บทที่ 25 เมืองสตาร์

บทที่ 25 เมืองสตาร์

เช้าของวันรุ่งขึ้น ฉันนั่งอยู่บนรถเก๋งสีดำ ดูรถวิ่งผ่านไปตามถนนยาว เมื่อเราออกจากถนนในเมือง เอาเทอร์แบงค์เอกซ์เราต้องผ่านด่านเดียวสำหรับผู้ที่ออกจากเมือง ด่านอยู่ใกล้กับทางเข้าสะพานเก่าซึ่งเป็นถนนสายเดียวที่มุ่งสู่เมืองชั้นใน ด้านซ้ายและขวาของด่านมีกำแพงขยายล้อมรอบเมืองทั้งเมือง

ส่วนใหญ่เป็นฮันเตอร์หรือผู้มีอิทธิพลสูงที่สามารถเคลื่อนที่ไปมาในจักรวรรดิได้ ทั้งสองชื่อใช้แทนกันได้จริง ๆ เนื่องจากไม่มีผู้มีอิทธิพลเลือกที่จะไม่ปลุก

คนขับดึงใบรับรองทางการทหารที่ส่องประกายออกมาให้หน่วยพิทักษ์ฮันเตอร์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และในไม่ช้าเราก็ขับรถออกจากเมือง เราเดินข้ามสะพานไปเมื่อหันหลังกลับไปเห็นเมืองที่ล้อมรอบด้วยกำแพงไม่รู้ว่าจะได้กลับมาอีกไหม

ทิวทัศน์รอบตัวเราเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเป็นอาคารและสถาปัตยกรรมที่ถูกทำลาย เนื่องจากเราเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำตำแหน่งทุก ๆ 10 ไมล์ตามถนน นึกไม่ออกว่างานของคนเหล่านี้ที่ยืนอยู่ใน บาร์เรน เป็นเวลาหลายวัน ก็แค่เปลี่ยนกะเมื่อมีคนอื่นมาช่วยบรรเทา

บาร์เรน เป็นดินแดนที่ว่างเปล่าและถูกทำลายซึ่งไม่มีใครอาศัยอยู่ คุณจะพบแต่แมลงสาบ หนู หรือสัตว์กลายพันธุ์ที่หิวมากพอที่จะโจมตีทุกสิ่งที่นั่น คนเดียวที่รับตำแหน่งเป็นยามตามถนนยาวเหล่านี้ซึ่งนำจากเมืองต่าง ๆ คือคนที่ไม่มีอะไรในชีวิตและได้รับกิ่งมะกอกจากรัฐบาล

พวกเขาถูกว่าจ้างให้ทำงานให้กับพวกเขาหลังจากที่พวกเขาได้รับทรัพยากรเพื่อปลุกพลังและต้องปฏิบัติตามสัญญาในช่วงเวลาที่กำหนด ฉันรู้สึกเศร้าที่คิดถึงคนที่ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำงานแบบนี้

เราขับรถผ่าน บาร์เรน โดยไม่มีความยุ่งยาก ผ่านเมืองอื่นๆ ที่ล้อมรอบด้วยกำแพงตลอดทั้งวัน ถนนสะอาดขึ้นและสะอาดขึ้นเมื่อเราเดินเข้าไปในแผ่นดิน และเราเห็นป้อมยามบ่อยขึ้น ในที่สุดก็ทิ้ง บาร์เรน แบบดิสโทเปีย และสัมผัสกับต้นไม้สีเขียวสองสามต้น

ความเขียวขจีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป และในไม่ช้าเราก็ใกล้เมืองที่มีกำแพงล้อมรอบขนาดใหญ่ในระยะไกล เมืองนี้มีกำแพงสูงกว่าเล็กน้อย ล้อมรอบไปด้วยรถบรรทุกทหารขนาดใหญ่ที่เคลื่อนเข้าออก

มันคึกคักกว่าเมืองที่ฉันเคยเห็นระหว่างทางที่นี่แน่นอน เราสามารถเข้าไปข้างในได้หลังจากที่คนขับเปิดเอกสารของเขาบนใบหน้าของทหารรักษาการณ์ด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเนื่องจากกระบวนการนี้ละเอียดขึ้นมากในครั้งนี้

ภายในเมือง...เต็มไปด้วยแสงไฟ กว่าจะมาถึงที่นี่ได้ก็ใช้เวลาทั้งวัน และหลังจากเวลาที่เราข้ามประตูคืนก็มาถึงแล้ว ฉันสามารถเห็นเมืองมีชีวิตชีวาขึ้นด้วยแสงไฟนับไม่ถ้วนในยามค่ำคืน

เรามาถึงเมืองสตาร์แล้ว

ถนนหนทางสะอาดสะอ้านด้วยอาคารขนาดใหญ่ที่ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้ารอบตัวเรา มันตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับดินแดนที่ถูกทำลายที่เราได้ผ่านไปเมื่อเช้านี้ราวกับว่าเราอยู่ในโลกที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง มวลชนที่มีใบหน้าที่มีความสุขมากกว่าที่ฉันเคยเดินไปมาอย่างแน่นอน

ฉันมองดูความงามของเมืองราวกับว่าฉันย้อนกลับไปในสมัยที่ไม่มีดันเจี้ยนใด ๆ ราวกับว่าฉันได้เดินทางข้ามเวลาไปยังมหานครที่พลุกพล่านที่ฉันเคยรู้จัก

ทิวทัศน์เปลี่ยนไปตลอดเวลาเมื่อเราเข้าไปข้างใน ฉันได้นับเสาหินสีน้ำเงินหลายอันจนถึงตอนนี้ โดยเห็นดันเจี้ยนระดับ F, E และ d สองสามอันตามขนาดของพวกมัน ฉันสามารถเห็นเสาหินสีน้ำเงินที่มีขนาดใกล้เคียงกับ [ปราสาทโซลาเอล] หลังจากที่เราผ่านด่านอื่นเพื่อเข้าไปในเมือง นับมากกว่า 5 เมื่อเวลาผ่านไป

เมืองใหญ่ยังคงดำเนินต่อไปเมื่อเราเดินผ่านถนนที่มีฮันเตอร์สวมชุดทหารลาดตระเวน มาถึงบริเวณขนาดใหญ่ที่มีเสาหินขนาดใหญ่ที่มีเฉดสีส้มอ่อนระยิบระยับอยู่รอบๆ

เสาหินก้อนนี้มีขนาดใหญ่เกือบสองเท่าของเสาหินระดับ C ความกดดันของมันลงมาที่ฉันและทำให้ฉันหายใจไม่ออก ลงจากรถสูดอากาศในเมือง รู้สึกสดชื่นกว่าที่เคย

คนขับนำทางเมื่อเราเข้าไปในบริเวณกว้างใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยการเคลื่อนไหวพร้อมการสแกนบัตรประจำตัวของเขา บริเวณทางทหารมีอาคารต่างๆ ที่สะดุดตาอยู่รอบด้าน โดยมีรถหุ้มเกราะจำนวนมากเข้าหรือออก ถึงตึกที่สูงที่สุดแล้วเข้าไปข้างใน

ฉันพบว่าตัวเองรออยู่สองสามนาทีขณะนั่งบนโซฟาที่นุ่มสบาย ก่อนที่ชายผู้สง่างามจะออกมา เขามีแผลเป็นยาวบนกรามของเขา ใบหน้าสีแทนเป็นประกายวาววับในห้องที่สว่างไสว เสียงอันทรงพลังออกมาจากใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขา

“คุณออสมอนท์ ฉันดีใจมากที่คุณทำได้” เสียงที่หยาบกระด้างดังขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อฉันสังเกตเห็นชายที่อยู่ข้างหน้าฉัน โดยสังเกตว่าเขาแตกต่างจากคนที่ฉันสัมผัสมาก

ผมยิ้มตอบกลับไปว่า "มาเพื่อสิ่งที่สำคัญแบบนี้เท่านั้น"

การสนทนาดำเนินไปด้วยดีหลังจากชายผู้นี้แนะนำตัวเอง เขาเป็นรองพลเรือโท มักนาร์ หาค่าความนิยมจากฉัน สิ่งแรกที่เขาพูดถึงหลังจากชื่อของเขาคือเขาต้องการมาพบฉันทันทีที่ฉันมาถึง

“ตอนนี้ ฉันรู้ว่าคุณต้องเหนื่อยจากการเดินทาง ดังนั้นพิธีการสามารถรอจนถึงพรุ่งนี้ได้ ผู้บัญชาการ ไคล์ จะพาคุณไปยังพื้นที่พักผ่อนของคุณ ที่ซึ่งอาหารและ...ความบันเทิงจะถูกจัดเตรียมไว้”

ฟรีสตาร์

พลเรือโทแนะนำตัวเสร็จและจากไปขณะที่ฉันเริ่มคิดเกี่ยวกับคำพูดที่เขาพูด บันเทิง?

ผู้บัญชาการไคล์พาฉันออกไปและเราเดินไปที่ห้องนั่งเล่นในขณะที่ฉันคิดเกี่ยวกับวิธีที่ฉันวางแผนที่จะอาศัยอยู่ในเมืองนี้ สิ่งแรกในใจของฉันคือการค้นหาว่าภัยคุกคามสำคัญใดกำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว และอย่างที่สองคือความสามารถของฉันในการโซโลดันเจี้ยนเสาหินขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้บริเวณนี้

ฉันเดาไว้แล้วว่าในครั้งแรกที่ฉันจะลงดัน ฉันจะไปกับทีมซึ่งเป็นวิธีที่ปลอดภัยในการเล่น เนื่องจากตอนนี้ฉันไม่มีความคิดเกี่ยวกับความยากที่เพิ่มขึ้นจากระดับ C เป็น B หลังจาก เราจบไดฟ์แรก ฉันจะตัดสินใจเอง

เราผ่านใบหน้าที่จริงจังสองสามคนและฉันได้รับบัตรประจำตัวสีน้ำเงินที่มีตัวอักษร B สีทองเท่านั้น ไคล์กล่าวว่าบัตรใบนี้อนุญาตให้เข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกส่วนใหญ่ในที่นี่ และยังสามารถเข้าถึงห้องด้านหน้าของเราได้อีกด้วย ฉันขอบคุณเขาที่พาฉันไปรอบ ๆ และเขาก็ทำความเคารพและจากไป

ฉันสแกนคีย์การ์ดและเปิดประตู คาดว่าจะเห็นที่อยู่อาศัยของฮันเตอร์ระดับ B ที่รัฐบาลจัดให้ ห้องนี้ใหญ่กว่าห้องขนาดใหญ่ใน พริสทีน เรสซิเดนซ์เล็กน้อย ทำให้ดูหรูหรายิ่งขึ้นไปอีก บนโต๊ะมีอาหารมากมาย และถัดจากนั้นก็มีเตียงขนาดใหญ่... ที่ซึ่งผู้หญิงที่มีรูปร่างงามสง่าเผยรอยยิ้มที่เจิดจ้าที่สุด โอ้?