 20.00 น. เนื่องจากเธอดูกระตือรือร้นมากเกินไป เธอทำอาหารหกถึงเจ็ดจานและหยิบเหล้าชีวาส ออกมาหนึ่งขวด สำนักความมั่นคงของรัฐมีกฎระเบียบที่เข้มงวดในการดื่ม และปกติเธอก็จะไม่ดื่มเหล้าด้วย แต่เนื่องจากตอนนี้เย็นมากแล้วดงซูบินจึงขอตัวกลับก่อน

การโอนย้ายของเสี่ยวหยาง งานเลี้ยงของมาดามหาน… ดงซูบินจัดการงานทั้งหมดของเขาในปักกิ่งเรียบร้อยหมดแล้ว

หลังอาหารเช้า ดงซูบินไขว่ห้างและดูทีวีบนโซฟาของเขา

การอยู่บ้านยังคงดีที่สุด

นานแล้วที่ ดงซูบินไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเช่นนี้

หนึ่งชั่วโมง… สองชั่วโมง…

ดงซูบินจำได้ว่าพี่สาวซู มาปักกิ่งเมื่อวานนี้และเขาต้องการเป็นเจ้ามือในการเลี้ยงอาหารเธอสักมื้อและคอยดูแลเธอขณะที่อยู่ในปักกิ่ง เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเธอ คราวนี้เสียงดังมากสะท้อนกลับเข้ามาในโทรศัพท์ และดูเหมือนสัญญาณจะไม่ค่อยดีเท่าไร

“สวัสดี พี่สาวซู? คุณอยู่ที่ไหน?”

"… สวัสดี?"

“ผมเองดงซูบิน คุณได้ยินผมไหม?”

"ได้ยินแล้ว." ซูเจียหัวเราะ “สัญญาณไม่ค่อยดีเลย ฉันอยู่ที่ปักกิ่งตอนนี้ฉันมาทำธุระนะ”

“ผมเองก็อยู่ปักกิ่งเช่นเดียวกัน ใกล้เวลาอาหารกลางวันแล้ว ให้ผมเลี้ยงอาหารกลางวันคุณเพราะผมยังไม่ได้ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณก่อนหน้านี้เลย”

“คุณอยู่ที่ปักกิ่งด้วยเหรอ? ฮ่าฮ่า… ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ ฉันเป็นพี่สาวของคุณ และฉันควรจะช่วยเหลือคุณอยู่แล้ว”

ดงซูบินหัวเราะ “บ้านของผมอยู่ในปักกิ่ง และผมควรจะทำหน้าที่เจ้าภาพตอนรับคุณสิถึงจะถูก”

เธอหยุดพูดไปสักพัก “เอาล่ะ ฉันอยู่ที่ถนนซิงฟู่และไม่ทราบว่าอยู่เขตใด อยู่ไกลจากที่ที่คุณอยู่หรือป่าว? ปักกิ่งมันกว้างใหญ่มากเลยล่ะ ฉันเกรงว่าฉันอาจจะลงทางก็ได้นะ”

“ผมรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน และจะโทรหาคุณเมื่อผมไปถึง”

“เอาล่ะ ขับรถระวังๆล่ะและอย่าขับรถเร็วเกินไป”

หลังจากวางสาย ดงซูบินเปลี่ยนและขับรถไป

…….

เขตตะวันตกของปักกิ่ง ถนนซิงฟู

สถานที่แห่งนี้อยู่ริมถนนกับสำนักข่าวซินหัว

ผู้หญิงสองคนก้าวออกจากโรงแรมและยืนอยู่ที่ทางเข้า ซูเจียสวมสูทที่ดูเป็นมืออาชีพพร้อมไหล่บุนวม และหน้าอกของเธอดูใหญ่ขึ้น อากาศตอนนี้อุ่นขึ้นแล้ว เธอสวมถุงน่องสีดำกับส้นสูง ขายาวของเธอดึงดูดสายตามากมายจากชายหนุ่มที่เดินผ่านมา

จ้าวเสี่ยวลู่พูดติดตลกหลังจากที่ซูเจียเก็บโทรศัพท์ของเธอไว้ “พี่กับน้องอะไร? นั่นใคร? ทำไมฉันไม่เคยได้ยินเธอพูดอย่างงั้นมาก่อนเลย น้องชาย?

ซูเจียเอาผ้าปิดหูไว้ข้างหลัง “นั่นหัวหน้าซูบิน”

จ้าวเสี่ยวลู่รู้สึกประหลาดใจ "ฮะ? หัวหน้าซูบิน เป็นน้องชายของคุณเมื่อไหร่”

“ฮ่าฮ่า… ก่อนหน้านี้นะ”

“พล่าม เราเพิ่งมาถึงเมื่อวานนี้ และเขาโทรหาคุณวันนี้ เขาให้แหวนกับเธอด้วย น้องอะไร? ฉันคิดว่าเขาน่าจะเป็นคนรักเธอนะเนี่ย?”

“หยุดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!”

“แต่เธอเป็นคนเริ่มก่อน”

ผู้หญิงทั้งสองพูดเล่นกันซักพัก

เมื่อซูเจียและโจวเสี่ยวหลู่  กลับมาจากการช็อปปิ้ง ดงซูบินก็มาถึงแล้ว

ดงซูบินลงจากรถของเขาและสังเกตเห็นว่าซูเจียไม่ได้อยู่คนเดียว เขายิ้ม. “พี่ซู ขอโทษที่ให้รอ นี่คือ?”

ซูเจียแนะนำโจวเสี่ยวหลู่  “โจวเสี่ยวหลู่ พี่โจว เธอยังมาจากทีมข่าวของสถานีของเราด้วย”

ดงซูบินจับมือเธอ “ยินดีที่ได้รู้จัก พี่โจว”

“ยินดีที่ได้รู้จัก หัวหน้าซูบิน” โจวเสี่ยวลู่ยิ้ม “ฉันได้ยินมาว่าคุณค่อนข้างสนิทกับซูเจีย หากรายการข่าวของสถานีโทรทัศน์ต้องการสัมภาษณ์คุณในอนาคต คุณต้องไม่ปฏิเสธเรานะ ฉันไม่สามารถแม้แต่จะก้าวเข้าไปในสำนักงานความมั่นคงสาธารณะเพื่อสัมภาษณ์คุณก่อนหน้านี้และถูกดุจากหัวหน้าสถานีของเรา”

“ฮ่าฮ่า… แน่นอน… ผมจะทำให้ดีที่สุดเพื่อช่วยพวกคุณทุกคน”

“นั่นเยี่ยมมาก”

หลังจากคุยกันไม่กี่นาที พวกเขาก็ขึ้นรถของ ดงซูบิน“เราไปกินข้าวกันที่ไหนดี? พี่ซู พี่โจว ทุกคนมีที่ในใจรึยัง?”

ผู้หญิงนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารด้านหลัง และซูเจียตอบ “เราไม่คุ้นเคยกับพื้นที่นี้ ฉันต้องตามใจคุณแล้วล่ะ”

“ก็ได้” ดงซูบินดูภาคภูมิใจกับการที่เขาได้ตอบแทนในครั้งนี้และ หยางจ้าวเต๋อ ได้ให้ความช่วยเหลือเขาอย่างมาก เขาต้องดูแลพี่ซูเป็นอย่างดี เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วขับรถไปที่ร้านอาหารดีๆ ใกล้ๆ กัน “พวกคุณจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน? ทุกคนหาที่พักกันหรือยัง? คุณคาดเหลืออะไรที่ผมพอช่วยได้บ้าง?”

ซูเจียหยุดยิ้มและส่ายหัว “เดียวสักพักเราก็จะกลับแล้วถ้าเราสามารถจัดการเรื่องของเราในวันนี้”

โจวเสี่ยวหลู่ได้ตอบกลับ “ฉันก็เริ่มคิดถึงบ้านแล้วเช่นกัน ฮ่าฮ่า… ปักกิ่งเป็นสถานที่ที่ดี แต่ดูเหมือนหลายๆอย่างมันยุ่งยากซับซ้อนไปหมด”

ซูเจียยังถอนหายใจ “ฉันคิดว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายๆ แต่กลับกลายเป็นเรื่องยากมากที่จะทำสิ่งใดให้สำเร็จที่นี่”

ซูเจียและ โจวเสี่ยวหลู่ฟังดูหดหู่ใจ ซูเจียมีญาติอยู่ในคณะกรรมการพรรคเมืองเฟินโจว และทุกอย่างสามารถตกลงกันได้เพียงแค่โทรศัพท์ไปที่นั่น โจวเสี่ยวหลู่ยังรู้ว่าซูเจียได้รับการสนับสนุนในเมืองและคิดว่าทุกอย่างน่าจะเรียบร้อยเมื่อพวกเขามาที่ปักกิ่ง ซูเจียยังติดต่อคนรู้จักของเธอเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่หลังจากเลี้ยงอาหารค่ำ ให้ของขวัญ และจ่ายเงินไปมากมาย ก็ยังไม่มีข่าวออกมา

ในเวลานี้ ซูเจียตระหนักว่าอิทธิพลของเธอทำอะไรไม่ได้เลยในปักกิ่งในปักกิ่ง

ดงซูบินกำลังจะถามซูเจียว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น

กริ่ง… กริ่ง… ซูเจียรีบหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา “สวัสดี พี่เล่ย… ฉันเองซูเจีย… ใช่… ฉันขอให้คุณช่วย… อ่า? ไม่มีอะไรคืบหน้า? นี่… คุณไม่ได้บอกว่ามีที่อื่นเมื่อวานนี้? ไม่มีอีกแล้วเหรอ?” ใบหน้าของซูเจียเปลี่ยนไป และเธอก็ถอนหายใจ “เอ่อ… ไม่เป็นไร… ขอบคุณ… ตกลง… บาย…”

โจวเสี่ยวหลู่ถาม “พลาดอีกแล้ว?”

ซูเจียพยักหน้า “ไม่มีจุดอีกต่อไป ถูกยึดไปหมดแล้ว”

ซูเจียรู้จักพี่เล่ยคนนี้ผ่านสายสัมพันธ์ของพ่อและไม่คุ้นเคยกับเขา เธอได้ยินเพียงว่าเขามีความสัมพันธ์บางอย่างในปักกิ่ง เมื่อวานนี้ ซูเจียและ โจวเสี่ยวหลู่ เลี้ยงอาหารค่ำให้เขาและให้แอลกอฮอล์และบุหรี่แก่เขา แต่เขาเพิ่งโทรไปบอกเธอว่าไม่มีที่แล้ว เขาไม่น่าเชื่อถือเกินไป

ดงซูบินชะลอตัวลงและถาม "เกิดอะไรขึ้น?"

ซูเจียหมดความหวังและตอบอย่างช่วยไม่ได้ “เป็นโครงการแลกเปลี่ยนฝึกงานที่สำนักข่าวซินหัว ฉันคิดว่าฉันสามารถไปที่สำนักข่าวซินหัวเพื่อรับประสบการณ์ได้”

ดงซูบินได้ตอบกลับ “โอ้ มันเป็นโครงการแลกเปลี่ยนที่ประกาศเมื่อสองวันก่อนเหรอ? พวกคุณทุกคนมาที่นี่เพื่อสิ่งนี้เหรอ?”

ซูเจียรู้สึกประหลาดใจ “คุณเคยได้ยินเรื่องนี้ด้วยเหรอ? ใช่ เรามาที่นี่เพื่อเรื่องนี้”

ดงซูบินเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้และเสี่ยวจินเป็นคนบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เป็นแผนกทรัพยากรบุคคลของเธอที่รับผิดชอบในการจัดระเบียบ “คุณทั้งหมดต้องการเข้าร่วมโปรแกรมนี้หรือไม่? พี่สาวโจวเป็นบรรณาธิการเบื้องหลังและเหมาะสำหรับรายการนี้ แต่คุณเป็นเจ้าบ้าน สิ่งที่คุณจะไปฝึกงานที่สำนักข่าวซินหัวคืออะไร? มันจะมีประโยชน์อะไรอย่างงั้นหรอ” เสี่ยวจิน ไม่ได้บอกเขาเกี่ยวกับรายละเอียด ถึงกระนั้น ความคิดแรกของ ดงซูบินคือสำนักข่าวและสถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นนั้นแตกต่างกันมากทั้งเนื้อหาข่าวและอำนาจในการทำข่าว

ซูเจียมองไปที่ตงเสวี่ยปิง “สำนักข่าวซินหัวไม่ได้เป็นเพียงสำนักข่าว พวกเขายังมีบริษัทใหญ่อยู่ในเครืออีก ตัวอย่างเช่น CGTN และโปรแกรมภาษาอังกฤษต่างประเทศอื่น ๆ มาจากพวกเขา ฉันได้ทำงานอย่างหนักเพื่อมุ่งไปทางนี้ และฉันได้เรียนเอกภาษาต่างประเทศระหว่างมหาวิทยาลัยของฉัน แม้ว่าฉันจะไม่ได้โฮสต์หากสามารถเข้าร่วมโปรแกรมนี้ได้ แต่ฉันสามารถเรียนรู้จากการเป็นเบื้องหลังได้ ฉันจะได้รับประสบการณ์และจะถูกบันทึกไว้ในบันทึกของฉัน ด้วยประสบการณ์นี้ ฉันจะนำหน้าเพื่อนๆ หลายปีและจะดีต่ออาชีพในอนาคต บางทีถ้าฉันทำงานได้ดีฉันอาจจะได้รับการว่าจ้างจากพวกเขาด้วย”

ดงซูบินพยักหน้า "อ้อเข้าใจแล้ว."

โจวเสี่ยวหลู่ยิ้มอย่างเหนื่อยล้า “แต่หลังจากที่เรามาถึง เราได้ยินมาว่ามีที่สำหรับโปรแกรมนี้เพียงสิบกว่าที่เท่านั้น และส่วนใหญ่ก็ถูกยึดไปหมดแล้ว”

ซูเจียแก้ไขเธอ “มันไม่ใช่ส่วนใหญ่ ทุกจุดถูกจองไว้แล้ว”

โจวเสี่ยวหลู่ และ ซูเจีย รู้ว่านี่เป็นการเดินทางที่สูญเปล่า มันเป็นความผิดของพวกเขาที่ไม่ตรวจสอบก่อนมา โครงการแลกเปลี่ยนนี้เป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับทุกคนที่ทำงานในอุตสาหกรรมสื่อ เธอจะหาที่ว่างด้วยการเลี้ยงอาหารค่ำและให้ของขวัญได้อย่างไร? อาจเป็นไปได้หากมีตำแหน่งงานว่างมากกว่าร้อยตำแหน่ง แต่ถ้ามีเพียงสิบถึงยี่สิบจุด จะไม่ถึงคิวของพวกเขา

ณ ร้านอาหาร.

ดงซูบินจอดรถของเขา “ไปกินข้าวกันก่อน”

ดงซูบินไม่กล้าให้คำมั่นสัญญาใดๆ เพราะเขารู้ว่าเรื่องนี้ไม่สามารถแก้ไขได้ง่ายๆ ถ้าไม่เช่นนั้นเสี่ยวจินจะไม่ย้ายออกจากที่พักเพราะโครงการแลกเปลี่ยนนี้ นอกจากนี้ ซูเจียยังบอกว่าจุดทั้งหมดถูกยึดแล้ว และเขาไม่รู้ว่าเสี่ยวจินสามารถช่วยอะไรเรื่องนี้ได้ไหม แต่เขาก็ยังจะพยายามที่จะขอเธอ หลังจากเข้าไปในร้านอาหารแล้ว ดงซูบินโทรหาเสี่ยวิจนโดยหวังว่าจะถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธออาจจะกำลังประชุมอยู่ และโทรศัพท์ของเธอปิดอยู่

ไม่เป็นไร. ฉันจะแวะไปที่สำนักงานของเสี่ยวจินหลังจากนี้แทนล่ะกัน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด