บทที่ 23 คำเชิญ

บทที่ 23 คำเชิญ

ค่ำคืนผ่านไปอย่างน่าทึ่งขณะที่ฉันกินอาหารและทำความคุ้นเคยกับสกิลที่ขยายตัวอย่างรวดเร็วของฉัน มีจำนวนมากและฉันกำลังเพิ่มพวกเขาในอัตราที่รวดเร็วซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ลดลงในเร็ว ๆ นี้

ฉันได้อ่านทุกสกิลของการสนับสนุนเพื่อพยายามทำความเข้าใจให้ดียิ่งขึ้นว่าพวกเขาเพิ่มความเสียหายของฉันด้วยสกิลของฉันมากน้อยเพียงใด วันนี้ฉันจะมีโอกาสสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้มากขึ้น หลังจากที่ฉันใช้สกิลการโจมตีเป็นครั้งแรกหลังจากเพิ่มสกิลสนับสนุนใหม่อีก 8 สกิลในหนึ่งวัน

ฟรีสตาร์

ฉันออกจาก พริสทีน เรสซิเดนซ์ ในขณะที่เปิดใช้งาน [ล่องหน] เต็มขอบเขต เพื่อที่ฉันจะได้หลีกเลี่ยงความสนใจที่ไม่ต้องการในขณะที่ฉันเดินไปที่ศูนย์ที่ถูกปลุกให้ตื่น ฉันทบทวนสกิลอีกครั้งและตามที่คาดไว้ ไม่มีค่าอะไรอยู่ที่นั่น

ฉันมีสกิลระดับ C อยู่มากมายในขณะนี้ซึ่งจะทำเงินได้มากมายหากขายได้ แต่ตอนนี้ฉันวางแผนที่จะเก็บสกิลเหล่านี้ไว้จนกว่าฉันจะเริ่มเดินทางไปยังเมืองชั้นในของจักรวรรดิซึ่งเป็นไปได้ที่จะซื้อยศ สกิล ข. ความรู้ที่กระจายไปทั่วบนแพลตฟอร์มการล่าสัตว์กล่าวว่าราคาของพวกเขาอยู่ในช่วงสูงถึง 10 ล้านเนื่องจากมีความต้องการสูงและอุปทานน้อยมาก

พวกเขาคือเป้าหมายต่อไปของฉัน เนื่องจากฉันสามารถหาสกิลบุ๊คระดับ B ได้ในโอกาสที่ต่ำมากกับดันเจี้ยนระดับ c ที่ฉันเคลียร์ เมื่อไม่เห็นสิ่งใดที่ดึงดูดสายตาของฉันที่ศูนย์กลางที่ปลุกให้ตื่น ฉันจึงออกเดินทางไปยัง [ปราสาทของโซลาเอล] ทันที

เมื่อฉันไปถึงเสาหินขนาดใหญ่ เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนยืนอยู่ใกล้มัน มันเป็นผู้หญิงที่โค้งมนในชุดสูทธุรกิจแน่น ๆ กำลังดูนาฬิกาของเธอขณะที่เธอรออะไรบางอย่าง

ไม่มีฮันเตอร์รายใดอยู่รอบๆ [ปราสาทของโซลาเอล] เนื่องจากหน่วยล่าสัตว์ระดับ C ปกติไม่กล้าเข้าไปในคุกใต้ดิน ดังนั้น คนเดียวที่เธอรอได้คือ...ฉัน

ฉันถอดการลักลอบออกและปรากฏตัวห่างออกไปสองสามฟุต ทำให้เธอตกใจจากการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของฉัน รอยยิ้มสดใสผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอราวกับว่าเธอได้พบสมบัติล้ำค่าที่เธอกำลังมองหา

“สวัสดี คุณออสมอนท์ ฉันชื่อ อมีเลีย รอสส์และฉันมาที่นี่ในนามของพลเรือโท มักนาร์ แห่ง เมืองสตาร์”

คำพูดของเธอเริ่มปกติมาก แต่ท้ายที่สุดก็ระเบิดได้ ฉันรู้สึกทึ่งทันทีที่เมืองสตาร์เป็นหนึ่งในเมืองป้องกันหลักในจักรวรรดิ โดยรัฐบาลได้ขยายขอบเขตไปในเกือบทุกอุตสาหกรรมและกิจกรรม นอกจากนี้ ฉันไม่เคยเจอยศสูงๆ อย่างรองพลเรือเอกมาก่อน

ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มว่า "มีอะไรให้ช่วยไหม"

เธอพยักหน้าอย่างโล่งอกและพูดต่อ “ฉันจะไม่เสียเวลาของคุณมากเกินไปเซอร์ฮันเตอร์ ดังนั้นฉันจะให้ข้อความที่ฉันได้รับคำสั่งให้คุณอ่านในยามว่างของคุณ” โฟลเดอร์บาง ๆ ที่มีกระดาษปรากฏบนมือของเธอและ เธอยื่นมันให้ฉัน จบคำสุดท้ายที่เธอจากไปอย่างเร่งรีบ

“อ้อ คุณออสมอนท์ ไฟล์ในนั้นหลายไฟล์เป็นความลับ ดังนั้นเราพิจารณาตามดุลยพินิจของคุณ”

ฉันพยักหน้ารับคำเหล่านี้และมองดูเธอนั่งในรถเก๋งสีดำที่ดึงออกอย่างรวดเร็ว ไฟล์ที่เป็นความลับ ห๊ะ คุณมีอะไรบ้าง?

กระดาษแผ่นแรกเป็นการแนะนำจากเอกสารที่รู้จักกันในชื่อรองพลเรือเอก มักนาร์ และเขาได้เก็บประเด็นไว้อย่างตรงประเด็น เขาจ้างฮันเตอร์ระดับ B หรือสูงกว่าเพื่อทำงานร่วมกับรัฐบาลเพื่อบุกดันเจี้ยนระดับ B [บึงป่าชายเลน] ของที่ปล้นมาได้ครึ่งหนึ่งจะมอบให้รัฐบาลเพราะพวกเขาให้เงินหรือสิ่งอื่นใดที่คุณต้องการให้พวกเขาได้

หากคุณรักชาติมากพอและเกณฑ์ทหารในกองทัพของจักรวรรดิ คุณจะอยู่ในแถวแรกของฮันเตอร์ที่สามารถเลือกสกิลและสิ่งของที่เป็นประโยชน์สำหรับพวกเขาในคลังอาวุธที่กว้างขวางของพวกเขาในขณะที่ยังได้รับประโยชน์อย่างเต็มที่จากกองทัพ

มีเอกสารน้อยมากในไฟล์ และอันสุดท้ายเป็นฉบับที่สะดุดตายิ่งกว่า โดยทั้งกระดาษมีเพียงสองประโยคเท่านั้นที่ทำให้ฉันกังวลมาก

"นี่เป็นข้อมูลที่เป็นความลับอย่างสูงที่มีเพียงฮันเตอร์ระดับแนวหน้าเท่านั้นที่มีในขณะนี้ โปรดใช้การควบคุมที่ดี ศัตรูกำลังมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรแห่งพรที่อาจทำให้เสียชีวิตได้หลายพันล้านหากเรายังคงนิ่งเฉย

เพียง 2 ประโยค แต่พวกเขาทำให้ฉันให้ความสำคัญกับไฟล์นี้มากขึ้น ศัตรูที่มาโจมตีจักรวรรดิ? สมองของฉันกำลังหมุนไปในขณะที่ฉันครุ่นคิดกับข้อมูลใหม่นี้และสิ่งที่ฉันควรทำต่อไป มันจะเป็นใคร? มันเป็นสัตว์ร้าย…หรือสงครามใกล้เข้ามา?

ฉันครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในใจ ฉันมีข้อมูลน้อยเกินไปในขณะนี้และจำเป็นต้องเรียนรู้เพิ่มเติมอีกมาก ฉันได้คำนวณอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนแผนและส่งข้อความถึงคนที่ฉันได้เข้าไปใน [ปราสาทของโซลาเอล] เมื่อ 2 วันก่อน แผนเดิมคือการเข้ากับพวกเขาอีกครั้ง ก่อนที่ฉันจะเริ่มมองหาวิธีที่จะทำให้พวกมันแข็งแกร่งขึ้น จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังเมืองชั้นในของจักรวรรดิ แต่นั่นจะต้องเร่ง

เมื่อฉันทำเสร็จแล้ว ฉันวางไฟล์ที่มีข้อมูลที่หนักใจมากซึ่งมีหมายเลขติดต่อด้วย ฉันจะโทรหาในตอนท้ายของวันด้วยวงแหวนเก็บข้อมูลอันหนึ่งของฉันแล้วจึงเข้าไปในดันเจี้ยน

ฉันไม่ลืมที่จะทดสอบประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นของคาถาโจมตีของฉันหลังจากเพิ่ม [คมขึ้น], [วอร์ คราย], [ตอบโต้], [ความโกรธของราชา], [ยุทธวิธีทางทหาร ], [คาดการณ์ไม่ได้] และ [ความเสียหายจากธาตุ]

ความเสียหายของสกิลทั้งหมดเพิ่มขึ้นเล็กน้อย โดยคุณสมบัติของสกิลบางอย่างก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน [เปลวไฟแห่งความทรมาน] ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันเป็นการรวมตัวของเปลวไฟหนักหนาและยาวมาก ความกว้างของมันก็ใหญ่ขึ้นเล็กน้อย ตอนนี้ [รูนระเบิด] ตัวเดียวมีประสิทธิภาพในการครอบคลุมส่วนหัวขนาดใหญ่ของ ไททัน และทำให้มันระเบิดทันที สำหรับ [จู่โจม] ใบมีดสีทองทั้ง 10 เล่มนั้นใหญ่ขึ้น ด้ามของพวกมันชัดเจนยิ่งขึ้นและขอบคมยิ่งขึ้น

ฉันทำการทดสอบและทดสอบสกิลต่อไปเป็นเวลา 8 ชั่วโมง เคลียร์ดันเจี้ยนมากกว่า 26 ครั้ง และออกมาในช่วงเวลาที่ฉันส่งข้อความหาคนทั้ง 5 คน ข้างนอกเป็นเวลาเย็นแล้วเมื่อฉันออกจากคุกใต้ดินโดยที่แหวนเก็บของเต็ม ฉันโชคดีที่ได้รับสกิลระดับ B อีกอัน ซึ่งหมายความว่ามีโอกาสประมาณ 4% ที่มันจะดรอปจากระดับ C ไททัน ของดันเจี้ยนนี้ เนื่องจากมันคล้ายกับเมื่อวานมาก

ครั้งนี้มีสกิลระดับ C มากกว่า 17 สกิลออกมา โดยมี 6 ไอเทม มันเป็นสองคู่ของ [ดาบไฟ], [เกราะไฟ] และ [รองเท้าไฟ] แน่นอนว่ายังมีคอร์อีกมากหลังจากการรันทั้งหมด

5 คนที่ฉันส่งข้อความหาอยู่ข้างนอกเสาหินตามที่ฉันสั่ง โดยสมาชิกเก่าของ แอนเดอร์สัน มองมาทางฉันด้วยความเคารพ และราเชลยืนอยู่ที่นั่นด้วยท่าทางมั่นใจแบบเดียวกัน

พวกเขาเป็นฮันเตอร์ระดับแนวหน้าของเมืองนี้ ดังนั้นเมื่อพวกเขาได้ยินว่าฉันกำลังเคลียร์ดันเจี้ยนเพียงลำพังในข่าว พวกเขาคงจะมีความคิดที่ดียิ่งขึ้นไปอีกว่าตอนนั้นฉันมีพลังระดับไหนเป็นฮันเตอร์ทั่วไป

ฉันหมดเวลาวิ่งไปแล้วประมาณ 8 ชั่วโมงที่แล้ว และต้องการทำให้มันเร็ว “ดูเหมือนฉันจะไม่อยู่ใน เอาเทอร์แบงค์เอกซ์ นานเท่าไหร่” ฉันหยุดชั่วคราวเมื่อดูการแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนเป็นตกใจและกังวลก่อนดำเนินการต่อ

"ดังนั้นฉันจะทำให้แน่ใจว่ายังมีทีมที่สามารถเคลียร์ดันเจี้ยนนี้ได้เมื่อฉันจากไป"

สีหน้าโล่งใจกลับมาแต่ดูเหมือนกังวล ฉันไม่ได้อธิบายและนำ [ดาบไฟ], [เกราะไฟ], [รองเท้าสายฟ้า] และ [รองเท้าไฟ] ออกพร้อมกับสกิล 22แรงค์ C หลังจากที่ทิ้ง 2 อันที่ฉันต้องการดูดซับในภายหลัง .

เมื่อวานฉันได้รับเกราะอัคนี 2 อันและดาบ 1 เล่ม และอีกสองอันในวันนี้ ถอดอันที่ฉันสวมอยู่ออก มี 4 อันเมื่อคุณเพิ่มอันที่เอามาจากแอนเดอร์สัน ฉันโกหกและบอกว่าฉันพบหนังสือสกิลและไอเทมส่วนใหญ่ในแหวนเก็บของของแอนเดอร์สัน

อัศวินทั้งสองและราเชลมองมาที่ฉันเพื่อให้แน่ใจว่าฉันไม่ได้พูดเล่น ก่อนที่พวกเขาจะก้าวไปข้างหน้าและคว้าชุดเกราะและดาบมาคนละอัน สิ่งของเหล่านี้ไม่ได้มีค่าสำหรับฉันมากนัก และฉันต้องการออกจากเมืองไปโดยปราศจากรสชาติที่เลวร้ายใดๆ ดังนั้นฉันจึงต้องทำสิ่งนี้ นี่เป็นเพียงหนึ่งในผลที่ตามมาของการกำจัดฮันเตอร์ระดับ B แห่งเมืองก่อนหน้านี้

ฉันให้ราเชลหยิบ [รองเท้าไฟ] และ แดนคว้า [รองเท้าสายฟ้า] รู้สึกแย่กับนักเวทย์คนหนึ่งที่ไม่ได้อะไรเลย เพราะมีเกราะแค่ 4 ชุด แต่ตอนนี้พวกมันยังไม่เป็นแนวหน้า จากนั้นฉันก็วางสกิลสำหรับพวกเขาในการเลือกสิ่งที่เหมาะกับพวกเขา ทุกคนสามารถได้รับบางสิ่งบางอย่างในครั้งนี้และสกิล 15 ระดับ C ยังคงอยู่หลังจากที่พวกเขาเลือกและซึมซับสกิลที่อยู่ตรงหน้าฉัน

เมื่อเสร็จแล้วฉันก็นำสกิลระดับ B ที่ดรอปในวันนี้ออกมา [ปลุกกำลังกายภายใน: สร้างความแข็งแกร่งในตัวคุณและปลดปล่อยมันด้วยการแกว่งอาวุธ]

ฉันกำลังคิดว่าฉันจะตั้งค่าระบบที่ [ปราสาทโซลาเอล] สามารถเคลียร์ได้อย่างไรเมื่อฉันไม่อยู่ และคำตอบที่ง่ายที่สุดคือการมีฮันเตอร์ระดับ B นำทีมไปเคลียร์ วิธีที่รวดเร็วกว่าในการทำเช่นนี้คือการมีฮันเตอร์ที่มีสถิติใกล้ถึงจุดสูงสุดของอันดับ C และให้พวกเขาเรียนรู้สกิลระดับ B

ฉันกำลังดิ้นรนกับตัวเองทั้งวันในขณะที่ฉันทำฟาร์มดันเจี้ยนว่าฉันจะสามารถปล่อยสกิลระดับ B ได้หรือไม่ถ้ามันเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับแนวทางของฉันในปัจจุบัน โชคดีหรือโชคร้ายที่มันเป็นสกิลที่อยู่ไกลออกไปของสกิล นักรบคลั่งที่ต้องใช้อาวุธด้วย จึงทำให้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นมาก

ฉันเข้าใจด้วยว่ามันจะง่ายยิ่งขึ้นไปอีกสำหรับฉันที่จะได้รับสกิลระดับ B ไม่ว่าจะเป็นการอยู่ที่นี่และเข้าสู่ [ปราสาทโซลาเอล] ทุกวันเพื่อรับ 1 วันหรือย้ายไปยังพื้นที่ที่มีดันเจี้ยนระดับ B ให้ฉัน ได้รับพวกเขาเร็วยิ่งขึ้น ดังนั้นวันนี้ฉันจะสร้างใครบางคนให้เป็นฮันเตอร์แรงค์ B และให้พวกเขาเข้าลงสู่ดันเจี้ยน